มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 696

ฉีเติ่งเสียนคิดไปคิดมา ชอบใช้กำลังก็ดีเช่นกัน อย่างน้อยก็ไม่ต้องห่วงว่าจะถูกคนอื่นรังแกแล้ว

อีกทั้งฝึกกังฟูได้ดี ร่างกายก็ยืดหยุ่นดีมากด้วย ถ้าจะปลดล็อกท่าต่างๆก็คงเป็นเรื่องง่ายเหมือนพลิกฝ่ามือใช่ไหม? แค่คิดก็ตื่นเต้นแล้ว

เขาอยู่กับหยางกวนกวนในโรงพยาบาลอีกคืน แต่ทุกคนในเรือนจำโยวตูกลับไม่ได้พักผ่อนแม้แต่น้อย

อำนาจบารมีที่ใช้พร่ำเพรื่อโดยมิชอบของฉีปู้อวี่นั้นดีกว่าฉีเติ่งเสียน เขาคุมเรือนจำโยวตู ไม่มีใครกล้าขี้เกียจ ล้วนวิเคราะห์และอภิปรายอย่างเต็มที่ ไม่กล้าละเลยสักนิด

หลังจากผ่านการวิเคราะห์ข้ามคืน ได้ข้อมูลมาอีกไม่น้อย ส่วนจะมีประโยชน์หรือไม่มีประโยชน์นั้น อยู่ที่ผลการสำรวจภายหลัง

ฉีเติ่งเสียนอู้งาน กลับทำท่าทางนายทุนหมาแบบเต็มที่ ตัวเองแอบอู้งาน แต่กลับเร่งรัดให้พวกคนฆ่าสัตว์ทั้งสามคนให้ตรวจสอบต่อไป

"วันนี้ก็นอนราบกันเถอะ" ฉีเติ่งเสียนคิดอย่างจนใจ ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมาเขาเครียดเกินไป เพราะต้องคอยเฝ้าระวังจ้าวหงซิ่วจะโจมตีตัวเองหรือเปล่า

หรือบางทีจ้าวหงซิ่วอาจจะรู้ว่าเขาเป็นคนที่จัดการยาก ไม่อยากเข้ามาหาตรงๆแบบนี้ แต่กําลังรอโอกาสที่เหมาะสมอยู่

พอโทรศัพท์ดังขึ้น ฉีเติ่งเสียนก็ได้รับข้อความจากเฉินหยูว่า "อยู่เปล่า?"

ฉีเติ่งเสียนถามว่า "มีธุระอะไร?"

เฉินหยูก็เล่าเรื่องเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในหนานหยางเมื่อเร็วๆนี้ให้ฉีเติ่งเสียนฟัง และพูดคุยเกี่ยวกับแนวโน้มของสวีเอ้าเสวี่ย

"เรื่องของเฉินเลี่ย ต้องขอบคุณคุณนะ"

ฉีเติ่งเสียนกลับเยาะเย้ย ไอ่เฉินเลี่ยนี่ไร้สัจจะ รูปเซลฟี่ที่ตกลงกันไว้ล่ะ?

ฉีเติ่งเสียนคิดว่าหลังจากนี้ตัวเขาคงต้องไปหนานหยางอีกแน่

"คุณกําลังทําอะไรอยู่เหรอ?" หลังจากคุยธุระเสร็จ เฉินหยูก็ถามขึ้น

"นอนอยู่บนเตียง" ฉีเติ่งเสียนตอบตามความจริง

"ดูขาหน่อยไหม?" เฉินหยูส่งข้อความมาอีก ตามด้วยรูปถ่ายรูปหนึ่ง

รูปขายาวคู่หนึ่งถูกส่งมา ฉีเติ่งเสียนตาเป็นประกายทันที โหยาวจริงๆนะเนี่ย

ฉีเติ่งเสี่ยนถามว่า "ดูที่อื่นหน่อยได้ไหม?"

เฉินหยูกลอกตาใส่ ก็ไม่สนใจเขาแล้ว

"เฉินเลี่ยก็ยังถือว่ามีเครดิตอยู่" ฉีเติ่งเสียนยิ้มกว้าง

หยางกวนกวนพูดว่า "คุณยิ้มน่ากลัวขนาดนี้ ดูอะไรอยู่ล่ะ?"

ฉีเติ่งเสียนปิดโทรศัพท์แล้วพูดเบาๆว่า "เปล่า แค่ดูเรื่องตลกสนุกๆเท่านั้น"

หยางกวนกวนหัวเราะอย่างเย็นชาและพูดว่า "หรือว่าเพิ่มพวกสาวไลฟ์สดเหล่านั้นกลับเข้าไปในรายการโปรดอีกแล้วใช่ไหม?"

