มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 306

สรุปบท บทที่ 306 ตาเฒ่าเจ้าเล่ห์: มังกรผู้ทรงพลัง

บทที่ 306 ตาเฒ่าเจ้าเล่ห์ – ตอนที่ต้องอ่านของ มังกรผู้ทรงพลัง

ตอนนี้ของ มังกรผู้ทรงพลัง โดย จาง หลงหู ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายนิยายโรแมนติกในเมืองทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 306 ตาเฒ่าเจ้าเล่ห์ จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

หวงเหวินเทาพูดพร้อมกับก้าวเดินทีละก้าว ท่าทางของเขาดูน่าเลื่อมใสศรัทธามาก มันเป็นเหมือนคัมภีร์นักเทววิทยา

“สมกับที่เป็นคุณต้าหวงจริงๆ คำพูดและการกระทำช่างมีบารมี ทำให้คนเลื่อมใสได้จริงๆ!”

“ถ้าผมมีท่าทางองอาจน่าเลื่อมใสอย่างคุณต้าหวงนะ ชีวิตนี้ก็ไม่ธรรมดาแล้ว!”

“คิดไม่ถึงว่าเด็กนี่จะไปแหย่เพื่อนของคุณต้าหวง วันนี้จบเห่แน่”

ผู้คนทยอยชมอย่างไม่ขาดปากขึ้นมา เวลาเดียวกันด้านหนึ่งมองว่าท่าทางของหวงเหวินเทาช่างองอาจน่าเกรงขาม ด้านหนึ่งรู้สึกว่าฉีเติ่งเสียนไปแหย่เพื่อนของหวงเหวินเทาเข้าให้แล้ว ช่างโชคดีร้ายเหลือเกิน

หลงจงฉวนรู้สึกมีขวัญกำลังใจขึ้นมา คนทั้งคนโอหัง พูดด้วยน้ำเสียงดังว่า:”หูหนวกเหรอ ไม่ได้ยินที่คุณต้าหวงพูดเหรอ?!”

“คุกเข่าลง ขอร้องฉันให้อภัยให้แกสิ จากนั้นรอฟังคำสั่งจากฉัน!”

ฉีเติ่งเสียนหันหน้ามาทันที และพูดว่า: “เอะอะโวยวาย!”

ระหว่างที่พูดขึ้น เขาได้ยกมือขึ้น และตบฟาดลงบนใบหน้าหลงจงฉวน

เสียงดังขึ้น จากนั้นหลงจงฉวนตัวโยนหมุนลอยไป และล้มลงกระแทกลงที่พื้นทันที

การตบครั้งนี้ของเขาไม่ใช่ว่าไม่มีประโยชน์ อย่างน้อยที่สุด แก้มสองข้างของหลงจงฉวนตอนนี้ก็มีสัดส่วนเท่ากันแล้ว

เมื่อเห็นสถานการณ์นี้ ทุกคนก็อดไม่ได้ที่จะตกตะลึง!

หวงเหวินเทาพูดออกตัวแล้ว แต่ฉีเติ่งเสียนยังกล้าลงมือกับหลงจงฉวน อีกทั้งฟาดลงหนักแบบนี้ คือไม่เห็นหวงเหวินเทาอยู่ในสายตาเลยสักนิดหนึ่ง!

“สารเลว! “ หวงเหวินเทาอดไม่ได้ที่จะโกรธ

“คุณต้าหวงปฎิบัติต่อผู้มีพระคุณของตัวเองแบบนี้เหรอ?” ฉีเติ่งเสียนมองหวงเหวินเทา และถามด้วยน้ำเสียงราบเรียบ

ตอนนี้หวงเหวินเทาเพิ่งจะได้เห็นชัดๆว่าเขาคือใคร จึงอดไม่ได้ที่จะชะงักงัน ขมวดคิ้วเป็นปม พูดว่า:”ทำไมถึงเป็นคุณล่ะ?”

หลงจงฉวนร้องโหยหวนแล้วพูดว่า:”คุณต้าหวง คุณยังไม่รีบจัดการมันอีก!”

แต่หวงเหวินเทากลับไม่เคลื่อนไหว บรรยากาศตอนนี้ดูอึดอัดกลืนไม่เข้าคายไม่ออกเป็นอย่างมาก

“วันนี้คุณต้าหวงเตรียมจะช่วยออกหน้าให้หลงจงฉวนคนนี้เหรอ?” ฉีติ่งเสียนยิ้มแล้วถามขึ้น

“เอ่อ……”หวงเหวินเทาอึกๆอักๆ ไม่รู้จะพูดอะไรขึ้นมาทันที

ฉีเติ่งเสียนเป็นผู้มีพระคุณของตระกูลหวง ที่งานเลี้ยงวันเกิดของหวงฉิงเกอ เพื่อปกป้องหน้าตาของตระกูลหวงไว้ เขาผลักไสเฉินซงเฟยที่ตระกูลเหอจากเซียงซานเชิญมาออกไป ไม่อย่างงั้นล่ะก็ ตระกูลหวงเสียหน้า ไม่มีหน้าไว้อยู่เมืองจงไห่แน่นอน!

