มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 289

สรุปบท บทที่ 289 ถูกทำร้ายจนฟ้อง: มังกรผู้ทรงพลัง

อ่านสรุป บทที่ 289 ถูกทำร้ายจนฟ้อง จาก มังกรผู้ทรงพลัง โดย จาง หลงหู

บทที่ บทที่ 289 ถูกทำร้ายจนฟ้อง คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายนิยายโรแมนติกในเมือง มังกรผู้ทรงพลัง ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย จาง หลงหู อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง

พันล้าน!

คำพูดของเชฟเชนโก้ทำให้คนในงานดุเดือดขึ้นมา

วันนี้มีเชิญบริษัทต่างประเทศมาไม่น้อย แต่การลงทุนของทุกคนสูงถึงแค่หลายสิบล้าน ยังไม่ถึงพันล้าน

เชฟเชนโก้มาถึงก็เตรียมจะลงทุนพันล้าน ไม่ทำให้คนนั้นสะเทือนได้หรอ?!

“ไม่เสียแรงที่เป็นประธานเสวี ใจกว้างจริงๆ คนที่เชิญมายังเก่งขนาดนี้!”

“หนึ่งแสนล้านพระเจ้า ไม่รู้ว่าฉันต้องใช้เวลากี่ปีนั้นถึงจะสามารถหาเงินพันล้านนี้ได้.....”

“เป็นผู้ประกอบการชั้นนำจริงๆ แค่ออกมือก็พันล้าน กล้าเกินไปหน่อยไหม?”

ทุกคนต่างตกใจขึ้นมา รู้ว่าเชฟเชนโก้นั้นจะลงทุนเยอะอยู่ แต่ไม่คิดเลยว่าจะลงทุนตั้งพันล้าน!

มุมปากของสวีเอ้าเสวี่ยยิ้มขึ้นมา มีการลงทุนหนึ่งพันล้านของเชฟเชนโก้ การก่อสร้างท่าเรือน้ำลึกของจังหวัดตงไห่ต้องเป็นของสวีกรุ๊ปแน่นอน!

สวีกรุ๊ปสามารถพึ่งพาโครงการนี้เพื่อเอาชนะใจบริษัทท้องถิ่นในจังหวัดตงไห่ต่อไป ให้พวกเขาสนับสนุนสวีกรุ๊ปมากขึ้น

หยางหลิงกวงยิ้มแก้มจะแตกพูดขึ้น: “พันล้าน?คุณเชฟเชนโก้ ไม่ใช่ว่าฉันสงสัยคุณนะ แค่อยากยืนยัน คุณจะลงทุนพันล้านจริงใช่ไหม?”

เชฟเชนโก้พูดอย่างนิ่งๆ: “ฉันไม่ได้มีกระจิตกระใจมาล้อเล่นกับปลัดหยาง นี่คือการลงทุนฉันคุยกับคุณสวีไว้ตั้งนานแล้ว”

หยางหลิงกวงพูดอย่างยินดี: “อย่างนั้นก็ดีมากเลย จังหวังตงไห่ของพวกเรายินดีต้อนรับคุณเชฟเชนโก้อย่างมาก จะมีการให้การสนับสนุนและช่วยเหลือด้านนโยบายเพิ่มเติม!”

สำหรับหยางหลิงกวงซึ่งเป็นเมืองหลวงของจังหวัดเงินหนึ่งพันล้านไม่ได้น่าตกใจจนต้องอ้าปากค้าง อย่างไรก็ตาม ชื่อเสียงของจื่อฮุ่ยเทคโนโลยีกรุ๊ปประเทศเสวี่ย มีคุณค่ามากกว่าหนึ่งพันล้านนี้มาก

เมื่อมีข่าวออกมาและทุกคนเห็นว่าจื่อฮุ่ยเทคโนโลยีกรุ๊ปประเทศเสวี่ย มาลงทุนในจังหวัดตงไห่พวกเขาจะคิดอย่างแน่นอนว่านี่เป็นสถานที่ที่ดีสำหรับการลงทุน และอาจแห่กันไปที่จังหวัดตงไห่

ถ้าเป็นแบบนี้การพัฒนาของจังหวัดตงไห่จึงสามารถคาดหวังได้ ไม่ต้องพูดถึงความสำเร็จทางการเมืองของหยางหลิงกวง

“ปลัดหยาง คุณเห็นแผลบนหน้าฉันไหม?”ในเวลานี้ เชฟเชนโก้ก็ชี้ไปที่หน้าตัวเองแล้วพูดกับหยางหลิงกวง

“หึม?เกิดเรื่องอะไรขึ้น?คุณเชฟเชนโก้ แผลบนใบหน้าของคุณมาได้ยังไง?”หยางหลิงกวงขมวดคิ้วขึ้นถาม

เชฟเชนโก้ในตอนนี้หัวเราะอย่างเย็นชาแล้วพูดขึ้น: “ฉันถูกนักธุรกิจท่านหนึ่งของจังหวัดตงไห่นั้นทำร้าย รู้สึกประมาณว่าการมาครั้งนี้ของฉันจะทำให้คุณสวีนั้นได้รับประโยชน์จากโครงการท่าเรือน้ำลึก ดังนั้นจึงมองฉันไม่เข้าใจก็เลยมาทำร้ายฉัน!”

“ซีก......”

