มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 24

เซี่ยงกรุ๊ปเป็นบริษัทที่มีชื่อเสียงในเมืองจงไห่ โดยมีมูลค่ารวมมากกว่าหมื่นล้าน

แต่อย่างไรก็ตาม ในปีที่ผ่านมานี้บริษัทประสบกับปัญหาเลยตกเป็นเป้าหมายของหู่เหมินกรุ๊ป

หวังหู่ทายาทของหู่เหมินกรุ๊ปผู้มีอำนาจและร่ํารวยได้ตามจีบเซี่ยงตงฉิง

แต่จากลักษณะนิสัยผู้หญิงอย่างเซี่ยงตงฉิงนั้นเธอไม่เล่นด้วย และแถมยังไปหลอกหวังหู่จนทำให้หู่เหมินกรุ๊ปต้องประสบความสูญเสียไปจำนวนมาก

เรื่องนี้ทำให้หวังหู่โกรธมากและเริ่มมุ่งเป้าไปที่เซี่ยงตงฉิงทันที ซึ่งนําไปสู่ความพ่ายแพ้ของเซี่ยงกรุ๊ปในตอนนี้ และยังเป็นการดึงดูดหมาป่าผู้หิวโหยจากเมืองหลวงเข้ามาอีก

ในขณะที่ฉีเติ่งเสียนเริ่มเข้าใจสถานการณ์ล่าสุดของเซี่ยงกรุ๊ปผ่านข้อมูลที่ตัวเองได้มา เขาก็กำลังเดินทางไปยังธนาคารจงไห่เพื่อพูดคุยกับผู้จัดการ

เขารู้ว่าผู้จัดการเงินกู้ของเฉียวกรุ๊ปชื่อว่าจางจื่อหลง ฉีเติ่งเสียนจึงมุ่งตรงไปหาเขา

“คุณมาหาใคร?” ภายในสำนักงานของผู้จัดการ มีเพียงชายหนุ่มวัยกลางคนในชุดสูทอยู่คนเดียวเท่านั้น

“ผมมาหาผู้จัดการจาง” ฉีเติ่งเสียนตอบอย่างเรียบเฉย

“มีธุระอะไรเหรอ?” ชายคนนี้น่าจะเป็นผู้ช่วยของผู้จัดการจางจื่อหลง เขาเอ่ยปากถามขึ้น

“จะมาปรึกษาเรื่องการกู้เงินของเฉียวกรุ๊ปนะครับ” ฉีเติ่งเสียนพูดตามความจริง

เมื่อผู้ช่วยได้ยินเช่นนั้นก็หัวเราะขึ้นมาทันที ก่อนจะก้มลงไปเปิดลิ้นชักและหยิบถุงพลาสติกสีดําโยนออกไปตรงหน้าฉีเติ่งเสียน

ฉีเติ่งเสียนรู้สึกตกใจเล็กน้อย แต่เมื่อมองเข้าไปในช่องว่างที่เปิดออกก็เห็นว่ามันเหมือนจะเป็นชุดแม่บ้านเซ็กซี่ๆสีน้ำเงินขาว?

สิ่งนี้ทําให้เขาคิ้วขมวดและไม่เข้าใจว่าอีกฝ่ายหมายถึงอะไร

ผู้ช่วยพูดเบาๆ ว่า : “นายช่วยเอากลับไปให้เฉียวชิวเมิ่งใส่ แล้วค่อยมาคุยกับผู้จัดการจางของพวกเรา!”

ฉีเติ่งเสียนมองไปที่ถุงพลาสติกสีดําพร้อมกับหัวเราะเยาะ เขาแต่งงานกับเฉียวชิวเมิ่งแต่ก็ยังไม่เคยเห็นเฉียวชิวเมิ่งสวมเสื้อผ้าแบบนี้มาก่อน

จางจื่อหลง แกเตรียมจะเล่นแบบนี้ใช่ไหม? มันเล้าใจมากสินะ!

“ผู้จัดการจางได้ยื่นข้อเสนอไปแล้ว ถ้าทำไม่ได้ก็อย่ามาสร้างปัญหาที่นี่อีก เพราะพวกเรายุ่งมาก!” ผู้ช่วยมองไปที่ฉีเติ่งเสียนด้วยรอยยิ้มที่พร้อมจะส่งแขกกลับ

“ทางที่ดีคุณควรเรียกเขามาคุยดีกว่านะ” ฉีเติ่งเสียนหรี่ตาซ้ายแล้วยิ้มอย่างจริงจัง

เมื่อผู้ช่วยได้ยินแบบนั้นก็รู้สึกเหมือนถูกเหยียดหยาม เลยพูดว่า : “นายเป็นใคร ผู้จัดการจางของพวกเรายุ่งทั้งวัน วันๆหนึ่งต้องจัดการไม่รู้กี่พันล้าน เรื่องของตระกูลเฉียวผู้จัดการได้ให้โอกาสไปแล้ว! ถ้าหากเฉียวกรุ๊ปต้องการเงินกู้ ก็ไปบอกให้เฉียวชิวเมิ่งใส่ชุดนี้มาคุยกับผู้จัดการจางเองก็แล้วกัน”

ก่อนที่เขาจะพูดจบประโยค ฉีเติ่งเสียนก็ก้าวเท้าไปข้างหน้า แล้วใช้มือกดหัวเขากระแทกกับโต๊ะอย่างรุนแรง!