ฉีเติ่งเสียนพูดว่า "ฉันพูดแล้วไง แพลตฟอร์มนั้นมันเพิ่มฉันเข้าไปเอง ฉันไม่ได้เพิ่มเอง ไม่เกี่ยวกับฉันนะ ฉันชอบดูไลฟ์สดของเธอเท่านั้น"

หยางกวนกวนได้แต่ชูนิ้วกลางเพื่อแสดงความรังเกียจต่อความไร้ยางอายของเขา ตั้งแต่เธอรู้ว่าฉีเติ่งเสียนเข้ามาดูไลฟ์สดของเธอเอง เธอก็แต่งตัวมิดชิดเกือบทุกวัน เพื่อป้องกันไอ่คนลามกนี้

พอถึงช่วงบ่าย ฉีเติ่งเสียนก็ออกจากโรงพยาบาลและบังเอิญเจอเหวินซือซุ่นและฉินถางหู่ที่มารับเขา

"คุณฉี!" หลังจากทั้งสองเห็นฉีเติ่งเสียน พวกเขาก็พูดอย่างสุภาพและทักทายด้วยความเคารพ

แม้ว่าพวกเขาจะไม่เห็นด้วยกับพฤติกรรมและสไตล์การพูดของฉีเติ่งเสียน แต่เขาก็ช่วยไว้มากขนาดนี้ ใช้คำว่าผู้มีพระคุณก็ไม่เกินไป

"แต่ตอนนี้ คุณคิดว่าตัวเองเป็นใครกัน มีสิทธิ์อะไรมาให้ฉันไว้หน้าคุณเหรอ?"

"เว้นแต่จะให้พ่อที่ตายไปของคุณ คลานออกมาจากหลุมศพ!"

ตอนนี้ตระกูลเหวินอยู่ในสภาพแบบนี้ พอคนตกต่ำผู้คนก็รุมกันกระทืบซ้ำ ใครๆก็อยากซ้ำเติมและรังแกพวกเขา แม้แต่ถังเหวินจัวที่เป็นพี่น้องกับเหวินหย่งฟูในตอนนั้นก็เนรคุณเหมือนกัน

หลังจากเหวินซือซุ่นได้ยินคําพูดของคุณนายเหอ สีหน้าก็แข็งทื่อจกัดฟันแน่น

ถ้าเป็นเมื่อก่อนใครจะกล้าพูดกับเขาขนาดนี้? เขาตบหน้าไปแล้ว! แต่ตอนนี้ ทำไม่ได้

สามีของคุณนายเหอ เหอเหล่ยเป็นรองผู้อํานวยการแผนกการปกครองทางการเมืองของเมืองโมตู ตอนนี้ตระกูลเหวินไม่กล้ามีเรื่องกับบุคคลสําคัญเช่นนี้

"ไอ่กระโปก ขอโทษฉันเดี๋ยวนี้!" คุณนายเหอหันกลับมามองฉีเติ่งเสียนและตะคอกอย่างเย็นชา

"ขอโทษนะ เมื่อกี้ผมไม่ได้ตั้งใจ" ฉีเติ่งเสียนยิ้มพลางพูด

คุณนายเหอกลับสีหน้าเปลี่ยนทันที พูดอย่างไม่พอใจว่า "ด้วยท่าทีแบบนี้เหรอ?"

ฉีเติ่งเสียนประหลาดใจ แค่ชนนิดหน่อยไม่ใช่เหรอ? หรืออยากให้ตัวเองคุกเข่าและก้มกราบอีกหรือ?

จริงๆแล้วเขาไม่ค่อยพอใจกับน้ําเสียงของคุณนายเหอ แต่ถึงอย่างไรเพราะเขาไปโดนคนอื่นก่อน เลยระงับความโกรธไว้ในใจ

ฉินถางหู่ขมวดคิ้วและพูดว่า "คุณนายเหอ แค่นี้ก็พอได้แล้ว ประธานฉีเผลอไปโดนคุณโดยไม่ตั้งใจ ไหนๆขอโทษคุณแล้ว อย่าคิดเล็กคิดน้อยไปเลย"

คุณนายเหอหันไปหาฉินถางหู่และถามว่า "ที่แท้คือคุณฉิน ตอนนี้คุณคิดว่าตัวเองเป็นใครกัน มีสิทธิ์อะไรมาพูดกับฉันแบบนี้เหรอ? หรือว่าทั้งคุณและนายหางเสือของคุณคิดว่า ตอนนี้ตระกูลเหวินยังสามารถโดดไปมาต่อหน้าฉันได้เหรอ?"

ฉีเติ่งเสียนมองคุณนายเหอคนนี้ อดขมวดคิ้วไม่ได้ รู้สึกว่าเธอคุ้นตาเล็กน้อย เหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อน