มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 666

สรุปบท บทที่ 666 หวาดกลัว: มังกรผู้ทรงพลัง

อ่านสรุป บทที่ 666 หวาดกลัว จาก มังกรผู้ทรงพลัง โดย จาง หลงหู

บทที่ บทที่ 666 หวาดกลัว คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายนิยายโรแมนติกในเมือง มังกรผู้ทรงพลัง ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย จาง หลงหู อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง

เห็นชัดว่าคุณชายคังเป็นคนวางก้ามใหญ่โต คนยังมาไม่ถึง เสียงกลับดังเสียจนใครๆก็ได้ยิน

ตอนที่ฉินถางหู่หันหน้าไปมอง ลมหายใจสะดุด เป็นคนของตระกูลคังแห่งเมืองหลวง? นี่มันยุ่งยากเข้าแล้ว...

ถึงฝันเธอก็ยังคิดไม่ถึง จ้าวมั่นเอ๋อร์ไปมีความเกี่ยวข้องกับตระกูลคังแห่งเมืองหลวงด้วย!

“หมาของฉัน!” คุณชายคังเข้ามาถึงเห็นหมาบูลด็อกนอนอยู่บนพื้น โกรธจนสองตาแดงก่ำขึ้นมา

ถ้าหมาตัวนี้ตายในลานประลองสุนัข เขาจะไม่เจ็บปวดใจเลย ทำได้เพียงยอมรับว่าหมาตัวนี้ไม่มีคุณสมบัติเป็นผู้นำ แต่นี่ถูกคนใช้ปืนยิงตาย ไม่อาจให้อภัยได้จริงๆ!

“จ้าวมั่นเอ๋อร์ เธอดูแลมันยังไง ถึงทำให้มันถูกคนยิงตาย เธอมัวทำอะไรอยู่?” คุณชายคังโกรธจนทนไม่ไหวตะคอกใส่จ้าวมั่นเอ๋อร์

ใบหน้าจ้าวมั่นเอ๋อร์ไร้เดียงสา แบมือออกมา พูดว่า “คุณชายคัง ฉันก็ไม่รู้ มีคนใช้ปืนยิงมัน ฉันยังทำอะไรได้อีกล่ะ?”

คุณชายคังนิ่ง พูดว่า “ใคร ใครแม่งบ้ากล้าเอาปืนมายิงหมาของฉัน! ฉันจะฆ่ามันทั้งบ้าน แก้แค้นให้หมาของฉัน”

ในสายตาเขา ชีวิตของคนจำนวนมาก ล้วนต่ำต้อยกว่าหมาบูลด็อกตัวนี้ที่ตนเองซื้อมาจากต่างประเทศด้วยเงินจำนวนมาก

“คุณชายคัง จ้าวมั่นเอ๋อร์ปล่อยหมาให้กัดคน พวกเราถึงได้ถูกบีบให้ยิงไป!” ฉินถางหู่ใบหน้าเคร่งขรึม พูดอธิบาย เธอคิดไม่ถึงเลยจริงๆว่าจะล่วงเกินคนใหญ่คนโตของเมืองหลวง

คุณชายคังได้ยิน พูดเสียงเย็นออกมาว่า “หมาฉันกัดเธอ มันก็เป็นโชคดีของเธอ กัดเธอจนตายมันก็เป็นเรื่องปกติ! แต่เธอทำร้ายมันกลับ ไม่ต้องพูดว่ายิงมันตาย แค่ทำร้ายให้มันเจ็บ นั่นก็ถือเป็นความผิดของเธอ”

ฉินถางหู่กลับคิดไม่ถึงว่าคุณชายคังจะขนาดนี้ ไม่มีเหตุผลสักนิด พูดอย่างอดไม่ได้ว่า “คุณชายคัง เป็นคนก็พูดมีเหตุผลสักหน่อยดีไหม?”

คุณชายคังพูดเสียงเย็น “เหตุผล ฉันนี่ไงคือเหตุผล! ฆ่าหมาของฉัน งั้นก็เอาชีวิตของคนทั้งบ้านของเธอมาชดใช้”

บนใบหน้าจ้าวมั่นเอ๋อร์มีรอยยิ้มสะใจอย่างเก็บไว้ไม่อยู่ ฉีเติ่งเสียนและฉินถางหู่มาหาเรื่องเธอที่ลานประลองสุนัข แล้วยังฆ่าหมาของคนอื่น รอบนี้ ไม่ตายก็พิการ!

หลังจากนี้ เธอก็ไม่ต้องลงมือจัดการเองแล้ว

“นี่!”

ฉีเติ่งเสียนเดินขึ้นหน้ามา ยื่นมือตบไหล่ของคุณชายคัง

คุณชายคังหันหน้าไปดังขวับ กำลังจะโวยวาย แต่ก็นิ่งอึ้งไปในพริบตา

ฉีเติ่งเสียนยิ้มคล้ายไม่ยิ้มมองเขา พูดว่า “ในเมื่อชอบหมาตัวนี้ขนาดนี้ งั้นฉันส่งแกไปอยู่เป็นเพื่อนมันเป็นยังไง?”

