มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 599

หยางกวนกวนมีเจตนาที่อยากจะฆ่าและเริ่มลงมือทันที โดยเธอไม่ได้แสดงความเมตตาแต่อย่างใด เธอใช้ “ท่าจระเข้ตัดหาง” โดยตรง

ชายผมเหลืองที่เมายามานานจะไปต่อต้านได้อย่างไร?

เขารู้สึกปวดแขนอย่างรุนแรงเท่านั้น เมื่อมองแวบแรกแขนทั้งข้างถูกบิดเบือนจนเสียรูปไปแล้ว

ไม่นานมานี้ความเจ็บปวดก็ค่อยๆเพิ่มขึ้น ทําให้เขาคํารามและล้มลงกับพื้นโดยตรง กุมแขนที่หักและกลิ้งไปมาซ้ำแล้วซ้ำเล่า

หยางกวนกวนรีบพุ่งตัวเข้าไปกระทืบซ้ำอย่างเสียงดัง!

ชายน้ำหนักประมาณ 80 กิโลกรัมถูกเธอเตะออกไปกระแทกเข้ากับผนังอย่างรุนแรง ทำให้บริเวณนั้นเละเทะไปหมด!

“แม่งเอ๊ย ใครกันวะ? ประสาทหรือไง!” เวลานี้คนในห้องต่างก็ได้สติรู้สึกตัวขึ้นมา ต่างมองมาด้วยความโกรธเคือง

หยางกวนกวนมองไปที่ชายหญิงเหล่านั้นและรู้สึกคลื่นไส้อยู่พักหนึ่ง เธอพูดด้วยใบหน้าเคร่งขรึมว่า: “ไสหัวออกไปจากบ้านฉันเดี๋ยวนี้!”

ชายหนุ่มที่เพิ่งใส่เสื้อเชิ้ตเดินเข้ามา เขาลูบจมูกตัวเองแล้วพูดว่า: “เธอเป็นใคร? นี่คือบ้านของฉัน มันกลายเป็นบ้านของเธอตั้งแต่เมื่อไหร่? หากเธอต้องการร่วมสนุกด้วยกัน เราก็ยินดีต้อนรับ แต่หากเธอจะมาสร้างปัญหา เธอควรให้ดีก่อนว่ามีเธอสมบัติเพียงพอหรือไม่!”

หยางกวนกวนยื่นมือออกไปคว้าคอเสื้อของชายคนนั้น ยกมือขึ้นตบไปที่หน้าเขาทันที!

ในช่วงไม่กี่เดือนที่ผ่านมา เธอได้ฝึกเส้นเอ็นอยู่ทุกวัน โดยเอาหนังสือพิมพ์วางซ้อนกันที่บนผนัง ทุกๆวันเธอก็ได้จัดการหนังสือพิมพ์กองหนาๆจนเละ

จึงทำให้ความแข็งแกร่งของฝ่ามือเธอนั้นแข็งแกร่งกว่าผู้ชายที่แข็งแกร่งธรรมดาหลายเท่า!

การตบหน้าครั้งนี้ทําให้ชายเสื้อเชิ้ตถึงกับกระอักเลือด พร้อมกับฟันที่บินหลุดออกมาจากปาก หน้าหันไปอีกทางและล้มลงกับพื้นจนขยับไม่ได้

“บ้านแกเหรอ? นี่มันคือบ้านของฉัน นี่คือบ้านของหยางจื้อพ่อของฉัน!” หยางกวนกวนพูดอย่างเย็นชา

พ่อของหยางกวนกวน มีชื่อว่า หยางจื้อ นี่คงเป็นความคาดหวังของผู้อาวุโสหยางที่มีต่อเขา หวังว่าวันหนึ่งเขาจะพบปัญญาของเขา

อย่างไรก็ตาม จะรักษาโรคไมโตคอนเดรียได้อย่างไร? อายุ 30 ปี แต่สติปัญญายังคงเท่ากับเด็ก 9 ขวบ

“หยางจื้อ? ที่แท้เธอก็คือลูกสาวของหยางสามโง่นี่เอง!” ชายใส่เสื้อเชิ้ตพูดด้วยความเจ็บปวด

เส้นเลือดสีเส้นเลือดบนหน้าผากของหยางกวนกวนอดไม่ได้ที่จะกระตุกอย่างดุเดือด หยางจื้อพ่อของเธอเป็นลูกอันดับที่สามของตระกูล ดังนั้นเธอจึงเป็นที่รู้จักในนาม “หยางซานโง่”

ประโยคที่เธอได้ยินมากที่สุดเมื่อตอนยังเป็นเด็กก็คือ —— เธอเป็นลูกสาวของคนโง่

ในตอนนั้นเธอทั้งโกรธและเกลียดพ่อของตัวเองมาก แต่เมื่อเวลาผ่านไปเธอเติบโตขึ้น และรู้ว่ามันไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้ และนั่นไม่ใช่ความผิดของพ่อเธอ

เหล่าชายหญิงในห้องต่างก็รีบแยกย้ายกันไปใส่เสื้อผ้า

“ลูกสาวของหยางสามโง่กล้าทำร้ายจินเซ่างั้นเหรอ? คงไม่อยากจะมีชีวิตอยู่แล้วจริงๆ!” ผู้หญิงที่เพิ่งแต่งตัวเสร็จก็อดไม่ได้ที่จะเยาะเย้ย

“เธอรู้ไหมว่าจินเซ่าเป็นใคร?”

“ในโมตู เขาเพียงแค่พูดคำเดียวก็สามารถทำให้เธอตายได้โดยไม่มีที่ตาย!

หยางกวนกวนหันศีรษะไปมองไป ผู้หญิงคนนั้นได้สัมผัสกับแววตาที่เย็นชาของเธอจึงทำให้ตัวสั่นด้วยความกลัว เธอจึงไม่กล้าพูดอะไรได้อีก

เวลานั้นฉีเติ่งเสียนก็เดินเข้ามาใกล้ แล้วพูดเบาๆ ว่า: “ฉันไม่สนว่าพวกแกจะเป็นใครมาจากไหน แต่ที่นี่คือบ้านของเธอ พวกแกเข้ามายุ่งวุ่นวายในบ้านของคนอื่นแบบนี้มันไม่ถูกต้อง”

“ตอนนี้รีบทําความสะอาดบ้านและไสหัวออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้”

“ไม่อย่างนั้น เรื่องที่พวกแกมารวมตัวกันที่นี่เพื่อสูบสิ่งเสพติดจัดปาร์ตี้แบบนี้ พวกแกทุกคนจะถูกจับในศูนย์ฟื้นฟูการติดยาเสพติด ”

จินเซ่าแตะมุมปากของเขาและพูดเยาะเย้ยว่า: “ฉันว่าแล้ว ลูกสาวของหยางสามโง่กล้าจะกลับมาที่โมตูได้นั้นที่แท้ก็เพราะมีผู้ชายคอยมาช่วยหนุนหลังเธอนี่เอง!”

“แต่ว่า แกคิดว่าแกมีความสามารถมากแค่ไหนกัน? ที่จะพาพวกเราเข้าศูนย์ฟื้นฟูการติดยาเสพติด?”