มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 734

มองดูหยางกวนกวนผู้ที่มุทะลุชอบใช้กำลังมากกว่าสมองที่กำลังกระโดดออกมาด้วยความดีอกดีใจ ฉีเติ่งเสียนอดไม่ได้ที่จะกระตุกยิ้มมุมปาก

ผู้หญิงคนนี้ ครั้งที่แล้วโดนเทควันโดไท่อี้ของหันตงซานแห่งอาณาจักรโคกูรยอจนบาทเจ็บเข้าโรงพยาบาลไปนานขนาดนี้ ออกมายังไม่ทันไร ก็อยากจะมีเรื่องต่อยตีกับคนอื่นซะแล้ว ไหนจะท่าทางที่แทบจะรอไม่ไหวนั่นอีก?

กังฟูของยามาโมโตะ เก็นโนะคนตรงหน้านี้ เห็นได้ชัดว่าแข็งแกร่งกว่าเธอมากนัก นอกจากนั้น เวลาในการฝึกฝนก็เยอะกว่าเธออีกด้วย เป็นอีกหนึ่งคนที่เป็นอัจฉริยะที่มีพรสวรรค์เป็นอย่างมาก

ดูจากสภาพร่างกายของเธอตอนนี้ ฉีเติ่งเสียงไม่ค่อยสนับสนุนให้เธอไปต่อสู้ในครั้งนี้

“ฮีโร่ที่เป็นได้ด้วยโชค ให้ผู้หญิงออกหน้าให้?” ยามาโมโตะ เก็นโนะหัวเราะออกมาด้วยความเหยียดหยาม “ไสหัวไป ฉันไม่สู้กับผู้หญิง”

หยางกวนกวนพูดด้วยรอยยิ้มที่เย็นชา：“ใครกันแน่ที่จะเป็นคนแพ้ยังสรุปไม่ได้ ชี......ชีวิตของนายในแต่ละวันคงจะผ่านไปไม่เลวเลยสินะ”

เป็นเพราะอยู่ในพื้นที่ของเมืองหัวกั๋ว หนึ่งคำพูดหนึ่งการกระทำเป็นการบ่งบอกถึงคุณสมบัติของคนเมืองหัวกั๋ว เพราะฉะนั้น หยางกวนกวนจึงค่อนข้างที่จะให้ความสำคัญในเรื่องนี้อยู่พอตัว

เหวินซือซุ่นหน้าถอดสีโดยไม่รู้ตัว “คุณฉี อย่าหุนหันพลันแล่นเด็ดขาด......ยามาโมโตะ เก็นโนะมีพรสวรรค์มาก เป็นคนที่มีพรสวรรคืมากที่สุดจากทุกคนที่ผมเคยพบมาเลย นอกจากนั้น เขามีกำลังที่แข็งแรงเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว และลงมือเด็ดขาดเป็นอย่างมาก คุณให้คุณหนูหยางไป เกรงว่าจะไม่ค่อยดี

แต่หยางกวนกวนกลับหันหน้าไปพูดกับเหวินซือซุ่นโดยพลัน "คุณชายเหวินอย่ามาพูดมั่วๆนะ และก็ไม่ต้องมาห้ามฉันไปต่อสู้ด้วย ยิ่งไปกว่านั้น ฉันกำลังช่วยออกหน้าให้อยู่นะ ถ้าคุณห้ามฉัน แปลว่ากำลังดูถูกฉันอยู่！”

“......”เหวินซือซุ่นหมดคำจะพูดไปชั่วขณะ ทำไมผู้หญิงคนนี้ช่างไม่มีสมองเอาซะเลย หรือเป็นเพราะการที่มีหน้าอกที่ใหญ่เกินไป?

