มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1744

นักต้มตุ๋นเหล่านี้ ได้สร้างระบบที่ไม่เหมือนใคร

ฉีเติ่งเสียนและจิ่วเฮิงก็ตั้งใจฟังจนจบไปหนึ่งบทเรียน และทั้งคู่ก็รู้สึกว่าสามร้อยหกสิบอาชีพ ทุกๆ อาชีพมีจอหงวน การหลอกลวงก็มีความรู้มากมายอะไรเช่นนี้?

ยังไม่ทันหมดคาบเรียน รองประธานของกลุ่มอาชญากรก็ปรากฏตัวขึ้นที่นี่ ชื่อของเขาคือจินไห่ เขาเป็นที่รู้จักในทางโซเชียลเป็นคนหยิ่งผยองมาก

ครั้งหนึ่งเขาเคยโพสต์วีดีโอบนอินเตอร์เน็ต โดยบอกว่าเขาอยู่ก่ากงของอวี้สือกั๋ว มีปัญญาก็มาแก้แค้นได้

“สวัสดีประธานจิน!”

ทันทีที่จินไห่เข้ามา เจ้าหน้าที่ติดอาวุธและอาจารย์ก็รีบกล่าวทักทาย

จินไห่ยิ้มและพยักหน้า ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความโกรธอย่างเห็นได้ชัด แต่เขาก็ยังแสร้งทำเป็นเมตตาใจดี เขามองไปที่ผู้มาใหม่และพูดด้วยรอยยิ้ม: “ทุกคน ยินดีต้อนรับสู่ก่าก่ง ต่อไป ฉันต้องพึ่งพาพวกคุณช่วยฉันทำธุรกิจแล้ว! ถ้าธุรกิจทำได้ดี การมีวิลล่าติดทะเลคงไม่ใช่ความฝัน!”

จินไห่แกล้งทำเป็นใจดี และสัญญาลอย ๆให้ผู้มาใหม่ก่อน เพื่อให้ทุกคนมีกำลังใจ เป็นการดีต่อการสร้างรายได้ให้กับบริษัท

ฉีเติ่งเสียนและจิ่วเฮิงต่างเก็บตัวไม่เป็นตัวเด่น แม้ว่าพวกเขาจะฆ่าจินไห่ได้อย่างง่าย แต่ก็มีกลุ่มติดอาวุธหลายร้อยคนอยู่ในกลุ่มเครือข่ายสแกมเมอร์

หลังจากจบคาบ อาจารย์จะเริ่มถามคำถาม หากไม่สามารถตอบคำถามได้ ก็จะถูกตักเตือน หากผลงานแย่ลงไปอีก จะใช้กระบองไฟฟ้าจนกว่าจะจำได้

“เอาล่ะ นักเรียนคนนี้ ช่วยตอบคำถามฉันหน่อย ถ้าอีกฝ่ายเกิดความสนใจแล้ว แต่ยังไม่กล้าโอนเงินมา นายควรใช้คำพูดแบบไหน?” อาจารย์ผู้นี้ถามจิ่วเฮิง

จิ่วเฮิงนั่งเหมือนเจ้าใหญ่นายโตแล้วพูดว่า “ถ้าแกไม่โอนเงินมา ฉันจะตามสายโทรศัพท์ไปทุบหัวแก!”

ทันทีที่คำพูดเหล่านี้หลุดออกไป ใบหน้าของอาจารย์ก็ดำคล้ำโกรธ

จิ่วเฮิงกล่าวต่อ: “ถ้าอย่างนั้น... ฉัน จิ๋นซีฮ่องเต้ โอนเงิน?!”

มีเส้นเลือดปรากฏบนหน้าผากของอาจารย์

จิ่วเฮิงไอสักพักแล้วพูดว่า “ฉันเป็นผู้ก่อการร้าย ฉีเติ่งเสียน กรุณาโอนเงินมาให้ฉันทันที ไม่งั้นฉันจะส่งไหลฟูไปทิ้งระเบิดนิวเคลียร์ที่บ้านแก!”

เดิมทีฉีเติ่งเสียนก็รู้สึกสนุกดี จนกระทั่งจิ่วเฮิงพูดแบบนั้น ใบหน้าของเขาก็เริ่มแสดงความโกรธ

ไอ้สารเลวคนนี้ อยากถูกทุบตีก็ทำไปสิ แต่เขาก็ยังดึงตัวเขามายุ่งด้วย!

“ฉันชื่อฉีปู้อวี่ ตอนนี้พูดได้แล้ว โอนให้ฉันหนึ่งล้าน แล้วฉันจะให้คุณเป็นหัวหน้าใหญ่สามของเรือนจำโยวตู...” จิ่วเฮิงยิ่งพูดยิ่งความกระตือรือร้น เริ่มกระโดดโลดเต้นด้วยความดีอกดีใจ

อาจารย์หลายคนพยักหน้าให้คนติดอาวุธที่อยู่ตรงนั้นโดยไม่พูดอะไร พี่น้องเหล่านั้นก็ดึงกระบองไฟฟ้าออกมาและทักทายใส่ร่างของจิ่วเฮิง

จิ่วเฮิงตกใจมากจนกรีดร้องซ้ำแล้วซ้ำเล่า แน่นอนว่านี่เป็นเพียงการแสดง และเขาไม่รู้สึกเจ็บปวดใดๆ เลย... เขารู้สึกดีเล็กน้อยด้วยซ้ำ!

หลังจากถูกทุบตีอย่างรุนแรง จิ่วเฮิงก็รู้สึกสบายใจแล้วเขาก็ตอบคำถามอย่างตรงไปตรงมาว่า “มันขึ้นอยู่กับลักษณะนิสัยของอีกฝ่าย ถ้าเขาเป็นคนอ่อนแอก็ใช้น้ำเสียงแข็งกร้าวสั่งการ ถ้าเขาแข็งกระด้างก็ต้องใช้คำพูดหวานๆ หว่านล้อมเขา…...”

หลังจากที่จิ่วเฮิงตอบคำถามอย่างจริงจัง คนติดอาวุธก็ปล่อยเขาไป แต่ทุกคนกลับมองเขาด้วยท่าทีไม่เป็นมิตรนัก

“ไอ่หมอนี่เกือบพูด kimoji (รู้สึกดีจัง) ออกมาแล้ว ที่นี่มันคือสวรรค์สำหรับเขาจริงๆ…...” ฉีเติ่งเสียนพูดไม่ออกอยู่พักหนึ่ง

คาดว่าจิ่วเฮิงคงรู้สึกว่ากลุ่มเครือข่ายสแกมเมอร์นี้ดีกว่าโยวตู (ชื่อเรือนจำ) ยังไงเสียหากมีโอกาสก็จะมาลูกไม้ฆ่าตัวตาย ให้คนติดอาวุธมาทุบตีเขา

หลังจากเลิกเรียนจิ่วเฮิงติดตามข้างๆ ฉีเติ่งเสียนและกระซิบว่า “อยู่ต่ออีกสองสามวันได้ไหม? ฉันรู้สึกว่าคนพวกนี้ลงมือทุบตีฉันแล้ว ค่อนข้างสบายใจ……”

ฉีเติ่งเสียนกลอกตาแล้วพูดว่า: “ตอนนี้พวกเขาก็แค่ใช้ไม้ แต่ถ้าคุณทำพวกเขารำคาญ พวกเขาจะลงยาชาควักไตคุณแล้ว”