มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 338

หลังจากได้ยินสิ่งที่หลี่เทียนลั่วพูด ทุกคนต่างก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

สาวๆ เองต่างก็ชะงักไปก่อนจะรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย

“ฮ่าฮ่า ที่แท้ก็เป็นเด็กที่ถูกทิ้งของตระกูลฉีนี่เอง ไม่คิดเลยว่านายจะกล้าโกหกคนอื่นโดยใช้บารมีของตระกูลฉีคุ้มหัวไว้แบบนี้”

“ฉันก็ตกใจแทบแย่ คิดว่าเขาเป็นคุณชายจากตระกูลคนรวยในเมืองหลวง ที่แท้ก็เป็นแค่คนถูกทิ้ง”

“ขยะพรรค์นี้กล้าใช้ชื่อตระกูลฉีมาขู่คนอื่นงั้นเหรอ ถึงเขาจะตายที่นี่ คนตระกูลฉีก็คงไม่แม้แต่จะชายตามองด้วยซ้ำ”

“เอาบารมีคนอื่นมาอ้างเหรอ หึ วันนี้เราต้องฆ่าไอ้โง่นี่ให้ได้!”

ในเมื่อฉีเติ่งเสียนเป็นเพียงชายผู้ถูกตระกูลฉีทอดทิ้ง งั้นเขาก็ไม่มีอะไรน่ากลัวและการฆ่าเขาจึงไม่ต้องรู้สึกผิดใดๆ

หากเขาเป็นคุณชายจากเมืองหลวงอย่างที่เขาพูดจริงๆ ทุกคนก็จะยอมรับความพ่ายแพ้อย่างง่ายดายหรือแม้กระทั่งการไปมอบตัวที่สถานีตำรวจก็ไม่ใช่ปัญหา

หลี่เทียนลั่วค่อยๆ เดินเข้ามาและพูดนิ่งๆ ว่า “พวกเธอออกมาทำอะไรกัน ยังไม่รีบกลับไปเตรียมร้านอีก อีกเดี๋ยวก็เตรียมรับแขกได้แล้ว!”

สาวๆ หวาดกลัวคำพูดของเขาจนหน้าซีดไปตามๆ กัน แต่ละคนเอาแต่ตัวสั่นและไม่กล้าพูดอะไรแม้แต่คำเดียว

หลี่เทียนลั่วตะคอกเสียงเย็น “ทำไม พวกเธอไม่ได้ยินที่ฉันพูดเหรอ”

ฉีเติ่งเสียนก้าวไปข้างหน้าและพูดอย่างเฉยชา “หลี่เทียนลั่ว นายเป็นถึงผู้สืบทอดมวยตระกูลหลี่ แต่นายกลับทำเรื่องไร้หัวใจแบบนี้ นายสมควรที่จะถูกหั่นเป็นชิ้นๆ”

หลี่เทียนลั่วพูดอย่างไม่แยแส “ฉันอยากทำอะไร ฉันก็จะทำ นายควบคุมฉันได้รึไง”

ขณะที่พูดหลี่เทียนลั่วก็โบกมือ จากนั้นทุกคนก็ได้ยินเสียงฝีเท้าแน่นขนัด

ร่างมากมายหลั่งไหลออกจากประตู ทุกคนเป็นชายร่างกำยำและแต่ละคนก็มีสีหน้าโหดร้าย

ชายร่างสูงใหญ่หลายร้อยคนเข้ามาเต็มโถงรีสอร์ตทันที

“ทำไงดี”

เมื่อเฉียวชิวเมิ่งเห็นว่ามีคนมากมายมาที่นี่ ใบหน้าของเธอก็ซีดเซียวและทำอะไรไม่ถูกไปชั่วขณะ

ผู้หญิงที่เป็นเหยื่อชะงักไปด้วยความตกใจและรู้สึกเสียใจที่เลือกทางนี้ ถ้ารู้ว่าจะเป็นแบบนี้เธอจะไม่เชื่อฉีเติ่งเสียน การกลับมาครั้งนี้ก็เหมือนเป็นการก้าวไปในกับดักเอง

ฉีเติ่งเสียนยิ้มจางๆ และพูดว่า “โทรแจ้งเจ้าหน้าที่”

“แจ้งเจ้าหน้าที่?”

“นายจะให้รายงานเจ้าหน้าที่ที่ไหน”

“เจ้าหน้าที่พวกนี้จะฟังสิ่งที่นายพูดเหรอ”

ในตอนนั้นก็มีอีกเสียงดังขึ้น แล้วคุณชายคนหนึ่งในชุดสูทและรองเท้าหนังก็เดินออกมา

เขาจัดเสื้อผ้าให้เข้าที่และพูดอย่างอ้อยอิ่ง ท่าทางเย่อหยิ่งอบอวลรอบตัวเขา

หลังจากเฉียวชิวเมิ่งเห็นชายคนนี้ สมองของเธอก็แทบระเบิด ชายคนนี้คือหยางเหวินไค ลูกชายของหยางหลิงกวง!

“มิน่าล่ะ มิน่าล่ะ ที่หลี่เทียนลั่วกับจางฮวนอวดดีขนาดนี้...ที่แท้ก็มีลูกชายของปลัดหนุนหลังอยู่นี่เอง!” เฉียวชิวเมิ่งช็อกสุดขีด!

