มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 680

แม้แต่คำว่าขอโทษฮันตงซานยังไม่ทันจะได้พูด ก็ถูกคนฆ่าสัตว์สามคนทุบตีเกือยบตาย แม้แต่แรงจะพูดยังไม่มี

ฉี่เติ่งเสียนมองเขาอย่างไม่เเสดงอาการ กล่าวเย็นๆ"เล่นสกปรก? นั่นไม่สำคัญสำหรับฉัน ถ้าคุณไม่ข้ามเส้น ฉันก็ไม่จำเป็นต้องุภาพกับคุณ"

ในใจของฮันตงซานมีเพียงความหวาดกลัว หากเมื่อกี้ฉี่เติ่งเสียนไม่บอกให้หยุด สามคนนั้น คงจะทุบตีจนกว่าเขาจะตาย?

ทั้งสามคนทุกฉี่เติ่งเสียนเรียกมากลางดึก ในใจมีแต่แต่ความโกรธเคือง

ไม่กล้าเอาความโกรธนี่ไปลงที่ฉี่เติ่งเสียน ถ้าอย่างนั้นคงต้องเอาไปลงที่ฮันตงซางคนทำผิดนี่แล้ว

"ห่อเขาไว้ให้ดี ฉันจะให้คนนำเขาไปส่งที่อาณาจักรโคกูรยอฮันเฉิงจุน ฉันจะทำให้ฮันเฉิงจุนได้เห็นลูกศิษย์ของเขาหายใจรวยรินต่อหน้าเขา!"ฉี่เติ่งเสียนกล่าวเสียงเย็น

คนฆ่าสัตว์กระชากผ้าปูที่นอนออกมาโดยตรง แล้วคลุมลงบนร่างกายของฮัสนตงซาน

ฮันตงซานตกใจกลัวแทบตาย พอดีกับเห็นคนของโรงเเรมที่หน้าระตู ไม่ลังเลที่จะร้องขอความช่วยเหลือ

ฉี่เติ่งเสียนหันกลับไป ก็เห็นมาสซิลอนยืนอยู่หน้าประตู

"ทำไม ประธานหม่าเตรียมจะเข้ามายุ่งกับเรื่องของผม?"ฉี่เติ่งเสียนถามเสียงเย็น

"ฉันแค่มาดูว่าคือใครกันแน่ที่กล้ามามีเรื่องในโรงเเรมของฉัน ที่แท้ก็คุณนี่เอง อย่างนั้นก็ไม่มีอะไรแล้ว"มาสซิลอนตอบกลับบอย่าไม่แสดงอาการ

ครั้งก่อนเขาพ่ายแพ้ให้กับฉี่เติ่งเสียน พูดได้ว่าขายขี้หน้ามาก อีกทั้ง ฉี่เติ่งเสียนยังมีการ์ดสมาชิกสูงสุดของโรงแรมเทียนตี้ ยังมีความสัมพัทธ์ที่ดีกับอวี้เสวี่ยหลง เขาจะทำอะไรได้?

โรงแรมเทียนตี้ ยังเป็นถึงธุรกิจหลักของตระอวี้

หลังจากที่ฮันตงซานได้ยิน ตกใจกลัวแทบตาย ไม่คิดเลยว่าผู้ดูแลของโรงเเรม ยังไม่คิดที่จะเข้ามายุ่งกบเรื่องนี้

ในใจของเขาเสียใจยังไม่ทัน ถ้ารู้เร็วกว่านี้ ว่าตัวเองแพ้ก็คือเเพ้ ยังจะใช้วิธีสกปรก และยังจะตบกกหูของเธออีก......

คนฆ่าสัตว์ทั้งสามคนได้ห่อฮันตงซานไว้ในผ้าปูที่นอนเเล้ว ฉี่เติ่งเสียนโบกมือ และนำคนนออกไปทันที

มาสซิลอนหลีกทางให้โดยตรง ปล่อยให้ฉี่เติ่งเสียนรอให้คนจากไป และไปห้องควบคุมอย่างไม่มีทางเลือก ทำลายหลักฐานในกล้องให้หมด

ตลอดทางฉี่เติ่งเสียนติดต่อกับใครบางคน ใช้เวลาไม่นานก็มาถึงท่าเรือ แล้วเตะฮันตงซานที่กึ่งเป็นกึ่งตายลงจากรถโดยตรง

"อาห๊ะ คุณคงจะเป็นรองหัวหน้าผู้มีชื่อเสียงสินะ ผมคือกัปตันเรือ"ชายผู้มีหนวดเคราเข้ามาหาเขา เรียกตัวเองว่า"กัปตัน"

"สวัสดี ได้ยินมาว่าคุณส่งทุกอย่าง"ฉี่เติ่งเสียนพยักหน้า กล่าว

กัปตันกล่าว"ฉันคนนี้ก็มีกฎเหมือนกัน หนึ่ง จะไม่ถามลูกค้าว่าส่งอะไร; ลูกค้าก็ไม่ต้องถามว่าผมจะส่งของยังไง"

"อีกอย่าง ฉันเกลียดคนสองแบบนี้ที่สุด ทั่วไปแล้วฉันจะไม่รับคำสั่งจากคนสองระเภทนี้"

"ฉันคิดว่า รองหัวหน้าคงจะไม่ใช่คนสองประเภทนี้ใช่มั้ย?"

