“ยังดี ยังดี…”
ฉีเติ่งเสียนในใจปีติยินดี บางทีอิเลียน่าใช้ชีวิตเบื่อหน่ายเกินไป ดังนั้น หลังจากที่มีชีวิตใหม่ ก็เห็นคุณค่ามาก
เรื่องหึงหวงแบบนี้ เธอไม่อยากไปทำ เหมือนกลัวว่าจะทำลายชีวิตใหม่
ฉีเติ่งเสียนคิดว่าเธอทำแบบนี้ก็ดูไร้ค่า แต่ไม่รู้จะพูดยังไง และไม่รู้จะปลอบใจยังไง
“นึกไม่ถึงว่าแค่ ฉันต้องการทุกอย่าง ท่าทางที่สง่าผ่าเผยนี้ไม่ได้สมบูรณ์แบบ?ความคิดของฉันไม่ปกติแล้ว กลับไปต้องล้างสมองของตัวเอง”ฉีเติ่งเสียนกัดฟันพูดในใจ
อิเลียน่ากับหลี่อวิ๋นหว่านพูดทักทายกันอย่างกระตือรือร้น ดูออกว่า ความสัมพันธ์ของทั้งสองคนเหมือนจะดีมาก
เพียงแต่ กับอีคิวของอิเลียน่า อยากจะเป็นเพื่อนกับใคร นั่นเป็นเรื่องที่ง่ายดายมาก
บางทีเธอกลัวว่าตัวเองจะสูญเสียการสนับสนุนทุกอย่างของฉีเติ่งเสียน ดังนั้น ก็อยากจะพยายามเป็นเพื่อนกับหลี่อวิ๋นหว่าน
หลังจากที่พูดคุยกันแล้ว อิเลียน่าก็เป็นฝ่ายโบกมือลา
หลี่อวิ๋นหว่านก็ไม่ได้สังเกตเห็นความผิดปกติอะไร ไม่อย่างนั้น กับนิสัยของเธอ ต้องชำเลืองมองฉีเติ่งเสียนและถามปัญหาจนได้
ฉีเติ่งเสียนในใจผ่อนคลายลง แต่ก็รู้สึกผิดเล็กน้อย
ไม่นาน เขามองเห็นโมเมนต์ในโทรศัพท์ของอิเลียน่าโพสต์ข้อความออกมา ใช้ภาษาประเทศเสวี่ย
“ความตื่นเต้นระหว่างมนุษย์ สะท้อนอยู่ใต้แสงไฟ ฉันกังวลว่า จะเหลือเพียงแค่เงา และร่องรอยของทั้งสองคน”
ความรู้สึกนี้ ทำให้ในใจของฉีเติ่งเสียนยิ่งรู้สึกเห็นท่าไม่ดีแล้ว
อิเลียน่ากลับกอดโทรศัพท์ของตัวเองไว้ พูดพึมพำด้วยความพอใจ“หลังจากที่เขามองเห็นข้อความนี้ เดาว่าคงจะรักและสงสารเธอมากขึ้นเถอะ!แบบนี้ ก็ไม่ต้องกังวลว่าจะถูกทิ้ง!”
ฉีเติ่งเสียนกลับลืมไปแล้ว ถึงยังไงอิเลียน่าก็เป็นผู้หญิงที่เกิดในหยานจืออิง สำหรับการควบคุมหัวใจของคน นั่นคือความชำนาญที่สุด
อารมณ์ของเธอไม่ได้เศร้าเหมือนข้อความ กลับจะอารมณ์เบิกบานมาก แค่อยู่ห่างไกลจากหยานจืออิงที่สังคมมืดมน มองไม่เห็นอนาคต เธอก็พอใจมากแล้ว
โลกของเธอเล็กมาก ความสุขเล็กน้อยก็สามารถยัดเข้าไปได้แล้ว
“นี่ คุณฉี คุณไม่ใช่เป็นเพื่อนกับคนประเทศเสวี่ยเหรอ?ดูว่าอันนี้คืออะไร”หลี่อวิ๋นหว่านหยิบโทรศัพท์เข้ามา และพูด
“อ้อ ให้ฉันดู…”
“อืม…วันนี้พบกับ ประธานฉีที่มีชื่อเสียงโด่งดัง หน้าตาหล่อมาก และรูปร่างสูงใหญ่ เหมือนว่าตัวเองแอบรักเขาแล้ว”ฉีเติ่งเสียนมองดูข้อความของอิเลียน่า ยิ้มและพูดแปล
หลี่อวิ๋นหว่านใช้มือบีบจมูกของฉีเติ่งเสียน และหมุนตัวเดินออกไปแล้ว
เห็นได้ชัดเจนว่า คำพูดโง่ๆแบบนี้ ไม่มีใครเชื่อ
ไม่นาน โทรศัพท์ของฉีเติ่งเสียนก็ดังขึ้น เขาเห็นอิเลียน่าส่งข้อความเข้ามา ก็เปิดเข้าไปดู
เป็นรูปหนึ่งรูป…
ฉีเติ่งเสียนรีบนำรูปเก็บไว้ในรายการโปรด หลังจากนั้นก็ลบข้อความที่พูดคุยทันที
ถึงแม้ว่าหลี่อวิ๋นหว่านไม่ได้ตรวจโทรศัพท์ของเขา แต่กันไว้ดีกว่าแก้ เป็นลักษณะของคนที่ดีเลิศสามารถเป็นรองหัวหน้าใหญ่ควบคุมเรือนจำโยวตูได้ตลอดไป
และ อิเลียน่าก็เป็นคนฉลาด รูปนี้แค่เริ่มถ่ายจากด้านล่างคางลงไป มองไม่เห็นหน้า
ดังนั้น ฉีเติ่งเสียนก็รีบโทรศัพท์หาเฉินหยู หลังจากนั้นก็ให้เธอทักทายคนรับผิดชอบรถยนต์เตอะหลูของตอนนี้ ให้พวกเขาเรียกประชุมเขาไปที่เมืองเมืองซีเหอ
เฉินหยูพูดอย่างดูถูก“นายปอดแหกจริงๆ กลัวอะไร ก็ใช้ไม้ตายเลยสิ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...