คนทั้งงานสูบหายใจเย็นๆแล้วต่างตกใจ

คุณเชฟเชนโก้มีสถานะอะไร อยู่ตำแหน่งอะไร?อีกทั้งยังเป็นคนที่สวีเอ้าเสวี่ยนั้นเชิญมา แต่มีคนกล้าทำร้ายเขา?อีกทั้งยังตบที่หน้าแล้วยังตบจนเป็นแบบนี้?

“คือใครกันที่กล้าลงมือ กล้ามากเลยนะ คุณเชฟเชนโก้ยังกล้าทำร้าย?ฉันคิดว่าเขาใช้ชีวิตจนเบื่อแล้ว!”

“ถึงว่าหน้าของคุณเชฟเชนโก้ถึงได้บวมขนาดนี้ ที่แท้ถูกคนทำร้ายอีกทั้งยังเป็นนักธุรกิจของจังหวัดตงไห่เรา?”

“นี่มันเรื่องใหญ่เลยนะ คุณเชฟเชนโก้พูดเรื่องนี้กับปลัดที่นี้ ไอ้หมอนี่ต้องตายแน่ๆเลย!”

ทุกคนต่างออกความเห็นกัน ในเวลานี้ต่างรู้สึกว่าไอ้หมอนั้นที่ลงมือไม่มีตา คนอะไรก็กล้าล่วงเกินไม่กลัวตายหรอ?

ต่อมาสีหน้าของหยางหลิงกวงอมมืดลงและดูน่าเกลียดมาก

เขาก็ไม่คิดไม่ฝันว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น อีกทั้งคนที่ถูกทำร้ายยังเป็นคุณเชฟเชนโก้!

เชฟเชนโก้เป็นถึงคนที่จะลงทุนหนึ่งพันล้านเลยนะ คนแบบนี้ถูกทำร้านจนเป็นแบบนี้ ข่าวกระจ่ายออกไปใครยังจะยอมมาลงทุนที่จังหวัดตงไห่?ทุกคนจะตั้งคำถามเกี่ยวกับปัญหาด้านความปลอดภัยในจังหวัดตงไห่หรือไม่?

หยางหลิงกวงมีอาการเวียนหัว ในวินาทีนั้นมืดไปหมดไม่รู้ว่าจะจัดการยังไง

บ็อกดานอฟนำเรื่องนี้ไปถึงสถานทูต เมื่อถึงตอนนั้น คนข้างบนคงสั่งปลัดอย่างเขาไปสอบสวนแล้วตัวเองจะแก้ไขปัญหานี้อย่างไร?

หลังจากที่จิตใจของเขาสับสนอยู่ครู่หนึ่ง ก็สงบลงอย่างรวดเร็ว เพื่อความพัฒนาของตงไห่ ตัวเองลงโทษฉีเติ่งเสียนน่าจะไม่มีปัญหาอะไร?

คนอย่างท่านฟู่เหล่าก็น่าจะเข้าใจ น่าจะให้ความสำคัญกับผลประโยชน์ของบ้านเมืองมากกว่า!

นึดถึงนี่ หยางหลิงกวงก็พูดกับฉีเติ่งเสียนอย่างนิ่งๆ: “ประธานฉี ขอถามหน่อยที่เชฟเชนโก้พูดนั้นเป็นเรื่องจริงหรือไหม?”

“ฉันทำร้ายเขาจริง แต่ใช่เพราะอิจฉาหรือสาเหตุอื่น เพียงแค่เขานั้นมาเซ้าซี้เลขาฉัน”ฉีเติ่งเสียนพยักไหล่แล้วพูดอย่างนิ่งๆ

“อีกทั้ง ฉันก็ไม่อิจฉาเขา เพราะว่าฉันได้รับเงินลงทุนจากต่างประเทศมูลค่าหนึ่งพันล้านดอลลาร์”

“หนึ่งพันล้านของเขาเป็นค่าเงินเมืองหัวกั๋ว นับอะไรไม่ได้?”

คำพูดของฉีเติ่งเสียนออกมา คนทั่วงานตกใจ ฉันไม่ได้คาดหวังให้เขายอมรับอย่างเปิดเผยขนาดนี้

คำพูดที่สองที่สามของเขาออกมา ทุกคนก็หัวเราะขึ้นมาแล้วส่ายหัวกัน

เงินลงทุนจากต่างประเทศหนึ่งพันล้านดอลล่าร์?คิดว่าพูดดึงได้ ก็ได้มาเลยหรอ?

คนรวยคนนั้นมีตังเยอะขนาดนั้นเลย?ยินดีที่จะทุ่มหนึ่งพันล้านดอลล่าร์เพื่อลงทุนในจังหวัดตงไห่?

ทุกคนต่างรู้สึกว่านี่คือวิธีที่ฉีเติ่งเสียนหาให้กับตัวเองเพื่อไม่ให้เสียหน้า เสนอให้มากกว่านี้เพื่อทำให้ผู้นำจังหวัดหยางหลิงกวงตกใจ เพื่อที่ผู้นำจังหวัดจะไม่โจมตีเขา

วิธีเล็กๆน้อยๆนี้เป็นเพียงมุขของเด็กอายุสามขวบเท่านั้น ทุกคนหัวเราะด้วยความดูถูก

สวีเอ้าเสวี่ยหัวเราะขึ้น: “ไม่รู้ประธานฉีนั้นดึงการลงทุนจากบริษัทไหนมา?หนึ่งพันล้านดอลล่าร์?”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง