มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1598

หลังจากที่คนเจี๋ยเผิงเห็นฉีเติ่งเสียน แล้ว ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกโกรธเป็นอย่างมาก

โทโจร็อคและโยสุเกะ ยามาโมโตะ รู้สึกเจ็บปวดทรมานราวกับการสูญเสียพ่อแม่

แน่นอนว่าพวกเขารู้ดีว่าเกิดอะไรขึ้นกับการทำลายของฐานนินจา พวกเขาสามารถเดาได้โดยไม่ต้องคิดว่าเป็นฝีมือของฉีเติ่งเสียนอย่างแน่นนอน

ท้ายที่สุดแล้ว ฉีเติ่งเสียนก็ถูกรวมอยู่ในรายชื่อผู้ก่อการร้ายก่อนที่จะเข้าร่วมศาสนาศักดิ์สิทธิ์ สามารถทำเหตุการณ์ที่รุนแรงและน่ากลัวเช่นนี้ได้นอกจากเขาจะมีใครอีก?

ฐานนินจานั่น คือใช้เงินของสมาคมงูดำแห่งประเทศเจี๋ยเผิงไปหลายแสนล้านเหรียญ(เยน) ทุ่มเททั้งกายและใจเพื่อฝึกฝนนักฆ่านินจาที่มีพรสวรรค์มากมาย......

แต่ผลสุดท้าย มันก็หายไปในชั่วข้ามคืน!

พวกเขาจะไม่รู้สึกปวดใจได้อย่างไร?

คามิยามะ ยุยก็มาถึงแล้วเช่นกัน เมื่อเธอเห็นฉีเติ่งเสียน เธอก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มและพูดว่า "สมแล้วที่เป็นคนของคุณหมาป่าโลภ ถึงกับสามารถทำลายฐานนินจาได้ในชั่วข้ามคืน"

"ธอพูดดีๆ นะ!" หมาป่าโลภปรากฏตัวขึ้นจากที่ไหนก็ไม่รู้ ทำเอาตกใจ ตะโกนใส่คามิยามะ ยุยด้วยความโกรธ

คามิยามะ ยุยตกใจและรีบทักทายหมาป่าโลภ

หมาป่าโลภกลัวว่าขาอีกข้างของเขาจะถูกตีจนหักไปด้วย ดังนั้นเขาจึงพูดกับคามิยามะ ยุยว่า: "ต่อจากนี้ไปจงให้เกียรติรองหัวหน้าใหญ่ให้มากขึ้นด้วย เข้าใจไหม? ไม่อย่างนั้น ก็อย่าหาว่าฉันไม่ให้เกียรติเธอ!”

“ในเมื่อคุณหมาป่าโลภพูดเช่นแบบนี้แล้ว ถ้าเช่นนั้นฉันจะให้เกียรติเขาบ้างก็ได้” คามิยามะ ยุยพูดอย่างใจเย็น

"…..." หมาป่าโลภรู้สึกอยาก

ตาย

จ้าวหงซิ่วเลิกคิ้วอย่างเย็นชาและพูดว่า: "ออกไปทะเลาะกันไกลๆ ถ้ารบกวนฉันอีก ก็ตายให้หมดในที่นี่!"

คำพูดนี้ของจ้าวหงซิ่ว แน่นอนว่าทำให้คนรู้สึกหวาดกลัวอย่างยิ่ง หมาป่าโลภก็ไม่กล้าที่จะพร่ำบ่น เลี่ยงไปด้วยความสิ้นหวัง

หลิวจงเหยียนซุ่ยและจ้านเฟยต่างก็เดินมาที่ด้านข้างของฉีเติ่งเสียน เตรียมชมการต่อสู้พร้อมกับเขา อวี่เสี่ยวหลงก็เข้ามาอย่างไม่ให้ซุ่มให้เสียง ปรากฏตัวที่แห่งนี้ เธอไม่ได้พูดอะไร เพียงแค่มองไปในระยะไกล

ในที่สุด ร่างสูงก็ปรากฏตัวขึ้นในม่านหมอกที่หนาทึบ คลาร์กที่สวมชุดรบลายพรางก็ปรากฏตัวต่อหน้าทุกคน

ทันทีที่คลาร์กปรากฏตัว ทุกคนรู้สึกราวกับว่าในเวลานี้ทั้งโลกและจักรวาลกำลังหมุนรอบที่ตัวเขา เมื่อสายตาของทุกคนจับจ้องมองไปที่เขา มันก็ยากที่จะละสายตาได้!

จ้าวหงซิ่วยังมองบุคคลนี้อย่างลึกซึ้ง แววตาของเธอเผยความเคร่งขรึมเล็กน้อย คลาร์กแข็งแกร่งกว่าที่เธอคาดไว้

“หากเราร่วมมือกัน เราก็สามารถฆ่าเขาได้อย่างง่ายดาย” ฉีเติ่งเสียนพูดเบาๆ

“คุณก็ไปให้พ้น” จ้าวหงซิ่วพูดอย่างเย็นชา

ฉีเติ่งเสียนยิ้ม ไม่ได้พูดอะไรอีกต่อไป

ฉีเติ่งเสียนก็ยังค้นพบว่า บนตัวของคลาร์กผู้ซึ่งเป็นคนผิวขาวนี้ มีลักษณะบุคคลิก "ข้าเจ๋งที่สุด" เหมือนกับพระพุทธเจ้าจริงๆ ช่างน่ากลัวนัก!

ร่างของจิ่วเฮิงก็ปรากฏขึ้นที่อีกด้านหนึ่งในม่านหมอก ทุกคนได้ยินเสียงลมหายใจราวกับเสียงลมพายุเสียงฟ้าร้อง หมอกยังคงพลุ่งพล่านราวกับว่ามีสิ่งมีชีวิตที่น่าสะพรึงกลัวกำลังจะเหยียบถล่มภูเขาและแม่น้ำ

“โฮก——”

เสียงคำรามของเสือดังขึ้นก่อน หมอกม้วนกระจายตัว และร่างอันสง่างามก็ปรากฏขึ้นในขอบเขตการมองเห็นของทุกคน