ปืนในมือของฉีปู้อวี่มีความยาวถึงสามเมตรกว่า ฆ่าคนที่อยู่รอบๆนั้นไม่ยากเลย
นักดาบคนหนึ่งอยู่ใกล้เขาในระยะสามเมตร ฉีปู้อวี่ถอนหายใจ ด้วยเสียงหวือ ปืนใหญ่ก็ถูกเขย่าเป็นเส้นตรง และจากนั้น แขนของเขาก็ยื่นไปข้างหน้า!
พื้นที่เปิดโล่งที่นี่เหมาะมากสำหรับการต่อสู้แบบหนึ่งต่อหลายคน การโจมตีครั้งแรกของฉีปู้อวี่ทะลุหน้าอกของบุคคลนี้โดยตรง!
“ฉึก!”
เขาชักปืนออกมาทันทีหลังจากที่แทงเข้าที่หน้าอกของชายคนนั้นมีเลือดไหลออกมา เขาโน้มตัวลงไปที่พื้นในเวลาอันสั้น
ทันทีที่ฉีปู้อวี่เริ่มฆ่า เขาจะไม่อดกลั้นอีกต่อไป ชายคนหนึ่งรีบไปข้างหน้า ยกดาบขึ้นและฟาดฟันลง!
แต่ฉีปู้อวี่ก้าวออกไปข้าง ๆ หันปืนในมือของเขา และหดกระบอกปืนกลับทันที เขาบีบส่วนตรงกลางและด้านบนของกระบอกปืน และด้วยจังหวะที่นุ่มนวล ปลายปืนก็ส่งลูกกระสุนไปที่คอชายคนนั้น และเขายกมันขึ้น มีเลือดมากมายและมีผู้เสียชีวิตอีกคน
“คนใบ้คนนี้เก่งขนาดนี้เลย?!”
คนข้างหลังเห็นภาพตรงนี้ก็ตะลึง แต่ก็ยังพุ่งเข้ามาฆ่าอย่างเดิม
ฉีป็อวี่ก้าวเดินหลายๆครั้ง เพื่อคุมระยะ ปืนในมืก็สั่นขึ้น และเป็นอีกหนึ่งการตื่นเต้น!
“ฉึก!”
คอของคนคนหนึ่งถูกยิง ถูกปืนยิงทะลุโดยตรง ในตอนที่ดึงปืนออกมาเลือดไหลอย่างน้ำ คนก็ล้มลงบนพื้น
ฉีปู้อวี่มีฉายาว่าผู้ดุร้ายรุนแรง ใช้หนึ่งหมัดนั้นฆ่าคนตายได้ แล้วตอนนี้ใช้ปืนยาวกว่าสามเมตรในมือลองคิดดู?!
หนึ่งนัดที่เขายิงออกไป ถูกบังด้วยอาวุธของนักรบคนหนึ่ง แล้วรีบยิงออกไปอีกนึ่งนัด เสียงดังขึ้นแล้วลูกกระสุนนี้ยิงลงเป้าของคนคนนั้นทำให้เขาตายในทันที
ปืนในมือของฉีปู้อวี่ยิงกระสุนออกอย่างต่อเนื่อง ราวกับฟ้าที่กำลังผ่า ฟังเสียงฉึกๆๆที่ลอยออกมาจากร่างของคน ผู้มีฝีมือสามคนล้มลงในระบาสามเมตร!
ภพตรงหน้าดูแล้วหดหู่มาก!
สามคนนี้เขารู้จักด้วย เป็นนักดาบที่มีฝีมือมาก แต่กลับต้องมาตายในระยะสามเมตรดวยมือของฉีปู้อวี่
ในขณะนี้ฉีปู้อวี่เป็นเหมือนจ้าวจื่อหลง แกว่งปืนยาวในมือของเขาอย่างไม่ไยดี และเขากลับก้าวเข้าหากลุ่มปรมาจารย์และพุ่งเข้าหาพวกเขาอย่างมั่นคงอย่างยิ่ง และมีปืนยาวอยู่ในมือ ราวกับว่าเขากำลังกำกับว่าจะโจมตีที่ไหน!
ผีพยาบาทไม่เคยเห็นฉีปู้อวี่โจมตีแบบนี้มาก่อน เหมือนกับว่ากำลังถือกระดาษที่ทาด้วยน้ำผึ้งแล้วให้แมลงวันนั้นมาแปะบนนั้น จากนั้นก็ยืนอยู่มนระยะสามเมตรแล้วใช้ปืนยาวนั้นไปแทงมัน
แทงหนึ่งถูกหนึ่ง ยิ่งน่ากลัวกว่านั้นก็คือกระดาษนั้นไม่มีการเสียหายใดๆเลย ราวกับว่าไม่เคยถูกแทงมาก่อน มันน่ากลัวมาก
ฉีป็อวี่ถือปืนของเขา เช่นเดียวกับนายพลในสนามรบโบราณที่คร่าชีวิตมนุษย์อย่างง่ายดายเหมือนกับการตัดหญ้า
ระยะวงกลมสามเมตร เต็มไปด้วยศพ!
มหาปุโรหิตหดหู่ เขารู้ว่าถ้ายังไม่ลงมือ คนพวกนี้ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฉีปู้อวี่ จากนั้นเขาก็รีบพุ่งตัวไปข้างหน้าอย่างไว
แต่ฉีปู้อวี่นั้นจองเขาไว้นานแล้ว ในเวลานี้เขายกไหล่ทั้งสองขึ้น แล้วยกปืนใหญ่ๆนั้นขึ้น แต่ปืนนั้นกลับหล่นลงตรงที่หัวของมหาปุโรหิต
มหาปุโรหิตบนแขนซ้ายขึ้น แล้วหลบปืน โจวตีลงข้างหลังอย่างโหดๆ เขาคว้าปืนและก้าวไปข้างหน้าอย่างราบรื่น เขาอยู่ที่นั่นในพริบตา เขาเจาะตรงเข้าไปในหัวใจของ ฉีปู้อวี่ด้วยมือเดียว
แต่ฉีปู้อวี่กลับชี้กระบอกปืนลงข้างล่างในเวลานี้ แล้วชี้ไปข้างหน้าในระยะครึ่งเมตร กระบอกปืนยกขึ้นแล้วชี้ไปที่คางของมหาปุโรหิต
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...