มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1719

สำหรับกลยุทธ์ของซ่งเจียอวี่ถือเป็นเรื่องที่เล็กน้อยมาก ซุนกั๋วฉวินผู้ซึ่งได้เห็นคนมากมายนับไม่ถ้วนย่อมไม่ใส่ใจมากนัก

เขาขอให้ซ่งเจียอวี่นั่งลง จากนั้นก็สั่งให้ซุนเจี้ยนเฉินชงชา

ซ่งเจียอวี่แอบชำเลืองมองไปรอบๆ ก็พบผู้หญิงคนหนึ่งที่มีสไตล์โดดเด่นแต่งกายด้วยโทนสีดําเป็นหลัก เพียงแค่มองแวบเดียวก็สามารถรู้ได้ถึงความสูงส่งของผู้หญิงคนนี้ได้ทันที น่าจะมีต้นกําเนิดที่ไม่ธรรมดา

และยังเห็นชายวัยกลางคนที่ไว้ทรงผมหวีเสย ผู้ชายคนนี้รูปร่างสูงใหญ่ และการหายใจของเขาเหมือนวัวกระทิง เห็นได้ชัดว่าเขาเป็นผู้มีฝีมือศิลปะการต่อสู้สูง น่าจะเป็นคนที่มีข่าวลือว่าเขาต่อสู้

กับคลาร์กที่จิ่วเฮิง

และสุดท้ายเธอก็มองไปเห็นฉีเติ่งเสียน และรู้สึกว่าคนนี้ไม่ได้น่ารังเกียจและไร้ยางอายเหมือนที่ตระกูลมังกรพูดไว้ แต่เขากลับมีออร่าความเป็นนักเรียนอยู่ในตัว รูปร่างของเขาก็ดูค่อนข้างผอมบาง

“อัยหย๋า คุณปู่ซุน ไม่ได้เจอคุณปู่มานาน คิดถึงคุณมากเลยค่ะ! คุณปู่ของฉันยังฝากความคิดถึงมาถึงคุณด้วยนะคะ!” ซ่งเจียอวี่พูดด้วยรอยยิ้ม

ในขณะที่พูด เธอก็หยิบของขวัญที่ถืออยู่ออกมาและพูดว่า : “นี่คือเสื้อคลุมสีแดงขนาดใหญ่ที่คุณปู่ของฉันขอให้ฉันนํามาให้เป็นพิเศษ โดยบอกว่าเขาต้องการให้เพื่อนเก่าของเขาได้ลองใส่ดูค่ะ”

ซุนกั๋วฉวินรับมันโดยตรง พร้อมกับยิ้มแล้วพูดว่า : “ถือเป็นน้ำใจจากปู่ของเธอ ฉันรับของชิ้นนี้ไว้แล้ว”

ซ่งเจียอวี่ยิ้มและพูดว่า : “คุณปู่ซุน ถ้ามีเวลาว่างก็สามารถไปบ้านคุณปู่ของฉันได้ตลอดเวลาเลยนะคะ คุณจะได้มีเพื่อนเล่นหมากรุกและชิมชาได้มากขึ้น!”

ซุนกั๋วฉวินตอบ : “ได้เลย”

ซ่งเจียอวี่หันกลับมาและพูดว่า : “อันที่จริงคุณปู่ของฉันก็มีเรื่องแปลกใจอยากถาม คุณปู่ซุน คุณอยู่อย่างสันโดษมานานหลายปีแล้ว ทำไมคุณถึงได้ออกมาร่วมกิจกรรมในครั้งนี้ด้วยคะ?”

ซุนกั๋วฉวินกล่าวว่า : “เมื่อคนเราแก่ตัวลง ก็ควรออกมารับแสงแดดให้มากขึ้นหน่อย ไม่อย่างนั้นถึงวันที่เดินไม่ได้ก็คงจะมานั่งเสียใจทีหลัง”

ซ่งเจียอวี่กล่าวว่า : “คุณปู่ของฉันได้ยินมาว่าคุณปู่ซุนกําลังสนับสนุนจั่วเฉินในการเลือกตั้ง เขาก็สนับสนุนจั่วเฉินทั้งความคิดเห็นและแนวคิดอย่างมากเลยนะคะ.....”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ฉีเติ่งเสียนก็ชำเลืองมองไปที่คุณนายกลุ่มธุรกิจ และเห็นว่าเธอยิ้มและดูมั่นใจมาก

ทุกคนต่างก็แอบประหลาดใจ คิดไม่ถึงว่าวิสัยทัศน์ของซุนอิ่งซูนั้นจะเฉียบแหลมขนาดนี้ มองแวบเดียวก็รู้ได้เลยว่าตระกูลซ่งกำลังพยายามหาผลประโยชน์จากทั้งสองฝ่าย

“เจียอวี่ เธอกำลังล้อเล่นอะไรกัน? ถ้าเขาสนับสนุน ทําไมเขาไม่ออกมาตั้งแต่ก่อนหน้านี้ล่ะ?” ซุนกั๋วฉวินไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะรับมือ และเขาไม่สนใจที่จะเล่นไทเก๊กกับรุ่นน้องของเขา ดังนั้นเขาจึงโยนความขัดแย้งออกไปทันที

“เฮ้อ คุณก็รู้สถานการณ์ของตระกูลซ่ง! คุณปู่ของฉันไม่มีอํานาจมากนัก และธุรกิจส่วนใหญ่ของตระกูลซ่งก็อยู่ต่างประเทศ และบางคนยังต้องพึ่งพาความช่วยเหลือจากผู้คนจากประเทศมี่ เพื่อยืนหยัดอย่างมั่นคง”ซ่งเจียอวี่ถอนหายใจ

ซุนกั๋วฉวินเอามือขึ้นมาสัมผัสเคราของตัวเองและพูดว่า: “คําอธิบายนี้ก็พอจะเข้าได้อยู่!”

ตระกูลซ่งร่ำรวยมานานหลายปีแล้ว ทําธุรกิจทั่วประเทศและใกล้ชิดกับประชาชนในประเทศมี่มาก

แต่ครั้งนี้ กลับรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติภายในตระกูลซ่งอย่างเห็นได้ชัด เพราะพวกเขาพบว่าโหยวซินเริ่มตกอยู่ในสถานการณ์ที่เสียเปรียบแล้ว

ยิ่งไปกว่านั้น เห็นได้ชัดว่าพวกเขายืนอยู่ฝั่งตรงข้ามอย่างชัดเจน หากผ่านไปกว่าสิบปี สถานการณ์อาจเปลี่ยนไปอย่างมาก ถ้าเผิงไหลกลับมาสู่แผนที่จริงๆ ตระกูลซ่งของพวกเขาจะทําอย่างไร? หรือต้องย้ายไปที่ประเทศมี่โดยตรง?

ถึงอย่างนั้นมันก็ไม่ปลอดภัย...…เพราะเมื่อพวกเขาไปประเทศมี่ มันก็เหมือนกับการสูญเสียรากฐาน หากไม่มีรากฐานที่แข็งแกร่ง ประชาชนในประเทศมี่จะยังให้ความเคารพพวกเขาหรือไม่?

ถึงเวลานั้นฉันกลัวว่ามันจะกลายเป็นลูกแกะที่รอถูกเชือด และถูกคนอื่นเล่นงานได้ง่ายๆ