มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 162

หลังจากที่หยางกวนกวนได้ยินประโยคนี้จากเฉียวชิงอวี่ ก็อึ้งไปพักใหญ่

"เธอหมายความว่าไง?!" หยางกวนกวนถาม

"ก็หมายความตามที่พูดนั่นแหละ ตำแหน่งเลขานุการของประธานฉันถูกล็อกไว้แล้ว เธอไม่มีโอกาสหรอก" เฉียวชิงอวี่มองหยางกวนกวน สีหน้าเต็มไปด้วยความได้ใจ

"นี่เป็นไปไม่ได้! การรับสมัครครั้งนี้คุณเซี่ยงเป็นคนประกาศเอง เธอไม่มีโอกาสนี้แน่นอน!" หยางกวนกวนตอบด้วยน้ำเสียงประชด

เฉียวชิงอวี่กลับยักไหล่แล้วพูดว่า "ใครให้ฉันหน้าตาดีแถมมีแฟนที่มีความสามารถด้วยล่ะ? ตอนนี้เขาเป็นผู้จัดการของเทียนไล่แคปปิตอลเลยนะ"

ระหว่างพูด เฉียวชิงอวี่ส่งสายตาใส่ชายคนหนึ่ง ชายคนนั้นก็ยิ้มตามด้วย

หยางกวนกวนสังเกตเห็นป้ายที่วางอยู่หน้าโต๊ะของฝ่ายตรงข้าม ซึ่งเขียนว่าผู้จัดการของเทียนไล่แคปปิตอล และชื่อของเขาคือเซี่ยงเจิ้งเฟย

ถ้าหากว่าแซ่เซี่ยง ก็เห็นได้ชัดว่าเป็นญาติของเซี่ยงตงฉิงแล้ว

หยางกวนกวนเห็นฉากนี้ สีหน้าก็อดไม่ได้ที่จะซีดลง เลขาประธานเป็นชื่อเรียกย่อของเลขานุการของผู้บริหาร เซี่ยงเจิ้งเฟยในฐานะผู้จัดการมีอำนาจพอที่จะเลือกรับคนเข้าสมัคร

เทียนไล่แคปปิตอลในปัจจุบัน ยังไม่ได้จัดตั้งคณะกรรมการของบริษัท เลขาประธาน น่าจะแค่รับผิดชอบโดยประธานเท่านั้น

และประธานที่แท้จริง คงเป็นเป็นประธานลึกลับคนนั้นที่ไม่ค่อยเปิดเผยตัวตนอย่างไม่ต้องสงสัย เขาคงไม่ออกหน้าเพราะเรื่องแค่นี้แน่นอน

"แม้ว่าเทียนไล่แคปปิตอลจะเป็นของท่านประธานลึกลับคนนั้น แต่สุดท้ายแล้วก็ก่อตั้งขึ้นโดยเซี่ยงกรุ๊ป การบริหารและการตัดสินใจในบริษัท ท่านประธานลึกลับท่านนั้นคงจะไม่เข้าร่วมด้วย" เฉียวชิงอวี่หัวเราะอย่างสะใจ

อารมณ์ของหยางกวนกวนเริ่มหดหู่ ถ้ามีการล็อกตำแหน่งไว้จริงๆ แล้วตัวเธอเองที่บินไกลกลับมาจากต่างประเทศมาเพื่ออะไร?

เหตุผลที่เธอเลือกเทียนไล่แคปปิตอลก็เพราะถูกใจศักยภาพในการพัฒนาของเทียนไล่แคปปิตอลรวมถึงภูมิหลังที่แข็งแกร่งของประธานลึกลับคนนั้น

ด้วยสิ่งเหล่านี้ เธอจึงมีทุนที่จะแข่งขันกับตระกูลหยางแห่งโมตู

"สิ้นหวังเหรอ? เหอะๆ แต่ความจริงก็เป็นแบบนี้แหละนะ เธอไม่มีโอกาสหรอก" เฉียวชิงอวี่พูดด้วยความดูถูก

ในเวลานี้ คนของเทียนไล่แคปปิตอลได้เริ่มบรรยายแล้ว และให้ผู้สมัครทุกคนนั่งลงแล้วเริ่มแจกข้อสอบ

สอบข้อเขียนมีเพียงสองข้อ ให้เวลาสามสิบนาที

สิบนาทีต่อมา ได้คัดเลือกสิบคนที่เข้าสู่การสัมภาษณ์ขั้นสุดท้าย

หยางกวนกวนและเฉียวชิงอวี่ต่างก็อยู่ในสิบคนนี้

หยางกวนกวนรู้สึกว่า ไหนๆตัวเองก็มาแล้ว ต้องสู้สักตั้ง ไม่แน่อาจจะมีจุดเปลี่ยนก็ได้?

ฉีเติ่งเสียนปรากฏตัวขึ้นในการสัมภาษณ์ครั้งสุดท้าย เขายิ้มให้กับหยางกวนกวนแล้วพูดว่า "ขอโทษนะครับ มาช้าไปนิดหน่อย เมื่อกี้โทรหาคนในออฟฟิศมาครับ"

"ไอ่คนแซ่ฉี ทำไมนายถึงมาอยู่ที่นี่?" เฉียวชิงอวี่ถามเสียงดัง

"ผมเป็นตัวแทนของเทียนไล่แคปปิตอล และเป็นประธานด้วย ทําไมผมถึงมาไม่ได้?" ฉีเติ่งเสียนถามกลับ

หลังจากเฉียวชิงอวี่ได้ยินดังนั้น ก็หลุดหัวเราะและพูดว่า "อย่างนายน่ะเหรอ? จะเป็นประธานของเทียนไล่แคปปิตอล? อย่ามาล้อเล่นหน่อยเลย!"

"ถ้านายเป็นประธานของเทียนไล่แคปปิตอล งั้นฉันก็เป็นผู้บริหารที่แท้จริงของเทียนไล่แคปปิตอล ประธานลึกลับคนนั้นแล้วแหละ!"

"พูดอะไร ไม่ผ่านสมองจริงๆ"

ฉีเติ่งเสียนพูดนิ่งๆว่า "คุยกับพ่อแบบนี้เหรอ?"

เฉียวชิงอวี่ชะงัก จากนั้นก็โมโหเป็นฟืนเป็นไฟ เธอเคยเรียกฉีเติ่งเสียนว่าพ่อมาก่อน เรื่องนี้เป็นรอยด่างพร้อยตลอดชีวิต

"ไอ่คนแซ่ฉี นายมันไร้ความสามารถ ถ้านายยังกล้าพูดแบบนี้กับฉันอีกละก็ หลังจากที่ฉันได้เป็นเลขาประธานแล้ว จะให้เทียนไล่แคปปิตอลยุติความร่วมมือกับเฉียวชิวเมิ่งไปเลย นายเชื่อไหม?" เฉียวชิงอวี่พูดอย่างโมโห

เธอวางแผนทุกอย่างไว้แล้ว รอเป็นเลขานุการประธานของเทียนไล่แคปปิตอลก่อน และพอตั้งหลักในบริษัทได้ ก็จะมุ่งเป้าไปที่เฉียวชิวเมิ่งทันที จากนั้นก็สนับสนุนคนของตัวเองให้ดํารงตําแหน่งในเฉียวกรุ๊ป