มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 193

มองเห็นหลี่อวิ๋นหว่านกับฉีเติ่งเสียนปรากฏตัวในเวลาเดียวกัน นี้ยิ่งทำให้เฉียวชิวเมิ่งอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วขึ้น

แต่หยางกวนกวนเห็นจนชินแล้ว สังเกตเห็นสายตาของฉีเติ่งเสียนแทบจะกวาดสายตามองหน้าอกของเธอ อดไม่ได้ที่จะดึงเสื้อคลุมให้สูงขึ้น

“เมื่อวานฉันไม่ได้บอกคุณเถอะ?”เฉียวชิวเมิ่งมองไปทางฉีเติ่งเสียน ก็พูดถามคร่าวๆ

ฉีเติ่งเสียนยังไม่ทันได้พูดตอบ หลี่อวิ๋นหว่านก็ยิ้มและพูด“เมิ่งเมิ่ง ฉันบอกเขาเอง!พวกเราสามคนเป็นผู้หญิง ควรจะมีผู้ชายช่วยถือของไหม?”

เฉียวชิวเมิ่งก็พูดไม่ออก ฉีเติ่งเสียนเป็นสามีของตัวเอง กลับต้องให้หลี่อวิ๋นหว่านเป็นคนบอก ตรรกะอะไร?

ในใจเธอรู้สึกไม่พอใจมาก ในเวลาเดียวกัน ก็สังเกตเห็นความร้าวฉานระหว่างตัวเองกับหลี่อวิ๋นหว่านยิ่งเพิ่มมากขึ้น กลับไปสนิทสนมเหมือนเมื่อก่อนไม่ได้แล้ว

เฉียวชิวเมิ่งก็พูด“ถ้าอย่างนั้นก็ไปด้วยกันเถอะ!”

ก่อนหน้านี้ หลี่อวิ๋นหว่านยังอยากจะหาวิธีช่วยเฉียวชิวเมิ่งทำให้ฉีเติ่งเสียนอับอาย ให้เขารู้จักความแตกต่าง

แต่ตอนนี้ นึกไม่ถึงว่าจะอยู่ข้างเดียวกับฉีเติ่งเสียนแล้ว?ทำให้ในใจของเฉียวชิวเมิ่งไม่สบอารมณ์มาก

ฉีเติ่งเสียนเป็นธรรมชาติที่จะกลายเป็นกรรมกร ถือสิ่งของที่พวกเธอนำติดตัวมา เดินเข้าไปในสโมสรกีฬา

เฉียวชิวเมิ่งกับหลี่อวิ๋นหว่านแสดงบัตรสมาชิกของตัวเอง หลังจากนั้นก็มีพนักงานเข้ามานำทาง พาพวกเขาไปที่สนามขี่ม้า

“นี่ อวิ๋นหว่าน เธออยากจะทำร้ายสภาพจิตใจของเมิ่งเมิ่ง?หล่อนไม่ได้บอกฉีเติ่งเสียนให้มาด้วยกัน เธอจะบอกทำไม?”หยางกวนกวนกับหลี่อวิ๋นหว่านนั่งบนรถคันเล็กด้วยกัน ก็เปิดปากพูดถาม

“ฉันไม่ได้ทำร้ายจิตใจเธอ ฉันแค่อยากเล่นด้วยกันกับคุณฉีเท่านั้นเอง อยู่กับเขา ฉันรู้สึกมีความสุข”อวิ๋นหว่านยิ้มและพูด

หยางกวนกวนส่ายหน้า พูดเสียงหนักแน่น“เธอบ้าไปแล้วเหรอ?เขามีเวทมนตร์อะไร ทำให้เธอหลงใหลขนาดนี้?”

หลี่อวิ๋นหว่านพูดเสียงเรียบเฉย“เธอกำลังพูดอะไร?ฉันยอมจะเป็นเพื่อนกับใคร ต้องพิจารณาถึงเหตุผลเหรอ?”

หยางกวนกวนก็พูดไม่ออกแล้ว ถึงแม้ว่าเฉียวชิวเมิ่งพูดแล้วว่าถ้าเธอชอบก็ตามสบาย แต่เธอยังรู้สึกว่าหลี่อวิ๋นหว่านทำแบบนี้ไม่มีคุณธรรม

ด้านหลัง เฉียวชิวเมิ่งกับฉีเติ่งเสียนนั่งรถคันเดียวกัน ระหว่างทั้งสองคนแทบจะไม่มีอะไรพูดคุยกัน

สุดท้าย เฉียวชิวเมิ่งก็เปิดปากพูด“คุณยังไม่ยอมเปิดขีดจำกัดกับเซี่ยงกรุ๊ปเหรอ?”

ฉีเติ่งเสียนส่ายหน้าและพูด“ไม่จำเป็น”

“ตอนนี้ที่คุณได้รับ เป็นแค่ภาพลวงตา คุณจะรอจนภาพลวงตาแตกสลายแล้ว จึงจะยอม?”เฉียวชิวเมิ่งขมวดคิ้ว พูดเสียงเคร่งขรึม

ช่วงนี้เซี่ยงกรุ๊ปกับสวีกรุ๊ป และหู่เหมินกรุ๊ปกำลังต่อสู้แย่งชิงอำนาจเหตุการณ์นับวันยิ่งเลวร้ายมากขึ้น เฉียวชิวเมิ่งเป็นห่วงว่าฉีเติ่งเสียนจะเกิดเรื่อง ในเวลาเดียวกันก็กังวลว่าจะเดือดร้อนถึงเฉียวกรุ๊ป

ฉีเติ่งเสียนยิ้มเยาะ จนกระทั่งไม่อยากตอบ

เขาพูดความจริง เฉียวชิวเมิ่งก็ไม่เชื่อเขา มักจะคิดว่าเขาถูกผลักให้มาเป็นโล่อยู่ด้านหน้า

เฉียวชิวเมิ่งยอมเชื่อประธานลึกลับที่ไม่มีตัวตน ไม่ยอมจะเชื่อใจเขา

ถ้าอย่างนั้นยังต้องมีอะไรอธิบายล่ะ?