ฉีเติ่งเสียนขมวดคิ้ว คิดวิเคาะห์อยู่ชั่วครู่ จึงพูดว่า "ถ้าเป็นเช่นนี้ งั้นเธอก็ไปสู้สักตา

มีเขาอยู่ตรงนี้สักคน อย่างน้อยก็รับประกันได้ว่าหยางกวนกวนจะไม่เจ็บหนักจนเกินไป

ถึงเวลานั้นถ้าสถานการณ์ไม่สู้ดี เขาค่อยลงมือต่อ อย่างน้อยก็แค่เสียหน้า......อย่างไร รองหัวหน้าใหญ่ก็เสียหน้าจนชินละ คงกลัวที่จะเสียหน้าอีก？

หยางกวนกวนเห็นฉีเติ่งเสียนวางใจ อดไม่ได้ที่จะดีใจ “เยี่ยมไปเลย ฉันจะตั้งใจสู้แน่นอน สู้ให้ไอ้หมอนี่กลับบ้านไปเลย！”

แต่ฉีเติ่งเสียนกลับพูดว่า “ไม่ต้องคิดมาก ปล่อยหมัดตามที่ต้องการได้เลย”

หยางกวนกวนพยักหน้า แล้วก็พุ่งเข้าสนามไป จากนั้นก็เริ่มการต่อสู้ทันที

“คุณฉี......”เหวินซือซุ่นปากกระตุก อยากที่จะห้ามอะไรสักหน่อย

“ไม่เป็นไร ให้เธอไปเถอะ หากลูกนกไม่กางปีก จะบินให้สูงขึ้นได้อย่างไร？” ฉีเติ่งเสียนกล่าว “ฝึกกังฟู ก็เพื่อที่จะไว้ปกป้องประเทศ แมทช์นี้ เป็นหน้าตาของตระกูลเหวินของพวกเธอ และยังเป็นหน้าตาของศิลปะการต่อสู้ของประเทศ！”

เหวินซือซุ่นถอนหายใจเตือน ยามาโมโตะ เก็นโนะลงมือเด็ดขาด ผมเคยดูการต่อสู้ของเขามาทั้งหมดสามตา คู่ต่อสู้ทั้งสามคน มีสองคนที่ถูกนิ้วแทงทะลุขมับเสียชีวิต อีกคนถูกซ้อมจนหัวใจแตก......หากอีกสักพักเกิดอันตรายขึ้นกับคุณหนูหยาง ถ้าคุณไม่อยากให้เธอเป็นอะไรขึ้นมา ก็รีบตะโกนหยุดแล้วยอมแพ้เถอะ”

ฉีเติ่งเสียนยิ้ม

หลิวจงเหยียนซุ่ยคิดไม่ถึงว่าฉีเติ่งเสียนจะส่งผู้หญิงออกมาสู้ คิ้วขมวดโดยไม่รู้ตัว เมื่อพิจรณาอย่างละเอียด ก็พบว่าย่างก้าวของหยางกวนกวนนั้นมั่นคง การเคลื่อนไหวนุ่มนวลและสง่างาม

“ผู้หญิงคนนี้เป็นกังฟู！”ซางฉวนจิงหวู๋หยีตาพูดด้วยความจริงจัง

“เขาดูไม่เหมือนคนที่จะฝึกลูกศิษย์ออกมาได้แบบนี้”หลิวจงเหยียนซุ่ยขมวดคิ้วพูด ไม่อยากจะเชื่อว่าหยางกวนกวนจะเป็นลูกศิษย์ของฉีเติ่งเสียน

ในสนามทั้งสองคนยืนตรงข้ามกัน

“คุณหนู คุณสวยมาก ผมนับถือในความกล้าของคุณ แต่ว่า คุณแน่ใจหรอว่าจะสู้กับผม？คนอย่างผมไม่เคยที่จะออมมือ แม้ว่าคู่ต่อสู้จะเป็นผู้หญิงก็ตาม หากว่าคุณถูกผมซ้อมจนตาย คงน่าเสียดายแย่เลย” ยามาโมโตะ เก็นโนะพูดกับหยางกวนกวน

“เลิกพูดเพ้อเจ้อ”หยางกวนกวนพูดด้วยสีหน้าเย็นชา