หลี่เทียนลั่วหัวเราะในลำคอและพูดกับบรรดาเด็กสาวว่า “ฉันขอแนะนำให้รู้จัก นี่คือลูกชายของปลัดหยาง วันนี้เขามาดื่มที่นี่ ตอนนี้พวกเธอยังอยากหนีอยู่รึเปล่า”

หลังจากที่สาวๆ ได้ยินหลี่เทียนลั่วพูดถึงหยางหลิงกวง พวกเธอก็รู้สึกราวกับว่ามีสายฟ้าผ่าลงมาตอนกลางวันแสกๆ และบางคนถึงกับร้องไห้ออกมา

“ฉันบอกแล้วว่าไม่ควรเชื่อเขาและไม่ควรหนี แค่เขาคนเดียวจะมีปัญญาทำอะไรได้”

“พวกเราจะถูกไอ้หมอนี่ฆ่าตายอยู่แล้ว แค่เขาคนเดียวจะเป็นฮีโร่ได้ยังไง เขาคิดว่าตัวเองเป็นซูเปอร์แมนจริงๆ เหรอ”

“ลูกชายปลัดมาใช้จ่ายที่ตงซานรีสอร์ตแบบนี้ แล้วพวกเราจะยังมีโอกาสเห็นแสงตะวันอีกครั้งไหม ฮือฮือฮือ...”

เมื่อร้อยปีก่อน ซุนลูถัง เทพแห่งสงครามเผชิญการตะลุมบอนในการต่อสู้หนึ่งต่อร้อย!

วันนี้ฉีเติ่งเสียนก็อยากจะรู้ว่าเขาอยู่ห่างจากคนแบบนั้นมากน้อยแค่ไหน

หลี่เทียนลั่วรู้ว่าฉีเติ่งเสียนต่อสู้เป็น ขนาดลุงรองหลี่กับลุงสามหลี่ยังสู้เขาไม่ได้ แต่วันนี้มีอันธพาลฝีมือดีกว่าร้อยคนล้อมอยู่ เขาไม่เชื่อว่าฉีเติ่งเสียนจะพลิกฟ้าได้!

เขาไม่รู้สึกกดดันอะไรเลย เขามีหยางเหวินไคคอยเก็บกวาดให้ แม้ว่าฉีเติ่งเสียนจะมีแบ็กหลังแล้วยังไง ถ้าเขาตายก็ไม่มีใครรู้อยู่ดี!

หยางเหวินไคเองก็อยากจะฆ่าฉีเติ่งเสียนอยู่แล้ว เพราะในเมื่อฉีเติ่งเสียนกล้ามาแหย่รังของแตนตัวนี้ บวกกับเขาก็มาปรากฏตัวอยู่ที่นี่ ดังนั้นเรื่องนี้จึงห้ามหลุดออกไปเด็ดขาด

ไม่อย่างนั้นชื่อเสียงของเขาจะแปดเปื้อน แถมยังส่งผลต่อพ่อของเขาด้วย

“วันนี้ฉันจะจัดการนาย ฉันคิดว่าพ่อนายก็คงไม่ว่าอะไรหรอกใช่ไหม” ฉีเติ่งเสียนมองหลี่เทียนลั่วแล้วถามด้วยรอยยิ้ม

ระหว่างที่พูดเขาก็ถอดเสื้อคลุมออกแล้ว เขาพับอย่างเป็นระเบียบและส่งให้เฉียวชิวเมิ่ง

เฉียวชิวเมิ่งกังวลมากจนแทบรับไม่ไหวและอยากโทรขอความช่วยเหลือ แต่เธอก็รู้ว่าอีกฝ่ายจะไม่ปล่อยให้เธอมีโอกาสทำแบบนั้น

“ยืนเฉยๆ อย่าทำอะไรเด็ดขาด พวกนั้นจะไม่ได้มุ่งเป้ามาที่คุณ” ฉีเติ่งเสียนกระซิบก่อนจะหันหน้ากลับไป

หลี่เทียนลั่วหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง “จัดการฉันเหรอ ก็ลองดูสิ ให้ฉันดูหน่อยว่าแกมีน้ำยารึเปล่า!”

หยางเหวินไคพูดเสียงเย็น “หลี่เทียนลั่ว มัวแต่พูดอะไรไร้สาระกับเขาอยู่นั่นแหละ ฆ่าเขาสักที อย่ามัวแต่เสียเวลา”

“คุณชายหยางไม่ต้องห่วง วันนี้เขาต้องตาย!” หลี่เทียนลั่วพูดเสียงทุ้ม

“ฝีมือของไอ้นี่ไม่ธรรมดา พวกแกระวังตัวกันด้วย ยืนเคียงบ่าเคียงไหล่กันไว้ แล้วตีมันให้ตาย!”

“ใครฆ่าเขาได้ ฉันจะให้รางวัลห้าล้าน!”

คำพูดของหลี่เทียนลั่วทำให้นักเลงพวกนั้นตื่นเต้น ยิ่งมีรางวัลใหญ่ก็ยิ่งฮึด พวกเขามีคนเยอะขนาดนี้ การฆ่าฉีเติ่งเสียนก็ไม่ใช่เรื่องยาก!