แน่นอนว่า ท่านอาวุโสทั้งสองคนนี้ออกจากสังคมนานเกินไป ไม่มีใครสนใจพวกเขา
แม้ว่าท่านอาวุโสทั้งสองจะโกรธ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ทำได้เพียงทำความเคารพฉีเติ่งเสียน แสดงถึงว่าพวกเขาได้ทำเต็มที่แล้ว
ฉีเติ่งเสียนพยักหน้าเบาๆแล้วพูดกับทั้งสอง: “ท่านทั้งสองลำบากแย่เลย ทำดีแล้ว!”
ทั้งสองหัวเราะอย่างขมขื่น ในใจนั้นไม่พอใจอย่างมาก แต่ไม่มีความสามารถนี้ทำได้เพียงหันตัวละ
จูเจิ้งเต๋อหัวเราะแล้วพูดกับฉีเติ่งเสียน: “หนุ่มคนจีน ไหนให้ฉันดูสิมีวิธีอะไรอีก เอาออกมาให้หมด!คนไร้ค่าทั้งสองคนนี้ใช้ไม่ได้!”
เขาพูดจาอย่างโอ้อวดแล้วพูดอย่าไร้มารยาท แต่คนรอบข้างกลับพูดว่าดีและชมเชยกับคำพูดโอ้อวดของเขา
หลังจากที่ผู้คนรู้ว่ามีภูมิฐานที่ใหญ่โตแล้ว ตดออกมายังหอม!
“ครั่งก่อนฉันเคยพูดกับคุณแล้วไม่ใช่หรอว่าซุนเจี้ยนเฉินจะมา”ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างนิ่งๆ
“ยังจะพูดโอ้อวดอีกหรอ?ลูกพี่ลูกน้องฉันเป็นถึงคนอะไร คุณบอกว่าจะเชิญเขามาเขาก็มาเลยหรอ?”จูเจิ้งเต๋อพูดอย่างไม่พอใจ
ติงหยงคังสีหน้านิ่งเฉย ให้คนพาท่านอาวุโสทั้งสองคนพักผ่อนที่ข้างๆ จะไม่ให้พวกเขานั้นแย่ไปกว่านี้
ฉีเติ่งเสียนเห้ฯว่าเวลานี้ซุนเจี้ยนเฉินยังไม่โผล่หน้า เขาก็ไม่พอใจขึ้นมา ไอ้หนุ่มนี่กำลังทำอะไร?กลับไปไม่หาเงินกับเขาสักหลายๆคดีคงไม่ได้แล้ว!
หัวหน้าอวี้หัวเราะแล้วพูดขึ้น: “หนุ่มคนจีน ไม่คิดเลยว่าคุณจะมีความสามารถ เชิญผู้อาวุโสของพรรคไผ่เขียวของพวกเรามาได้”
“แต่ว่า ท่านอาวุโสทั้งสองคนนี้ถูกขังอยู่ในคุกเป็นเวลานาน ออกไปพรรคไผ่เขียวหลายปี ไม่มีอำนาจ คำพูดของพวกเขาก็เหมือนกับตด!”
“ไม่เหมือนฉัน ที่มีพรรคใหญ่ทั้งสองกำลังสนับสนุน มีจูเจิ้งเต๋อญาติของตระกูลซุนค่อยช่วยพูด”
“เห็นคุณยังความอดทนอยู่ ตอนนี้ถึวคิวฉันลงหมากรุกแล้ว ไม่แน่นเมื่อฉันมีความสุขฉันจะไว้ชีวิตคุณ”
ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างทนไม่ไหว: “คุณเตรียมเงินห้าสิบล้านคูเวตให้ฉันไว้ก็พอ ไม่ต้องพูดมาก ไม่อย่างนั้นฉันจะทำร้ายคุณให้ตายเลย!”
ฉีเติ่งเสียนอารมณ์ไม่ดีแล้วชอบทำร้ายคน
รองหัวห้นาอวี้พูดอย่างมีความสุข: “ทำไมต้องใจร้อนขนาดนี้?หนุ่มคนจีนมีความอดทนแค่นี้หรอ?ยังกล้ามาขายขี้หน้าถึงผึ่งไหล?”
ต้วนเทียนชงหัวเราะแล้วพูดขึ้น: “ฉันก็คิดว่าคุณมีวิธีอะไรสักอีก สุดท้ายก็เชิญมาแค่ชายอาวุโสสองคนนี้ เชิญมาแล้วทำให้อับอาย!”
จูเจิ้งเต๋อพูด: “ไม่เลวเลย เชิญมาเองขายขี้หน้าเอง!เชิญชายอาวุโสสองคนไร้ค่ามา มีประโยชน์อะไร?”
ฉีเติ่งเสียนสีหน้าเย็นชาลงแล้วพูดขึ้น: “ซุนเจี้ยนเฉินไอ้หมอนี่ ถ้ายังแอบอยู่ไม่ออกมา กลับไปกูเอามึงตายแน่!ชาติหมา!”
คำพูดนี้ออกมา ทุกคนตรงนั้นถึงกับเงียบแล้วเต็มไปด้วยเครื่องหมายสงสัย!
ทุกคนรู้สึกว่าหนุ่มคนจีนคนนี้บ้าไปแล้ว กล้าด่าคุณชายซุนเจี้ยนเฉิน!
แม้ว่าตระกูลซุนจะถ่อมตน แต่ไม่ใช่ว่าใครก็จะมาว่าแบบนี้ไม่ได้!เพราะว่า นี่เป็นตระกูลสูงสุดในผึ่งไหลแล้ว
“ไอ้หมอนี่ฉันดูแล้วเขาเหมือนหาที่ตาย ถึงได้กล้าด่าลูกพี่ลูกน้องฉัน เพื่อที่จะสร้างภาพ เขาบ้าไปแล้วหรอ?”จูเจิ้งเต๋อสีหน้าเปลี่ยนไปแล้วเปิดปากพูดขึ้น
“เสียงไอ…”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...