เฉียวชิวเมิ่งเห็นฉีเติ่งเสียนไม่ตอบ ในใจก็กลัดกลุ้ม หมอนี่ดึงดันทำต่อไป สุดท้ายแล้ว จะเกิดผลลัพธ์อะไรขึ้นก็คือหาเหาใส่หัว!

เร็วมาก ทั้งสี่คนก็มาถึงด้านข้างของสนามขี่ม้า คนที่อยู่ในสนามขี่ม้ามีจำนวนมาก พวกเขาขี่ม้าพันธุ์ดีเดินไปมาอยู่ที่ทุ่งหญ้าสีเขียว บางคนก็แข่งความเร็วด้วยกัน

หลังจากคนเหล่านั้นเห็นเฉียวชิวเมิ่ง ก็รีบเข้ามาทักทายทันที

“ประธานเฉียว ยินดีด้วย ได้ยินว่าพวกคุณเฉียวกรุ๊ปได้รับโครงการไม่น้อย อนาคตรุ่งโรจน์พุ่งแรง ไม่นานก็จะบังเกิดขึ้นแน่นอน!”

“ใช่ ประธานเฉียว ถ้าหากเจริญรุ่งเรืองแล้วก็อย่าลืมพวกเราที่เป็นเพื่อนเก่าเพื่อนแก่！”

หนึ่ง ถ้าหากมีคนออกมาพูดว่าเป็นประธานลึกลับ ถ้าอย่างนั้น ก็จะทำให้คนอื่นตกใจ นี้ก็เหมือนแบทแมน ทั้งลึกลับและแข็งแกร่ง ทุกคนหวาดกลัวแบทแมน กลับไม่หวาดกลัวบูลส์ที่ถอดหน้ากาก

สอง ไม่ว่าตัวตนของประธานลึกลับจะเป็นใคร ถ้าอย่างนั้น เฉียวชิวเมิ่งก็ต้องเข้าใจว่าความจริงว่าคืออะไร

และเป็นธรรมชาติที่จะต้องเห็นแก่ตัว เพียงแต่เธอก็ไม่รู้สึกทรมานใจ จนกระทั่งใจกว้าง ถ้าหากฉีเติ่งเสียนซักถาม เธอก็สามารถพูดออกมาได้อย่างใจกว้าง

ฉีเติ่งเสียนพยักหน้า คิดว่าที่หลี่อวิ๋นหว่านพูดมีเหตุผล

“ไปเถอะ เป็นเพื่อนฉันเลือกม้าหนึ่งตัว”หลี่อวิ๋นหว่านยิ้มและพูด ยื่นมือเตรียมจะไปดึงฉีเติ่งเสียน กลับพบว่าทำแบบนี้ไม่เหมาะสม

ฉีเติ่งเสียนไม่รู้เทคนิคการขี่ม้า ส่ายหน้าและพูด “เธอเลือกตามใจเถอะ ฉันไม่เข้าใจเรื่องม้า”

ม้าที่อยู่ในสนามขี่ม้า มีครึ่งหนึ่งเป็นของสโมสร อีกครึ่งหนึ่งเป็นของสมาชิก

สมาชิกนำม้ามาเลี้ยงที่สนามขี่ม้า ให้คนที่มีความสามารถเฉพาะทางจัดการ จ่ายค่าใช้จ่ายทุกเดือนก็พอแล้ว

เลี้ยงม้าเป็นเรื่องฟุ่มเฟือยมาก โดยเฉพาะม้าแข่งระดับสูง ราคาหลายสิบล้าน และยัง บางครั้งราคาก็ต่ำและไม่มีตลาด

ทันในนั้น ในกลุ่มคนก็มีเสียงร้องตกใจดังเข้ามา

ม้าตัวสีน้ำตาลแดงสูงพันธุ์ดีวิ่งเร็วปานลมกรด ขนยาวมาก วิ่งอย่างน่าเกรงขาม

“นี้คือม้าเหงื่อโลหิตที่คุณหยางเพิ่งจะซื้อมาจากอาหรับเหรอ?สง่างามจริงๆ…”

“เล่ากันว่าใช้เงินซื้อหกสิบล้าน ถ้าฉันสามารถได้ครอบครองม้าแบบนี้ก็จะดีมาก!”

“สมแล้วที่บุตรสาวครอบครัวที่มั่งมีของโมตู เนื้อหาที่แฝงอยู่ลึกซึ้งมาก ม้าตัวเดียวก็สามารถเปรียบเทียบกับม้าทั้งหมดของทรัพย์สินในบ้านฉันแล้ว!”

ขี่อยู่บนหลังม้าก็คือผู้หญิง เธอก็มองเห็นหยางกวนกวน ชั่วพริบตาเดียวนั้น สายตาที่เย็นชา ขาทั้งสองข้างคีบอยู่ที่ท้องม้า กระโจนม้าออกมา!