มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 677

หลายคนกำลังพักผ่อนในฐานทัพ ล้างฝุ่นบนร่างกายเสร็จแล้ว ก็เปลี่ยนเสื้อผ้า

อวี้เสี่ยวหลงมาหาฉีเติ่งเสียน และพูด“ภารกิจครั้งนี้จบลงอย่างสมบูรณ์ พึ่งพาความโชคดีของคุณ ไม่เกิดเหตุสุดวิสัยใดๆ เฉินเลี่ยก็สามารถกลับหนานหยางได้อย่างปลอดภัย”

ฉีเติ่งเสียนก็พูด“หลังจากนี้เธอจะทำอะไร?”

อวี้เสี่ยวหลงพูด“เรื่องของฉันยังมีอีกเยอะ เพียงแต่ การต่อสู้ครั้งนี้ ยังได้รับบาดเจ็บ ต้องรักษาตัว ฉันต้องออกไปจากโมตูก่อน ไปเป็นตัวแทนรับช่วงต่อของฉัน”

ฉีเติ่งเสียนมึนงงทันที นี้คือบุคคลที่มีชื่อเสียงไหม สามารถเป็นตัวแทนได้ทุกเวลา?

เขาเคยฟังกูซินสกี้พูดถึง ผู้นำสองคนก่อนหน้านี้ของประเทศเสวี่ยมีตัวแทนมากถึงสี่คน จนกระทั่ง บางครั้งมีตัวแทนมาจัดการประชุมสำคัญๆ

เพียงแต่ ดังนั้นเขามีตัวแทนมากขนาดนี้ ถ้าอย่างนั้นเรื่องที่ก่อกรรมทำชั่ว ทำอย่างเผด็จการ คนที่ต้องการชีวิตของเขาก็มีเยอะมาก

เห็นได้ว่า ยึดติดกับอำนาจมากไปก็ไม่ใช่เรื่องที่ดี เกรงว่าจะเป็นผู้นำของประเทศเสวี่ย ก็ต้องกังวลถึงชีวิตของตัวเอง

เวลาที่พูดถึงเรื่องนี้ก็รู้สึกไม่พอใจ พูดว่าเขาชี้แนะศาสตราจารย์ ชี้แนะฮวงจุ้ย ชี้แนะการสั่งสอน ชี้แนะการเกษตร จนกระทั่งชี้แนะนักเขียน แต่ถ้าเขาออกจากอำนาจนี้ ก็ไม่มีอะไรสักอย่าง

“ฉันคู่ควรที่จะเป็นตัวแทนตั้งแต่เมื่อไหร่!”ฉีเติ่งเสียนอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ

“แฟนของนายมากเกินไป ไม่เหมาะสม”อวี้เสี่ยวหลงพูดจบ ก็พูดหัวเราะเยาะ

ฉีเติ่งเสียนจึงอยากจะรีบออกไป ถ้าตัวเองไม่กลับไป ถ้าอย่างนั้นหยางกวนกวนก็คงจะเป็นห่วงตายแน่?

เพียงแต่ เขากลับไม่รู้ หลังจากที่ตัวเองไปแล้ว หยางกวนกวนก็เกิดเรื่อง

“สวัสดี ฉันมาหาอาจารย์ฉี!”หลังจากที่ผู้ชายคนหนึ่งเข้ามาในลานบ้าน ก็ใช้ภาษาของเมืองหัวกั๋วพูด สำเนียงฟังยากมาก

“เขาไม่อยู่ ไม่รู้ว่าจะกลับมาเมื่อไหร่ คุณดึกขนาดนี้มาหาเขาทำไม?”หยางกวนกวนกำลังฝึกฝนกังฟู หลังจากที่มองเห็นผู้ชายคนนี้ ก็อดไม่ได้ที่จะชะงัก และพูดถาม

ผู้ชายก็พูด“มวยไท่เก๊ก？”

หยางกวนกวนก็พูด“หรือว่าไม่รู้ รบกวนคนที่กำลังฝึกกังฟู คือเรื่องที่ไม่มีมารยาทเหรอ?คุณจะมาหาอาจารย์ฉัน ถ้าอย่างนั้นก็ต้องรอพรุ่งนี้ค่อยมา”

สายตาผู้ชายก็กะพริบความดีใจขึ้นมา และพูด“เดิมที เธอเป็นลูกศิษย์ของเขา!”

หยางกวนกวนขมวดคิ้ว และพูด“คุณเป็นใคร?”

