มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 45

คังเสวี่ยฉวินไปโรงพยาบาลโดยตรง บาดแผลที่มือเรื่องเล็ก น้ำผลไม้ที่ดื่มลงไปต่างหากถึงจะเป็นเรื่องใหญ่

รีบเข้าสู่กระบวนการล้างกระเพาะทันที แต่ฤทธิ์ของยายังคงถูกดูดซึมเข้าไปบางส่วนแล้ว องคชาตก็บวมจนไม่รู้จะอธิบายยังไง สิ่งนี้ทำให้เขากังวลจนตัวเองจะเป็นอัมพาตหรือเปล่า

“ผมกำลังเจอปัญหาที่จงไห่นิดหน่อย ให้รองพ่อบ้านมาหนึ่งรอบนะ!” คังเสวี่ยฉวินนอนอยู่บนเตียงผู้ป่วย ถือมือถือ ออกคำสั่ง

รองพ่อบ้านของตระกูลคังชื่อคังเซี่ยงหรง ช่วยตระกูลคังทำเรื่องที่ไม่ดีบางอย่างเป็นพิเศษ โหดเหี้ยมและชั่วร้าย ไม่มีความปรานีใดๆ

ได้ยินว่าคุณชายคังจะให้รองพ่อบ้านคังเซี่ยงหรงมา สิ่งนี้ทำให้คนไม่น้อยล้วนแล้วสูดลมหายใจเย็นหนึ่งที ใครกันที่ทำให้คุณชายคังขุ่นเคือง คาดไม่ถึงว่าจะให้คังเซี่ยงหรงลงมือ.....

“จงไห่แห่งนี้คึกคักจริงๆเลยนะ แม้แต่คุณชายสามล้วนแล้วเสียเปรียบอยู่ที่นี่ ต้องการเรียกรองพ่อบ้านคังเซี่ยงหรงมาที่นี่!” สวีเอ้าเสวี่ยกำลังนั่งทาเล็บอยู่บนโซฟา พูดด้วยรอยยิ้ม

“หืม คังเซี่ยงหรงเหรอ เขากำลังจะมาจงไห่!” อวี้เสี่ยวหลงที่กำลังนั่งสมาธิอยู่ด้านข้างลืมตาทั้งคู่ขึ้น ถามด้วยความตะลึง

อวี้เสี่ยงหลงสวมเสื้ออยู่บ้านแขนสั้นและกางเกงขาสั้น เปิดเผยให้เห็นผิวขาวเนียน มันแตกต่างอย่างสิ้นเชิงกับท่าทางที่กล้าหาญเมื่อสวมชุดทหาร ให้ความรู้สึกถึงความงามที่หายากและเป็นเอกลักษณ์

น่าเสียดาย ฉากนี้ กลับไม่มีผู้ชายคนไหนสามารถชื่นชมได้เลย

สวีเอ้าเสวี่ยพูดด้วยรอยยิ้ม : “เธอไม่รู้เหรอ คังเสวี่ยฉวินถูกคนทำร้ายที่จงไห่ มือล้วนแล้วถูกส้อมแทงทะลุแล้ว!”

หลงย่าหนานที่อยู่ด้านข้างได้ยิน อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว ผู้ชายโง่คนนี้ คาดไม่ถึงว่าจะสร้างปัญหาใหญ่ขนาดนี้!

พื้นหลังของคังเสวี่ยฉวินนั้นแข็งแกร่งกว่าพี่จิ้งในบาร์หลายร้อยเท่า ทั้งสองไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันเลยด้วยซ้ำ ผู้ชายคนนี้ยิ่งอยู่ยิ่งสร้างปัญหามากขึ้นเรื่อยๆ!

อวี้เสี่ยงหลงส่ายหน้า เธอไม่สนใจผู้ชายอย่างคังเสวี่ยฉวินประเภทนี้ สิ่งเดียวที่ทำให้ประหลาดใจก็คือคังเซี่ยงหรงต้องการลงมือกับเรื่องนี้

รองพ่อบ้านคังเซี่ยงหรงของตระกูลคัง มีชื่อเสียงอยู่ข้างนอกมาหลายปีแล้ว เป็นคนที่มืดมนอย่างมาก เรื่องไม่ดีมากมายของตระกูลคังล้วนแล้วมีเขาเป็นคนลงมือ

อวี้เสี่ยงหลงกระทั่งสงสัย คดีฆาตกรรมครอบครัวสิบแปดคนของผู้ประกอบการแห่งหนึ่ง มีส่วนเกี่ยวข้องกับคังเซี่ยงหรงชายชราคนนี้

“ถ้าหากฉันบอกเธอ คนที่แทงฝ่ามือของคังเสวี่ยฉวินเคยเป็นอดีตคู่หมั้นของเธอ เธอจะสนใจไหม” สวีเอ้าเสวี่ยมองอวี้เสี่ยวหลงด้วยท่าทางที่จะยิ้มไม่ยิ้ม ถามแบบนี้

หลังจากอวี้เสี่ยวหลงได้ยินคำพูดนี้ ขาทั้งสองข้างเหยียดออกทันที ขมวดคิ้วและพูด : “ทำไมเขาถึงมีความขัดแย้งกับคังเสวี่ยฉวิน รนหาที่ตายเหรอ!”

สวีเอ้าเสวี่ยเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดให้ฟัง ทำให้อวี้เสี่ยวหลงอดไม่ได้ที่จะส่ายหน้าอย่างต่อเนื่อง

“แม้ว่าจะเป็นการปกป้องภรรยาของตัวเอง แต่เขาประมาทเกินไปแล้ว หุนหันพลันแล่นเกินไปแล้ว ถูกกำหนดให้ทำเรื่องใหญ่ไม่ได้!” อวี้เสี่ยวหลงพูด

สวีเอ้าเสวี่ยพูด : “ใช่ไง ครั้งนี้คังเซี่ยงหรงมาด้วยตัวเอง คู่หมั้นราคาถูกคนนี้ของเธอ คงหนีความตายไม่พ้นแน่นอน”

อวี้เสี่ยงหลงฮึหนึ่งที พูด : “ย่าหนาน เอาชุดทหารมาให้ฉัน!”

หลงย่าหนานพูดด้วยความตะลึง : “คุณหนู เพื่อสิ่งที่เขาทำให้ตระกูลคังขุ่นเคือง มัน.....”

“ฉันถอนหมั้นฝ่ายเดียว ภายในใจรู้สึกผิด นอกจากนี้สัญญากับเขาว่าจะช่วยจัดการเรื่องสองเรื่อง! เขาเป็นคนปากแข็ง ไม่ยอมเปิดปาก ฉันสามารถทำได้แค่เป็นฝ่ายริเริ่มช่วยแล้ว” อวี้เสี่ยงหลงพูดอย่างไม่แยแส

สวีเอ้าเสวี่ยพูด : “ไม่ใช่ว่าเธออยากกินยากลับใจนะ เสี่ยวหลง!”

“เขาคู่ควรเหรอ” หลังจากอวี้เสี่ยวหลงได้ยินคำพูดประโยคนี้ เพียงแค่พูดอย่างเย็นชา สวีเอ้าเสวี่ยฟังจนล้วนแล้วรู้สึกหมดความสนใจ

หลังจากพูดจบ สายตาของเธออดไม่ได้ที่จะมองไปที่ยอดเขาอวิ๋นติ่ง พูดอย่างเย็นชา : “แม้ว่าจะมีผู้ชายมาสู่ขอฉันก็ตาม อย่างนั้นก็ต้องเป็นคนที่เที่ยงธรรมเหมือนกับฉู่อู๋เต้าแบบนั้น!”