“ตึง! ตึง! ตึง!”

เสียงกระแทกนั้นเป็นจังหวะมาก!

ฉีเติ่งเสียนโยกหัวและหรี่ตาไปพร้อมกับจังหวะที่หัวของผู้ช่วยกระแทกกับโต๊ะ

ผู้ช่วยถูกกระแทกจนดั้งจมูกหักและเลือดออกทั่วใบหน้า เขาคร่ําครวญด้วยความเจ็บปวด แต่ปากก็พูดว่า: “ไปตายซะ...…กล้าดีอย่างไงมาทำร้ายคนในธนาคารจงไห่ ฉันเป็นผู้ช่วยผู้จัดการจางนะ!”

“แกลงมือทำร้ายฉัน เรื่องเงินกู้นั้นต่อให้เฉียวชิวเมิ่งไม่ใส่อะไรมาหาผู้จัดการจาง เขาก็ไม่มีวันให้แกหรอก!”

“ไม่ใช่แค่นั้นนะ ฉันจะทำให้เฉียวกรุ๊ปของพวกแกล้มละลายไม่เป็นท่าอีกด้วย!”

ฉีเติ่งเสียนกดหัวของผู้ช่วยและพูดด้วยรอยยิ้มว่า : “โทรหาจางจื่อหลงให้มาที่นี่เดี๋ยวนี้ ฉันให้เวลาแกสามนาที ภายในสามทีถ้าเขายังมาไม่ถึง ฉันจะให้แกลิ้มรสการจูบกับโต๊ะอีกครั้ง!”

เมื่อผู้ช่วยเห็นออร่อความน่ากลัวพุ่งออกมาจากดวงตาของฉีเติ่งเสียน เขาก็ตัวสั่นเทาพร้อมกับหยิบโทรศัพท์มือถือออกจากอ้อมแขนและกดโทรหาจางจื่อหลง

“พูดมากจังว่ะ!” ฉีเติ่งเสียนหยิบบุหรี่จากบนโต๊ะขึ้นมา แต่เขาไม่ได้จุดไฟเพียงแค่หยิบมาถือเล่นไว้ในมือ

ด้านนอกก็มีเสียงดังโวยวายขึ้น

“ผู้จัดการจางมาแล้ว มีคนที่ไม่รู้จักความเป็นความตายกำลังทำร้ายผู้ช่วยอยู่ในห้องทำงานของผู้จัดการครับ!”

“ผู้จัดการจาง………ไอ้คนแบบนี้เป็นพวกมีตาหามีแววไม่ ต้องลำบากให้ผู้จัดการมาลงมือด้วยตัวเองเลย? แค่ผู้จัดการสั่งมาผมก็จะไปสั่งสอนให้มันได้รู้จักคำว่าตายนั้นสะกดอย่างไง!”

เมื่อเห็นจางจื่อหลง พนักงานแต่ละคนต่างก็เข้าไปประจบสอพลอทันที เพราะเห็นว่าจางจื่อหลงยังคงมีตำแหน่งสูงในธนาคารจงไห่

จางจื่อหลงในชุดสูทสีดำผูกเนคไทอย่างเป็นทางการ แสดงถึงความสง่างามที่พิถีพิถันในการทำงาน เขาก้าวเท้าเดินเข้าไปในห้องทำงาน

เมื่อผู้ช่วยเห็นจางจื่อหลงปรากฎตัว ก็ถอนหายใจอย่างโล่งอกและยืนขึ้นด้วยความมั่นใจ ในเวลาเดียวกันก็กัดฟันแน่นพูดกับฉีเติ่งเสียนว่า : “แกเก่งนักใช่ไหม?”

“ตอนนี้ผู้จัดการจางมาถึงแล้ว ถ้าแกกล้าแกก็ลองต่อยฉันต่อหน้าเขาดูสิ? !”

ฉีเติ่งเสียนคีบบุหรี่เล่นไว้มือหนึ่ง อีกมือหนึ่งก็กดไปหัวของผู้ช่วยให้สัมผัสกับโต๊ะเสียงดังปังอีกครั้ง

จนชายคนนี้เป็นลมหมดสติไป ฉีเติ่งเสียนก็รู้สึกโลกแจ่มใสขึ้นมา

ด้านนอกประตูนั้นเงียบไปอยู่ครู่หนึ่ง

จางจื่อหลงมาถึงที่นี่แล้ว ฉีเติ่งเสียนยังกล้าทำร้ายผู้ช่วยต่อหน้าเขาได้อย่างไง?

บังอาจมาก มันจะเกินไปแล้ว!