มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 18

“หัวหน้าครับ ก่อนหน้านี้เฉียวกรุ๊ปเป็นบริษัทที่จัดหาสินค้าให้กับทางเรา มูลค่า 20 ล้าน”

“แต่เนื่องจากสินค้าไม่ได้คุณภาพ ทางเราจึงเราปฏิเสธคําขอชําระเงิน”

“เฉียวกรุ๊ปเลยส่งประธานเฉียวชิวเมิ่งมาเจรจากับผม ให้ผมช่วยแก้ไขปัญหา……”

ก่อนที่จ้าวเฮยหลงจะถามว่าเกิดอะไรขึ้น อวี๋ไคเหอก็รีบพูดอธิบายอย่างไม่หยุดหย่อน

“และยิ่งไปกว่านั้น เฉียวชิวเมิ่งเธอคนนี้ก็มาอ่อยผม แต่ผมเป็นใคร? ผมเป็นลูกน้องที่ซื่อสัตย์ของหัวหน้า มีจิตใจที่อบอุ่นเหมือนดวงอาทิตย์!”

“แน่นอนว่าผมปฏิเสธไม่เล่นด้วยกับเธอ ก็คิดไม่ถึงว่าเธอจะโกรธเคืองแล้วให้สามีเธอมาเล่นงานผม”

“ท่านหัวหน้าดู แผลบนใบหน้าผมทั้งหมดนี้เป็นฝีมือของสามีเธอ!”

ขณะที่อวี่ไคเหอพูดก็ยกมือขึ้นมาชี้บาดแผลที่เป็นรอยอยู่บนหน้าของตัวเอง ใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยฟกช้ำและห้อเลือด

จ้าวเฮยหลงขมวดคิ้ว เมื่อเฉียวชิวเมิ่งได้ยินอวี๋ไคเหอกำลังใส่ร้ายเธอ เธอก็อยู่นิ่งไม่ได้

เธอก้าวเดินตรงไปด้านหน้าจ้าวเฮยหลงพร้อมกับโค้งคับนับ ก่อนจะพูดว่า : “คุณจ้าว อย่าไปฟังคำพูดไร้สาระของเขานะคะ”

“สินค้า 20 ล้านที่เราจัดหามาไม่ได้มีปัญหาอะไรเลย เขาจงใจกลั่นแกล้งบริษัทของเรา...…”

“และเรื่องที่เขาพูดว่าฉันไปอ่อยเขามันก็ไม่ใช่เรื่องจริง เขาใช้ประโยชน์จากตรงนี้ทำเรื่องที่น่ารังเกียจขึ้นมา”

“ที่สามีของฉันทำร้ายเขา ก็เพราะเขาทำร้ายฉันก่อน แผลบนใบหน้าของฉันยังเป็นรอยอยู่เลย! ไม่เชื่อคุณก็ลองดูสิ!”

จ้าวเฮยหลงกลับโบกมือให้เฉียวชิวเมิ่งหยุดพูด ก่อนจะพูดขึ้นว่า : “ฉันต้องมาสนใจด้วยเหรอว่าใครเป็นคนทำร้ายพวกเธอ?”

เฉียวชิวเมิ่งถึงกับตกตะลึง

จ้าวเฮยหลงพูดอย่างเย็นชาว่า : “ใครที่มาทำร้ายคนของสมาคมการค้ามังกรดำถึงที่ นั่นแหละคือคนผิด!”

“ในเมื่อเธอกล้าพาคนมาทำร้ายเขาถึงที่ นั่นก็หมายถึงเธอหยามฉันมาก!”

“เธอคิดว่า ฉันยังจะต้องฟังคำอธิบายอีกเหรอ?”

ในขณะที่พูดจ้าวเฮยหลงก็จ้องไปที่ดวงตาของเฉียวชิวเมิ่งด้วยความกดขี่ และพูดอย่างเยาะเย้ย “ฉันไม่สนใจอยู่แล้ว!”

เมื่อเขาพูดออกมาแบบนั้น สีหน้าของเฉียวชิวเมิ่งก็เปลี่ยนไป

อวี๋ไคเหอที่อยู่ข้างๆถึงกับลำพองใจที่จ้างเฮยหลงพูดปกป้องเขา การที่เขาถูกทำร้ายถึงหน้าประตูแบบนี้ แม้ว่าอีกฝ่ายจะมีข้อตกลงดีขนาดไหนก็ตาม จ้าวเฮยหลงก็ต้องจัดการกับพวกเขาแน่นอน!

“หัวหน้าจ้าวเป็นคนประเภทยกตนข่มท่านไม่ฟังเหตุผลพวกนี้อยู่แล้ว”

“ก็ใช่นะสิ ครั้งที่แล้วที่คนในสมาคมทำผิด เขาก็สั่งให้คนไปรุมทำร้ายโดยที่ไม่ฟังคำอธิบายอะไรเลย!”

“พูดอธิบายเหตุผลกับหัวหน้าจ้าวไม่มีประโยชน์หรอก เขามองแค่ตัวบุคคล ไม่มองว่าเกิดอะไรขึ้น เขาชอบทำอะไรตามอำเภอใจอยู่แล้ว!”

คำพูดของจ้าวเฮยหลงไม่ได้เป็นไปตามสิ่งที่ทุกคนอยากให้เป็น แต่พวกเขาก็คาดไว้แล้วว่ามันจะดำเนินไปเป็นแบบนี้

เฉียวชิวเมิ่งตกใจกับการการะทำของจ้าวเฮยหลง ทำให้เธอถอยหลังไปสองสามก้าวโดยไม่รู้ตัว จนชนกับอ้อมแขนของฉีเติ่งเสียน

ฉีเติ่งเสียนยืนมือออกไปจับร่างของเฉียวชิวเมิ่ง ก่อนที่จะยิ้มเยาะเย้ยให้กับจ้าวเฮยหลง

จ้าวเฮยหลงกระแอมออกมา และชำเลืองมองไปยังฉีเติ่งเสียน

ทั้งสองคนสบสายตากัน

ทำให้ร่างของจ้าวเฮยหลงถึงกับสั่นเทาอย่างรุนแรง แว่นกันแดดบนหน้าแทบจะร่วงลงพื้น