มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 288

ฉีเติ่งเสียนมีความสามารถในการทำลายทิวทัศน์นั้นยอดเยี่ยมมาก ไม่อย่างนั้นก็ไม่มีคนมากมายเกลียดเขาจนคันปากขนาดนี้

เขาพาหยางกวงกวงเข้างาน นั่งลงที่ข้างๆของเซี่ยงตงฉิง ไม่นานมาก สวีเอ้าเสวี่ยและคนอื่นๆก็เข้างาม

การะประชุมดึงดูดการลงทุนเริ่มขึ้น!

ปลัดนั้นขึ้นเวทีพูดก่อน พูดถึงความพัฒนาของจังหวัดตงไห่ในช่วงหลายปีนี้ จากนั้นก็ขอบคุณทุกบริษัทที่อยู่ในงาน

หลังจากการกล่าวสุนทรพจน์ตามปกติจนจบ หยางหลิงกวงพูดถึงใจความหลัก: “จังหวัดตงไห่ของพวกเรา ยังขาดเงินลงทุนจากนอกประเทศ ดังนั้นหลังการประชุม หน่วยงานราชการจังหวัดได้มีมติดังนี้”

“การพัฒนาเศรษฐกิจของจังหวัดตงไห่กำลังเติบโตอย่างรวดเร็วมากขึ้นเพื่ออำนวยความสะดวกในการขนส่งสินค้า ท่าเรือน้ำลึกจะถูกสร้างขึ้นในอ่าวตะวันออก”

“จำนวนเงินของโครงการท่าเรือน้ำลึกเจ็บพันล้าน”

หลังจากได้ยินการพูดของหยางหลิงกวง ทุกคนก็อดไม่ได้ที่จะกลั้นหายใจ

จังหวัดตงไห่เป็นจังหวัดเศรษฐกิจที่สำคัญแห่งหนึ่ง และรัฐบาลประจำจังหวัดก็มีเงินทองไม่ขาดสาย ดังนั้นหากคุณรับโครงการจากทางราชการจังหวัดก็ไม่ต้องกังวลว่าจะไม่ได้รับเงิน

“แน่นอนว่าทางจังหวัดก็ต้องการร่วมมือกับผู้ประกอบการในการก่อสร้างท่าเรือน้ำลึกด้วย.....”

“ดังนั้น พวกเราเลยจัดงานดึงดูดการลงทุนนี้ขึ้นมา”

“ใครสามารถดึงดูดการลงทุนจากต่างประเทศมายังจังหวัดตงไห่ได้ดีกว่าในการประชุมการลงทุนครั้งนี้ อย่างนั้น คนคนนั้นก็จะสามารถรับทรัพยากรเพิ่มเติมสำหรับโครงการก่อสร้างท่าเรือน้ำลึก!”

หลังจากที่หยางหลิงกวงพูดจบ ในงานก็มีเสียงปรบมือดังขึ้น

สุนทรพจน์ของปลัดจังหวัดจบลง หน้าไม่มีสามารถไม่ให้ ทุกคนก็ใช้แรงในการปรบมือ แม้ว่าเสียงปรบมือจะดังมากขึ้นแค่ไหนก็ต้องใช้แรงอย่างมากถึงจะได้

หลังจากนั้นผู้นำหลายๆคนก็ขึ้นไปพูดบนเวทีอย่างต่อเนื่อง อย่างไรก็ตาม มีการอธิบายทิศทางการพัฒนาในอนาคตของจังหวัดตงไห่

หลังจากพูดจบ ในที่สุดก็เข้าถึงใจความสำคัญ นั้นก็คือการส่งเสริมการลงทุน!

ผู้ประกอบการบางรายได้นำผู้บริหารระดับสูงของบริษัทต่างชาติที่ตนเจรจาไว้ล่วงหน้ามาด้วย คนเหล่านี้เอง สนใจทำธุรกิจในเมืองหัวกั๋วจึงมาลงทุนไม่มากก็น้อย

แต่ว่าหยางหลิงกวงก็ยังขมวดคิ้ว ไม่มีเหตุผลอื่นก็เพราะว่าบริษัทพวกนี้ชื่อเสียงต่ำเกิน จำนวนเงินทุนที่สามารถลงทุนได้น้อยเกินไป

ฉีเติ่งเสียนพูดกับเซี่ยงตงฉิง: “อย่างนั้นฉันไปก่อนนะ บ็อกดานอฟตอบตกลงลงทุนหนึ่งพันล้านดอลลาร์ ในงานนี้น่าจะไม่มีใครที่ให้มากกว่าเขา”

บริษัทลงทุนต่างประเทศพวกนี้ลงทุนแค่ไม่กี่ร้อยล้านถึงพันล้าน อีกทั้งยังเป็นแค่ค่าเงินเมืองหัวกั๋ว สำหรับหยางหลิงกวงนั้นมันไม่ได้ช่วยดับความกระหายเขาเลย

เซี่ยงตงฉิงพยักหน้า ฉีเติ่งเสียนเพิ่มเดินไปข้างหน้าสองก้าว ก็เห็นสวีเอ้าเสวี่ยพาเชฟเชนโก้ไปข้างหน้า

“ปลัดหยาง ท่านนี้คือคุณเชฟเชนโก้ เป็นเจ้าของจื่อฮุ่ยเทคโนโลยีกรุ๊ปประเทศเสวี่ย ครั้งนี้ฉันเชิญเขามาจังหวังตงไห่เพื่อตรวจสอบการลงทุน”สวีเอ้าเสวี่ยแนะนำให้กับหยางหลิงกวง

หยางหลิงกวงได้ยินก็ถึงกับตาสว่าง อ๊ะ จื่อฮุ่ยเทคโนโลยีกรุ๊ปเป็นบริษัทไฮเทคที่มีชื่อเสียงในประเทศเสวี่ย!

ถ้าหากสามารถดึงดูดจื่อฮุ่ยเทคโนโลยีกรุ๊ปมาลงทุนในจังหวัดตงไห่ละก็ ก็จะสร้างชื่อเสียงที่ดีให้กับจังหวัดตงไห่ อีกทั้งการลงทุนของพวกเขาต้องไม่น้อยแน่ๆ!

หยางหลิงกวงก็ยิ้มแล้วไปต้อนรับ จากนั้นก็จับมือกับสวีเอ้าเสวี่ยแล้วจับมือกับเชฟเชนโก้ยิ้มแล้วพูดขึ้น: “คุณเชฟเชนโก้ ยินดีต้อนรับอย่างยิ่ง!”

เขาสังเกตเห็น ใบหน้าของเชฟเชนโก้นั้นช้ำบวม มุมปากก็เป็นแผลเหมือนกับถูกคนทำลายมา?

เขาก็ตะลึง คนใหญ่โตแบบเชฟเชนโก้ ยังมีคนกล้าลงมือกับเขาหรอ?!