สรุปตอน บทที่ 313 การกวาดล้าง – จากเรื่อง มังกรผู้ทรงพลัง โดย จาง หลงหู
ตอน บทที่ 313 การกวาดล้าง ของนิยายนิยายโรแมนติกในเมืองเรื่องดัง มังกรผู้ทรงพลัง โดยนักเขียน จาง หลงหู เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
“คุณสามี!”
เฉียวชิวเมิ่งประหลาดใจเป็นอย่างมากเมื่อเห็นฉีเติ่งเสียนปรากฏตัวขึ้น มีรอยยิ้มประหลาดใจและมีความสุขบนใบหน้าของเธอ
เฉียวชิงอวี่,อาวุโสเฉียวและคนอื่น ๆ อดไม่ได้ที่จะเปลี่ยนการแสดงออกทันทีหลังจากเห็นฉีเติ่งเสียน
ฉีเติ่งเสียนหย่ากับเฉียวชิวเมิ่งเรียบร้อยแล้ว ทำไมเขาถึงยังอยู่ที่นี่?
คนในตระกูลเฉียวถูกฉีเติ่งเสียนตบหน้าหลายครั้ง พวกเขาตกตะลึง จะไม่กลัวได้อย่างไรเมื่อเห็นการปรากฏตัวที่นี่อย่างกะทันหันแบบนี้?
โดยเฉพาะเฉียวชิงอวี่ที่ได้รับความสูญเสียครั้งใหญ่หลายครั้งด้วยน้ำมือของฉีเติ่งเสียน
“นาย นาย นาย......ฉีเติ่งเสียนทำไมนายถึงมาที่นี่ ก็เห็นๆอยู่ว่านายและเฉียวชิวเมิ่ง หย่ากันแล้ว!” เฉียวชิงอวี่พูดด้วยความหวาดกลัว
“ใครบอกว่าเราไม่สามารถอยู่ด้วยกันหลังจากการหย่าแล้ว? เราหลอกว่าเราหย่ากันแล้วไม่ได้เหรอ?” ฉีเติ่งเสียนถามอย่างใจเย็น
ประโยคนี้ทำให้ทุกคนในตระกูลเฉียวสับสน เกิดอะไรขึ้น? หรือจะเป็นจริงอย่างที่เฉียวชิวเมิ่งพูด ทั้งสองหย่าร้างเพียงเพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้เธอได้รับผลกระทบ?
เฉียวชิวเมิ่งวิ่งไปหาฉีเติ่งเสียนกอดแขนของเขาแล้วพูดว่า “สามี ทำไมคุณถึงมาที่นี่”
“พ่อของคุณเป็นห่วงว่าคุณมาบริษัทเพียงลำพัง ผมก็เลยแวะมาดู” ฉีเติ่งเสียนเอื้อมมือไปแตะศีรษะของเฉียวชิวเมิ่งพร้อมรอยยิ้ม
ทุกคนในตระกูลเฉียวอดไม่ได้ที่จะรู้สึกหวาดกลัวเล็กน้อย
หลงกั๋วจินเยาะเย้ยและพูดว่า “พวกคุณทำไมต้องกลัวขนาดนั้น? ก็แค่ไอ้ขี้แพ้ มันสมควรที่ต้องกลัวขนาดนั้นเลยหรือ?”
“เฉียวกรุ๊ปเป็นทรัพย์สินของตระกูลเฉียว มีอะไรเกี่ยวข้องกับผู้ชายคนนี้งั้นหรือ?”
“ในเมื่อผมเป็นประธานแล้ว ผมจะปกป้องคุณเอง!”
“แค่ให้คนเอาเขาออกไปจากที่นี่ ถ้าเขากล้าก่อปัญหา ผมจะฆ่าเขาเอง”
หลังจากได้ยินใบหน้าของเฉียวชิงอวี่ก็เต็มไปด้วยรอยยิ้มทันทีและพูดว่า: “คุณชายหลง ถูกต้อง เมื่ออยู่กับคุณ เราไม่จำเป็นต้องกลัวเขาเลย! ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีคุณหลงจงฉวนที่อยู่เบื้องหลังคุณชายหลง จำเป็นต้องกลัวเจ้าเด็กสารเลวคนนี้หรือ?”
อาวุโสเฉียวยังกล่าวอีกว่า: “คุณพูดถูก นายน้อยหลงพูดถูก! ตราบใดที่นายน้อยหลงอยู่ที่นี่ ครอบครัวเฉียวของเราก็ไม่จำเป็นต้องกลัวใครหน้าไหนทั้งนั้น”
ฉีเติ่งเสียนอดไม่ได้ที่จะเยาะเย้ย ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความรังเกียจ
“นายหัวเราะอะไร?”
“ฉันรู้สึกไม่พอใจ กล้าดียังไงมาหัวเราะต่อหน้าฉัน”
“วันนี้ถ้านายไม่บอกฉันว่าทำไม ฉันจะฆ่านาย!”
