มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 308

คำพูดของหยางหลิงกวงออกมา เห็นได้ชัดว่าเขาบอกหลงจงฉวนอย่างละเอียดอ่อน ไปล้างแค้นอย่างสบายใจเลย มีเรื่องอะไรเขาจะตีแผ่นออกมาหมดเลย

หลังจากหลงจงฉวนได้ยิน จากนั้นเขามีพลังมากขึ้น!

“ฮ่าๆๆ ได้ มีคำพูดแบบนี้ของปลัดหยางก็สบายใจแล้ว!เรื่องการลงทุนไม่มีความล่าช้าอย่างแน่นอน”หลงตงฉวนตบที่หน้าอกตัวเองแล้วพูดอย่างเคร่งขรึม

ในเวลานี้ฉีเติ่งเสียนก็เดินออกมาแล้วพูดอย่างนิ่งๆ: “ปลัดหยางถ้าหากยังสนับสนุนหลงจงฉวนไอ้หมอนี่ อย่างนั้นเท่ากับว่าทำลายหัวใจของผู้ประกอบการในจังหวัดตงไห่”

“การกระทำแบบนี้ทำให้ฉันนั้นยากที่จะสนับสนุน!”

“ไม่แน่ บ็อกดานอฟก็คิดแบบนี้เหมือนกัน ถึงเวลาถอนการลงทุนฉันพูดอะไรก็ช่วยไม่ได้”

คำพูดของฉีเติ่งเสียน ทำให้ทุกคนตรงนี้หัวเราะขึ้น

นี่มันน่าตลอกจัง เขารู้สึกว่าตัวเองนั้นเป็นใครถึงสามารถเป็นตัวแทนของผู้ประกอบการของจังหวังตงไห่ได้?

หยางหลิงกวงตกตะลึงกับคำพูดของฉีเติ่งเสียน รู้สึกว่าสักพักสมองใหญ่ขึ้นเล็กน้อย

ผู้ชายคนนี้เป็นต้นตอของความไม่มั่นคงจริงๆ เพิ่งทำร้ายเลขาอีวานอฟและเชฟเชนโก้ทั้งสอง มาตอนนี้ทำร้ายหลงจงฉวนอีก?นี่เพิ่งผ่านไปไม่นานเอง ฉันสงสัยว่าเขามีแนวโน้มใช้ความรุนแรง!

“น่าตลกๆ เหตุใดคุณจึงคิดว่าคุณสามารถเป็นตัวแทนของผู้ประกอบการของจังหวัดตงไห่ได้?”

“คุณรู้สึกว่าประธานเฟยเสวี่ยอินเตอร์เนชั่นแนลยอมมาลงทุนที่จังหวัดตงไห่ เขาสนใจความเห็นพวกนี้หรอ?”

“คุณเป็นเพียงแค่ลูกเขยคนหนึ่งของตระกูลเฉียว คนไร้ประโยชน์ยังกล้าพูดจาบ้าระห่ำแบบนี้?!

หลงจงฉวนหัสเราะอย่างเย็นชา“ คำพูดของปลัดหยางเมื่อกี้คุณก็ได้ยิน คุณพูดมาสิว่าจะจัดการยังไง?”

ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างนิ่งๆ:“ปลัดหยางมาแล้ว ดังนั้นฉันไว้หน้าปลัดหยาง ห้องดับจิตคุณไม่ต้องไปแล้ว แต่ต้องชดใช้สี่ร้อยล้าน คุณต้องเอาออกมา!”

ขณะพูด เขาเดินหน้าไปหนึ่งก้าว เสียงบูมดังขึ้น พื้นสันสะเทือนขึ้น

ทุกคนต่างตกใจ ความกล้าของไอ้หมอนี่ถึง ณ จุดจุดนี้แล้วหรอ?

หรือว่าเค้ายังกะจะทำความรุนแรงต่อหน้าปลัด?

“คุณ….คุณกล้ามาก!”หลงจงฉวนเห็นความสามารถของฉีเติ่งเสียน ตกใจจนพร่ำเพ้อ สายตาเต็มไปด้วยความมึนงง

หยางหลิงกวงก็อยู่ ไอ้หมอนี่อยากจะลงมือกับตัวเองด้วยหรอ?

ในเวลานี้หยางหลิงกวงไอขึ้น หัวเราะแล้วพูดขึ้น:“ประธานฉี จำเป็นต้องทำเรื่องให้มันถึงขนาดนี้

? ทุกคนล้วนเป็นนักธุรกิจ เงยหน้าไม่เจอก้มหน้าก็ต้องเจอ”

หลงจงฉวนสมองเบอลในทันที หยางหลิงกวงเปลี่ยนทำพูดเร็วมาก ทำให้เขานั้นตอบสนองไม่ทันจริงๆ

เมื่อกี้ยังสนับสนุนการล้างแค้นของตัวเอง ตอนนี้เหมือนอยากจะกลับคำ?!

