“นายทำอะไรลงไป?”
“นายบอกให้ฉันสบายใจ บอกว่านายสามารถจัดการเองได้?”
“แต่สุดท้ายก็กลับก่อเรื่องขึ้นมาอีก?”
“นายรู้ไหมว่าคนที่นายทําให้ขุ่นเคืองเขาคือใคร? นั่นคือบ็อกดานอฟ!”
“เซี่ยงกรุ๊ปทั้งหมดต้องมานั่งรับผิดชอบในสิ่งที่นายวู่วามทำลงไป!”
เซี่ยงตงฉิงเดินเขามาถามฉีเติ่งเสียนอย่างโหดเหี้ยม แสดงให้เห็นว่าเธอเองก็กลัวเรื่องที่เกิดขึ้นเหมือนกัน
ฉีเติ่งเสียนยิ้มแล้วพูดว่า : “คนที่ชื่ออีวานอฟกำลังลวนลามเลขาหยาง ผมทนไม่ได้ก็เลยลงมือจัดการไป!”
เซี่ยงตงฉิงได้ยินแบบนั้นก็ขมวดคิ้ว ก่อนจะถอนหายใจแล้วพูดว่า : “ในช่วงเวลาที่เราอ่อนแอแบบนี้ นายต้องอดทนห้ามใจเอาไว้หน่อย ไม่ใช่เอะอะอะไรก็จะลงมืออย่างวู่วามแบบนี้!”
หยางกวนกวนตกตะลึง ไม่รู้ว่าทำไมฉีเติ่งเสียนถึงพูดแบบนั้น ถ้าเล่าเรื่องจริงทุกอย่างให้เซี่ยงตงฉิงฟังให้หมดก็จบแล้วไม่ใช่เหรอ?
ที่ฉีเติ่งเสียนพูดแบบนี้ก็เพราะต้องการลองใจของเซี่ยงตงฉิงก็เท่านั้น ถ้าเธอได้ฟังเรื่องนี้อาจจะดูถูกและโกรธหยางกวนกวนก็ได้
อย่างนั้น ฉีเติ่งเสียนจึงกำลังคิดอยู่ว่าเขาควรจะช่วยเธอต่อไปดีไหม
โชคดีที่เซียงตงชิงเป็นคนที่มีขอบเขต และเป็นคนเลือดเย็นน้อยกว่าที่ผู้คนคิดมาก
“ก็แค่ล้อคุณเซี่ยงเล่นเท่านั้นเอง เรื่องนี้ได้รับการแก้ไขไปแล้วครับ คุณบ็อกดานอฟจะเข้าร่วมการประชุมการลงทุนในนามของเซี่ยงกรุ๊ป” ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างสบายๆ
“อะไรนะ? นายกำลังเล่นอะไรเนี่ย!” เซี่ยงตงฉิงขมวดคิ้ว เธอไม่อยากจะเชื่อเรื่องไร้สาระของฉีเติ่งเสียนเลย
ฉีเติ่งเสียนยิ้มและพูดว่า “บ็อกดานอฟเป็นลูกชายของกูซินสกี้ เงินจำนวนห้าหมื่นล้านดอลลาร์ของผมทั้งหมดนั้นได้มาจากกูซินสกี้ คุณลองคิดดูว่าถ้าผมไปตีเลขาของของเขา จะเกิดเรื่องใหญ่ไหม?”
เซี่ยงตงฉิงตกตะลึงไปอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นเธอก็โล่งใจทันที เธอจ้องไปที่ฉีเติ่งเสียนอย่างโกรธเคือง คิดว่าผู้ชายคนนี้จงใจแกล้งตัวเอง
หลังจากที่หยางกวนกวนได้ยินคำพูดของฉีเติ่งเสียนก็เบิกตากว้าง
วันนั้นในงานปาร์ตี้ที่จัดขึ้นโดยสวีเอ้าเสวี่ย ช่วงเวลาที่ฉีเติ่งเสียนปรากฏตัวบนเวที เขาได้พาผู้จัดการของธนาคารรุ่ยกั๋วมาดูแลจัดการและโอนเงินหมื่นล้านดอลลาร์ให้กับเซี่ยงกรุ๊ป ณ จุดนั้น
เธอคิดว่าเงินหมื่นล้านดอลลาร์นี้ก็น่าทึ่งอยู่แล้ว แต่เมื่อได้ฟังฉีเติ่งเสียนพูดถึงเรื่องนี้มันไม่ใช่อย่างนั้น มันไม่ใช่เงินจำนวนหมื่นล้านดอลลาร์ แต่เป็นเงินมูลค่าห้าหมื่นล้านดอลลาร์!
“เลขาหยาง นี่คือความลับระหว่างผมกับคุณเซี่ยง ได้ยินแล้วก็อย่าเอาไปพูดที่ไหนล่ะ” ฉี่เติ่งเสียนหันไปมองหยางกวนกวน แล้วพูดอย่างช้าๆ
“เอ่อ……” หยางกวนกวนตกตะลึง
“ถ้าเธอไม่รักษาคำพูด ฉันฆ่าปิดปากเธอแน่” ฉีเติ่งเสียนยิ้มอย่างโหดเหี้ยม
เซี่ยงตงฉิงที่อยู่ด้านข้างก็ขมวดคิ้ว : “เรื่องนี้ห้ามเธอเอาไปพูดที่ไหนเด็ดขาด ถ้าสวีเอ้าเสวี่ยรู้เรื่องนี้ พวกเราจะทำเงินไม่ได้”
ระหว่างที่เธอพูด เธอก็ได้ส่งสายตาพิฆาตมองหยางกวนกวน เหมือนกับที่ฉีเติ่งเสียนได้พูดขู่ว่าจะฆ่าปิดปากเธอ
หยางกวนกวนถึงกับตกใจกลัว เมื่อโดนทั้งสองพูดข่มขู่เช่นนั้น มือไม้ก็อยู่ไม่สุข เธอรีบพูดขึ้นว่า : “วาง……วางใจได้เลยค่ะ ฉันไม่มีทางพูดเรื่องนี้กับใครเด็ดขาด”
ฉีเติ่งเสียนหัวเราะ แล้วพูดว่า : “ก็แค่ล้อเธอเล่นเท่านั้น ดูเธอสิ กลัวจนหัวหดหมดแล้ว สมกับเป็นเด็กขี้ขลาดจริงๆ!”
ในที่สุดหยางกวนกวนก็รู้ว่าฉีเติ่งเสียนจงใจแกล้งเธอ และเซี่ยงตงฉิงก็ร่วมมือแกล้งเธอด้วย ทั้งสองนิสัยเสียพอๆกันเลย!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...