มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 829

ตอนที่ไปเยือนเมืองกวางหยางเขตพิเศษเตียนเป่ยของอวี้สือกั๋ว ฉีเติ่งเสียนรู้สึกได้ถึงความไม่สบายใจเป็นอย่างมาก

ความสามารถในการรับรู้ของเขาดีกว่าคนปกติมาก โดยเฉพาะสัมผัสที่หก

เมื่อลงจากเครื่องบิน เขาก็รู้สึกได้ว่าเมืองแห่งนี้นั้นเต็มไปด้วยกลิ่นที่ชวนให้ผู้คนรู้สึกขยะแขยง เป็นกลิ่นสาบแห่งความชั่วร้ายและกลิ่นคาวเลือด

เพื่อที่จะไม่เป็นที่สนใจของผู้คน เฉินหยูจึงตั้งใจแปลงโฉมของตัวเอง เนื่องจาก หน้าตาของเธอค่อนข้างเป็นเป้าสายตาของผู้คน

กวางหยางแห่งนี้ เป็นที่ที่ท้องถิ่นมีกองกำลังติดอาวุธ ดังนั้น การแย่งชิงคนกลางถนนจึงมีเกิดขึ้นเป็นปกติ

“สถานที่ปักหลักเธอเลือกไว้เรียบร้อยแล้วใช่ไหม？” ฉีเคิ่งเสียนหันกลับมาถามเฉินหยู แต่ไหนแต่ไรงานของเธอจะมีระเบียบแบบแผนมาตลอด

“ห๊ะ ไม่นะ！”เฉินหยูชะงักตอบผิดจากปกติ

ฉีเติ่งเสียนมุมปากกระตุก “เธอคงไม่ได้กะจะอยู่โรงแรมหรอกใช่ไหม？โรงแรมที่นี่ไม่ปลอดภัย คนพร้อมที่จะบุกห้องปล้นอยู่ตลอดเวลา” เขากล่าว

“งั้นฉันก็นอนห้องเดียวกับนายเป็นอันจบปัญหา แบบนี้ก็เข้าทางนายเลยล่ะซิ？”เฉินหยูตอบ

ฉีเติ่งเสียนพูดด้วยความดูถูก “ฉันเห็นเธอเป็นเพื่อน แต่เธอกลับอยากที่จะเป็นเมียของฉัน！ชิ๊！”

คำพูดนี้ของฉีเติ่งเสียนทำให้เฉินหยูอดที่จะหัวเราะไม่ได้ ไอ้หมานี่มันมีความสามารถ สมแล้วที่เป็นที่หนึ่งของใต้หล้า

“โอเคโอเค ไม่ล้อนายเล่นแล้วก็ได้ ก่อนหน้าที่จะมาฉันได้ติดต่อกับเฉินเซียนเหอไว้แล้ว คนของเขา น่าจะรออยู่ด้านนอกแล้วแหละ” เฉินหยูพูดด้วยรอบยิ้ม

“เธอไม่ได้มาเพื่อจัดการกับเฉินเซียนเหอหรอกหรอ？เผยไต๋ออกมาขนาดนี้ ไม่กลัวที่จะปัญหาเลยซินะ！”ฉีเติ่งเสียนตะลึงเล็กน้อย

“มียอดฝีมือที่เป็นที่หนึ่งของใต้หล้าแบบนายอยู่ข้างกาย ถ้าฉันยังกลัวเรื่องแค่นี้อยู่อีก ไม่เท่ากับว่าขี้กลัวยิ่งกว่าหนูอีกหรอ？”เฉินหยูขำไปพูดไป พร้อมกับยืนมือไปจับเข้าไปที่แขนของฉีเติ่งเสียน แสดงออกอย่างสนิทสนม

เฉินหยูปลอมตัว ฉีเติ่งเสียนก็เช่นกัน เขาพึ่งจะสร้างเรื่องใหญ่ที่หัวกั๋วมา จึงจำเป็นต้องธรรมดาลงสักหน่อย

