มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 697

การเคลื่อนไหวของคุณนายเหอ ต่างเป็นที่สนใจของผู้คน

ผู้คนที่เข้ามาต่างไม่ได้พูดอะไร พวกเขาทำเพียงแค่เฝ้ามอง เพราะตอนนี้ผู้ที่เป็นเจ้าภาพคือตระกูลเจียง!

ปัจจุบันเจียงซานไห่เป็นรองนายหางเสือของโมตูหลงเหมิน ซึ่งถือว่าเป็นเป็นบุคคลที่มีอำนาจและสามารถเป็นนายหงเสืองของโมตูหลงเหมินได้ในอนาคต และคนที่กำลังเผชิญหน้ากับคุณนายเหอคือคนของตระกูลเหวิน ซึ่งเป็นเรื่องที่ค่อยข้างน่าสนใจทีเดียว!

“ตระกูลเหวินไม่สามารถให้ความช่วยเหลือหรือสนับสนุนคุณได้ เพราะพวกเขารู้ดีว่าหากยืนต่อหน้าฉัน พวกเขาก็ไม่ได้ต่างอะไรกับอากาศธาตุ!”

คุณนายเหอหันไปที่ฉีเติ่งเสียนที่กำลงดำดิ่งอยู่ในห้วงความคิด และพูดขึ้นราวกับเยาะเย้น: "ถ้าอย่างนั้น หนุ่มน้อย คุณควรคิดให้ถี่ถ้วนว่าจะทำอย่างไรให้ได้รับการอภัยจากฉัน"

ฉีเติ่งเสียนกางมือของเขาออก แสดงสีหน้าไร้เดียงสาและพูดว่า "คุณนาย โปรดบอกผมทีหากผมขอโทษคุณแล้ว ผมควรจะทำอย่างไรต่อ"

คุณนายเหอพูดอย่างเย็นชาและเย่อหยิ่ง: "น่าผิดหวังจริงๆ การพบเจอคนน่ารังเกียจเช่นคุณ ทำให้ฉันไม่สบอารมณ์!"

มุมปากของฉีเติ่งเสียนกระตุก เธอไปเอาความมั่นใจมาจากไหนกัน?

“ตระกูลเหวินกำลังตกต่ำ ถึงพวกเขาจะถูกรังแก ก็คงไม่กล้าที่จะสู้กลับ”

“การสู้กลับไม่ได้มีประโยชน์ ผู้อาวุโสได้ตายไปแล้ว ผู้น้อยจะมีประโยชน์อะไร คิดว่าจะมีความสามารถอะไรไปท้าทายผู้อื่น?”

“พูดถึงแล้ว ช่วงนี้เกิดอะไรขึ้นกับคุณนายเหอ? อะไรนิดอะไรหน่อยเธอก็โกรธแล้ว รู้สึกว่าเธอเปลี่ยนไปมากทีเดียว”

ในขณะนั้นเอง ชายวัยห้าสิบคนหนึ่งปรากฏตัว เขาสวมชุดสูทสีขาวและดูสง่างาม ทันทีที่เขาเดินออกมา เขาก็ตบไหล่ของฉีเติ่งเสียน

บุคคลนี้ไม่ใช่ใครอื่น เขาคือเจียงซานไห่

จากนั้นเขาก็หัวเราะเสียงดังใส่คุณนายเหอแล้วพูดว่า: "คุณนายเหอ ปล่อยไปเถิด วันนี้เป็นวันเกิดลูกสาวของผม ดังนั้นอย่าอารมณ์เสียมากเลย! เจ้าเด็กคนนี้ไม่รู้เรื่องรู้ราว ผมต้องขอโทษแทนเขาด้วย"

แน่นอนว่าคุณนายเหอไม่กล้าปฏิเสธหรือหักหน้าเจียงซานไห่เธอพยักหน้าและยิ้มออกมาเล็กน้อย เธอมองไปที่ฉีเติ่งเสียนและพูดว่า: "วันนี้ถือว่าคุณโชคดี!"

เมื่อทุกคนเห็นภาพเหตุการณ์นี้ พวกเขาอดไม่ได้ที่จะตกตะลึง จากนั้นพวกเขาก็ครุ่นคิดอะไรบางอย่าง

ตระกูลเหวินราวกับเป็นกระดูกสันหลังของโมตูหลงเหมินมาก่อน แต่ตอนนี้กลับกลายเป็นว่า ถูกรังเเกเอาซะอย่างนั้น

หากมีปัญหา รองนายหางเสืออย่างเจียงซานไห่จะต้องก้าวขึ้นไปเพื่อแก้ไขปัญหา และคุณนายเหอก็จะต้องเป็นคนที่พบเจอกับเจียงซานไห่!

หรือว่ามีอะไรในกอไผ่?

เห็นได้ชัดว่าเหวินซือซุ่นและฉินถางหู่ตระหนักได้ถึงบางสิ่งบางอย่าง จากนั้นใบหน้าของพวกเขาก็เปลี่ยนไปทันที เจียงซานไห่จงใจจัดฉากให้คุณนายเหอกับฉีเติ่งเสียนทะเลาะกัน เพื่อบรรลุเป้าหมายบางอย่างหรือไม่?

แต่มันก็ไม่น่าจะใช่เรื่องบังเอิญเเบบนี้...ด้วยสถานะของคุณนายเหอ ทำไมเธอจะต้องร่วมมือกับเจียงซานไห่ด้วย?

“นี้น้องชาย คราวหน้าอย่าประมาทเชียว ทุกคนล้วนมีหน้าตา คุณจะไปพุ่งชนเขาไม่ได้” เจียงซานไห่พูดกับฉีเติ่งเสียนพร้อมรอยยิ้ม

“อ่า...ถ้าอย่างนั้นต้องขอขอบคุณคุณเจียงด้วย” ฉีเติ่งเสียนรู้สึกใจชื้นที่ได้ยิน เขาไม่ได้ปฏิเสธ และตอบตกลงไป

เจียงซานไห่หันไปหาเหวินซือซุ่นแล้วยิ้ม: "หลานชาย ไม่ได้เจอกันนานแล้วนะ ร่างกายดีขึ้นแล้วหรือยัง?"

เหวินซื่อซุ่นพูดอย่างใจเย็น: "ตอนนี้ผมดีขึ้นมากแล้ว ขอบคุณอาเจียงที่เป็นห่วง"

หลังจากที่เจียงซานไห่ได้ยิน เขาก็ยิ้มออกมา แต่รอยยิ้มที่เผยออกมานั้นสื่อความหมายบางอย่าง

เมื่อเจียงซานไห่กล่าวทักทายเสร็จ เขาก็หันและเดินออกไปทักทายเเขกผู้มีเกียรติคนอื่นๆ

“คุณนายเหอตั้งใจมาที่นี้เพียงเพื่อให้ตระกูลเหวินของเราอับอายอย่างนั้นหรอ?” เหวินซือซุ่นมองไปยังฉินถางหู่ ซึ่งมีสีหน้าน่าเกียจมากในเวลานี้

“สถานะของคุณนายเหอนั้นโดดเด่น คงไม่มีใครสามารถควบคุมเธอได้...เมื่อครู่ มันอาจจะเป็นเพียงเรื่องบังเอิญ” ฉินถางหู่ลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วส่ายหัว