หลงย่าหนานพยักหน้าอย่างต่อเนื่องอยู่ด้านข้าง จากมุมมองของเธอ ฉีเติ่งเสียนผู้คุมตัวน้อยคนนี้ที่เอาแต่เกาะผู้หญิงกินรอความตาย ไม่คู่ควรกับอวี้เสี่ยงหลงด้วยซ้ำ

“ถ้าหากคุณหนูช่วยฉีเติ่งเสียนจัดการเรื่องนี้ บวกกับก่อนหน้านี้ที่ฉันช่วยเขา รวมกันแล้วก็เป็นสองเรื่องแล้ว.....ผู้ชายอย่างฉีเติ่งเสียนคนนี้ เดาว่าคงไม่มีหน้ามาพัวพันกับคุณหนูอีกต่อไปแล้ว!” หลงย่าหนานกำลังคิดในใจ หลังจากนั้นรีบไปเอาชุดทหารให้อวี้เสี่ยงหลง แขวนดาวมังกรทองทั้งสองดวงไว้บนสายบ่าอย่างระมัดระวัง

ตระกูลเฉียวในเวลานี้ เต็มไปด้วยความเงียบ ไม่มีเสียงลมหายใจแม้แต่นิดเดียว

เฉียวกั๋วเทากำลังนั่งอยู่บนโซฟา สูบบุหรี่เกือบครึ่งซองติดต่อกัน คอล้วนแล้วถูกเผาจนไฟเกือบจะลุกแล้ว แต่ยังคงสูบไม่หยุด

พั่งซิ่วอวิ๋นที่อยู่ด้านข้างเช็ดน้ำตาและต่อว่า : “ฉันบอกคุณแล้วว่าอย่าให้ชิวเมิ่งแต่งงานกับคนไร้ค่าอย่างฉีเติ่งเสียนคนนี้ เขาไม่เพียงแต่ไร้ค่า และชอบสร้างปัญหา!”

“เดี๋ยวก็ไปมีปัญหากับคนของสมาคมการค้ามังกรดำ เดี๋ยวก็ไปมีปัญหากับคนใหญ่คนโตของเมืองหลวง นอกจากนี้ เดิมทีคนใหญ่คนโตคนนี้ก็เป็นคนที่จังเซ่าเจี๋ยแนะนำให้ชิวเมิ่งรู้จัก.....”

“เหล่าเฉียว คุณว่าควรจะทำยังไงดี ควรจะทำยังไงดีล่ะ!”

เฉียวกั๋วเทาถูกบุหรี่สำลักและไอหลายครั้ง มองภรรยาของตัวเองด้วยสายตาที่หงุดหงิด ถอนหายใจเบาๆ

เฉียวชิวเมิ่งก็จ้องฉีเติ่งเสียนด้วยความโกรธเช่นกัน พูดอย่างสิ้นหวัง : “ตอนนี้นายพอใจแล้วสินะ ฆ่าคนทั้งตระกูลของฉันตายและฝังไปพร้อมกับนาย นายมีความสุขแล้วสินะ!”

ฉีเติ่งเสียนกลับมีสีหน้าที่ปกติ พูดอย่างไม่แยแส : “ลุงเฉียว ป้าพั่ง และยังมีชิวเมิ่ง พวกคุณวางใจได้เลย”

“ทำเรื่องคนเดียวรับผิดชอบคนเดียว คังเสวี่ยฉวินผมจะจัดการเอง”

พั่งซิ่วอวิ๋นกระโดดขึ้นมาทันทีราวกับว่าถูกจุดชนวนด้วยระเบิด ตะคอกด้วยความโกรธ : “นายจัดการเอง นายเอาอะไรไปจัดการ นายคิดว่าตัวเองเป็นใคร มีคุณสมบัติพอที่จะเจรจากับคุณชายสามของตระกูลคังเหรอ”

“นายแม่งเป็นแค่ผู้คุมเรือนจำคนหนึ่งเท่านั้น คางคกอยากกินเนื้อหงส์! นายไม่รู้จักตอบแทนบุญคุณ ตรงกันข้ามยังทำร้ายตระกูลเฉียวของพวกเราอีก ใต้ท้องฟ้า ทำไมถึงมีหมาป่าตาขาวอย่างนายแบบนี้!”

“หย่ากัน นายและชิวเมิ่งหย่ากันทันที! แบบนี้ไม่แน่ตระกูลเฉียวของพวกเราอาจจะยังมีโอกาสหายใจได้!”

