มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 19

จ้าวเฮยหลงทุบตีอวี๋ไคเหอปางตาย ก่อนที่จะแอบชำเลืองมองอย่างเงียบๆ เมื่อเห็นฉีเติ่งเสียนไม่ได้หรี่ตามองมาที่เขาแล้ว ก็รู้สึกโล่งอกขึ้นมาทันที

เขาใช้เท้าเขี่ยอวี๋ไคเหอ ก่อนจะหันไปพูดด้วยรอยยิ้มกับเฉียวชิวเมิ่งว่า : “คุณเฉียว ผมต้องขอโทษด้วย บริษัทเราใหญ่โตทำให้มีเสียงนกเสียงกา ไอ้หนุ่มคนนี้ทำให้คุณไม่พอใจ ผมต้องขอโทษแทนเขาด้วยนะครับ!”

เมื่อทุกคนได้ยินจ้าวเฮยหลงพูดแบบนี้ ต่างก็พากันเบิกตากว้างอย่างตกใจ

คนที่จองหองและเย่ยหยิ่งอย่างหัวหน้าจ้าว กลายเป็นคน “ตระหนักถึงความชอบธรรม” ตั้งแต่เมื่อไร?

เฉียวชิวเมิ่งตกตะลึงอยู่ครู่ใหญ่ ก่อนจะพูดออกมาว่า: “ไม่……ไม่เป็นไรค่ะ คุณจ้าวเกรงใจเกินไปแล้ว”

จ้าวเฮยหลงกระแอมออกมา ไม่กล้าหันไปมองหน้าฉีเติ่งเสียน ทำได้เพียงแกล้งทำเป็นไม่รู้จักเขา แล้วพูดว่า : “เอาอย่างนี้ เดี๋ยวผมกลับไปถึงบริษัทผมจะจัดการเงิน 20 ล้านให้กับตระกูลเฉียวเลยนะครับ!”

“อีกอย่างเรื่องนี้มันล่าช้านานขนาดนี้ แสดงว่าผมคงละเมิดข้อตกลงแล้ว ทางเราจะชำระเงินคืนให้เพิ่มเป็นสองเท่านะครับ!”

“นี่เป็นน้ำใจจากผม ขอคุณเฉียวอย่าได้ปฏิเสธเลยนะครับ”

เฉียวชิวเมิ่งพูด “หา? โอเคค่ะ โอเคค่ะ……ขอบคุณมากนะคะคุณจ้าว!”

จ้าวเฮยหลงพยักหน้าเล็กน้อย ก่อนจะพูดด้วยเสียงเข้ม : “มัดไอ้หนุ่มนี่ไว้ เดี๋ยวฉันค่อยไปจัดการกับมันเอง!”

“คุณเฉียว ผมมีธุระด่วนที่ต้องทำ ต้องขอตัวก่อนนะครับ!” จ้าวเฮยหลงรีบตรงไปที่รถโรลส์-รอยซ์ แล้วเร่งให้คนขับขับรถออกไปโดยเร็ว

เขากลัวว่าถ้าล่าช้าไปอีกไม่กี่วินาที ก็อาจจะถูกราชาปีศาจอย่างฉีเติ่งเสียนเล่นงานได้

ถ้าในตอนนั้นฉีเติ่งเสียนเปิดปากพูดทักเขาขึ้นมา เขาจะแกล้งทำเป็นไม่รู้จักหรือทำเป็นรู้จักเขา อันไหนมันจะดีกว่ากัน?

เมื่อโรลส์-รอยซ์ขับรถไปไกลจากถนนบริเวณนั้น จ้าวเฮยหลงก็ได้ถอนหายใจเบาๆ พร้อมกับกับสบถออกมาอย่างดวงซวย

เดิมที่คิดว่าชาตินี้คงจะไม่ได้เจอกับฉีเติ่งเสียนอีกแล้ว ใครจะคิดว่าเขาจะมาถึงจงไห่ แถมยังแต่งงานกับเฉียวชิวเมิ่งของตระกูลเฉียวอีก

หลังจากจ้าวเฮยหลงออกไปสักพักใหญ่ เฉียวชิวเมิ่งก็เพิ่งจะได้สติกลับมา

เวลาเดียวกัน จังเซ่าเจี๋ยก็รีบวิ่งพุ่งตรงมาหาเธอ

“เมิ่งเมิ่ง คุณไม่เป็นไรนะ? ผมได้ยินว่าแถวนี้เกิดเรื่องขึ้น ผมก็เลยรีบวิ่งมาดู!” จังเซ่าเจี๋ยถามอย่างเสียงดัง

“ไม่เป็นไรค่ะ……” เฉียวชิวเมิ่งถอนหายใจ พร้อมกับพยักหน้าให้กับจังเซ่าเจี๋ย

จังเซ่าเจี๋ยทำหน้านิ่ง พร้อมกับถอนหายใจแล้วพูดว่า : “ถ้าพวกมันยังกล้ามารังแกคุณอีกละก็ ผมไม่ปล่อยพวกมันไว้แน่!”

เฉียวชิวเมิ่งแววตาเป็นประกายก่อนจะถามขึ้นว่า: “คุณโทรไปคุยคุณจ้าวมาเหรอคะ?”

