มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1568

ฉีปู้อวี่ฆ่าคนไปเรื่อยในเจียเผิง ทำเอาเมืองเจียเผิงนั้นวุ่นวายชมรมล

มีคนตายเยอะเกินไป อีกทั้งมหาปุโรหิตคนใหม่ที่เพิ่งออกจากป่าก็ถูกแทงตายคากำแพง นี่มันน่ากลัวไปหน่อย

เขาชวนผีพยาบาทเข้ามาตกปลา แต่ตกปลาตัวใหญ่ได้ไม่น้อยเลย ปลาพวกนี้ติดในแหตกปลาของเขาทั้งหมดเลย

แม้ผีพยาบาทที่ขุ่นเคืองที่ต้องการฆ่าสิ่งมีชีวิตทั้งหมดเพื่อเป็นพระพุทธเจ้าก็ยังรู้สึกว่าความโหดร้ายของฉีปู้อวี่นั้นเกินกว่าจินตนาการของเขา

พลเรือนและราชการหลายแห่งในรัฐเจียเผิงใช้กำลังทั้งหมดเพื่อตามล่าหา ฉีป็อวี่เขาได้ขึ้นเรือที่กำลังจะกลับไปเมืองหัวกั๋วแล้ว

หลี่เสวียนเจินจะจัดงานการประชุมศิลปะการต่อสู้ห้าชาติอะไรนั้นจริงหรอ ทำให้เขานั้นไม่พอใจ อีกทั้งมหาปุโรหิตอะไรนั้นจะเข้าร่วมกับสมาคมงูดำด้วย ยิ่งทำให้เขานั้นทนดูต่อไม่ไหว

เกิดเป็นคนหัวกั๋ว ต้องทำอะไรสักอย่าง ดังนั้นเขาก็เลยมาที่เมืองเจียเผิง

การต่อสู้ครั้งนี้ของฉีป็อวี่ พูดได้ว่าเป็นการต่อสู้ที่หดหู่และน่ากลัวที่สุดในเจียเผิงเลย ผู้ที่ยิ่งใหญ่อย่างมหาปุโรหิตยังถูกแทงตาย นี่มันน่ากลัวมากๆ！

ความจริงแล้ว ฝีมือของมหาปุโรหิตนั้นแกร่งมาก ฉีปู้อวี่กลับจัดการเขาได้อย่างง่ายดาย แต่พลังและกำลังที่ใช้ในการต่อสู้มันคือที่สุดแล้ว

เขาดูต่อสู้ชนะได้อย่างง่ายดายก็เพราะว่าปืนทหารนั้น เพราะในมือนั้นมีอาวุธของทารและไม่มีอาวุธมันเป็นเรื่องสองเรื่องเลย

คนทั่วไปถือดาบหนึ่งเล่มสามารถฆ่าคนได้ทั่วทิศ ยิ่งไปกว่านั้นฉีปู้อวี่ซึ่งมีทักษะถึงระดับดังกล่าวแล้ว ยังถือหอกขนาดใหญ่ที่ยาวกว่าสามเมตร แม้ว่าจะใช้ในสนามรบโบราณ แต่ก็ไม่ได้ด้อยกว่า

“รุนแรงจนฉันไม่รู้จะหาคำอะไรมาบรรยายแล้ว คุณต้องไปดูภาพตรงนั้นเอง”ผีพยาบาทพูดกับกัปตันเรือ

กัปตันเรือได้ยินก็ถึงกับหนังหัวชา ส่ายหัวแล้วพูดขึ้น： “ฉันทำงานของฉันดีกว่า ไม่ไปเข้าร่วมเรื่องพวกนั้น ฉันเป็นคนซื่อตรง”

ฉีปู้อวี่นอนบนดานฟ้าตากแดด ดูดบุหรี่ดื่มแชมเปญ ทำท่าทางที่ได้ใจมาก

เขาทำสิ่งที่ตัวเองควรทำแล้ว อีกทั้งยังทำเรื่องที่ตัวเองทำได้ เรื่องต่อมาเขาไม่อยากสนใจอีก มอบหมายให้ลูกชายฉีเติ่งเสียนไปทำก็พอแล้ว

เกรงว่าเวลาแรกที่ฉีเติ่งเสียนรู้ข่าวนี้ต้องรู้สึกตะลึงแน่ๆ！

เขาคิดว่าฉีปู้อวี่ไปเมืองเจียเผิงเพื่อฆ่าแค่มหาปุโรหิตก็จบเรื่อง ใครจะไปรู้ว่าผีพยาบาทจะไปล่อผู้มีฝีมือสูงพวกนั้นออกมาเยอะขนาดนี้ และถูกยิงตายด้วยปืนใหญ่..….

“ความรุนแรงของพ่อ เกินกว่าที่เขาคิดไว้！”ฉีเติ่งเสียนทำความรู้จักกับความรุนแรงของพ่อตัวเองใหม่

สรุปง่ายๆก็คือ ฉีปู้อวี่ก่อเรื่องใหญ่มากในเมืองเจียเผิง ผู้มีอำนาจไม่น้อยที่ทราบข่าวเรื่องนี้ รู้สึกตะลึง มีฤทธิ์กระแทกภูเขาและเขย่าเสือ

การกระทำของฉีปู้อวี่นั้นสร้างความไม่พอใจให้กับคนไม่น้อย แต่เขานั้นไม่สนใจมัน อีกทั้งยังติดที่อยู่ของเรือนจำโมตูไว้ด้วย แล้วเขียนว่า： “สนับสนุนการเตะยิม”

ตัวดี นี่เป็นคุณธรรมแบบเดียวกับนักบวชลัทธิเต๋าในเขาเสวียนหวู่... บางคนตั้งคำถามถึงระดับกังฟูของพวกเขา ดังนั้นอาจารย์จางเทียนจึงยินดีต้อนรับผู้ชื่นชอบศิลปะการต่อสู้ทุกคนให้มาที่โรงยิม ว่ากันว่ามีคนรบกวนการพักผ่อนของเขา เขาก็ได้ทำร้ายคนคนนั้นจนเลือดออกจนรถพยาบาลต้องมารับ ในที่สุดรัฐก็เข้ามาแทรกแซง

สมาคมงูดำรู้ข่าวที่ว่ามหาปุโรหิตถูกฉีปู้อวี่ฆ่าตายในโรงงานร้าง ก็ตกใจมาก จากนั้นก็โกรธมากด้วย

มหาปุโรหิตไม่ได้เป็นเพียงตัวแทนที่สุดยอดที่สุดของเจียเผิง อีกทั้งยังเป็นตัวแทนของสังคม เป็นผู้มีหน้ามีตำและอำนาจ ถูกคนนั้นฆ่าแทงตายคากำแพง พูดออกไปน่าจะไม่มีใครกล้าเชื่อ

“โทโจคุง เป็นไงบ้างตอนนี้？มหาปุโรหิตถูกคนใบ้คนนี้ฆ่าจนตาย！”หลังจากที่โยสุเกะ ยามาโมโตะรู้ข่าวนี้ เขาหาตัวโทโจคุงเป็นเวลาแรก แล้วถามด้วยความตะลึง