จ้าวมั่นเอ๋อร์ได้ยินคำนี้ โกรธจนยิ้มเยาะออกมา พูดว่า “ไอ้คนไม่รู้จักที่ตาย กล้าพูดแบบนี้กับคุณชายคังได้ยังไง?”

คุณชายคังกลับยืนที่เดิมไม่ไหวติง บนใบหน้าค่อยๆแสดงความหวาดกลัวออกมา

เขาคือคังเสวี่ยฉวิน เคยมีเรื่องกับฉีเติ่งเสียนเพราะจังเซ่าเจี๋ยที่จงไห่

หลังจากนั้นยังให้คังเซี่ยงหรงรองพ่อบ้านมาจงไห่จัดการเด็ดหัวด้วยตัวเอง

หัวนั่น ถูกฉีเติ่งเสียนเก็บเอาไปถือไว้ตรงหัวเตียงของเขาเสียเรียบร้อย

คืนนั้น เขาแทบจะฉี่ราดกางเกง

“ที่แท้ก็เป็นคุณชายฉีนี่เอง” คังเสวี่ยฉวินกลืนน้ำลายดังอึก พูดยิ้มแห้งๆกับฉีเติ่งเสียน

เรื่องครั้งก่อน ทำให้คังเสวี่ยฉวินเสียความกล้าไป สาบานว่าถ้าฉีเติ่งเสียนไม่ตาย ชาตินี้ก็จะไม่เหยียบจงไห่อีก เรื่องแก้แค้น ก็คิดนั่นแหละ แต่ก็ต้องรอโอกาสก่อน

คนแซ่จ้าวในประเทศนี้มีมากมาย แต่แซ่จ้าวที่คังเสวี่ยฉวินพูดนี้ เกรงว่าจะมีแต่ตระกูลจ้าวแห่งเมืองหลวงแล้ว!

นี่กลับทำให้เขาคิดไม่ถึง จ้าวมั่นเอ๋อร์ผู้หญิงคนนี้มีความเกี่ยวข้องกับตระกูลจ้าวแห่งเมืองหลวง?

แต่ว่า เขาคิดแล้วก็รู้สึกว่าเป็นไปได้ จ้าวมั่นเอ๋อร์ความสามารถยอดเยี่ยม อีกทั้งยังดูแลลานประลองสุนัขที่หรูหรานี้ได้ จะไม่มีอะไรเลยได้ยังไง?

ผู้หญิงมีความสามารถ ยินยอมอยู่ภายใต้คนอื่น จะเป็นแค่คุณนายสามอย่างนั้นเหรอ?

ดูๆแล้ว จ้าวมั่นเอ๋อร์คุณนายสามของตระกูลเจิ้งคนนี้ อาจจะมีอะไรซ่อนอยู่?

ในดวงตาฉีเติ่งเสียนวาววาบด้วยแสงแปลกๆบางอย่างขึ้นมา เดิมทีแค่จะเอาเงิน จัดการจ้าวมั่นเอ๋อร์ให้เรียบร้อยแค่นั้น แต่ตอนนี้ดูแล้วคงต้องขุดลงไปอีกหน่อย!

จ้าวมั่นเอ๋อร์ได้ยินคังเสวี่ยฉวินพูดแล้วก็ใบหน้าขาวซีด โกรธจนตัวสั่น แต่ก็ทำอะไรคังเสวี่ยฉวินไม่ได้

“คุณชายฉี นี่เป็นเรื่องของคุณชายฉีกับจ้าวมั่นเอ๋อร์ ผมคังเสวี่ยฉวินไม่ขอเกี่ยวข้องด้วย หมาตัวนี้ตายแล้วก็แล้วกันไป ผมไม่สนใจอยู่แล้ว...” คังเสวี่ยฉวินหันหน้ามาพูดยิ้มแย้มประจบฉีเติ่งเสียน

“ก็ดี ในเมื่อคุณชายคังผู้สุภาพมีจิตใจดี งั้นก็ไปเถอะ” ฉีเติ่งเสียนตบไหล่คังเสวี่ยฉวิน พูดด้วยใบหน้ายิ้มแต่ไม่ยิ้ม

คังเสวี่ยฉวินตัวสั่นทั้งร่าง คิดถึงฉากที่ฉีเติ่งเสียนถือหัวของคังเซี่ยงหรงมายืนบนหัวเตียงของตนเองแล้วก็รู้สึกสันหลังวาบ ลำคอเย็นเยือก

และในตอนนั้น หัวนั่นยังมีเลือดไหลลงมาไม่หยุดเลย!

คังเสวี่ยฉวินพูดว่าจะไปก็ไปเลย ไม่มีทีท่าจะรั้งรอแม้แต่น้อย กลัวว่าถ้าเดินช้าสักก้าว ตนเองก็จะมีจุดจบเหมือนคังเซี่ยงหรง

จ้าวมั่นเอ๋อร์เห็นคังเสวี่ยฉวินพึ่งไม่ได้ ก็โทรศัพท์ออกไปทันที วันนี้ เธอตั้งมั่นจะให้ฉีเติ่งเสียนตายอยู่ที่นี่!

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง