ภายในห้องมืดมิด ซ้ำซุนหมิงซูยังสะดุ้งตื่นอีก เป็นเรื่อวธรรมดาถ้าจะไม่เห็นสีหน้าของฉี่เติ่งเสียน
ฉี่เติ่งเสียนไม่ได้พูดอะไร เพียงแต่มาด็วยสายตาไม่พอใจ
ซุนหมิงซูรู้สึกตกใจ เธอวางแผนนคนรักษาความปลอดภัยไว้ดีมากพอแล้วนะ แต่คนตรงหน้าก็ยังสามารถเข้ามาได้ถึงตัวห้องนอนของเธอโดยไม่มีเสียง มันน่ากลัวเกินไปแล้ว!
"คุณนายซุน ที่แท้คุณก็ขี้กลัวขนาดนี้เลยเหรอ?"ฉี่เติ่งเสียนกล่าวเสียงเย็น
"คือคุณ?!"เมื่อซุนหมิงซูได้ยินเสียงของฉี่เติ่งเสียน อดไม่ได้ที่จะตกใจ หลังจะได้สติกลับคืนมา
ฉี่เติ่งเสียนกล่าวนิ่งๆ"ใช่ฉันเอง แต่ไม่ได้หมายความว่าคุณจะปลอดภัยแล้ว เพราะว่าตอนนี้ผมกำลังโมโหมาก!"
ซุนหมิงซูอดไม่ได้ที่จะตัวสั่น กล่าวเสียงต่ำ"คุณสมรู้ร่วมคิดกับตระกูลซวย?"
ฉี่เติ่งเสียนยิ้มด้วยความรังเกียจ กล่าว"คุณทำอะไรไป ตัวเองไม่ชัดเจนหน่อยเหรอ?ตอนนี้กลับมาถามผมกลับ?"
ซุนหมิงซูกล่าว"ไม่ใช่ว่าครั้งก่อนที่ฉันหลอกคุณเหรอ จำเป็นต้องแค้นขนาดนี้มั้ย?อีกอย่าง คุณก็ไม่ได้รับความเสียหาด้วย ตอนนี้ก็ยังคิดแค้นอีก"
"คุณจะเสแสร้งเหรอ?จงใจทำให้ที่อยู่ของฉันรั่วไหลไปยังสำนักเทควันโด ให้พวกเขามาหาเรื่องฉันถึงที่?"ฉี่เติ่งเสียนบับคอเรียวของซุนหมิงซูไว้ กล่าวเสียงเย็น
เขาเริ่มเกียจผู้หญิงอย่างซุนหมิงซูแล้วล่ะ ไม่รู้จักบุญคู่ก็แล้ว ยังกล้าหลอกเขาอีก
เรื่องครั้งก่อนเขาไม่อยากใส่ใจ แต่ยังเผยที่อยู่ของเขาให้กับคนของสำนักเทควันโด มันจะมากเกินไปแล้ว
ซุนหมิงซูหายใจไม่ออก ตบหลังมือของฉี่เติ่งเสียนต่อเนื่อง กล่าวอย่างลำบาก"ฉัน......ฉันไม่ได้ทำอย่างนั้น......"
ฉี่เติ่งเสียนกล่าวเย็นชา"กล้าทำไม่กล้ารับใช่มั้ย?นอกจากคุณแล้ว ยังจะมีใครทำอีก?ไม่ใช่ว่าคุณแค่อยากให้ฉันเอาชนะฮันเฉิงจุน ถ้าอย่างนั้นคุณก็จะได้เอาป้ายของพ่อคุณกลับมาได้จากเขา?"
ซุนหมิงซูถูกบีบจนหน้าแดง เริ่มหายใจไม่ออก เธอสายหัวอย่างต่อเนื่อง กล่าว"ไม่ ฉันไม่ได้ทำ!"
ขณะนี้เธอไม่มีเวลามาสนใจผ้าปูที่นอนที่หลุดออกจากร่างกายของเธอ สวมชุดนอนผ้ากอซสีดำสุดเซ็กซี่หุ่นที่สง่างามของเธอก็ได้แสดงงออกมาเต็มที่
แต่ฉี่เติ่งเสียนกลับไม่รู้สึกอะไรเลย เธอนี้เขาโกรธมาก
"นางม่ายซุน คุณกำลังคิดว่าฉันไม่มีความรู้สึกอย่างนั้นเหรอ?"แร่เติ่งเสียนโยนซุนหมิงซูทิ้ง แล้วกล่าวยิ้มตาหยี๋
"ฉันสาบานต่อหน้าพ่อที่เสียไปแล้วของฉัน ฉันไม่เคยติดต่อกับคนของสำนักเทควันโด!หลังจากที่ครั้งก่อนคุณเตือนฉัน ฉันก็ไม่เคนมีความคิดเรื่องนี้อีกเลย"ซุนหมิงซูจับคอตัวเองไอออกมาอย่างต่อเนื่อง กล่าวอย่างขาดๆหายๆ
เหตุการณ์เมื่อครู่นี้ เธอได้รับรู้ภัยความตายจริงๆ ทั้งที่ปากของเธอยังเต็มไปด้วยอากาศหายใจ แต่กลับสูดอากาศไม่ได้เลย
คำนี้ที่เธอพูด ทำให้ฉี่เติ่งเสียนเริ่มสงสัย
ซุนหมิงซูเคารพพ่อที่เสียไปแล้วของเธอมาก ไม่อย่างนั้น คงไม่คิดที่จะเอาป้ายของพ่อคืนจากฮันเฉิงจุนตลอดทั้งวันหรอก
ในเมื่อเธอกล้าจะสาบานต่อหน้าพ่อท่ตายไปแล้วของเธอ นั่นอาจไม่ใช่เรื่องโกหกก็ได้
ฉี่เติ่งเสียนกล่าว"ไม่ใช่คุณ ยังจะมีใครอีก?"
ซุนหมิงซูอดไม่ได้ที่จะยิ้ม กล่าว"พี่ชาย คุณตั้งสติหน่อยได้มั้ย......เรื่องครั้งก่อนฉันไม่ถูกก็จริง ฉันสำนึกได้แล้ว ทำให้คนของอาณาจักรโคกูรยอรู้ ทันใดนั้นสำนักเทควันโดก็ตกอยู่ในใจกลางวังวน ทำให้กลายเป็นเรื่องใหย่ขนาดนั้น แน่นอนว่าคนของหวากั๋วยังไงก็ต้องรู้ คนที่พวกเขาอยากฆ่าให้ตาย ก็ใช่ว่าจะไม่ได้!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...