มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 17

ฉากนี้ทําให้ถ้วยกาแฟในมือของหลี่อวิ๋นหว่านเกือบจะตกพื้น

ในขณะที่อวี๋ไคเหอกำลังจะโทรไปฟ้องเจ้านาย ก็โดนฉีเติ่งเสียนต่อยเข้าที่ปากอีกครั้ง

หมัดนี้ไม่ใช่แค่ต่อยหน้าอวี๋ไคเหออย่างเดียว แต่มันหมายถึงเขาได้ต่อยหน้าสมาคมการค้ามังกรดำอีกด้วย

เฉียวชิวเมิ่งเห็นฉีเติ่งเสียนต่อยแบบนั้นก็ตกใจ ผู้ชายคนนี้บุ่มบ่ามเกินไปแล้ว กล้าต่อยหน้าอวี๋ไคเหอได้ไง?

แม้ว่าฉีเติ่งเสียนจะออกหน้ารับแทนตัวเธอ แต่เขาก็ไม่ควรที่จะบุ่มบ่ามมากเกินไปขนาดนี้

“หายนะใหญ่แค่ไหน เดี๋ยวแกก็รู้!” อวี๋ไคเหอพูดด้วยน้ำเสียงที่เจ็บใจ ก่อนจะหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา

เขามองไปทางฉีเติ่งเสียน แสยะยิ้มแล้วพูดว่า : “พวกแกสองคน รีบคุกเข่าอ้อนวอนขอร้องฉันตอนนี้ยังทัน ฉันจะได้ไม่บอกหัวหน้าจ้าว!”

เฉียวชิวเมิ่งรีบไปคว้าโทรศัพท์ของอวี๋ไคเหอเอาไว้ด้วยความตกใจ แล้วพูดว่า : “หนีไป!”

แต่ฉีเติ่งเสียนกลับเอาโทรศัพท์ในมือเธอนั้น โยนคืนอวี๋ไคเหอไป แล้วพูดว่า : “ให้มันโทรไป!”

เฉียวชิวเมิ่งสับสน และพูดอย่างโกรธเคืองว่า : “นายรู้ตัวหรือเปล่าว่ากำลังทำอะไรอยู่? นายเป็นแค่ผู้คุมเรือนจำตัวเล็กๆ จะไปต่อกรกับคนอย่างจ้าวเฮยหลงแบบนั้นได้ยังไง?!”

ผู้คนที่ยืนมองอยู่รอบๆต่างก็พากันพยักหน้า และมองไปยังฉีเติ่งเสียนด้วยสายตาที่สิ้นหวัง ชายหนุ่มคนนี้ไม่รอดชีวิตแน่

“รู้ทั้งรู้ว่าอวี๋ไคเหอเป็นลูกน้องของจ้าวเฮยหลงยังกล้าลงมือขนาดนี้ ฉันว่า เขาคงจะไม่มีมีชีวิตรอดแน่นอน พรุ่งนี้เตรียมจัดงานศพได้เลย!”

“หัวหน้าจ้าวขึ้นชื่อว่าเป็นคนที่โหดเหี้ยมมาก ครั้งที่แล้วมีนักธุรกิจผู้ร่ำรวยจากที่อื่นมาทำให้เขาขุ่นเคือง ยังโดนหักแขนหักขา แถมยังต้องคลานไปโรงพยาบาลด้วยตัวเองอีก…”

“ฉันเคยเห็นคนที่กล้าลงมือทำร้ายคนของสมาคมการค้ามังกรดําแบบนี้ สุดท้ายก็กลายเป็นศพ”

กล้ามาง้างปากสมาคมการค้ามังกรดำถึงที่แบบนี้ ยังต้องถามอีกเหรอว่ามันคือหายนะใหญ่แค่ไหน การกระทำแบบนี้มีแต่คนโง่เท่านั้น

ฉีเติ่งเสียนยักไหล่โดยไม่พูดอะไร ปล่อยให้อวี๋ไคเหอโทรศัพท์ไป

อวี๋ไคเหอไม่รอช้า เขารีบโทรศัพท์หาจ้าวเฮยหลงทันที

“มีคนมาทำร้ายแกถึงที่สมาคมการค้ามังกรดำเลยเหรอ? มันเป็นเทพเจ้ามาจากไหน ถึงไม่ไว้หน้าฉันเลย?”

“แกรออยู่ที่นั่นก่อน ฉันจะถึงสมาคมแล้ว อยากจะเห็นหน้ามันจริงๆ ว่าใครมันจะกล้าอวดดีได้ขนาดนี้”

“ไม่มีใครกล้ามาเหยียบหน้าฉันนานแล้ว!”

พูดจบ จ้าวเฮยหลงก็รีบวางโทรศัพท์อย่างเสียงดัง

อวี๋ไคเหอรู้สึกดีใจมากที่จ้าวเฮยหลงจะมาจัดการเรื่องนี้ด้วยตัวเอง และคิดว่าเขาคงน่าจะโกรธมาก

“หัวหน้าจ้าวบอกแล้วว่าเขาจะมาจัดการเรื่องนี้ด้วยตัวเอง แกเตรียมจัดงานศพแกไว้ได้เลย!” อวี๋ไคเหอพร้อมแสยะยิ้ม

เมื่อเฉียวชิวเมิ่งได้ยินประโยคนั้น ดวงตาของเธอก็มืดมนและเธอรู้สึกจะเป็นลม

คนอย่างจ้าวเฮยหลง ถ้าเกิดว่าเธอทำอะไรให้เขาไม่พอใจ มันก็จะหมายรวมถึงเฉียวกรุ๊ปทั้งหมดที่ทำให้จ้าวเฮยหลงไม่พอใจไปด้วย!

ตอนนี้เป็นเพราะฉีเติ่งเสียนทำร้ายอวี๋ไคเหอ จ้าวเฮยหลงเลยโกรธเคืองมากถึงกับต้องการมาจัดการเรื่องนี้ด้วยตัวเอง?

ถ้าเกิดจ้าวเฮยหลงสืบรู้ว่าฉีเติ่งเสียนเป็นสามีของเธอ เกรงว่าทั้งเฉียวกรุ๊ปคงต้องพังพินาศแน่นอน

“ฉีเติ่งเสียน นายกำลังเจอหายนะครั้งใหญ่แล้ว!” เฉียวชิวเมิ่งกัดฟันแน่นและน้ําตาก็เริ่มไหล หลงเหลือแต่เพียงความสิ้นหวังในหัวใจของเธอ

ฉีเติ่งเสียนมีสีหน้าสบายๆเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ก็แค่ไอ้หน้าปลาไหลจ้าวที่เคยโดนเขาแขวนคอไว้สามวันสามคืน มีอะไรที่ต้องน่าตกใจ?

ถ้าไอ้หน้าปลาจ้าวกล้าทำร้ายเขา ก็แค่จับมันมัดแล้วก็แถมแขวนคอไปอีกสัก 6 วันก็เท่านั้น

หลี่อวิ๋นหว่านที่นั่งอยู่ในร้านกาแฟก็ตกใจเหมือนกัน เมื่อมองจากสถานการณ์แล้ว ก็รู้ว่าจ้าวเฮยหลงจะมาจัดการกับเรื่องนี้ด้วยตนเอง