แต่สำหรับหวงเหวินเทาที่ผลประโยชน์มาก่อน ไม่ใช่เหตุผลที่จะขัดขวางการออกหน้าของเขาได้

ความเป็นจริง สิ่งที่ทำให้เขาหวาดกลัวคือความสามารถของฉีเติ่งเสียน คิดไม่ถึงเลยว่าจะควักเงินหมื่นล้านออกมาลงทุนที่เซี่ยงกรุ๊ป

นี่ยังไม่นับนะ เขายังเอาชนะสวีเอ้าเสวี่ยจากงานส่งเสริมการลงทุนได้ เขาเชิญบ็อกดานอฟซึ่งมีชื่อเสียงมากมา ทำให้สวีกรุ๊ปหมดอาลัยตายอยากเลยทีเดียว!

ตอนนี้ภายในใจของหลายคนที่สนับสนุนสวีกรุ๊ปเริ่มสั่นคลอนแล้ว เพราะถึงอย่างไร ตอนนี้โครงการของท่าเรือน้ำลึกก็ตกอยู่ในมือของเซี่ยงตงฉิงแล้ว

“ฮ่าๆจะทำอย่างนั้นได้ยังไง? ผมหวงเหวินเทา ให้ความสำคัญที่สุดก็คือมิตรไมตรีรักศีลธรรม!”

“ปรมาจารย์ฉีคุณเคยช่วยเหลือตระกูลหวงของพวกเรา ผมหวงเหวินเทาไม่มีทางลืม”

“ผมจะมาโกรธกันกับปรมาจารย์ฉี เพราะเรื่องเล็กน้อยแบบนี้ได้ยังไง?”

“ถ้าเป็นแบบนี้ล่ะก็ ไม่ใช่ว่าผมหวงเหวินเทาก็กลายเป็นคนไร้น้ำใจไร้คุณธรรมเหรอ?”

หวงเหวินเทาพูดด้วยสีหน้าจริงจัง ทุกคำพูดที่เปล่งออกมาคือบ่งบอกให้รู้ว่าฉีเติ่งเสียนมีบุญคุณกับตระกูลหวงของพวกเขา

เมื่อเป็นแบบนี้คือ ก็เป็นผลดีกับทั้งสองฝ่าย

หลังจากพูดคำนี้จบ เขาก็ไม่พูดเยอะ โบกมือสะบัดมือขึ้น จากนั้นก็พาคนออกไปแล้ว

ฉีเติ่งเสียนหรี่ตาลง แล้วพูดว่า:”ประธานหลง ความอดทนของผมมีขีดจำกัด ผมจะให้โอกาสคุณอีกครั้งหนึ่ง”

“ถ้าคุณเรียกคนมาจัดการผมให้ตายไม่ได้ งั้นผมก็จะส่งคุณเข้าห้องดับจิต”

“คุณลองดูก็ได้ ว่าผมล้อคุณเล่นหรือเปล่า”

เมื่อเห็นท่าทางอึมครึมของฉีเติ่งเสียน หลงจงฉวนรู้สึกว่าร่างกายของตัวเองมีอายความเย็นแผ่ซ่านออกมา เขาไม่กล้าลังเลใจอีกต่อไป จากนั้นรีบกดโทรศัพท์ต่อสายหาหยางหลิงกวงทันที

“ปลัดหยางสวัสดีครับ ผมชื่อหลงจงฉวน ผมคิดเรื่องการมาลงทุนที่จังหวัดตงไห่ดูแล้ว ผมว่าได้ครับ!”หลงจงฉวนพูดขึ้น

“อ้อ? ประธานหลงเปลี่ยนใจแล้วใช่ไหม? งั้นดีเลย!”หยางหลิงกวงอึ้ง หลังจากนั้นก็พูดด้วยความดีใจ

หลงกรุ๊ปของหลงจงฉวนถือว่าเป็นบริษัทขนาดใหญ่ ถ้ามาลงทุนที่จังหวัดตงไห่ได้ แน่นอนว่าเขายินดีเป็นอย่างมาก

หลงจงฉวนกระแอมไอ พูดขึ้นว่า”แต่ว่าก่อนจะถึงวันนั้น ผมมีเรื่องที่อยากให้ปลัดช่วยจัดการหน่อยครับ”

“ตอนนี้ผมอยู่ที่โรงพยาบาลแห่งที่หนึ่งของจงไห่ ถูกอันธพาลทำร้าย อีกทั้งมันยังขู่กรรโชกเอาเงินจากผม…”

“คนผู้นี้มีแบล็ค ผมเรียกคนมาจัดการแล้วก็ไม่มีประโยชน์ ตอนนี้ทำได้เพียงรบกวนปลัดหยางแล้ว!”

หยางหลิงชวนได้ยินก็รู้แล้วว่าหลงจงฉวนเจอเรื่องใหญ่แน่นอน แต่เพื่อที่จะให้หลงจงฉวนมาลงทุนที่ตงไห่ เขาจึงรับเรื่องนี้ไว้

ถึงอย่างไรเสีย ที่นี่ก็คือจังหวัดตงไห่ แค่เขาออกหน้า ไม่ว่าใครก็ให้เกียติรเขา

เรื่องช่วยหลงจงฉวน และได้รับการลงทุนจากบริษัทใหญ่ มองยังไงเรื่องนี้ก็ถือว่าคุ้มค่า

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง