มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 287

เรื่องราวจบโดยการที่เชฟเชนโก้ขอโทษ กลุ่มคนที่อยู่ในเหตุการณ์ก็พอใจมาก ทำให้คนประเทศเสี่ยก้มหน้า ยังต้องให้นายพลอวี้มาจัดการ!

อวี้เสี่ยวหลงรู้สึกว่ายิ่งมองเชฟเชนโก้ก็ยิ่งเกิดความรังเกียจ หลังจากที่จัดการเรื่องราวแล้ว ไม่พูดทักทายก็ออกไปแล้ว

จนกระทั่งเธอรู้สึกเสียใจภายหลัง ทำไมถึงหาเส้นสายแล้วต้องเจอคนแบบนี้ น่าอับอายจริงๆ!

สวีเอ้าเสวี่ยก็ยังต้องพึ่งพาให้เชฟเชนโก้ลงทุน หวงเหวินหลั่งก็ยังต้องพึ่งพาผลงานในการปฏิบัติหน้าที่กับเขา ดังนั้นจึงต้องเอาใจใส่

“ไม่เป็นไร?ฉันจะไม่เป็นไรได้ยังไง พวกคุณดูหน้าของฉัน?”เชฟเชนโก้สีหน้าเต็มไปด้วยความดุร้าย กัดฟันพูด

“คุณเชฟเชนโก้…”สวีเอ้าเสวี่ยอยากจะพูดอะไร

“เมื่อกี้เขาพูดว่าจะไปเข้าร่วมประชุมการลงทุนใช่ไหม?”เชฟเชนโก้รีบพูดถามขึ้นมา

“ใช่”สวีเอ้าเสวี่ยชะงักไปเล็กน้อย ก็ค่อยๆพยักหน้า

เชฟเชนโก้พยักหน้าด้วยความชั่วร้าย และพูด“ดี ตอนนี้พวกเราก็ไปประชุมการลงทุน!”

“ฉันไม่ใช่แค่ต้องการลงทุนก่อสร้างในจังหวัดตงไห่ ฉันยังเพิ่มขนาดของการลงทุนเป็นสิบเท่า!”

“ฉันจะดู ว่าข้าราชการของจังหวัดตงไห่จะยืนอยู่ข้างฉัน หรือว่ายืนอยู่ข้างมัน!”

“มันล่วงเกินฉันแล้ว ยังอยากจะใช้ชีวิตอย่างสงบ?ฝันไปเถอะ”

หวงเหวินหลั่งอดไม่ได้ที่จะหัวเราะขึ้นมา เขายังกังวลว่าเชฟเชนโก้เพราะว่าเรื่องนี้จึงไม่ยอมลงทุนก่อสร้าง คิดไม่ถึงว่า นี้กลับทำให้เชฟเชนโก้ยิ่งฮึกเหิมขึ้นมา

ในเมื่อเขาต้องการต้นทุนในด้านการขาย ขยายขนาดการลงทุนเป็นสิบเท่า เพื่อจะจัดการฉีเติ่งเสียนอย่างโหดเหี้ยม?

สวีเอ้าเสวี่ยอดไม่ได้ที่จะชะงัก หลังจากนั้นก็ดีใจ ถ้าหากเชฟเชนโก้ขยายขนาดการลงทุนเป็นสิบเท่า ถ้าอย่างนั้น โครงการก่อสร้างท่าเรือน้ำลึกของตงไห่ ก็จะเป็นของเธอแล้ว!

ได้รับอำนาจเป็นผู้นำโครงการก่อสร้างท่าเรือน้ำลึกตงไห่ แล้วเซี่ยงกรุ๊ปจะเอาอะไรมาสู้กับเธอ?โครงการนี้ มีมูลค่าเจ็ดหมื่นล้าน!

“ไป พวกเราเข้าไปในงาน!”เชฟเชนโก้ใช้ผ้าเช็ดหน้าเช็ดเลือดบนใบหน้าของตัวเอง หน้าก็บวมขึ้นมา เหมือนโดนผึ้งต่อย น่าเกลียดมาก

เชฟเชนโก้ตัดสินใจแล้ว จะเข้าไปในการประชุมลงทุนเพื่อจัดการฉีเติ่งเสียน ทำให้เขาอยู่ที่เมืองตงไห่ ไม่มีตำแหน่งและจุดยืน!

รอให้จัดการเขาเสร็จแล้ว ก็ค่อยไปจัดการเลขาหน้าอกใหญ่คนนั้น ดูว่าเธอยังจะต่อต้านตัวเองยังไง?!