ผู้ชายกำหมัดและพูด“ลูกศิษย์ของเทควันโดไท่อี้หันเฉิงจุน หันตงซาน”

หลังจากที่หยางกวนกวนได้ยินฝ่ายตรงข้ามรายงานตระกูลตัวเอง ฉับพลันในใจก็จมดิ่ง

ฉีเติ่งเสียนต่อยเหยียนตงซวี่ที่มีฝีมืออันดับหนึ่งและจะรับช่วงต่อของเทควันโดไท่อี้ เรื่องนี้เดิมที ทุกคนล้วนเป็นทหาร สู้รบต่อยตีเป็นเรื่องธรรมดา

แต่ซุนอิ่งซูอยากจะใช้ประโยชน์ฉีเติ่งเสียนให้จัดการหันเฉิงจุนของเทควันโดไท่อี้ ฉีเติ่งเสียนไม่ได้พูดตกลง เธอก็ใช้วิธีสกปรก ใช้ประโยชน์จากสื่อมวลชนใส่สีตีไข่เรื่องนี้ขึ้นมา

การใส่สีตีไข่นี้ ก็ทำให้เทควันโดไท่อี้อับอายในอาณาจักรโคกูรยอ หันเฉิงจุนก็มาส่งหนังสือสู้รบให้ฉีเติ่งเสียน

ผลลัพธ์คือฉีเติ่งเสียนขี้เกียจจะรับ ก็ไม่เอาเปรียบซุนอิ่งซู ก็ไม่สนใจเขาแล้ว

หลังจากนั้นก็ไม่ได้รับข่าวอะไรจากเทควันโดไท่อี้ แต่วันนี้ กลับมาหาที่บ้านกะทันหัน

“เดิมทีก็เป็นคนของเทควันโดไท่อี้..ข่าวนั่น นายทุนซ่านซิงไส่สีตีไข่ขึ้นมา ไม่เกี่ยวข้องกับพวกเรา นายอย่ามาหาความยุ่งยากเลย”หยางกวนกวนพูดด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

“เขาทำร้ายลูกศิษย์ของฉัน และทำให้ชื่อเสียงของพวกเรามีผลกระทบ เรื่องนี้ ไม่ใช่เธอพูดว่าไม่เกี่ยวข้องก็สามารถไปได้แล้ว”หันตงซานสีหน้าเย็นชาขึ้นมา ค่อยๆพูดออกมา

หยางกวนกวนก็เย็นชาตอบโต้

เขาสีหน้ามืดครึ้ม ใช้ฝ่าเท้าเหยียบพื้นวิ่งเข้าไป คว้าเอวของหยางกวนกวน ในเวลาเดียวกัน ใช้การเตะที่ทรงพลังของเทควันโดเข้าโจมตีร่างกายส่วนล่าง!

เวลานี้ หยางกวนกวนอดไม่ได้ที่จะลุกลี้ลุกลนขึ้นมา

“ผลัวะ!”

แต่ชั่วพริบตาเดียวที่หันตงซานถีบเข้ามา หมัดของหยางกวนกวนก็เปลี่ยนทันที มือสองข้างช่วยกัน เหมือนกับในมือถือปืนขนาดใหญ่

หันตงซานสีหน้ามึนงง เธอไม่ใช่ฝึกฝนมวยไท่เก๊กไหม?ทำไมถึงกลายเป็นหมัดสิงอี้?

มวยไท่เก๊กของหยางกวนกวนเพิ่งจะฝึกฝนได้ไม่นาน หมัดสิงอี้สามารถใช้มาต่อสู้กับคนจริงๆ

ฝึกฝนกับฉีเติ่งเสียนมาหลายปีแล้ว เป็นธรรมชาติที่หยางกวนกวนสามารถเรียนรู้จนเข้ากระดูก และใช้วางแผนกับศัตรู

เห็นเพียงหยางกวนกวนก้าวเดินมาข้างหน้า และยัดมือเข้าไปแล้ว!

เท้าของหันตงซานกับฝ่ามือของหยางกวนกวนปะทะกัน ฉับพลันก็รู้สึกว่าแทบจะนำตัวเองแยกออกไป ใช้เท้าช่วยก็ยืนไม่มั่นคง

เขารีบถีบอย่างรุนแรง และดันออกอย่างโหดเหี้ยม ใช้แรงกระโดดออกไป

“ปัง!”

หยางกวนกวนเป่าลมออกจากปาก หมัดพร้อมกับเสียง ปลายเท้ากระโดดเข้าไป สองหมัดสลับกันในอากาศ หันตงซานอดไม่ได้ที่จะถอยไปข้างหลังอย่างรวดเร็ว

ครั้งนี้ เธอนำหมัดสิงอี้ต่อยออกไปสุดพลัง เมื่อได้โอกาส ก็จะต่อยคนให้ตาย ถ้าหากต่อยไม่ตาย ถ้าอย่างนั้นก็จะถูกเขาต่อยจนตาย

“มวยของผู้หญิงคนนี้ ฝึกฝนได้โหดเหี้ยมมาก”หันตงซานจ้องมองหมัดของหยางกวนกวนที่โจมตีเข้ามาไม่หยุด เท้าแตะอยู่บนพื้น ยืนอย่างมั่นคง ใช้ท่าเท้าแปดทิศหลบออกไป

หลังจากหยางกวนกวนปล่อยหมัดออกไปก็ไม่ได้ดึงกลับ แต่งอข้อศอก หมุนตัวกลับ ต่อนไปที่ขมับของหันตงซาน