มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 195

“นายจะลงมือเอง หรือว่าให้ฉันเรียกคนมาช่วยนาย?”

หยางเฟยเฟยมองฉีเติ่งเสียน ถามด้วยสีหน้าโหดเหี้ยม

ฉีเติ่งเสียนขมวดคิ้ว และพูดย้อนถาม“เธอป่วยเหรอ?ให้ฉันเรียกหมอให้เธอไหม?เป็นเธอที่ขี่ม้าชนคน ตอนนี้กลายเป็นฉันผิดแล้ว?”

หยางเฟยเฟยพูดเสียงเย็นชา “ม้าเหงื่อโลหิตตัวนี้ฉันซื้อมาจากอาหรับ ใช้เงินหกสิบล้าน!สามารถถูกม้าที่สูงส่งของฉันชนตาย เป็นเกียรติของหยางกวนกวนคนเถื่อนเถอะ!”

ฉีเติ่งเสียนอดไม่ได้ที่จะยิ้มและพูดถาม“เธอเคยเรียนกฎหมายไหม รู้จักการป้องกันอันตรายฉุกเฉินไหม?ชีวิตคนสำคัญที่สุด ต่อให้ฉันทำให้หมีแพนด้าตาย ฉันก็ไม่ต้องรับโทษทางกฎหมาย”

“หมอนี่สมองมีปัญหาเถอะ ช่วยศัตรูของคุณหยาง ยังพูดจากำเริบ รังเกียจที่ตัวเองมีชีวิตยืนยาวเหรอ?”

“เขาต้องคุกเข่าลงต่อหน้าคุณหยาง หลังจากนั้นก็เอาศีรษะกระแทกบนพื้น ไม่แน่คุณหยางอารมณ์ดีอาจจะปล่อยเขาไป!”

“ก็ใช่ เขาฐานะอะไร สามารถเปรียบเทียบกับคนโมตูได้?ยังกล้าพูดจาแบบนี้?พญายมต้องมาจัดการเขา!”

หลังจากที่ทุกคนได้ฟังคำพูดของฉีเติ่งเสียน ก็พากันส่ายหน้า คิดว่าเขาไม่สนใจความหวังดีของคนอื่น นึกไม่ถึงว่าจะหาเรื่องกับคนตระกูลหยางแห่งโมตู

“เธอคนแบบนี้ เปิดปากพูดว่าคนอื่นเถื่อน ฉันว่าเธอก็ไม่ได้สูงส่งขนาดนั้น หรือว่าเธอเป็นสายพันธุ์แท้?”ฉีเติ่งเสียนพูดถามพลางยิ้ม

หยางเฟยเฟยหัวเราะขึ้นมา และพูด“ไอ้ลูกหมา นายกล้าหาญมาก กล้าพูดกับฉันหยางเฟยเฟย นายเป็นคนแรก!”

คนที่อยู่รอบข้างก็ตกใจมาก นี่คือหยางเฟยเฟย ลูกสาวของตระกูลหยางแห่งโมตู!

ตระกูลหยางแห่งโมตู นั่นเป็นตระกูลที่มีอิทธิพลระดับประเทศ ไม่ว่าขาวหรือดำก็ทำ!

ล้วนพูดว่าคนต่างถิ่นไม่ว่าจะแน่มาจากไหนก็สู้เจ้าถิ่นไม่ได้ แต่ตระกูลหยางแห่งโมตู ไม่ว่าไปที่ไหน ก็สามารถจะปราบเจ้าถิ่นได้!

“ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ก็รีบไสหัวไปเถอะ อย่ามาทำตัวหยิ่งในศักดิ์ศรีแถวนี้”ฉีเติ่งเสียนพูด

“ทำตัวหยิ่งในศักดิ์ศรี?”

“นายโยนม้าเหงื่อโลหิตของฉันได้รับบาดเจ็บ ก็คิดจะพูดแบบนี้แล้วจบ?”

“นายคิดว่า ฉันจะปล่อยนาย?”

หยางเฟยเฟยมองม้าของตัวเองที่ปืนขึ้นมาไม่ได้ สายตาก็มืดครึ้ม เล็บจิกลงไปกลางฝ่ามือ

ฉีเติ่งเสียนหรี่ตามองและพูด“อย่าพูดว่าม้าตัวนี้ราคาหกสิบล้าน ถึงแม้ว่าจะราคาร้อยล้าน ฉันก็จะทำแบบนี้!ชีวิตคนสำคัญที่สุด เธออยากขี่ม้าชนคน นั่นก็คือผิด!”

“ผิด?”

“ฮ่าๆ…”

“นายพูดกับฉันหยางเฟยเฟย นี้คือฉันผิด?”

“ฉันอยากจะชนคนเถื่อนที่คิดเพ้อฝันให้ตาย และ ต่อให้ชนเธอตาย ก็ไม่มีใครกล้าว่าอะไรฉัน!”

“เธอถูกม้าของฉันชนตาย นั่นเป็นเกียรติที่ได้ตาย!”

“แต่ว่านายช่วยเธอ ทำร้ายม้าของฉัน นั่นคือนายผิด!”

หยางเฟยเฟยพูดตอบด้วยสีหน้าหยิ่งยโส และยื่นมือชี้ไปทางหยางกวนกวน“นายถามเธอดู ดูว่าเธอกล้าจะคิดไหม?!”

