มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 235

“คุณฉี ก่อนหน้านี้ฉันพูดไว้ว่าอย่างไง?”

“คุณอยากโน้มน้าวให้คุณต้าหวงถอนหุ้นออก ซึ่งจริงๆแล้วมันเป็นไปไม่ได้เลย คุณก็ยังไม่ยอมเชื่อ?”

“แล้วตอนนี้คุณเชื่อหรือยัง?”

หยางกวนกวนมองไปยังฉีเติ่งเสียน และพูดด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ย

ฉีเติ่งเสียนใช้นิ้วดีดไปที่หน้าผากของเธอ จนทำให้เธอต้องร้องอุทานออกมาด้วยความปวด เธอเอามือกุมหน้าผากพร้อมกับน้ำตาไหล

“ชอบโดนตีนักใช่ไหม?” ฉีเติ่งเสียนถามอย่างเย็น

หยางกวนกวนน้อยใจจนไม่กล้าพูดอะไร ก็เห็นได้ชัดว่าสิ่งที่เธอพูดนั้นเป็นความจริง!

หวงฉีปินยิ้มหัวเราะให้กับฉีเติ่งเสียน: “ปรมาจารย์ฉี พวกเราเข้าใจในความปรารถนาดีของคุณ เพียงแต่เรื่องที่คุณพูดนั้นมันแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยสักนิด!”

ฉีเติ่งเสียนชำเลืองมองไปยังหวงฉีปินแล้วพูดว่า: “เหล่าหวง ผมพูดไปหมดแล้ว พวกคุณจะเชื่อไม่เชื่อก็แล้วแต่! ถ้าถึงตอนนั้นเกิดความเสียหายขึ้นมาก็อย่าหาว่าผมไม่เตือนก็แล้วกัน!”

หวงฉีปินเคยเจอเหตุการณ์ที่หวงเหวินเทาไม่ยอมเชื่อฉีเติ่งเสียนมาก่อนหน้านี้แล้ว และผลสุดท้ายคือถูกตบหน้ากลับอย่างไม่เป็นท่า……

เมื่อฉีเติ่งเสียนพูดมาขนาดนี้ก็ทำให้หวงฉีปินเกิดความลังเลใจ จึงถามขึ้นว่า: “เซี่ยงกรุ๊ปมีเบื้องหลังที่น่ากลัวจริงๆเหรอ? สามารถที่จะทำให้พันธมิตรที่ก่อตั้งโดยสวีกรุ๊ปพลิกกลับมาได้?”

“ไม่ใช่เซี่ยงกรุ๊ปที่น่ากลัว แต่เป็นผมต่างหากที่น่ากลัว!” ฉีเติ่งเสียนพูดอวดอย่างไม่เกรงใจ

หยางกวนกวนอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ มีใครที่ไหนจะชมตัวได้ขนาดนี้?

วินาทีนั้นเธอดูเหมือนสุนัขที่กำลังหัวเราะเยาะเจ้านายไม่มีผิด

หวงฉีปินเกือบจะเชื่ออยู่แล้ว แต่เมื่อเห็นท่าทางของหยางกวนกวนก็รู้สึกว่าคำพูดของเขานั้นไม่น่าเชื่อถือ

“ฉีเติ่งเสียน ฉันเชื่อคุณ เดี๋ยวฉันขอกลับไปคุยกับพ่อและคุณลุง จะลองพยายามโน้มน้าวพวกเขาดูก่อน” หวงฉิงเกอพูด

“อืม อย่างนั้นรบกวนคุณด้วยแล้วกัน” ฉีเติ่งเสียนพูดด้วยรอยยิ้ม

อาจกล่าวได้ว่าเขาพยายามอย่างเต็มที่แล้ว ถ้าหวงเหวินเทายังไม่ยอมฟังอีก แล้วถ้าเกิดการสูญเสียครั้งใหญ่ในอนาคตก็จะมาโทษเขาไม่ได้

เมื่อหวงฉิงเกอเดินไปเติมน้ำร้อน หวงฉีปินก็ได้ยื่นมือไปแตะมือของฉีเติ่งเสียน พร้อมกับยักคิ้วให้

“มีอะไรเหรอ?” ฉีเติ่งเสียนถาม

“เฮ้ น้องชาย มีช่างฝีมือจากเจียเผิงกั๋วมากันหลายคน ว่ากันว่าพวกเขาสวยกว่าดาราหญิงอีกนะ ผิวพรรณของพวกเธอละเอียดนุ่มละมุนมาก!” หวงฉีปินพูดอย่างกระซิบ

“ขนาดนั้นเลยเหรอ?” ฉีเติ่งเสียนได้ยินก็ตกตะลึงนิดหน่อย

“วันนี้ผมจะพาคุณไปเปิดประสบการณ์สักหน่อยดีไหม?” หวงฉีปินยิ้ม

ฉีเติ่นเสียนพยักหน้าแล้วตอบรับ : “ได้สิ ไปเปิดประสบการณ์สักหน่อยก็ไม่เสียหาย อยากจะไปชี้แนะเทคนิคการนวดของพวกเธอเพื่อมิตรภาพระหว่างประเทศสักหน่อย”

หวงฉีปินยกนิ้วโป้งให้แล้วพูดว่า : “เป็นความคิดที่ดี!”

