มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 622

ฉีเติ่งเสียนสุดท้ายแล้วยอมรับปากสวีเอ้าเสี่ย เพราะว่าเขารู้ดีว่าสวีเอ้าเสวี่ยคือมนุษย์หมาป่า

บางที ในอนคตเมื่อถึงเวาเวลาที่ต้องแข่งขันกันอีกครั้ง มันยากมากที่จะต้องจัดการเขาทิ้ง แต่การที่เธอแทงข้างหลังตระกูลจ้าวจะต้องเป็นอัตรายถึงชีวิตแน่นอน

และนอกจากนี้ เขาเชื่อในความสามารถของเฉินหยูในการควบคุมหนานหยาง ตระกูลเฉินยังไงก็ฝังรากลึกลงไป แล้วถ้าเราปล่อยให้สวีเอ้าเสียไปผสมกับน้ำ มันจะเป็นยังไงล่ะ

อีกอย่าง ความเชื่อที่เขามีต่อความสามารถศิลปะการต่อสู้ของตัวเองมันแข็งเกร่ง

“คุณก็เป็นคนที่เข้าใจง่ายจริงๆ ”สวีเอ้าเสี่ยพูดไปยิ้มไป

“ฉันแนะนำให้คุณเลิกมีความคิดที่จะเป็นศัตรูกับฉัน เพราะว่า คุณไม่ใช่คู่มือของฉัน ”ฉีเติ่งเสียนหัวเราะแล้วตอบ

สวีเอ้าเสียตอบ “ถ้ายังไงก็ไม่เข้าใจเถอะ ไม่แน่ว่าสองสามปีหลังจากนี้ คุณต้องมาคุกเข่าอยู่ตรงเท้าฉัน ขอรองให้ฉันยกโทษให้ และขอให้คุณไว้ชีวิต”

ฉีเติ่งเสียนหน้ามืดตอบ：“ขาไม่ได้ควบคุมฉัน ฉันควบคุมขา”

การแสดงออกของสวีเอ้าเสี่ยหน้าแข็งทื่อ อยากจะให้ผู้ชายคนนี้มีสองปากจริงๆ มันเป็นปากหมาที่บริสุทธิ์ที่คายออกจากปากไม่ได้

กลุ่มสามคนไปที่บ้านของหยางกวนกวนโดยตรง หลังจากนั้น ฉีเติ่งเสียนโทรศัพท์ติดต่อเฉินหยู พูดคุยกับเขาเป็นเวลาเกือบครึ่งชั่วโมง

หวังว่าเฉินหยูตอนนี้ยิ่งคลุกเคล้ากับหนานหยางมันก็จะดีขึ้นอีก ส่วนการที่ปล่อยให้สวีเอ้าเสียบุคคุลที่ไม่มีความสามารถในการฆ่าเข้ามาในเวลานี้ แสดงถึงไม่มีความไม่เห็นด้วย

ตระกูลจ้าวจะอาศัยที่ตระกูลเฉินซื้อเหมืองแร่มาพอประมาณผ่านหนานหยาง นี่เป็นเรื่องที่ฉีเติ่งเสียนกับเฉินหยูและคนอื่นเป็นเอกฉันท์ในเรื่องนี้แล้ว

แต่ทว่าสวีเอ้าเสี่ย ต้องการจะทำ คือเป็นตัวแทนของตระกูลจ้าวในหนานหยาง

ความสามารถของเขาโดนเด่นเป็นธรรมชาติตริงๆ จะนำมาซึ่งอันตรายในเวลาเดียวกัน และรับปากแล้วว่าเมื่อถึงเวลาจะแทงข้างหลังตระกูลจ้าว

สวีเอ้าเสียเหมือนกับกำลังหายใจเข้าลึกๆ พูด：“ดี เรื่องนี้ ฉันต้องขอบคุณคุณ”

ช่องว่างการพัฒนาของเขาในประเทศมันมาถึงขีดจำกัดแล้ว เพราะว่า สวีกรุ๊ปพ่ายแพ้ยับ ทรัพยากรถูกเขาใช้จนไม่เหลือ เมื่อประกอบกับสิ่งที่ตระกูลหยางก่อเรื่องวุ่นวายนี้ อาจกล่าวได้ชื่อเสียงของเธอถูกลบล้างไปแล้ว

อยากที่จะพัฒนาต่อไปในประเทศจีนที่เหมือนเมื่อก่อน พูดได้ว่าเป็นเรื่องเหลวไหลไม่น่าเชื่อถือ

ดังนั้น เอาสายตาเปลี่ยนไปนอกประเทศ ไปยังหนานหยางที่วุ่นวาย ไม่ต้องสัยสัยว่ามันคือหนึ่งทางเลือกที่ดีที่สุด

“คุณมาขอบคุณฉันทำไม？”ฉันเติ่งเสียนกลับตอบ้ด้วยรอยยิ้มเย็นชา

“หรือไม่อย่างงั้นวันนี้ฉันไม่ล็อคประตูล่ะ？”สวีเอ้าเสียพูดไปขำไป

ฉีเติ่งเสียนได้ยินคำแล้วอยากตะตีเขาสักที ถ้าต้องการทำแบบนี้แล้ว ถ้าอย่างงั้นต่อไปก็อย่าคิดที่จะได้เห็นหน้าดีๆของหยางกวนกวนอีกแล้ว

มีเรื่องบางอย่าง ทุกคนรู้สิ่งที่ควรรู้ แต่ไม่สามารถวางต่อหน้าได้

หลังจากชั่วขณะ ฉีเติ่งเสียนไม่พอใจตอบ：“สวีเอ้าเสีย คุณนี่มันเป็นหญิงเลวจริงๆ เด็กน่ารังเกียจ！”

สวีเอ้าเสียตอบ：“ถ้าหากฉันเลว จะสามารถพูดคำพูดพวกนั้นในงานหมั้นได้ยังไงล่ะ？ฉันจะไปยุ่งกับคุณในห้องแต่งตัวก่อนงานหมั้นได้ยังไง？ใช่แล้ว：ฉันมันไม่ได้เลว บางทีเราอาจจะใช้วิธีนี้เพื่อแลกทรัพยากรกันเพิ่มเติมในอนาคต

ฉีเติ่งเสียนยิ่งหน้ามืด เอ่ย：“ถ้าเธอกล้าที่จะให้ผู้ชายคนอื่นแตะต้องอีก ครั้งหน้าเธอจะต้องแพ้จะอยู่ในกำมือฉัน ฉันจะจัดการเธอแน่！”

สวีเอ้าเสียตอบด้วยความรู้สึกแปลกๆ：“โอ้โอ้โอ้ ความคิดที่อยากจะได้น่ากลัวจริงๆ ฉันก็ไม่ใช่ผู้หญิงของคุณ จะมีความสัมพันธ์กับใคร แล้วเกี่ยวอะไรกับคุณ？”

ฉีเติ่งเสียนขี้เกียจเกินกว่าจะคุย ยังไงซะคำพูดก็อธิบายชัดเจนกับสวีเอ้าเสียแล้ว

สำหรับพฤติกรรมของสวีเอ้าเสียที่นี่ ฉีเติ่งเสียนแสดงออกถึงความรู้สึกน่าขยะแขยง