เป็นไปอย่างที่คิดหยางกวนกวนไม่กล้าพูด อยู่ต่อหน้าหยางเฟยเฟยทำให้ฉีเติ่งเสียนแทบไม่อยากเชื่อ

ถึงยังไง หยางกวนกวนปฏิบัติกับเขาคือการโจมตี และ เขายังเป็นหัวหน้าระดับสูงของหยางกวนกวน หรือว่า หยางกวนกวนเก่งแต่ในบ้าน?

“คนของตระกูลหยาง พูดอะไรก็ต้องแบบนั้น พวกเราล่วงเกินไม่ได้!”

“ใช่ ขอโทษและยอมรับผิดเป็นทางเลือกเดียว!”

“ล่วงเกินตระกูลหยางแห่งโมตู ก็เหมือนรนหาที่ตาย เธอมีอำนาจและอิทธิพล การฆ่าคนก็ง่ายดายเหมือนกับการเหยียบตั๊กแตน”

หลังจากที่ทุกคนได้ฟังคำพูดของหยางเฟยเฟยก็ไม่รู้สึกแปลกใจ กลับคิดว่าปกติมาก คนของตระกูลหยางแห่งโมตู น่าจะใช้อำนาจบาตรใหญ่

หยางกวนกวนกัดฟัน สุดท้ายก็พูด“มีเรื่องอะไรก็มาลงที่ฉัน ฉันไม่อยากให้คนอื่นเดือดร้อน!”

“ไม่อยากให้คนอื่นเดือดร้อน?”

หยางกวนกวนก็โกรธเล็กน้อย หมอนี่ ไม่ว่าจะเมื่อไหร่ ก็ยังไม่ลืมที่จะทำให้ตัวเองอับอาย ต้องอาฆาตขนาดนี้ไหม?

หยางเฟยเฟยก็พูด“เธอเป็นผู้หญิงเลวขายตัวให้เงินชดเชยฉันหนึ่งร้อยล้านก็ไม่ได้ แล้วนายสามารถให้ได้ไหม?”

“แค่หนึ่งร้อยล้านเท่านั้นเอง พันล้านฉันก็มีให้ได้”ฉีเติ่งเสียนพูดเสียงเรียบเฉย

“อ้อ?ถ้าอย่างนั้นนายก็เอาออกมา ก็จะสามารถรักษาขาทั้งสองข้างของนายได้!”หยางเฟยเฟยพูดเหยียดหยาม

หลังจากที่ทุกคนได้ฟังคำพูดของฉีเติ่งเสียนก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะ ทุกคนมีสีหน้าดูถูก

“ขี้โม้เก่งจริงๆ จะสามารถมีเงินพันล้านเหรอ!”

“ฉันจำได้ว่าเขาไม่มีบัตรสมาชิกเถอะ?แม้แต่บัตรสมาชิกยังไม่มี ยังจะมาตอแหล?”

“หนุ่มหน้าตาหล่อที่พึ่งพาผู้หญิงเข้ามาเท่านั้นเอง มีคุณสมบัติอะไรที่มาเสแสร้ง?รีบทำลายขาของตัวเอง!”

หลังจากที่หยางเฟยเฟยได้ยิน ก็อดไม่ได้ที่จะพูด“ฉันก็ว่าผู้ชายคนนี้มาจากไหน เดิมทีก็คือหนุ่มหน้าตาหล่อถูกคนเถื่อนเลี้ยงดู?มิน่าล่ะ เมื่อกี้จะชนเธอ นายก็รีบวิ่งออกมาปกป้อง ไม่สนใจอันตราย!”

“ถ้าชนเธอตายแล้ว หลังจากนี้นายก็คงต้องลำบากแล้ว!”

หยางกวนกวนพูดด้วยความโกรธ“เธออย่าพูดซี้ซั้ว ฉันไม่ได้เป็นอะไรกับเขา!”

ฉีเติ่งเสียนตบไหล่ของหยางกวนกวน ให้เธอสงบอารมณ์ หลังจากนั้นก็พูดเสียงเรียบเฉย“ร้อยล้านฉันมีแน่นอน แต่ว่า เธอคิดว่าทำไมฉันต้องชดใช้ให้คนโง่แบบเธอล่ะ?”

“เธอพูดว่าหล่อนเลี้ยงดูฉัน ก็ไม่เป็นไร!”

“ถ้าฉันหาเศษฐีนี แน่นอนว่าต้องหาหน้าอกใหญ่หุ่นดี หน้าตาสวย”

“หรือ จะสามารถไปหาแบบเธอที่มีรูปร่างอ้วนตุ๊ต๊ะ เหมือนกับรถบัสของเน็ตไอดอล?”

ประโยคนี้ของฉีเติ่งเสียน ทำให้หยางเฟยเฟยฟังจนนิ่งอึ้งไป หลังจากนั้นก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ!

“ยังมีอีก วันนี้ฉันจะดู ม้าเหงื่อโลหิตของเธอ จะล้ำค่าแค่ไหน!”

พูดจบ เขายื่นมือไปหยิบคันธนูที่แขวนอยู่ข้างรถขึ้นมา ดึงลูกธนูออกมา ยกมือขึ้นเล็งลูกธนูไปที่ม้าเหงื่อโลหิตตัวนั้นที่นอนอยู่บนพื้น