เมื่อหยางกวนกวนได้ยินคำพูดเหล่านี้ เธอก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกโกรธขึ้นมา ผู้ชายพวกนี้เป็นพวกคนลามก จิตใจสกปรก!

จะไปชี้แนะเทคนิคการนวดของคนอื่นหมายความว่าอย่างไร? เห็นได้ชัดว่าเป็นพวกตัณหา ยังจะมาพูดถึงเรื่องผู้หญิงอีก?

“คนลามก คนลามก! ถ้าคุณกล้าไป ฉันขอให้คุณเป็นโรคเอดส์โดยเร็วที่สุด!”หยางกวนกวนสาปแช่งฉีเติ่งเสียน

ร่างของหยางกวนกวนเปียกไปเกือบทั้งตัว ทำให้เสื้อเชิ้ตสีขาวเปียกจนแนบติดกับร่างกายของเธอ ทำให้เผยเห็นเป็นรอยที่มีดูมีเสน่ห์

“แม่งเอ๊ย อยู่ๆจะตกก็ตก ไม่มีสัญญาณเตือนอะไรเลย!”ฉีเติ่งเสียนอดไม่ได้ที่จะพูดบ่น

“ดูท่าฝนจะตกหนักด้วยสิ!” หยางกวนกวนเงยหน้าขึ้นแล้วพูด

ฝนที่ตกหนัก ทำให้เม็ดฝนกระเด็นจากพื้นจนทําให้ถุงน่องของเธอเปียกไปหมดในเวลาอันสั้น

ในตอนนี้ทำให้ทั้งสองจึงติดอยู่ใต้ชายคาแคบๆ เดียวกัน เมฆดําด้านนอกปกคลุมไปทั่วทั้งเมือง แสงสว่างก็เริ่มมืดลงเรื่อยๆ

ฉีเติ่งเสียนอดไม่ได้ที่จะเหลือบมองไปยังหน้าอกของหยางกวนกวน เขาจ้องมองจนตาจะถลนออกมา เสื้อเชิ้ตที่หยางกวนกวนใส่อยู่นั้นเมื่อเปียกฝนมันก็ทำให้เห็นรูปทรงได้มากยิ่งขึ้น

“คุณกำลังมองอะไร?!” หยางกวนกวนพูดและรีบเอามือมาปิดหน้าอกของตัวเอง

“ฉันเห็นเธอเปียก ก็แค่กังวลว่าเธอจะเป็นหวัดและส่งผลกระทบต่อการทํางานของบริษัทเรา!” ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างสบายๆ พร้อมกับขมวดคิ้ว ทำเหมือนตัวเองไม่ได้คิดอะไร

“อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ว่าคุณกำลังคิดอะไร!”หยางกวนกวนตะคอกอย่างดูถูกเหยียดหยามและหันหลังให้

ฉีเติ่งเสียนกางมือออกแล้วไม่ตอบอะไร ตอนนี้ฝนข้างนอกฝนตกหนักขึ้นเรื่อยๆ ทำให้ฝนกระเด็นโดนขากางเกงของเขาจนเปียกไปหมด

“โชคไม่ดี แต่ก็ยังดีที่มีคนอยู่เป็นเพื่อน!”ฉีเติ่งเสียนคิดในใจ อย่างน้อยก็มีความสุขในความทุกข์

ทันใดนั้นลมก็พัดแรงมากขึ้น จนพัดฝนเข้ามาข้างใต้แผงขายหนังสือพิมพ์เล็กๆ ด้วยแรงลมพายุฝนทำให้ร่างของหยางกวนกวนก็ถูกฝนเทลงมาอีกครั้ง

เธอจึงรีบถอยหลังและถอยไปทางฉีเติ่งเสียนเพื่อไม่ให้เปียกฝน จนทำให้เธอชนกับร่างของเขา

กลิ่นฝนข้างนอกผสมกับกลิ่นหอมจางๆ ของหยางกวนกวน ทําให้ฉีเติ่งเสียนรู้สึกดีมากในช่วงเวลานั้น