มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1919

คำพูดของสวีเอ้าเสวี่ย ทำให้หวงอิงและจ้าวเซ่อทั้งสองคนนั้นดีใจมาก!

เห็นได้ชัดว่า เธอและเฉินหยูมาถึงจุดที่เดือดที่สุดแล้ว ถ้าไม่จัดการผู้หญิงคนนี้ทิ้ง คงจะนอนไม่หลับ

แน่นอนว่าหวงอิงอยากจะกำจัดเฉินหยูทิ้ง เธอนั้นฉลาดมาก อีกทั้งคอยวางแผนให้หนานหยางเป็นเวลาหลายปี ความสามารถไม่ธรรมดา ถ้าหากเก็บเธอไว้ อาจเกิดเรื่องมากมาย

หวงอิงแสดงรอยยิ้มบนใบหน้าแล้วพูดขึ้น: “เธอใช้วิธีที่โหดร้าย ทำไมพวกเราจะทำบ้างไม่ได้

แต่วินาทีต่อไป เธอรู้สึกถึงความเย็นตรงหลังอก มีพลังงานความเย็นชนิดหนึ่งพุ่งออกมา จากนั้นเธอก้มหัว ก็เห็นมีดสั้นเปื้อนเลือดออกมาจากหน้าอกของเธอ

“คุณ…..”

มีเลือดออกจากปากของหวงอิน ตกใจจึงหันหลังกลับไปดู เห็นสวีเอ้าเสวี่ยเธอนั้นยืนอยู่ข้างหลังของเขา

กันถูกแท่งหลังในครั้งนี้ เป็นเรื่องที่เร็วมาก และเกินความคาดหมายของทุกคน

เธอคิดว่าสวีเอ้าเสวี่ยจะฆ่าเฉินหยูให้ตายตรงนี้ แต่ไม่คาดคิด คนที่ตายตรงนี้กลับเป็นตัวเอง!

“ หนูน้อยคนนี้กล้าหักหลังฉัน และเอาฉันเป็นหมา?” สวีเอ้าเสวี่ยพูดอย่างเย็นชา เลือดเปื้อนเสื้อผ้าสีขาวของเขาจนทั่วตัว แต่เขานั้นยังทำสีหน้าไร้อารมณ์

นี่เป็นครั้งแรกที่เธอนั้นลงมือฆ่าคน แต่ว่ามือของเขานั้นนิ่งมาก ใจโหดมากกว่า ฆ่าคนได้โหดร้ายและเย็นชามาก

หวงอิงรู้สึกเปลี่ยนจากความเย็นกลายเป็นความเจ็บปวด ความเจ็บปวดนี้ทำให้มือขาของเขานั้นอ่อนแรง จากนั้นหมดแรงทำให้ล้มลงอยู่กับพื้น

“ คุณทำไม…. ทำไมถึงกล้า…..” หวงอิงพร่ำเพ้ออย่างอ่อนแรง หัวใจของเค้านั้นถูกแทงจนทะลุ เทพนางฟ้ามาช่วยก็คงช่วยชีวิตเธอไม่ได้แล้ว

สวีเอ้าเสวี่ยถามขึ้น: “ ตระกูลจ้าวของพวกคุณคงไม่คิดหรอกว่าฉันสวีเอ้าเสวี่ยจะร่วมมือกับพวกคุณจริงๆ? แม้ว่าฉันจะเป็นคนที่เห็นแก่ผลประโยชน์ แต่เลือดเนื้อของสหายเป็นแสนคนจะเสียไปฟรีๆไม่ได้ ฉันแบกรับความผิดนี้ไว้ไม่ได้”

หวงอิงล้มลงบนพื้น หลังของเขามีมีดสั้นเสียบเอาไว้ มีดทะลุออกจากอก เลือดไหลเต็มพื้น

สมาชิกประธานาธิบดีชั่วคราวตกใจ พวกเขาไม่เคยเห็นคนที่ฆ่าคนได้โหดร้ายแบบนี้มาก่อน แต่ละคนตกใจจนฉี่ราดกางเกง

เฉินหยูก็ตกใจเล็กน้อย เธอคิดว่าโอกาสที่เธอตั้งรอมาถึวแล้ว แต่ไม่คิดเลยโอกาสนั้นเป็นของสวีเอ้าเสวี่ยเอง?

จ้าวเซ่อก็ตกใจ ไม่กล้าเชื่อกับสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้า ก่อนหน้านี้ทุกคนยังคุยกันอย่างมีความสุข ตระกูลจ้าวนั้นให้ข้อดีและผลประโยชน์กับสวีเอ้าเสวี่ยมากมายจนไม่สามารถปฏิเสธได้ แต่ในเวลาสำคัญ สวีเอ้าเสวี่ยกับแทงหลังหวงอิงทำให้เขาตายตรงนั้นเลยทันที!

แม้กระทั่งฉีเติ่งเสีนนยังตกใจเล็กน้อย แน่นอนว่าเขารู้สวีเอ้าเสวี่ยเป็นคนที่โหดเหี้ยม แต่ไม่คิดเลยว่าผู้หญิงคนนี้จะโหดขนาดนี้ จะกล้าแม้แต่ฆ่าคนโดยไม่กระพริบตา ลงมือได้โหดเหี้ยมแบบนี้และยังแทงคนอื่นจากข้างหลังจนทะลุ

จ้าวเซ่อพูดอย่างโกรธ: “สวีเอ้าเสวี่ย คุณ…..คุณทำบ้าอะไร?คุณกำลังทรยศ?“

สวีเอ้าเสวี่ยพูดอย่างเย็นชา:“ ตระกูลจ้าวเป็นคู่ร่วมมือที่ไม่มีความน่าเชื่อถือเลย ก็แค่แผนการหลอกๆ สิ่งที่พวกคุณคิด คิดว่าฉันไม่รู้จริงๆหรอ? ฉันเคยพูดแล้ว จะให้พวกคุณเห็นถึงความล้มเหลวของตระกูลจ้าวในหนานหยาง ฉันก็นำเสนอให้ดูต่อหน้าเลย ให้คุณดูให้ชัดเจน!“

จ้าวเซ่อตัวสั่นขึ้น ไม่คิดเลยว่าหวงอิงจะมีจุดจบแบบนี้ อีกทั้งคนที่ฆ่าเธอนั้นคือสวีเอ้าเสวี่ย ทีนี้ สถานการณ์ไม่สามารถควบคุมได้แล้ว

“แน่นอนว่าคุณก็ต้องตาย เพราะว่าชีวิตหนึ่งแสนคน ต้องมีคนมาชดใช้!”สวีเอ้าเสวี่ยพูดด้วยดวงตาที่เย็นชา

ขาทั้งสองข้างของจ้าวเซ่ออ่อนแรงแล้วล้มลงกับพื้นอย่างสิ้นหวัง

ความรู้สึกแบบมีความหวัง แล้วถูกคนทำลายมัน ทำให้เขารู้สึกแย่ และสมองก็หยุดการเคลื่อนไหว ทำให้ความคิดของเขานั้นเหลือเพียงแต่ความกลัวและสิ้นหวัง

ในเวลานี้ลูกน้องของเธอ ก็ค่อยๆยกปืนขึ้นแล้วเล็งไปที่สมาชิกที่กำลังตกใจ

“ คุณคุกเข่าลงขอโทษฉัน แล้วใช้น้ำเสียงที่อ้อนวอนขอร้อง ขอให้ฉันให้อภัย”สวีเอ้าเสวี่ยมองฉีเติ่งเสียนแล้วพูดและหัวเราะ

ในเวลานี้ สิ่งที่ทำให้จ้าวเซ่อรู้สึกมีความสุขก็คือ สวีเอ้าเสวี่ยและฉีเติ่งเสียนก็เป็นศัตรูกัน ทั้งสองคนไม่ได้อยู่ในเรือลำเดียวกัน

ฉีเติ่งเสียนสีหน้าดูแย่ลงแล้วพูดกับสวีเอ้าเสวี่ยว่า: “ทำไม คุณไม่ใช่ว่าโอ้อวดเรื่องความยุติธรรมเหรอ คุณกําลังเพิกเฉยต่อชีวิตของคนจํานวนมากเพียงเพื่อศักดิ์ศรีที่ไร้ค่านั้นหรือ? นี่ไม่ใช่สิ่งที่คนชอบธรรมควรทำ“

ดวงตาของประธานาธิบดีชั่วคราวทุกคนมองไปทางฉีดติ่งเสียนและเฉินหยูทั้งสอง หวังว่าพวกเขาทั้งสองนั้นจะสามารถเจรจาได้

“ ฉันให้เวลาคุณคิดทบทวนแค่สามวินาที ถ้าหากฉันนับถึงสาม แล้วคุณไม่ทำตามที่ฉันพูดอย่างนั้นก็ต้องมีคนเลือดนอง!”สวีเอ้าเสวี่ยหัวเราะอย่างเย็นชา

ในเวลานี้ เธอเต็มไปด้วยความกระตือรือร้นและความเย่อหยิ่ง เพราะในที่สุดเธอก็รอจนถึงวันนี้ ซึ่งเป็นช่วงเวลาแห่งการแก้แค้นของเธอ

“หนึ่ง!”

“สอง!”

สวีเอ้าเสวี่นมองฉีดติ่งเสียนด้วยสีหน้าเย็นชาแล้วก็นับเลข

“คุณสวี หยุดเถอะ” ในตอนที่เขาโบกมือเรียกกองทัพทหาร ก็มีคนพูดขึ้น

คนที่พูดคือหลัวเฮอนั้นเอง