เฉียวชิวเมิ่งพูดอย่างสิ้นหวัง : “คุณแม่ แบบนี้ก็ไม่มีประโยชน์อะไร.....คุณชายคังพูดที่นั่นแล้ว ไม่มีทางปล่อยฉีเติ่งเสียนอย่างแน่นอน นอกจากนี้ยังจะฝังพวกเราทั้งตระกูลเฉียวพร้อมไปกับเขา ต่อให้หย่ากันตอนนี้ เป็นเพียงการทำเรื่องที่เกินความจำเป็นเท่านั้น คุณชายคังไม่มีทางปรานี!”

พูดจบคำพูดนี้ น้ำตาของเธอเริ่มไหลออกมา

เธอรู้สึกว่าตัวเองโชคร้ายจริงๆ มันไม่ง่ายเลยที่จะก้าวหน้าในหน้าที่การงาน จู่ๆฉีเติ่งเสียนก็ปรากฏตัวขึ้นกลางทางและกลายเป็นสามีของเธอ

ไม่มีความสามารถไม่มีฐานะก็แล้วไป.....แต่ยังมามีความอิจฉาทำตัวแข็งแกร่ง อิจฉาความสามารถของจังเซ่าเจี๋ย นอกจากนี้ยังชอบสร้างปัญหา

ครั้งนี้ สร้างปัญหาใหญ่ให้แล้ว ตระกูลเฉียวทั้งหมดต้องถูกทำลายไปพร้อมกับเขา!

“เฉียวกั๋วเทา พวกนายนำหายนะมาสู่ตระกูลเฉียวของพวกเรา นายรู้บ้างไหม!” เสียงโกรธสุดขีดของเฉียวกั๋วต้งดังมาจากประตู บุกเข้ามาพร้อมกับกลุ่มญาติจากตระกูลเฉียวด้วยความโกรธ

เฉียวชิงอวี่ลูกสาวของเขาก็มีใบหน้าที่ตื่นตระหนกและโกรธเช่นกัน พูด : “เฉียวชิวเมิ่ง เธอแม่งทำไมถึงให้สามีที่ไร้ค่าของเธอไปรุกรานคุณชายคัง พวกเธอมีชีวิตอยู่พอแล้ว พวกเรายังมีชีวิตอยู่ไม่พอ!”

“เฉียวกั๋วเทา เรื่องนี้นายเตรียมจะจัดการยังไง ฉันได้ยินมาว่าตระกูลคังส่งคนมาแล้ว ตอนนี้ไม่แน่อาจจะกำลังลงจากเครื่องบินที่เมืองจงไห่แล้ว!”

“เฉียวชิวเมิ่งในฐานะที่เธอเป็นประธานของเฉียวกรุ๊ป สร้างปัญหาใหญ่ขนาดนี้ ควรฆ่าตัวตายทันทีเพื่อสำนึกผิด สยบความโกรธของตระกูลคัง!”

“ไม่ผิด สามีภรรยาพวกเธอสองคนฆ่าตัวตายสำนึกผิดทันที พวกเรานำร่างของพวกเธอไปสนามบินแล้วคุกเข่าลง ขอให้ตระกูลคังให้อภัย แบบนี้ถึงจะมีทางรอด”

ญาติเหล่านี้ของตระกูลเฉียว แต่ละคนเต็มไปด้วยความโกรธ ในเวลาเดียวกันก็กลัวถึงขีดสุด คาดไม่ถึงว่าจะให้ฉีเติ่งเสียนและเฉียวชิวเมิ่งทั้งสองคนฆ่าตัวตายสำนึกผิด ไปสยบความโกรธของตระกูลคัง

พั่งซิ่วอวิ๋นส่งเสียงฮือ ร้องไห้ออกมาโดยตรง

เฉียวชิวเมิ่งก็กุมหน้าของตัวเองเช่นกัน ร่างกายสั่นเทา น้ำตายังคงไหลลงมาไม่หยุด

“กริ๊งกริ๊ง——”

มือถือของฉีเติ่งเสียนดังขึ้นในเวลานี้ หยิบขึ้นมาดู เป็นหลี่อวิ๋นหว่าน หลังจากนั้นทำปากมุ่ย ขี้เกียจรับสาย

คิดๆดูแล้ว หลี่อวิ๋นหว่านก็เตรียมมาถามเรื่องเกี่ยวกับตระกูลคังเช่นกัน