หลงกั๋วจินขมวดคิ้วและตะโกนอย่างหยิ่งผยอง เขาเพิ่งเข้ารับตำแหน่งประธานเฉียวกรุ๊ปและตอนนี้เป็นโอกาสอันดีที่จะใช้ฉีเติ่งเสียนเพื่อสร้างอำนาจของเขา
ฉีเติ่งเสียนกล่าวด้วยรอยยิ้ม: “ฉันแค่คิดว่ามีบางอย่างผิดปกติกับสมองของนาย ฉันปฏิบัติต่อจงฉวนเหมือนสุนัขข้างถนน แต่นายดันอาศัยบารมีเขา?”
“ทำไมไม่ลองโทรเรียกเขามาให้ฉันดูว่าเขายังกล้าอวดต่อหน้าฉันหรือเปล่า?”
เคราของอาวุโสเฉียวสั่นเทา และเขาพูดด้วยความโกรธ: “ฉีเติ่งเสียน อย่าพูดเรื่องไร้สาระที่นี่!”
“คุณหลงเป็นหัวหน้าใหญ่ของบริษัทหลงในเมืองหลวง เขามีภูมิหลังที่ยอดเยี่ยม นายจะรู้จักตัวตนที่แท้จริงของเขาได้อย่างไร?”
“ถ้าเขามาจริงๆ ฉันเกรงว่านายจะคุกเข่าลงขอความเมตตาทันที!”
ฉีเติ่งเสียนกล่าวว่า “ผมไม่ควรช่วยชีวิตสุนัขอย่างคุณตั้งแต่แรกจริงๆ เพื่อมาให้คุณโดนสุนัขจูงแบบนี้?”
“นาย......” ใบหน้าของอาวุฌสเฉียวเปลี่ยนเป็นสีแดงด้วยความโกรธ และเขาเกือบจะเป็นลม เขารู้สึกว่าผู้ชายตรงหน้าเขายโสเกินไปและคำพูดของเขาก็ไม่น่าพอใจอย่างยิ่ง
ฉีเติ่งเสียนมองไปรอบ ๆ และพูดอย่างเฉยเมย: “ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปเฉียวชิวเมิ่งคนเดียวเท่านั้นที่จะเป็นคนมีสิทธิพูดในเฉียวกรุ๊ป!”
เขาพูดอย่างมั่นใจและแข็งแกร่ง ไม่มีใครมีคุณสมบัติมากกว่าเขา
“นายบอกว่าล้มละลายก็ล้มละลาย? คุณคิดว่าคุณรวยงั้นเหรอ? เปรียบเทียบกับหลงกรุ๊ปของเราได้ไหม?” หลงกั๋วจินพูดอย่างเย่อหยิ่ง
“เอาล่ะ หากนายมีสติมากพอ ออกไปจากที่นี่ รอรับเงินปันผลอย่างเดียวก็น่าจะเพียงพอ” ฉีเติ่งเสียนเริ่มหมดความอดทนและพูดพร้อมกับขมวดคิ้ว
หลงกั๋วจินเยาะเย้ยและพูดว่า: “นายได้ดูสารรูปของตัวเองไหม? ฉันคิดว่านายลืมส่องกระจกดูเงาตัวเอง!”
“ตอนนี้ คุกเข่าลงซะ แล้วคลานออกจากเฉียวกรุ๊ป”
“สำหรับเฉียวชิวเมิ่งแค่เก็บเธอไว้และรอให้ฉันกำจัดก็พอ”
หลังจากที่เฉียวชิวเมิ่งได้ยิน เธอก็อดไม่ได้ที่จะหดตัวเข้าไปในอ้อมแขนของ ฉีเติ่งเสียนด้วยความกลัว
ฉีเติ่งเสียนเลิกคิ้วและเตะหลงกั๋วจินที่ท้องโดยตรง การเตะทำให้หลงกั๋วเทาลอยออกไปกระแทกกำแพงอย่างแรง เขาเกือบจะเป็นลมด้วยความเจ็บปวด
“นายเป็นใครที่มาขอให้ภรรยาของฉันทำทุกอย่างที่นายต้องการ?” ฉีเติ่งเสียนตบไหล่ของเฉียวชิวเมิ่งปล่อยเธอแล้วเดินไปข้างหน้า
เมื่อทุกคนเห็นฉากนี้พวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกหวาดกลัว ฉีเติ่งสียนคนนี้หัวรุนแรงมากเกินไป เขาโจมตีหลงกั๋วจินในเรื่องที่ไม่เห็นด้วย?
ถ้าเตะเท้านี่กลัวตับกับลำไส้จะพังเอาได้!
ยิ่งไปกว่านั้นหลงกั๋วจินยังเป็นหลานชายของหลงจงฉวนบอสใหญ่จากเมืองหลวง!
ถ้าเขาถูกทำร้ายแบบนี้ หลงจิงฉวนจะไม่โกรธได้อย่างไร?
มันเป็นไปไม่ได้!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...