คนฆ่าสัตว์มองดูคนคนนี้ กล่าว"โอ๋?สามารถพูดออกมาให้ได้ฟังหน่อยได้รึเปล่า?"

สีหน้ากัปตันเปลี่ยนไป กล่าว"ฉันเกลียดคนเหยียดเชื้อชาติที่สุดในชีวิต!"

ฉี่เติ่งเสียนได้ยินอดไม่ได้ที่จะยิ้ม กล่าว"ฉันไม่มีนิสัยเหยียดเชื้อชาติ คุณวางใจได้"

คนฆ่าสตว์กล่าว"แล้วคนอีกประเภทลล่ะ?"

กัปตันไม่เปลี่ยนสีหน้ากลล่าว"คนดำ"

"อุ๊ป!"

ปีศาจราตรีเกือบจะหัวเราะออกมา

คนฆ่าสัตว์ร้องไห้ไม่ได้หัวเราะไม่ออก

คนฆ่าสัตว์เห็นเเววตาเย็นยะเยือก อดไม่ได้ที่จะบ่น กล่าว"ผมไม่ไปแล้ว ผมไม่สนใจคนม่าย ผมชชอบจิตวิญญาณนักศึกษามากกว่า"

ซุนหยิงซูผู้หญิงคนนี้ไม่รู้คุณ ฉี่เติ่งเสียนช่วยชีวิตเธอ เธอกลับเล่นสกปรก

คนของยิมเทควันโดสามารถค้นหาที่อยู่ของเขได้อย่างแม่นยำ แน่นอนนว่าต้องมีคนนนำไปบอก หักหลังข้อมูล

คนที่หักหลังขข้อมูลนั้น จากที่เขาดูแล้ว นอกจากซุนหยิงซูแล้ว ยังจะมีใครอีก?

เขารู้สึกว่าตัวเองแค่ถูกเล่เหลี่ยมใส่ก็ไม่ได้สนใจอะไร ไม่ได้สูญเสียอะไร แต่ว่า เรื่องนี้เชื่อมโยงกับหยางกวนกวน ทำให้เธอหูห้านขวาของเธอถูกตีจนหนวก ถึงจะให้คนที่มีฝีมือมารักษา การได้ยินสามารถกลับมาเป็นปกติได้มั้ยก็ไม่เเน่ชัด

ดังนั้น หลังจากที่เขาจดการกับฮันตงซานแล้ว ไฟโทสะเต็มท้อง

"มีไฟโทสะลุกชนอยู่ในกายของรองหัวหน้า!"ผีแค้นอดไม่ได้ที่จะกระซิบเบาๆ

"ไปไปไป กลับไปแล้ว เลิกมุงเรื่องสนุกได้แล้ว"ปีศาจราตรีเกาะคอกล่าว

ดังนั้น คนทั้งสามออกจากท่าเรือ กลับไปยังโรงแรม

ฉี่เติ่งเสียนนมุ่งหน้าไปที่ย่านมั่งคั่งชื่อดังของโมตูโดยตรง มุ่งไปหาซุนหยิงซู

เรื่องแบบนี้ ฉี่เติ่งเสียนไม่มีทางใช้เส้นทางปกติ ปีนข้ามกำแพงหลบหลีกยามรักษาความปลอดภัย เข้าไปในห้องนอนของซุนหมิงซูโดยตรง

ในขณะนี้ซุนหยิงซูกำลังนอนอย่างสบายใจอยู่บนเตียง ในขณะที่กำลังนอนหลับ รู้สึกมีความหนาวสั่นเข้ามากคลุมโดยไม่มีเหตุผล ตกใจจนรีบตื่นขึ้นมา

ลืมตาขึ้น ก็เห็นว่ามีคนยืนอยู่ที่ข้างเตียง จ้องมองตัวเองด้วยสายตาที่เย็นชาและอาฆาต!

สิ่งนี้ทำให้เธอตำใจ แต่ไม่ได้มีเสียงออกมา แต่กล่าวอย่างสงบว่า"อยากได้เงินเท่าไหร่ ฉันสามารถให้ได้ เพียงแค่ไว้ชีวิตฉันก็พอ"