มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1553

แน่นอนว่า ท่านอาวุโสทั้งสองคนนี้ออกจากสังคมนานเกินไป ไม่มีใครสนใจพวกเขา

แม้ว่าท่านอาวุโสทั้งสองจะโกรธ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ทำได้เพียงทำความเคารพฉีเติ่งเสียน แสดงถึงว่าพวกเขาได้ทำเต็มที่แล้ว

ฉีเติ่งเสียนพยักหน้าเบาๆแล้วพูดกับทั้งสอง： “ท่านทั้งสองลำบากแย่เลย ทำดีแล้ว！”

ทั้งสองหัวเราะอย่างขมขื่น ในใจนั้นไม่พอใจอย่างมาก แต่ไม่มีความสามารถนี้ทำได้เพียงหันตัวละ

จูเจิ้งเต๋อหัวเราะแล้วพูดกับฉีเติ่งเสียน： “หนุ่มคนจีน ไหนให้ฉันดูสิมีวิธีอะไรอีก เอาออกมาให้หมด！คนไร้ค่าทั้งสองคนนี้ใช้ไม่ได้！”

เขาพูดจาอย่างโอ้อวดแล้วพูดอย่าไร้มารยาท แต่คนรอบข้างกลับพูดว่าดีและชมเชยกับคำพูดโอ้อวดของเขา

หลังจากที่ผู้คนรู้ว่ามีภูมิฐานที่ใหญ่โตแล้ว ตดออกมายังหอม！

“ครั่งก่อนฉันเคยพูดกับคุณแล้วไม่ใช่หรอว่าซุนเจี้ยนเฉินจะมา”ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างนิ่งๆ

“ยังจะพูดโอ้อวดอีกหรอ？ลูกพี่ลูกน้องฉันเป็นถึงคนอะไร คุณบอกว่าจะเชิญเขามาเขาก็มาเลยหรอ？”จูเจิ้งเต๋อพูดอย่างไม่พอใจ

ติงหยงคังสีหน้านิ่งเฉย ให้คนพาท่านอาวุโสทั้งสองคนพักผ่อนที่ข้างๆ จะไม่ให้พวกเขานั้นแย่ไปกว่านี้

ฉีเติ่งเสียนเห้ฯว่าเวลานี้ซุนเจี้ยนเฉินยังไม่โผล่หน้า เขาก็ไม่พอใจขึ้นมา ไอ้หนุ่มนี่กำลังทำอะไร？กลับไปไม่หาเงินกับเขาสักหลายๆคดีคงไม่ได้แล้ว！

หัวหน้าอวี้หัวเราะแล้วพูดขึ้น： “หนุ่มคนจีน ไม่คิดเลยว่าคุณจะมีความสามารถ เชิญผู้อาวุโสของพรรคไผ่เขียวของพวกเรามาได้”

“แต่ว่า ท่านอาวุโสทั้งสองคนนี้ถูกขังอยู่ในคุกเป็นเวลานาน ออกไปพรรคไผ่เขียวหลายปี ไม่มีอำนาจ คำพูดของพวกเขาก็เหมือนกับตด！”

“ไม่เหมือนฉัน ที่มีพรรคใหญ่ทั้งสองกำลังสนับสนุน มีจูเจิ้งเต๋อญาติของตระกูลซุนค่อยช่วยพูด”

“เห็นคุณยังความอดทนอยู่ ตอนนี้ถึวคิวฉันลงหมากรุกแล้ว ไม่แน่นเมื่อฉันมีความสุขฉันจะไว้ชีวิตคุณ”

ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างทนไม่ไหว： “คุณเตรียมเงินห้าสิบล้านคูเวตให้ฉันไว้ก็พอ ไม่ต้องพูดมาก ไม่อย่างนั้นฉันจะทำร้ายคุณให้ตายเลย！”

ฉีเติ่งเสียนอารมณ์ไม่ดีแล้วชอบทำร้ายคน

รองหัวห้นาอวี้พูดอย่างมีความสุข： “ทำไมต้องใจร้อนขนาดนี้？หนุ่มคนจีนมีความอดทนแค่นี้หรอ？ยังกล้ามาขายขี้หน้าถึงผึ่งไหล？”

ต้วนเทียนชงหัวเราะแล้วพูดขึ้น： “ฉันก็คิดว่าคุณมีวิธีอะไรสักอีก สุดท้ายก็เชิญมาแค่ชายอาวุโสสองคนนี้ เชิญมาแล้วทำให้อับอาย！”

จูเจิ้งเต๋อพูด： “ไม่เลวเลย เชิญมาเองขายขี้หน้าเอง！เชิญชายอาวุโสสองคนไร้ค่ามา มีประโยชน์อะไร？”

ฉีเติ่งเสียนสีหน้าเย็นชาลงแล้วพูดขึ้น： “ซุนเจี้ยนเฉินไอ้หมอนี่ ถ้ายังแอบอยู่ไม่ออกมา กลับไปกูเอามึงตายแน่！ชาติหมา!”

