มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 283

“นายทำอะไรลงไป?”

“นายบอกให้ฉันสบายใจ บอกว่านายสามารถจัดการเองได้?”

“แต่สุดท้ายก็กลับก่อเรื่องขึ้นมาอีก?”

“นายรู้ไหมว่าคนที่นายทําให้ขุ่นเคืองเขาคือใคร? นั่นคือบ็อกดานอฟ!”

“เซี่ยงกรุ๊ปทั้งหมดต้องมานั่งรับผิดชอบในสิ่งที่นายวู่วามทำลงไป!”

เซี่ยงตงฉิงเดินเขามาถามฉีเติ่งเสียนอย่างโหดเหี้ยม แสดงให้เห็นว่าเธอเองก็กลัวเรื่องที่เกิดขึ้นเหมือนกัน

ฉีเติ่งเสียนยิ้มแล้วพูดว่า : “คนที่ชื่ออีวานอฟกำลังลวนลามเลขาหยาง ผมทนไม่ได้ก็เลยลงมือจัดการไป!”

เซี่ยงตงฉิงได้ยินแบบนั้นก็ขมวดคิ้ว ก่อนจะถอนหายใจแล้วพูดว่า : “ในช่วงเวลาที่เราอ่อนแอแบบนี้ นายต้องอดทนห้ามใจเอาไว้หน่อย ไม่ใช่เอะอะอะไรก็จะลงมืออย่างวู่วามแบบนี้!”

หยางกวนกวนตกตะลึง ไม่รู้ว่าทำไมฉีเติ่งเสียนถึงพูดแบบนั้น ถ้าเล่าเรื่องจริงทุกอย่างให้เซี่ยงตงฉิงฟังให้หมดก็จบแล้วไม่ใช่เหรอ?

ที่ฉีเติ่งเสียนพูดแบบนี้ก็เพราะต้องการลองใจของเซี่ยงตงฉิงก็เท่านั้น ถ้าเธอได้ฟังเรื่องนี้อาจจะดูถูกและโกรธหยางกวนกวนก็ได้

อย่างนั้น ฉีเติ่งเสียนจึงกำลังคิดอยู่ว่าเขาควรจะช่วยเธอต่อไปดีไหม

โชคดีที่เซียงตงชิงเป็นคนที่มีขอบเขต และเป็นคนเลือดเย็นน้อยกว่าที่ผู้คนคิดมาก

“ก็แค่ล้อคุณเซี่ยงเล่นเท่านั้นเอง เรื่องนี้ได้รับการแก้ไขไปแล้วครับ คุณบ็อกดานอฟจะเข้าร่วมการประชุมการลงทุนในนามของเซี่ยงกรุ๊ป” ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างสบายๆ

“อะไรนะ? นายกำลังเล่นอะไรเนี่ย!” เซี่ยงตงฉิงขมวดคิ้ว เธอไม่อยากจะเชื่อเรื่องไร้สาระของฉีเติ่งเสียนเลย

ฉีเติ่งเสียนยิ้มและพูดว่า “บ็อกดานอฟเป็นลูกชายของกูซินสกี้ เงินจำนวนห้าหมื่นล้านดอลลาร์ของผมทั้งหมดนั้นได้มาจากกูซินสกี้ คุณลองคิดดูว่าถ้าผมไปตีเลขาของของเขา จะเกิดเรื่องใหญ่ไหม?”

เซี่ยงตงฉิงตกตะลึงไปอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นเธอก็โล่งใจทันที เธอจ้องไปที่ฉีเติ่งเสียนอย่างโกรธเคือง คิดว่าผู้ชายคนนี้จงใจแกล้งตัวเอง

หลังจากที่หยางกวนกวนได้ยินคำพูดของฉีเติ่งเสียนก็เบิกตากว้าง

วันนั้นในงานปาร์ตี้ที่จัดขึ้นโดยสวีเอ้าเสวี่ย ช่วงเวลาที่ฉีเติ่งเสียนปรากฏตัวบนเวที เขาได้พาผู้จัดการของธนาคารรุ่ยกั๋วมาดูแลจัดการและโอนเงินหมื่นล้านดอลลาร์ให้กับเซี่ยงกรุ๊ป ณ จุดนั้น

เธอคิดว่าเงินหมื่นล้านดอลลาร์นี้ก็น่าทึ่งอยู่แล้ว แต่เมื่อได้ฟังฉีเติ่งเสียนพูดถึงเรื่องนี้มันไม่ใช่อย่างนั้น มันไม่ใช่เงินจำนวนหมื่นล้านดอลลาร์ แต่เป็นเงินมูลค่าห้าหมื่นล้านดอลลาร์!

“เลขาหยาง นี่คือความลับระหว่างผมกับคุณเซี่ยง ได้ยินแล้วก็อย่าเอาไปพูดที่ไหนล่ะ” ฉี่เติ่งเสียนหันไปมองหยางกวนกวน แล้วพูดอย่างช้าๆ

“เอ่อ……” หยางกวนกวนตกตะลึง

“ถ้าเธอไม่รักษาคำพูด ฉันฆ่าปิดปากเธอแน่” ฉีเติ่งเสียนยิ้มอย่างโหดเหี้ยม

เซี่ยงตงฉิงที่อยู่ด้านข้างก็ขมวดคิ้ว : “เรื่องนี้ห้ามเธอเอาไปพูดที่ไหนเด็ดขาด ถ้าสวีเอ้าเสวี่ยรู้เรื่องนี้ พวกเราจะทำเงินไม่ได้”

ระหว่างที่เธอพูด เธอก็ได้ส่งสายตาพิฆาตมองหยางกวนกวน เหมือนกับที่ฉีเติ่งเสียนได้พูดขู่ว่าจะฆ่าปิดปากเธอ

หยางกวนกวนถึงกับตกใจกลัว เมื่อโดนทั้งสองพูดข่มขู่เช่นนั้น มือไม้ก็อยู่ไม่สุข เธอรีบพูดขึ้นว่า : “วาง……วางใจได้เลยค่ะ ฉันไม่มีทางพูดเรื่องนี้กับใครเด็ดขาด”

ฉีเติ่งเสียนหัวเราะ แล้วพูดว่า : “ก็แค่ล้อเธอเล่นเท่านั้น ดูเธอสิ กลัวจนหัวหดหมดแล้ว สมกับเป็นเด็กขี้ขลาดจริงๆ!”

ในที่สุดหยางกวนกวนก็รู้ว่าฉีเติ่งเสียนจงใจแกล้งเธอ และเซี่ยงตงฉิงก็ร่วมมือแกล้งเธอด้วย ทั้งสองนิสัยเสียพอๆกันเลย!

เขาอาศัยอยู่ในพื้นที่ที่ยากจนตั้งแต่ยังเด็ก ต่อมาพื้นที่ตรงนั้นถูกปกครองโดยกลุ่มขุนศึกท้องถิ่น ซึ่งยึดอาหารของพวกเขาไปทั้งหมด จับคนที่หิวมาสามวันในกรงและปล่อยให้พวกเขาต่อสู้กัน เฉพาะผู้ที่ชนะเท่านั้นที่สามารถจะมีชีวิตอยู่และได้รับอาหารประทังชีวิต

หยางกวนกวนเท้าคาง มองด้านหลังเซี่ยงตงฉิงอย่างเหม่อลอย โดยไม่รู้ว่าตัวเองกำลังคิดอะไรอยู่ บางทีก็คิดว่าอยากจะเป็นให้ได้อย่างเซี่ยงตงฉิง จะได้สามารถไปต่อสู้กับตระกูลหยางได้ใช่ไหม?

ฉีเติ่งเสียนกำลังจ้องมองไปที่ลูกบอลตรงหน้าอกของเธอ แล้วกำลังคิดว่าเธอไม่รู้สึกเหนื่อยบ้างเหรอ?

มีผลการวิจัยออกมาแล้วว่าผู้หญิงที่มีหน้าอกใหญ่มักมาพร้อมกับโรคต่างๆ เช่น กระดูกสันหลังส่วนคอเสื่อม

“คุณกำลังมองอะไร?!” เมื่อหยางกวนกวนได้สติกลับมา ก็เห็นว่าฉีเติ่งเสียนกำลังเอียงตามองเธออยู่ เธอจึงอดไม่ไม่ได้ที่จะตื่นตัวในทันที

เธอยื่นมือออกไปขยับเสื้อคลุมของเธอ และติดกระดุมทันที

ฉีเติ่งเสียนยกแก้วกาแฟดื่ม ก่อนจะกระแอมอย่างเก้อเขิน แล้วพูดว่า : “ฉันคิดว่าการกระทําของเธอยังน่าอึดอัดอยู่เล็กน้อย นึกว่าอาการบาดเจ็บยังไม่หาย”

“ไอ้คนลามก!” หยางกวนกวนยกนิ้วกลางให้เขา แล้วหันหลังให้เขาเล็กน้อย

ฉีเติ่งเสียนรู้สึกว่าความไว้วางใจระหว่างผู้คนนั้นน่าสงสารจริงๆ และเขาก็มองมันอย่างเงียบๆ มันเข้มงวดมากไหมที่จะป้องกันมัน?

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว เซี่ยงตงฉิงก็กลับมาอีกครั้ง

“ไปกัน ไปเข้าร่วมการประชุมการลงทุนกัน!” เซี่ยงตงฉิงโบกไม้โบกมือให้กับฉีเติ่งเสียนและหยางกวนกวน

“ไปจ่ายเงินด้วย” ฉีเติ่งเสียนทิ้งหยางกวนกวนไว้แล้วเดินออกไปข้างนอก

หยางกวงกวนเริ่มโกรธและอารมณ์เสีย นายทุนคนนี้นั้นตระหนี่เกินไป เขาแอบมองตัวเองโดยไม่พูดอะไร และก็ปล่อยให้เธอจ่ายบิลอีกด้วย?!