มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1656

หยางกวนกวนก็รู้สึกถึงพลังและกำลังของตัวเองนั้นแตกต่างจากฟู่หรงหัวมาก ดังนั้นเมื่อได้โอกาสก็จะใช้พลังงูเหลือมพ่มตันทันที เพื่อให้กำลังในร่างกายนั้นระเบิดออกมา

เพียงแต่ว่าท่านี้นั้นส่งผลเสียต่อหัวใจอย่างมาก อย่างมากสุดเธอก็สามารถต่อสู้ได้เพียงสิบท่า

ถ้าหากภายในสิบท่ายังไม่สามารถจัดการฟู่หรงหัวได้ ตัวเองน่าจะถูกฟู่หรงหัวนั้นจัดการจนตายหรือว่าพิการแน่ๆ

หวังอะไรในตัวเฮ่อตั่วเหลียนไม่ได้แน่นอน เพราะว่าเฮ่อตั่วเหลียนเพิ่งฝึกฝนการต่อสู้ไม่นานเอง ถ้าไปสู้จริงๆก็คงจะตายอย่างเดียว

“จัดการฆ่าหยางโอวคนนี้ก่อน!”หยางกวนกวนเห็นฟู่หรงหัวทำได้เพียงหลบๆซ่อนๆ ไม่ได้โจมตีโดยตรง แล้วก็เปลี่ยนเป้าหมาย

เธอหายตัวราวกับฟ้าผ่าไปอยู่ตรงหน้าหยางโอว ทำเอาหยางโอวนั้นตกใจจนอ่อนตัวล้มลง

แต่ฟู่หรงหัวนั้นเป็นผู้มีฝีมือสูง เขาไม่มีทางที่จะทนให้หยางกวนกวนฆ่าคนอื่นตอนที่สู้กับตัวเอง!

ถ้าหากทำให้เธอได้ใจ เรื่องนี้แพร่กระจายออกไป เขาฟู่หรงหัวหลังจากนี้ไม่มีหน้าอยู่เจียงหูต่อได้แล้ว

จากนั้น ฟู่หรงหัวก็เริ่มปฏิบัติ ในตอนที่หยางกวนกวนจะลงมือเขาก็หายตัวมาที่ข้างกายของหยางโอว แล้วผลักมือของหยางกวนกวนออกไป จากนั้นกระบวนท่าพลังหมัดเคลื่อนย้ายก็เริ่มขึ้น

มือขวาของหยางกวนกวนถูกฟู่หรงหัวนั้นผลักออก แล้วดักอยู่ตรงกลางตัวของเธอ ในใจเขานั้นเย็นเฉียบลง มือซ้ายเธอตั้งรับด้วยท่าหมัดเสือแล้วโจมตีไปที่แขนของฟู่หรงหัว

ฟู่หรงหัวชกหมัดออกไปไปที่ข้อศอกของหยางกวนกวน

พลังของข้อศอกมากกว่าหมัดเยอะเลย จากนั้นการต่อสู้ครั้งนี้ ฟู่หรงหัวนั้นไม่ได้รับบาดเจ็บเลยแม้แต่นิดเดียว กลับกันกับหยางกวนกวนมีสีหน้าแดง ในดวงตาขาวๆเต็มไปด้วยเส้นเลือดฝอย

ฟู่หรงหัวเก็บหมัด ในทันทีก็ชกไปหนึ่งอีกรอบ ด้วยแรงเกลียวที่เกินจริง มันไม่ได้สัมผัสผู้คน แต่มันบิดเสื้อผ้าของอีกฝ่ายให้เป็นเหมือนลูกบอล

แขนสองข้างของหยางกวนกวนยกขึ้น แล้วสิบมือพิฆาตตรงหน้าอก หมัดนั้นก็หล่นลงตรงแขนของเธอ

หัวใจก็มีอาการเจ็บปวดขึ้น เธอยากที่จะต้านทานผู้มีฝีมือสูงอย่างฟู่หรงหัวได้แล้ว เขาเอนหลังเท้าของเขาเลื่อนกลับไปที่พื้น และเลือดไหลออกมาจากปากและจมูกของเขา