หลังจากที่ ฉีเติ่งเสียน เซี่ยงตงฉิง หยางกวนกวนทั้งสามคนเข้าไปมาในโรงแรม ก็ยังไม่ถึงเวลาประชุม ฉีเติ่งเสียนก็ให้หยางกวนกวนเข้าไปเติมเครื่องสำอางในห้องน้ำ

“เปรียบเทีบยกับที่สวีเอ้าเสวี่ย ประธานเซี่ยงเธอมีน้ำใจมากกว่านั้น”ฉีเติ่งเสียนพูดพลางยิ้มให้กับเซี่ยงตงฉิง พูดคุยกับเธอขึ้นมา

“ใช่เหรอ?”เซี่ยงตงฉิงกวาดสายตามองฉีเติ่งเสียน

ฉีเติ่งเสียนก็พูด“บางทีเธอควรจะต้องเปลี่ยนสไตล์ของตัวเอง ยิ้มบ่อยๆ สวมเสื้อผ้าตามกระแสนิยมของสังคม”

“ทำแบบนี้ บางที สามารถทำให้พนักงานของเซี่ยงกรุ๊ปหูตาสว่างขึ้น ไม่แน่พวกเขาอาจจะตั้งใจทำงานมากขึ้น”

“ถ้าไม่เชื่อ เธอก็ลองดู”

เซี่ยงตงฉิงกลับดูถูกเหยียดหยามคำพูดของเขา และเปลี่ยนเรื่องพูด “ดูออกว่า เลขาหยางของคุณเชื่อใจคุณ และชื่นชมคุณมาก”

ฉีเติ่งเสียนลูบจมูกของตัวเอง รู้สึกเขินอาย หยางกวนกวนมักจะทำหน้าตลกลับหลังตัวเอง แขวะว่าตัวเองลามกไหม?

“เหมือนเธอจะชอบคุณ”เซี่ยงตงฉิงพูดขึ้นมา

“ใช่เหรอ?ไม่ใช่หรอก!”ฉีเติ่งเสียนพูดด้วยความแปลกใจ

เซี่ยงตงฉิงก็พูด“คิดไม่ถึงว่าอวี้เสี่ยวหลงคนที่ซื่อสัตย์ขนาดนี้ ครั้งนี้จะยืนฝั่งเดียวกับคุณ”

ฉีเติ่งเสียนก็พูด“ไม่ต้องเกรงใจ เธอเป็นลูกน้องของฉัน ฉันปกป้องเธอเป็นเรื่องที่ต้องทำ ครั้งต่อไป ฉันจะไม่ให้เรื่องนี้เกิดขึ้นอีก วางใจเถอะ!”

หยางกวนกวนยื่นมือทั้งสองออกมา

ฉีเติ่งเสียนก็ชะงักไปทันที

“ฉันเหนื่อยมาก อยากจะกอดหน่อย”หยางกวนกวนหน้าแดง กัดฟันพูด

“ได้สิ!ฉีเติ่งเสียนตอบตกลงด้วยความดีใจ ยื่นมือไปกอดหยางกวนกวน

ทั้งสองคนกอดกันเหมือนวันนั้นท่ามกลางสายที่ตกกระหน่ำ เต็มไปด้วยความรู้สึกหอมเย็นอบอุ่น ทำให้หยางกวนกวนน่าชื่นชมก็คือ ครั้งนี้ฉีเติ่งเสียนไม่ได้ถือร่มให้ตัวเองแล้ว

ฉีเติ่งเสียนรู้สึกว่า รูปร่างของหยางกวนกวนมีความยืดหยุ่น

หลังจากนั้น หยางกวนกวนก็ผลักฉีเติ่งเสียนออก และพูด“ขอบคุณ”

“ไม่เป็นไร เหนื่อยก็มาหาฉันได้ทุกเวลา…”ฉีเติ่งเสียนยิ้มและพูด

หยางกวนกวนเห็นรอยยิ้มของเขา ก็รู้สึกถึงความคิดที่ไม่ดี

“พอแล้ว รีบเข้าไปในงาน ถ้าล่าช้าอยู่ที่นี่นานเกินไป ประธานเซี่ยงคงจะคิดว่าพวกเรากำลังทำอะไรกัน?”

“ถึงยังไง เธอก็เป็นเลขา ฉันก็เป็นบอสใหญ่…”

“ระหว่างเลขากับบอสใหญ่ เธอเข้าใจดี!”

ระหว่างที่พูด ฉีเติ่งเสียนก็กะพริบตา

“ไสหัวไป คนลามก!”ความอบอุ่นในใจของหยางกวนกวนก็ถูกเขาทำลายลงแล้ว ก็ทุบกำปั้นไปที่เขาอย่างอารมณ์ไม่ดี