ท่าทางของทั้งสองที่เดินไหล่เคียงกัน ให้ความรู้สึกราวกับคนเป็นแฟนกันก็ไม่ปาน

ไม่นาน ทั้งสองคนก็ขึ้นไปบนรถที่เฉินเซียนเหอสั่งให้มารับ

“ดูเหมือนว่าหน้าตาของคุณหนูใหญ่แห่งตระกูลเฉินจะใช้ไม่ได้การเท่าไหร่เลยนะ คนเขาถึงไม่ออกหน้ามารับด้วยตัวเอง？”ฉีเติ่งเสียนถามอย่างอดไม่ได้

“เป็นไปได้มากเพราะเขาไม่รู้จุดประสงค์ของฉัน ดังนั้นเลยต้องการที่จะสังเกตท่าทางของฉันก่อน ปกติ” เฉินหยูตอบกลับเสียงเรียบ

ฉีเติ่งเสียนไม่รู้ว่าจะภูมิใจดี หรือจะว่าเธอว่าคิดน้อยไปดี คงจะคิดจริงซินะว่าการมีเขาอยู่ข้างกาย แล้วจะยิ่งใหญ่เกรียงไกร？

ไม่นานทั้งสองก็ถูกส่งถึงที่ปักหลัก ตั้งแต่เริ่มจนจบเฉินเซียนเหอยังไม่โผล่หน้ามาเลย เพียงแต่ให้ลูกน้องมาบอกกับเฉินหยูว่าเขาติดธุระ หากว่างแล้วจะรีบมาหาโดยทันที

สถานที่ปักหลักที่นี้ถือว่าไม่เลว อาคารสไตล์ตะวันตกขนาดเล็กสองชั้น อุปกรณ์ครบครัน การตกแต่งถือว่าพอใช้ได้ อย่างน้อยก็ไม่ได้ทำให้ผู้อยู่อาศัยรู้สึกถึงความไม่สบาย

“กวางหยางนี้ แบ่งกองกำลังอาวุธได้สามกอง กองกำลังใหญ่สุดเป็นของกองกำลังปกครองมั่วคัง ลูกน้องในมือราวสองแสนกำลังคน ซึ่งใกล้เคียงกับเอนท์กรุ๊ปมากที่สุด”

“การที่เฉินเซียนเหอปักหลักอยู่ที่นี่ได้ เพราะการพึ่งสัมพันธไมตรีกับมั่วคัง นอกจากนั้น กำลังพลของมั่วคังล้วนประจำการตามถนน หากถูกเขาสั่งกองกำลังให้ขวางทางล่ะก็ เฉินกรุ๊ปจิวเวลรี่อย่าหวังว่าจะได้หยกแม้แต่ก้อนเดียว”

เฉินหยูหยิบแผนที่ออกมาหนึ่งเล่ม พร้อมกับอธิบายสถานการณ์ปัจจุบันของกวางหยางให้กับฉีเติ่งเสียนได้ฟัง

หลังจากนั้น เธอได้ยื่นมือชี้ไปที่จุดสองสามจุดบนแผนที่ พร้อมพูดว่า “ที่เหล่านี้เป็นบ่อนพนันและไนท์คลับของเอนท์กรุ๊ป โดยสองที่นี้ที่อยู่ภายใต้การดูแลของโอวโม่”

“หุ้นส่วนที่หยวนเซิงลู่ร่วมมืออยู่ที่นี่ ก็คือเอนท์กรุ๊ปถูกไหม？” ฉีเติ่งเสียนถาม

เฉินหยูพยักหน้าเล็กน้อย “ถูกต้อง เป็นเอนท์กรุ๊ป โจวกวางหรงเป็นประธานของเอนท์กรุ๊ป ในอดีตร่ำรวยจากการปลูกฝิ่นขาย ตอนนี้หรอ กลายมาเป็นผู้ประกอบการรายใหญ่ โรงทานรายใหญ่ เหอะเหอะ......”

นักประกอบการที่อาศัยการดูดเลือดคนเพื่อหาเงินแบบเอนท์กรุ๊ป เพื่อรักษาหน้าตาแล้ว ส่วนมากก็จะจัดตั้งการบริจาคอะไรแบบนี้

โจวกวางหรงก็มาบริจาคเงินให้กับสองสามโรงเรียนในหัวกั๋ว ยังได้ออกสื่อจากแหล่งสื่อท้องถิ่นอีกด้วย เมื่อคิดดูแล้วก็น่าเหน็บแนมซะจริง