มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 277

ฉีเติ่งเสียนจะต้องพบกับแม่ของหลี่อวิ๋นหว่านไม่ช้าก็เร็ว แต่ไม่ใช่ตอนนี้แน่ๆ อาจจะในอีกไม่กี่วันข้างหน้า

หลี่อวิ๋นหว่านบอกว่าวันเกิดของเธอใกล้จะมาถึงแล้ว เธอจะแนะนำเขาอย่างเป็นทางการในตอนนั้น

แม้ว่าฉีเติ่งเสียนจะรู้สึกปวดหัว แต่เขาก็รู้สึกเห็นด้วย

เมื่อใกล้ถึงเวลาเลิกงานเซี่ยงตงฉิงโทรหาฉีเติ่งเสียนและถามว่า: “คุณฉี เรื่องที่ฉันให้นายจัดเตรียมตามที่ฉันขอให้นายทำครั้งที่แล้วเป็นอย่างไรบ้าง?”

“ไม่ต้องห่วง ไม่ต้องห่วง ทุกอย่างเรียบร้อยดี คราวนี้ฉันได้เชิญวีโนกราดอฟประธานเฟยเสวี่ยอินเตอร์เนชั่นแนลกรุ๊ปในประเทศเสวี่ยให้คุณด้วย!” ฉีเติ่งเสียนกล่าวอย่างใจเย็น

“อ่า ถ้าเป็นเช่นนั้น ฉันก็วางใจแล้ว” เซี่ยงตงฉิงยิ้ม

ฉีเติ่งเสียนรู้สึกว่าเขาเป็นเหมือนคนหารายได้จริงๆ ในขณะที่เซี่ยงตงฉิงเป็นเพียงเจ้าของที่เอาแต่ใจ

สิ่งนี้ทำให้เขารู้สึกไม่มีความสุขเล็กน้อย เพราะเขามักจะเป็นคนขายของอย่างเอาแต่ใจมาโดยตลอด ในขณะที่คนอื่น ๆ ทำงานได้รับค่าจ้างจากเขา

เซี่ยงตงฉิงกล่าวว่า: “ถ้าเรื่องนี้เรียบร้อยดี ฉันจะเลี้ยงอาหารค่ำนาย”

ฉีเติ่งเสียนกล่าวว่า: “ผมดูเหมือนคนอยากไปทานอาหารเย็นกับคุณเหรอ?”

หลังจากที่เซี่ยงตงฉิงพูดแบบนี้ เธอก็วางสายโทรศัพท์ทันที โดยไม่สนใจที่จะพูดเรื่องไร้สาระกับฉีเติ่งเสียน เพื่อหลีกเลี่ยงการถูกเขาฉีกหน้า

ฉีเติ่งเสียนอดไม่ได้ที่จะยักไหล่ แล้วรู้สึกโกรธอย่างอธิบายไม่ถูก ทำงานเป็นผู้มีรายได้สูงสุด แต่ยังคงมีทัศนคติแบบนี้ต่อกันใช่ไหม?

“เอาล่ะ อดทนไว้ ถ้าไม่ใช่ต้องการกระชากหน้าของผู้หญิงสองคนนั้น อวี้เสี่ยวหลง และสวีเอ้าเสวี่ย ฉันไม่สนใจคุณหรอก!” ฉีเติ่งเสียนในใจคิดอย่างขมขื่น

เย็นวันนี้เองที่เครื่องบินจากประเทศเสวี่ยมายังหัวกั๋วลงจอดที่สนามบินเมืองจงไห่

“เฮ้ อากาศในหัวกั๋วดีกว่าอากาศในประเทศเสวี่ยของเรามาก รู้สึกอบอุ่นดี!” ทันทีที่เขาลงจากเครื่องบิน ชายวัยกลางคนก็ถอดเสื้อคลุมของเขาออก

ข้างๆ เขามีบอดี้การ์ดหลายคน แต่ละคนมีพลังออร่าบางอย่างจนผู้โดยสารรอบตัวอดไม่ได้ที่จะต้องอยู่ให้ห่างจากเขา

ทันทีที่เขาเดินออกจากอาคารผู้โดยสาร ชายคนนั้นก็พบเข้ากับสวีเอ้าเสวี่ย

“คุณเชฟเชนโก้!” สวีเอ้าเสวี่ยโบกมือก่อนจะพูดด้วยรอยยิ้ม

เชฟเชนโก้ซึ่งมาจากประเทศเสวี่ยตกใจเล็กน้อย จากนั้นเขาก็เดินตรงมาพบเธอ ยื่นมือออกมากอดสวีเอ้าเสวี่ยเหมือนสุภาพบุรุษทั่วไป แล้วพูดด้วยรอยยิ้ม: “คุณสวีเอ้าเสวี่ย ผมดีใจที่ได้พบคุณ!”

สวีเอ้าเสวี่ยนำเชฟเชนโก้ออกจากสนามบินแล้วพูดว่า: “คุณเชฟเชนโก้ ในวันนี้เชิญพักผ่อนที่โรงแรมก่อน พรุ่งนี้การประชุมถึงจะเริ่มต้นขึ้น”

เชฟเชนโก้กล่าวว่า “ขอบคุณคุณสวีมาก ถึงขนาดไปรับถึงสนามบินเลยด้วย”

สวีเอ้าสวี่ยกล่าวว่า: “ไม่เป็นไร คุณเชพเชนโก้ คุณมาไกลจากประเทศเสวี่ยไม่เป็นไรเลยที่ฉันจะมารับ”

เชฟเชนโก้เป็นนักธุรกิจรายใหญ่จากประเทศเสวี่ยเป็นเจ้าของกลุ่มบริษัทที่ควบคุมก๊าซธรรมชาติในที่ราบสูงทางตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศเสวี่ย ครั้งนี้เขาได้รับเชิญให้มาที่จงไห่และวางแผนที่จะลงทุนในบริษัทผู้ผลิตเทคโนโลยีที่เน้นไปที่อุปกรณ์พลังงานทดแทน

นักการลงทุนประเภทนี้คือสิ่งที่ผู้นำหยางหลิงกวงยินดีต้อนรับและต้องการมากที่สุด

“ด้วยความช่วยเหลือจากคุณเชฟเชนโก้ ฉันจะต้องชนะการก่อสร้างท่าเรือน้ำลึกอย่างแน่นอนเลยค่ะ!”

“หากเราชนะการก่อสร้างท่าเรือน้ำลึก อิทธิพลของพันธมิตรธุรกิจของสวีกรุ๊ป จะน่าจับตามองทั่วทั้งเมืองตงไห่!”

“ยิ่งกว่านั้น ผลกำไรจากการก่อสร้างท่าเรือน้ำลึกแห่งนี้ก็น่าตกใจเช่นกัน เมืองได้ลงทุนไปทั้งสิ้นเจ็ดหมื่นล้าน”

“เซี่ยงกรุ๊ป, เซี่ยงตงฉิงจะมาต่อสู้กับฉันได้ยังไง คิดว่าด้วยสิบล้านน้ำหนักทองคำของฉีเติ่งเสียนจะสามารถสร้างคลื่นใต้น้ำได้อย่างนั้นหรือ?”