เข่าของหยางกวนกวนนั้นพันกัน แล้วดูมั่นคงขึ้น แต่ว่าเลือดไหลเวียนของเธอนั้นพุ่งขึ้นลง และไม่สามารถต่อสู้ได้อีก

“ฮ่าๆๆๆ ไอ้คนบ้าคนนี้ยังอยากจะมาฆ่าฉันภายในคฤหาสน์ของตระกูลหยาง?ตลกมาก!”หยางโอวมองไปทางหยางกวนกวนที่ถูกฟู่หรงหัวจัดการ อีกทั้งยังอ้วกออกมาเป็นเลือด และทำตัวโอ้อวดขึ้น

หยางกวนกวนยื่นมือไปเช็ดหน้าแล้วพูดอย่างเย็นชา:“ไม่เสียชื่อที่เป็นหัวหน้าแก๊งบิ๊กเซอร์เคิลจริงๆ เก่งจริงๆ!”

ฟู่หรงหัวพูด: “ คุณจะคุกเข่าเองกับตัว หรือว่าจะให้ฉันลงมือ?”

หยางยี่และคนอื่นอื่นๆก็แสดงสีหน้าที่พึงพอใจออกมา พวกเขานั้นเกลียดขี้หน้าหยางกวนกวนมาตั้งนานแล้ว ในวันนี้รู้สึกพึงพอใจมากที่สามารถปกป้องตระกูลหยางได้ อีกทั้งยังหาฟู่หรงหัวมากช่วยเหลือ น่าพึงพอใจมาก

เฮ่อตั่วเหลียนรีบเดินไปพยุงตัวหยางกวนกวนแล้วถามขึ้น: “ คุณเป็นอย่างไรบ้าง?”

“ น่าจะพิการเป็นส่วนใหญ่!”หยางกวนกวนพูดอย่างติดขำ

เฮ่อตั่วเหลียนตะลึงแล้วพูดขึ้น:“ คุณอย่าทำให้ฉันตกใจนะ ฉันไม่อยากฝังคุณลงดิน”

หยางกวนกวนพูดขึ้น: “ ที่ฉันพูดไม่ได้หมายถึงตาย!”

หยางยี่พูดอย่างเย็นชา: “ไอ้เด็กบ้า คุณแย่งชิงอำนาจและทรัพย์สินของตระกูลหยางของเรา ก็ควรนึกถึงว่าจะมีวันนี้!”

หยางกวนกวนพูด:“ฟู่หรงหัว คุณยืนกรานที่จะเข้าไปพัวพันกับโมตูที่เป็นลมพายุนี้ แม้ว่าคุณจะเป็นหัวหน้าแก๊งบิ๊กเซอร์เคิลก็เกรงว่าจะมีชีวิตอยู่ต่อได้ไม่นาน!”

“คนคนนั้นที่คุณกล่าวถึงคือฉีเติ่งเสียน ในเมื่อฉันหมายถึงโมตู แน่นอนว่าฉันจะไปหาเขาเพื่อเรียกร้องความยุติธรรม! เงินของแก๊งบิ๊กเซอร์เคิลของฉัน มันเอาไปได้ง่ายๆขนาดนั้นเลยหรอ?”ฟู่หรงหัวสีหน้าเย็นชาลงแล้วพูดขึ้น

เฮ่อตั่วเหลียนพูดขึ้น:“เฮ้ย ท่านฟู่เหล่าคุณอย่าโอ้อวดขนาดนั้น! อาจารย์ของฉันนั้นเป็นคนรุนแรงชอบใช้กำลัง คุณทำร้ายศิษย์พี่ถึงขนาดนี้ เขานั้นไม่มีทางปล่อยคุณไป คุณคุกเข่าลงให้ศิษย์พี่ฉันตอนนี้และควักเงินแปดร้อยล้าน พันล้านออกมา คุณอาจสามารถกลับไปประเทศเฟิงเย่อย่างสมบูรณ์”

ขณะที่พูด อกข้างซ้ายของฟู่หรงหัวก็มีรูปธนูเด้งออกมา เห็นได้ชัดว่าถูกคำพูดของสาวสวยคนนี้นั้นแทงใจ