มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 234

“รู้ไหมว่าทำไมวันนี้ฉันถึงพาเธอมาที่ตระกูลหวงด้วย?”

ฉีเติ่งเสียนหันไปมองหยางกวนกวน ก่อนจะถามอย่างเรียบเฉย

“ไม่ทราบค่ะ”

หยางกวนกวนส่ายหน้า

ฉีเติ่งเสียนพูดว่า: “เธอกับตระกูลหยางไม่ลงรอยและตอนนี้เธอเองก็มีใครคอยสนับสนุน ดังนั้นในฐานะที่ฉันเป็นเจ้านายของเธอ ฉันก็ควรจะพาเธอไปแนะนำให้รู้จักคนใหญ่คนโตสักหน่อย”

หยางกวนกวนรู้สึกอบอุ่นในใจขึ้นมา รู้สึกว่าฉีเติ่งเสียนนั้นใส่ใจตัวเธอเองมาก เธอจึงยิ้มแล้วพูดว่า: “ขอบคุณนะคะ ถ้าวันนี้คุณแนะนำให้ฉันได้รู้จักประธานลึกลับก็คงจะดีมากเลย”

ฉีเติ่เสียนยิ้มบางก่อนจะพูดว่า: “ไม่ต้องห่วง งานเลี้ยงที่ถูกจัดขึ้นโดยสวีเอ้าเสวี่ยกําลังจะเริ่มต้นขึ้นไม่ใช่เหรอ? เธอก็จะได้เห็นประธานลึกลับคนนั้นเอง!”

หยางกวนกวนพยักหน้าด้วยความตื่นเต้น ประธานลึกลับเป็นคนของตระกูลยิ่งใหญ่แห่งเมืองหลวง เขามีอำนาจมากตราบใดที่สามารถได้รับการสนับสนุนจากเขา ตัวเธอเองยังจะต้องไปกลัวตระกูลหยางอีกเหรอ?!

“คนที่เธออยากเจอ จริงๆแล้วอาจจะไม่ใช่แบบที่เธอคิดไว้ก็ได้นะ” ฉีเติ่งเสียนอดไม่ได้ที่จะพูดอย่างเย็นชาใส่เธอ

“ต้องดีกว่าคนที่สนใจแต่รูปลักษณ์ภายนอกของคนอื่นอย่างคุณแน่ๆ!”หยางกวนกวนกล่าว

“เธอพูดว่าอะไรนะ?” ฉีเติ่งเสียนกำมือแน่นด้วยความโกรธ

“ฉันผิดไปแล้ว!” หยางกวนกวนรีบพูดขอโทษทันที

ฉีเติ่งเสียนยิ้มหัวเราะอย่างเย็นชาเพื่อให้เธอได้รู้สึกเกรงกลัวเขาสักหน่อย ไม่เช่นนั้นเธอก็อาจจะยังกล้ามาเล่นกับเขาและไม่เคารพว่าเขาคือเจ้านายของเธอ

ไม่นานทั้งสองก็มาถึงตระกูลหวง หวงเหวินเทา,หวงหวินหลั่ง,หวงฉีปิน,และหวงฉิงเกอเมื่อได้เห็นฉีเติ่งเสียนมาถึงก็ยิ้มแย้มต้อนรับ

ฉีเติ่งเสียนแนะนำตัวหยางกวนกวนเสร็จเรียบร้อย เขาก็นั่งลงไปที่โซฟาอย่างสบายๆ

“ปรมาจารย์ฉี อนาคตของเทียนไล่แคปปิตอลของคุณก็ไม่ใช่เล็กๆนะ แต่ในช่วงเวลานี้ก็ต้องคอยระวังไว้หน่อยนะ!” หวงเหวินเทากล่าวด้วยรอยยิ้ม

“โอ้? ผมไม่รู้ว่าจะต้องระวังอะไรเหรอครับ?”ฉีเติ่งเสียนอดไม่ได้ที่จะอยากรู้อยากเห็น

หวงเหวินเทากล่าวว่า : “คุณต้องอยู่ให้ห่างจากเซี่ยงกรุ๊ปเอาไว้ มิฉะนั้นคุณจะได้โดนผลกระทบไปด้วย!”

ฉีเติ่งเสียนตกตะลึงแล้วพูดว่า: “อนาคตของเทียนไล่แคปปิตอลเป็นบริษัทลูกของเซี่ยงกรุ๊ป แล้วมาให้พวกเราอยู่ให้ห่างเซี่ยงกรุ๊ปเข้าไว้ ทำแบบนี้มันดูไร้มนุษยธรรมเกินไปหน่อยนะครับ”

หวงเหวินเทากล่าวอย่างใจเย็นว่า: “สวีกรุ๊ปและหู่เหมือนกรุ๊ปทั้งสองได้ร่วมมือกันและลงเงินทุนไปจํานวนมาก ช่วงนี้พวกเขากำลังหยั่งเชิงกันอยู่”

“ผมคิดว่าอีกไม่นาน พวกเขาจะโจมตีเซี่ยงกรุ๊ปและตัดเส้นชีวิตหลักของเซี่ยงกรุ๊ปทั้งหมด”

“ถ้าคุณยังอยู่ใกล้เซี่ยงกรุ๊ปมากเกินไป มันอาจจะทําให้คุณเกิดปัญหามากมายและอาจล้มละลายได้”

หวงเหวินหลั่งที่นั่งอยู่ด้านข้างก็พยักหน้าแล้วพูดว่า: “แม้ว่าเซี่ยงกรุ๊ปกับหู่เหมินกรุ๊ปจะเป็นองค์กรในท้องถิ่นของเรา แต่ว่าสวีกรุ๊ปนั้นเป็นองค์กรที่มีเบื้องหลังเป็นเมืองหลวง”

“ตอนนี้พวกเขาเป็นเหมือนการแข่งขันของคนระดับสูง แม้แต่นายกของเมืองยังต้องวางมือ”

“ในแง่ของนโยบายนั้นก็ต้องมีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งที่ได้รับความเสียหายอย่างรุนแรง”

“ถ้าสถานการณ์เซี่ยงกรุ๊ปยังเป็นอย่างนี้ต่อไปเรื่อยๆ ก็คงไม่มีโอกาสจะเอาชนะได้แน่นอน”

“ถึงแม้พวกเขาจะพยายามปกป้องตัวเอง แต่นั่นก็ถือว่าเป็นเรื่องที่ยากมาก”

หยางกวนกวนก็คิดแบบนั้น แม้ว่าประธานลึกลับจะตัดสินใจรวมตัวกับเซี่ยงตงฉิงเพื่อต่อสู้กับสวีกรุ๊ป แต่เธอก็กลัวว่าเขาจะไม่สามารถต้านทานการโจมตีเช่นนี้ได้

เธอคิดว่าครั้งนี้ฉีเติ่งเสียนต้องเสียผลประโยชน์อย่างแน่นอน เพราะเซี่ยงกรุ๊ปกำลังจะล้มละลาย ตอนนี้ทุกคนกําลังคิดว่าจะแบ่งผลประโยชน์กันอย่างไรและพวกเขายินดีที่จะถอนเงินทุนของพวกเขาได้อย่างไร?

จ้าวเฮยหลงเป็นคนเดียวที่ถอนตัวจากพันธมิตรของสวีกรุ๊ป ทำให้ทุกคนถึงกับหัวเราะเยาะเขาและคิดว่าเขาไม่รู้วิธีทำเงิน

ฉีเติ่งเสียนจิบชาก่อนจะยิ้มแล้วพูดขึ้นมาว่า: “คุณหวงต้า,นายกหวง พวกคุณก็ยึดเอาความคิดของตัวเองฝ่ายเดียวเกินไป!”

หวงเหวินเทากล่าวว่า : “โอ้? ถ้าอย่างนั้นผมขอคำแนะนำเพิ่มเติมหน่อยครับ!”

พวกเขาได้เห็นทักษะความสามารถทางการแพทย์ของฉีเติ่งเสียนมาก่อนแล้ว แต่เขาไม่คิดว่าฉีเติ่งเสียนจะสามารถมีบทบาทในสงครามธุรกิจครั้งนี้ได้

สงครามการค้าเป็นเรื่องเกี่ยวกับเบื้องหลังและความแข็งแกร่งของเงินทุน ฉีเติ่งเสียนคงไม่มีความสามารถเก่งกาจทั้งสองอย่างไปพร้อมกันแน่นอน

ฉีเติ่งเสียนส่ายหัวและพูดว่า: “คุณหวงต้า ผมมาครั้งนี้เพื่อเกลี้ยกล่อมคุณ แต่ผมไม่ได้ต้องการจะต้องมารับแรงกดดันต่อเซี่ยงกรุ๊ปแบบนี้”

“เป็นเพราะความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างเราทั้งสองฝ่าย ที่คอยช่วยเหลือซึ่งกันและกันมาตลอด ผมปฏิบัติต่อพวกคุณเหมือนเป็นเพื่อน ผมจึงได้มาแนะนำพวกคุณในวันนี้”

“เงินทุนที่เซี่ยงกรุ๊ปซ่อนไว้อยู่นั้นมากมายมหาศาลจนพวกคุณนึกไม่ถึงแน่นอน”

“ถ้าคุณยังยืนกรานที่จะเข้าร่วมในการลงทุนกับสวีกรุ๊ปในครั้งนี้ คุณจะพบกับขาดทุนครั้งใหญ่ เงินทุนที่ทุ่มไปเท่าไหร่มันก็จะล่องลอยหายไปเท่านั้น”

หวงเหวินเทาอดไม่ได้ที่จะเข้าไปตบไหล่ฉีเติ่งเสียนเบาๆ แล้วยิ้มพร้อมกับพูดว่า: “ผมรู้ว่าปรมาจารย์ฉีเป็นคนที่จิตใจดีมีเมตตา ผมซาบซึ้งในความเมตตาครั้งนี้นะ!”

“ขนาดตระกูลหวงที่อยู่ในวงการค้ามานานหลายทศวรรษ ก็ยังต้องมานั่งตัดสินกันในเรื่องนี้”

“ปรมาจารย์ฉีไม่ต้องพูดอะไรแล้วครับ วันนี้เราอย่ามาคุยเรื่องธุรกิจกันเลย มาคุยเรื่องอื่นกันเถอะครับ”

หวงเหวินหลั่งก็ยิ้มและพูดว่า: “ใช่ มาเปลี่ยนเรื่องคุยกันเถอะ! อ่อ.….วันนี้ผมมีประชุมต่อ ต้องขอตัวไปก่อนนะครับ เชิญคุยกันตามสบายนะ”

หลังจากพูดจบ หวงเหวินหลั่งก็เดินออกไป

หวงเหวินหลั่งอยู่ทานอาหารกลางวันกับเขาสักพัก จากนั้นก็ขอตัวลากลับ

เห็นได้ชัดว่าพี่น้องทั้งสองคนไม่ได้สนใจคำพูดของฉีเติ่งเสียนเลย

ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะความสัมพันธ์ บางทีมันก็อาจจะกลายเป็นการประชดประชันและกลายเป็นเรื่องที่สมมุติขึ้นมาเอง!

มีใครบ้างในวงการธุรกิจของประเทศ จะไม่รู้ว่าในเวลานี้เซี่ยงกรุ๊ปมีความปลอดภัยและมั่นคงขนาดไหน?