มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 314

“นาย.......”

“นายกล้าหาญมากที่มาทำร้ายฉัน!”

“นายรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร? นายรู้ไหมว่าอาของฉันคือใคร?”

หลงกั๋วจินโกรธมากและไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเด็กเหลือขอตัวน้อยจากเมืองจงไห่จะเอาชนะเขาได้!

ฉีเติ่งเสียนเอียงศีรษะและพูดอย่างไม่แยแส: “รีบโทรหาอาของนายเร็ว ๆ นี้ ความอดทนของฉันมีจำกัด!”

หลงกัวจิ๋นโกรธและพูดว่า: “รอฉันก่อนเถอะ นายกล้าขนาดนี้ อาของฉันไม่ปล่อยนายไปแน่!”

หลังจากพูดแบบนี้แล้วหลงกั๋วจินก็หยิบโทรศัพท์มือถือของเขาออกมาแล้วโทรหาอาของเขาหลงจงฉวน

“คุณอาครับ ผมถูกทำร้าย มาช่วยผมหน่อยครับ!” หลงกั๋วจินพูดอย่างตรงประเด็น

“อะไรนะ มีคนกล้าทำร้ายนายเหรอ? เขาไม่รู้เหรอว่านายคือหลานชายของฉันหลงจงฉวน!” หลังจากได้ยินสิ่งนี้หลงจงฉวนก็โกรธมาก

หลงกั๋วจินพูดอย่างเสียใจ: “ผมพูดไปแล้ว แต่เขาก็ยังไร้ศีลธรรมและขอให้ผมโทรหาคุณอาเร็วๆอีกด้วย”

หลงจงฉวนพูดด้วยความโกรธ: “เอาล่ะ ช่างไร้สาระสิ้นดี! กล้าดียังไงไม่ไว้หน้าฉันแล้วจะให้ฉันปล่อยไปงั้นเหรอ!”

ทุกคนในตระกูลเฉียว ต่างก็มองดูความโชคร้ายนี้ ฉีเติ่งเสียนสร้างความขุ่นเคืองให้กับหลงจงฉวนผู้ยิ่งใหญ่เข้าแล้ว

หลังจากทำให้คนอย่างหลงจงฉวนขุ่นเคือง คุณยังต้องการรับรางวัลงั้นหรือ?

“ฉีเติ่งเสียน นายไม่รู้ว่าจะอยู่หรือตายอย่างไร? นายกล้าทำร้ายคุณชายหลง ได้อย่างไร? ตอนนี้คุณชายหลงได้รายงานเรื่องนี้กับคุณหลงแล้ว ขอดูหน่อยว่าวันนี้นายตายยังไง!” เฉียวชิงอวี่กล่าวอย่างภาคภูมิใจ

“ฮึ่ม...นายยังต้องการขับไล่สมาชิกในตระกูลเฉียวของเราออกจากเฉียวกรุ๊ปอีกไหม?วันนี้ฉันไม่คิดว่านายจะรอดได้!” อาวุโสเฉียวซึ่งเป็นชายชราเช่นกัน ลูบเคราและเยาะเย้ย

ก่อนที่เขาจะพูดจบฉีเติ่งเสียนก็ก้าวไปข้างหน้าและคว้าโทรศัพท์จากมือของ หลงกั๋วจิน

หลงกั๋วจินกัดฟันแล้วพูดว่า “ไม่มีประโยชน์ที่จะคว้าโทรศัพท์ของฉัน ฉันบอกนายไปแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น แกตายแน่!”

ฉีเติ่งเสียนถูกหลงกั๋วจินเตะลงกับพื้น เขากรีดร้องด้วยความเจ็บปวดแล้วเปิดสปีกเกอร์โฟน

“ฟังนะ ฉันไม่สนใจว่านายเป็นใคร ถ้านายกล้าทำร้ายหลานชายของฉันแม่แต่นิ้วเดียว ฉันจะฝังทั้งครอบครัวของนายไปพร้อมกับนาย!” หลงจงฉวนก็ได้ยินการเคลื่อนไหว และเมื่อเขารู้ว่าโทรศัพท์ถูกอีกคนชิงไปจึงส่งเสียงข่มขู่ออกมา

“คุณหลงผู้ยิ่งใหญ่มาก! ให้เงินสิบล้านเพื่อไถ่ชีวิตหลานชายของคุณหน่อยสิ ไม่อย่างนั้นจะมีแค่ร่างที่ส่งไปให้คุณดู” ฉีเติ่งเสียนกล่าวอย่างสงบ

หลังจากที่ทุกคนได้ยินดังนั้น พวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะกั้นหายใจ!

ฉีเติ่งเสียนน่าสิ้นหวังจริงๆและไม่มีสมอง เขากล้าคุยกับหลงจงฉวนแบบนี้ได้ยังไง!

เป็นไปได้ไหมที่เขาคิดว่าถ้าเขามีเงินพอที่จะลงทุนในเซี่ยงกรุ๊ป เขาจึงคิดว่าตัวเองดีพอที่จะแข่งขันกับผู้ยิ่งใหญ่จากเมืองหลวงได้?

หลงจงฉวนไม่ใช่แค่ผู้ประกอบการธรรมดาๆ เท่านั้น เขายังมีภูมิหลังในเมืองหลวงอีกด้วย

หลังจากที่หลงจงฉวนได้ยินเสียงที่คุ้นเคยนี้ เขาก็อดไม่ได้ที่จะตะลึง เขาจะจำเสียงของฉีเติ่งเสียนไม่ได้ได้อย่างไร

นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตของเขาที่เขาประสบกับการสูญเสียครั้งใหญ่ และมันก็อยู่ในมือของฉีเติ่งเสียนเข้าแล้ว

ยิ่งไปกว่านั้นฉีเติ่งเสียนยังเคยขู่กรรโชกเงินสี่ร้อยล้าน แม้กระทั่งต่อหน้าหยางหลิงกวนผู้นำเมืองก็ตาม

“อะแฮ่ม... ฝั่งทางนั้นนั่นคือคุณฉีหรือเปล่า?” หลงจงฉวนลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วถามช้าๆ