คำพูดนี้ออกมา ทุกคนตรงนั้นถึงกับเงียบแล้วเต็มไปด้วยเครื่องหมายสงสัย!

ทุกคนรู้สึกว่าหนุ่มคนจีนคนนี้บ้าไปแล้ว กล้าด่าคุณชายซุนเจี้ยนเฉิน！

แม้ว่าตระกูลซุนจะถ่อมตน แต่ไม่ใช่ว่าใครก็จะมาว่าแบบนี้ไม่ได้！เพราะว่า นี่เป็นตระกูลสูงสุดในผึ่งไหลแล้ว

“ไอ้หมอนี่ฉันดูแล้วเขาเหมือนหาที่ตาย ถึงได้กล้าด่าลูกพี่ลูกน้องฉัน เพื่อที่จะสร้างภาพ เขาบ้าไปแล้วหรอ？”จูเจิ้งเต๋อสีหน้าเปลี่ยนไปแล้วเปิดปากพูดขึ้น

“เสียงไอ…”

ทะเลาะก็ส่วนทะเลาะ แต่คนที่อยู่ตรงนั้นกลับตกใจกับสถานการณ์ตรงหน้ามาก！

หลิวปิงเว่ยมีความสุข ฉีเติ่งเสียนพูดแล้วทำได้ เขาเชิญคนขงอตระกูลซุนมาช่วยจริงๆ！

แต่เถียนชิ่งโหย่วนั้นช็อคไปเลย จากนั้นก็มีความสุข แล้วพูดชมว่าคุณฉีนั้นเก่งอย่างไม่หยุดเลย ต่อไปตรงนี้ให้ตั้งชื่อว่าสนามฉีเติ่งเสียน！ท่าทางที่ไม่เชื่อเหมือนก่อนหน้านี้มันหายไปแล้วและตอนนี้มันต่างกันมาก

ต้วนเทียนชงและซือถู่หนานทั้งสองก็ต่างมีสีหน้าที่ประหลาดใจ ไม่คิดเลยคำพูดโอ้อวยของฉีเติ่งเสียงจะกลายเป็นจริง เขาเชิญคนของตระกูลซุนมาจริงๆ！

รองหัวหน้าอวี้ตัวสั่นขึ้นมาอย่างไม่หยุด หนุ่มคนจีนเชิญพูดว่าเขาเชิญคนของตระกูบซุนมา แล้วก็มาจริงๆ？นี่มันน่าทึ่งจริงๆเลย….ตระกูลถ่อมตนขนาดนี้มาหลายปี ไม่ใครเคยเห็นคนของสมาชิกตระกูลซุนนั้นออกมาเลย？！

ติงหยงคังตะลึงมาหลังจากเห้ฯหน้าซุนเจี้ยนเฉิน ไม่กล้าเชื่อสายตาตัวเอง！

คนของตระกูลซุนมาร่วมงนวันเกิดของเขา มันเป็นสิ่งที่น่าทึ่งและเป็นเกียรติอย่างยิ่งแล้ว！แต่วันนี้การปรากฏตัวของซุนเจี้ยนเฉิน กลับมาทำให้แผนของเขานั้นล่ม

“คนไหนคือหัวหน้าหลิวปิงเว่ย？！”ซุนเจี้ยนเฉินพูขึ้น ไม่สนใจจูเจิ้งเต๋อ แต่กลับถามขึ้น

หลอวปิงเว่ยรีบลุกขึ้นแล้วทำความเคารพซุนเจี้ยนเฉินหัวเราะพูดขึ้น： “คุณชายซุน ฉันคือหลอวปิงเว่ย!”

ซุนเจี้ยงเฉินตอบกลับมาหนึ่งคำ: “คุณฉีให้ฉันดูแล้วอีกทั้งยังบอกว่าสนับสนุนการทำงานและการเป็นหัวหน้าของคุณ!”

คำพูนี้ออกมา ทำเอาลูกน้องของหลิวปิงเว่ยนั้นมีความสุขขึ้นมา แต่ลพคนตะโกนขึ้นรู้สึกว่าโล่งอกขึ้น

ช่วงเวลาที่ผ่านมาของพวกเขานั้นต้องทนอะไรมากมาย แต่วันนี้ ถึงเวลาที่รู้สึกภาคภูมิใจอย่างมาก

ฉีเติงเสียนกลับพูดอย่างนิ่งๆกับรองหัวหน้าอวี้: “ฉัน พระอัครสังฆราช โอนเงินมา!”