“ ใช่แล้ว ฉันก็ยินยอมที่จะไว้หน้าปลัดหยาง ให้เขาเอาเงินสี่ร้อยล้านมาชดเชย เรื่องนี้ก็จบ!”ฉี้เติ่งเสียนพูดแล้วหัวเราะขึ้น

“สี่ร้อยล้าน?”หยางหลิงกวงขมวดคิ้ว รู้สึกว่าฉีเติ่งเสียนจะขอมากเกินไป

ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างนิ่งๆ: “ฉู่ปิงและเฉียวชิวเมิ่งวันนี้ออกงานประชุมดึงดูดการลงทุนพร้อมกัน ฉู่ปิงโชคไม่ดีได้รับบาดเจ็บ แต่ประธานหลงนั้นกล่าวโทษเฉียวชิวเมิ่ง”

“เขาไม่พูดอะไร ก็ทำร้ายคนจนเข้าโรงพยาบาล”

“อีกทั้ง ยังคงก้าวร้าว เตรียมทรมานคนจนตาย”

“ปลัดหยางรู้สึกว่าเอาเงินสี่ร้อยล้านมาเป็นค่าชดเชย เกินไปไหม?”

ปลัดหยางได้ยินคำพูดของฉีเติ่งเสียนก็รู้เลย นี่เป็นขอบเขตสุดท้ายของฝ่ายตรงข้าม ถ้าหากหลงจงฉวนไม่ยอมเอาเงินให้เพื่อให้เขาประนีประนอม เกรงว่าจะเกิดเรื่องจริงๆ!

หลงจงฉวนพูดอย่างโกรธ: “ปลัดหยาง เขาเรียกร้องเกินเหตุไปไหม!นี่มันเป็นการหลอกลวงชัดๆ ฉันไม่มีทางยินยอมแน่นอน!”

“ครั้งนี้ ฉันไม่อ้อมมืออีกแล้ว”

ในตอนที่พูดคำพวกนี้ ดวงตาดุร้ายและอาฆาตของฉีเติ่งเสียนแสดงออกมา ดูแล้วเหมือนกับเสือที่จะกินคนยังไงอย่างนั้นเลย

หลงจงฉวนตกใจจนตัวสั่น แล้วพูดขึ้น: “ฉัน......ฉันให้เงินคุณ ฉันให้เงินคุณ ฉันยอมชดเชยค่าบาดเจ็บทั้งหมดที่เกิดขึ้นกับคุณเฉียวชิวเมิ่ง!”

ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างนิ่งๆ: “สี่ร้อยล้าน!”

“สี่ร้อยล้าน ฉันโอนไปเดี๋ยวนี้เลย!”หลงจงฉวนพูดขึ้น

ปลัดหยางหลิงกวงยังไม่ยุ่งเรื่องนี้ เขาสูญเสียความกล้าอย่างสิ้นเชิงที่จะท้าทายฉีเติ่งเสียนต่อไป หากเขายังคงทำเช่นนี้ ฉันเกรงว่าเขาจะถูกเขาทุบตีจนตายจริงๆ!

ได้ยินคำพูดนี้ของหลงจงฉวน ฉีเติ่งเสียนพยักหน้าอย่างเต็มใจแล้วหันไปพูดกับเฉียวกั๋วเทา: “ลุงเฉียว เอาเลขบัญชีให้ผม”

เฉียวกั๋วเทาฝ้าดูจากด้านข้างตลอดเวลาว่าฉีเติ่งเสียนจะพลิกสถานการณ์และฆ่าทุกคนได้อย่างไร ในขณะนี้ ฉีเติ่งเสียนเรียกเขาจนตอบสนองขึ้นมาและเขาก็อดไม่ได้ที่จะสับสน

“ห๊ะๆๆ.....เลขบัญชีของฉันหรอ?!”เฉียวกั๋วเทาพูดอย่างตะลึง

“อืม ไว้คุณเอากลับไปให้ชิวเมิ่งนะ”ฉีเติ่งเสียนหัวเราะแล้วพูดขึ้น

เฉียวกั๋วเทาแจ้งเลขบัญชีของตัวเอง หลงจงฉวนก็เริ่มโอนเงินไปอย่างทันที

เห็นท่าทางหลงจงฉวนที่ตกใจ ในใจเฉียวกั๋วเทามีเพียงแค่ความเสียใจ ทำไมตอนแรกตัวเองถึงยอมให้ลูกสาวของตัวเองหย่ากับฉีเติ่งเสียน?

อารมณ์และเหตุผล ไม่น่าเลย!

ในเมื่อตระกูลเฉียวมีรูปแบบในวันนี้ ได้รับความช่วยเหลือจากพ่อของฉีเติ่งเสียนด้วย

“ติ๊ง!”

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เฉียวกั๋วเทาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู ทันใดนั้นความรู้สึกที่ไม่เป็นความจริงก็เกิดขึ้น