มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 695

พูดตามตรง ฉีเติ่งเสียนรู้สึกว่าชีวิตอย่างซุนอิ่งซูนั้นน่าเบื่อมาก

แม้จะมีอํานาจทางการเงินมากมายในมือ แต่คนรอบตัวไม่มีใครเชื่อถือได้เลย ต้องต่อสู้กับผู้คนอยู่ตลอดเวลา ชีวิตแบบนี้ก็คงต้องเหนื่อยมากล่ะสิ?

เช่นเดียวกับผู้ยิ่งใหญ่ที่กูซินสกี้เคยประเมินไว้ว่า มีอํานาจมากมายแล้วยังไง ก็ยังต้องหาตัวแทนมาสี่คน ใช้ชีวิตอย่างกังวลทุกวัน?

แน่นอนว่าอาจเป็นเพราะซุนอิ่งซูแบกรับอะไรเหมือนเซี่ยงตงฉิง เขาก็ไม่รู้

"ฉันไปเยี่ยมชมมาสามแห่งแล้ว ไม่พบเบาะแสของหงเทียนตูเลย พวกนายพบอะไรไหม?" ฉีเติ่งเสียนโทรหาคนฆ่าสัตว์และคนอื่นๆและเริ่มสอบถาม

"ตอนนี้ยังไม่มี พวกเรายังคงตรวจสอบอยู่" คนฆ่าสัตว์ตอบอย่างซื่อสัตย์

ฉีเติ่งเสียนตอบเสียงหนึ่งและวางสาย ไปเยี่ยมชมสถานที่ต้องสงสัยที่สี่ต่อไป

การหาใครสักคนในเมืองใหญ่อย่างเมืองโมตูนั้น ไม่แตกต่างจากการงมเข็มในมหาสมุทร แต่หลังจากการวิเคราะห์ของพวกคนเลวและคนฆ่าสัตว์จํานวนมากในเรือนจําโยวตูแล้ว ยังคงมีความหวังบ้างเล็กน้อย

ขณะที่เดินอยู่ ฉีเติ่งเสียนก็ได้รับโทรศัพท์จากหลี่อวิ๋นหว่าน

ในช่วงเวลาที่เขาอยู่ในเมืองโมตู ทั้งสองคุยกันแค่สามครั้ง

ช่วงนี้หลี่อวิ๋นหว่านยุ่งมาก ส่วนฉีเติ่งเสียนนั้น มีเลขาหยางที่สามารถลวนลามได้ตลอดเวลา สุขจนลืมภาระหน้าที่

"ฉันจะมาที่เมืองโมตู เตรียมตัวรับด้วยนะ!" หลี่อวิ๋นหว่านเอ่ยปากปุ๊บก็เหมือนฟ้าผ่า

"เอ่อ คุณมาทําอะไรที่เมืองโมตู?" ฉีเติ่งเสียนได้ยินข่าวว่าเธอกําลังจะมาเมืองโมตู ก็อึ้งทันที หรือจะเกิดสงสรามแย่งชิงกันแล้วเหรอ?

หลี่อวิ๋นหว่านยิ้มเย็นชาและพูดว่า "ทําไมฟังน้ำเงินของท่านประธานฉีเหมือนไม่อยากให้ฉันกลับไปเลยล่ะ?"

ฉีเติ่งเสียนพูดว่า "ว่าไป ตอนนี้ผมคิดถึงคุณมากเลย และเกือบจะลืมไปแล้วว่าตัวอักษรบนขาของคุณมันประกอบกันอย่างไร"

หลี่อวิ๋นหว่านรู้สึกตลกและพูดว่า "มาเมืองโมตูมีธุระนิดหน่อย ถือโอกาสมาเยี่ยมแม่ด้วย นายนี่ไม่เข้าท่าเลยนะ มาโมตูนานขนาดนี้แล้ว ยังไม่ได้ไปเยี่ยมเธอเลย!"

ฉีเติ่งเสียนพูดว่า "ช่วงนี้ผมยุ่งมาก รอผมว่างจะรีบไป หรือไม่ก็รอคุณมาถึงเมืองโมตู เราค่อยไปด้วยกัน"

หลี่อวิ๋นหว่านพูดว่า "กวนกวนสบายดีไหม? คนด่ากันใหญ่เลยในโลกออนไลน์"

"ตอนนี้เธอแข็งแกร่งขึ้นมาก ไม่ได้ขี้ขลาดเหมือนแต่ก่อนแล้ว คุณสบายใจได้" ฉีเติ่งเสียนพูด

"มีนายคอยดูแล ฉันสบายใจมาก!" หลี่อวิ๋นหว่านพูดแปลกๆ

ฉีเติ่งเสียนกระแอมสองที เธอคนนี้ฉลาดมาก ก่อนหน้านี้ก็เห็นว่าเขาดูแลหยางกวนกวนเป็นพิเศษ ทั้งสองคนนี้มาเมืองโมตูด้วยกัน ถ้าไม่มีอะไรเกิดขึ้นสักหน่อย นั่นสิแปลก!

แต่เธอรู้ดีว่า ผู้ชายเปรียบเหมือนทราย ไม่สามารถควบคุมได้ โดยเฉพาะผู้ชายที่ลามกน่ารังเกียจอย่างฉีเติ่งเสียน

"เอาล่ะ ไม่คุยแล้ว รอฉันไปถึงเมืองโมตู ค่อยคุยกับนายอย่างละเอียด ครั้งนี้ยังมาพร้อมกับภารกิจบางอย่างด้วย" หลี่อวิ๋นหว่านพูด

"ประธานเซี่ยงเป็นนายทุนหมาที่แท้จริง กะจะให้ฉันล้มละลายเลยดิ"

"แม่มึงเอ้ย เหนื่อยจะตายห่าอยู่แล้ว!"

"ช่วงนี้ล้างตัวให้สะอาดหน่อย อย่าปล่อยให้คนอื่นทำฉันล้มละลาย"

เธอบ่นเสียงดังสองประโยค แล้วกดวางสายไปเลย

ฉีเติ่งเสียนตัวสั่น ช่วงนี้ร่างกายเขา อ่อนแอไปหน่อย

หลังจากเยี่ยมชมสถานที่ที่สี่แล้ว ยังไม่มีเบาะแสใดๆเกี่ยวกับหงเทียนตูเลย ซึ่งทําให้ฉีเติ่งเสียนท้อแท้และเหนื่อยหน่ายเล็กน้อย

"นี่มันเป็นการงมเข็มในมหาสมุทรจริงๆ ขนาดคนเก่งในเรือนจำโยวตูมาวิเคราะห์ด้วยกันก็ยังจับเขาไม่ได้ ไม่แปลกใจเลย คนนี้ลอยนวลมาหลายปีแล้ว" ฉีเติ่งเสียนถอนหายใจ ในตอนที่เดินผ่านอุโมงค์ใต้ดินเขาได้ยินเสียงกีต้าร์ที่ไพเราะขึ้นมา