จังเซ่าเจี๋ยตกตะลึงเพราะเขาไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น แต่เมื่อเฉียวชิวเมิ่งถามขึ้นมาแบบนั้น เขาก็พยักหน้ารับอย่างเงียบๆ

“เป็นคุณจริงๆด้วย! ฉันก็ว่าทำไมจู่ๆจ้าวเฮยหลงถึงเปลี่ยนไป ที่แท้ก็เป็นพี่จังที่โทรไปคุยกับเขานี่เอง!” เฉียวชิวเมิ่งพูดอย่างดีใจ

เมื่อกี้ท่าทางของจ้าวเฮยหลงในสายตาของเฉียวชิวเมิ่งได้เปลี่ยนแปลงไปเกินจริงมาก เธอคิดไม่ออกเลยว่ามันเกิดอะไรขึ้น แต่เมื่อตอนที่เธอได้เห็นจังเซ่าเจี๋ย เธอก็เข้าใจกระจ่างแจ้งทันที

จังเซ่าเจี๋ยยิ้มหัวเราะ พร้อมกับพยักหน้า: “มันก็แค่ยกโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาประธานจ้าว ผมคุยกับเขาไม่กี่ประโยคก็เท่านั้นเอง”

เฉียวชิวเมิ่งคิดแล้วก็ขมวดคิ้ว จังกรุ๊ปไม่น่าจะมีอำนาจมากพอที่จะไปกดขี่คนอย่างจ้าวเฮยหลงได้นะ?!

แต่เธอคิดขึ้นมาได้ว่าจังเซ่าเจี๋ยเคยพูดกับเธอเกี่ยวกับเรื่องที่กำลังจะเตรียมเข้าสู่ตลาดหุ้น

“พี่จะไม่ไปทำความรู้จักกับคนอย่างเขาแน่นอน!” จังเซ่าเจี๋ยพูดหัวเราะ “ไปกันเถอะ เดี๋ยวพี่เลี้ยงข้าว!”

“พี่ช่วยฉันไว้ คนที่ควรเลี้ยงข้าวควรเป็นฉันมากกว่าถึงจะถูก” เฉียวชิวเมิ่งพูด

เฉียวชิวเมิ่งรู้สึกขอบคุณจังเซ่าเจี๋ยจากใจ อย่างไรก็ตามจังกรุ๊ปกำลังจะขยายเข้าสู่ตลาดหุ้น และเขายินดีที่จะแบ่งปันผลประโยชน์แก่พนักงานโดยการเพิ่มทุนและการขยายหุ้น

ตอนนี้ จ้าวเฮยหลงได้รับการแลกผลประโยชน์จากกลุ่ม และช่วยเธอได้รับเงินคืนค้างชำระ 20 ล้าน!

เมื่อสถานการณ์เป็นแบบนี้ ก็ยังทำให้เธอสามารถดำรงตำแหน่งประธานเฉียวกรุ๊ปไว้ได้ เธอจะไม่รู้สึกขอบคุณได้อย่างไร?

หลี่อวิ๋นหว่านวางแก้วกาแฟลง พร้อมกับชำระเงินก่อนจะเดินออกไป

ฉีเติ่งเสียนกำลังจะเรียกรถแท็กซี่ ก็มีสายเรียกเข้าจากหลี่อวิ๋นหว่าน : “วันนี้ฉันจะเลี้ยงข้าวเพื่อเป็นการขอบคุณคุณ”

“จะมาเลี้ยงข้าวผมทำไม? ไม่ไป!” ฉีเติ่งเสียนพูดอยู่สองคำก่อนจะพูดปฏิเสธไป

วันนี้เขาตั้งใจจะไปที่บ้านหวงเหวินหลั่ง เพื่อไปดูอาการของลูกสาวที่เคยได้ให้สัญญากับหวงเหวินหลั่งไว้ก่อนหน้านี้

หลี่อวิ๋นหว่านหัวเราะ : “หึ นายไม่อยากได้ข่าวคราวของเมิ่งเมิ่งแล้วเหรอ? ถ้าเกิดไม่อยาก ก็ถือว่าฉันไม่ได้พูดแล้วกัน!”

ฉีเติ่งเสียนขมวดคิ้ว จากสถานการณ์ในตอนนี้เฉียวชิวเมิ่งเจอปัญหาต่างๆมากมาย การที่มีหลี่อวิ๋นหว่านคอยเป็นคนที่ให้ข้อมูลกับเขา เขาก็สามารถรู้ได้ถึงปัญหาและไปช่วยเธอได้ทันที

ฉีเติ่งเสียนจึงทำได้เพียงยอมรับคำเชิญไปทานข้าวกับหลี่อวิ๋นหว่าน

หลี่อวิ๋นหว่านเมื่อได้เจอกับเขาก็พูดขอบคุณก่อนเป็นอันดับแรก : “ฉันต้องขอบคุณที่คุณบอกเรื่องเกี่ยวกับจังกรุ๊ป ฉันไปสืบค้นมาแล้วก็พบว่าภายในบริษัทมีปัญหาจริงๆ!”