มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 85

เฉียวชิวเมิ่งอดไม่ได้ที่จะตกตะลึง ที่ฉีเติ่งเสียนเคยพูดไว้ก่อนหน้านี้ว่าเขาเป็นรองผู้อำนวยการของเซี่ยงกรุ๊ป แต่ไม่มีใครเชื่อเขา

ตอนนี้เมื่อเจิ้งกวงหมิงเห็นเขาถ่ายรูปใบอนุญาตทำงานอย่างต่อหน้าต่อตา หัวใจของเขาก็เต้นรัว เขาเหลือบมอง และเห็นว่ามันเป็นเรื่องจริงแน่นอน...

และเจิ้งกวงหมิงยังเห็นใบอนุญาตทำงานของฉีเติ่งเสียนด้วย หลังจากดูเสร็จก็ยิ้มเยาะ และดูถูกเหยียดหยามมากขึ้น

"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!"

เจิ้งกวงหมิงหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง ยืนชี้นิ้วออกไป ส่ายหัวอย่างแรงแล้วพูดด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ว่า: "ขยะ!"

“ฉันคิดว่าแกเป็นรองผู้อำนวยการแผนกไหนสักแผนกหนึ่ง ที่แท้ก็เป็นแผนกรักษาความปลอดภัย? พูดตรงๆแกก็เป็นแค่หัวหน้ายามไม่ใช่เหรอ?”

“มีรองผู้อำนวยการแผนกรักษาความปลอดภัยมาอวดเก่งกับฉันที่เป็นผู้อำนวยการแผนกโครงการด้วย?”

“ยังจะให้เซี่ยงตงฉิงไล่ฉันออกอยู่ไหม?”

“ใครกล้าพูดกับคุณแบบนั้น เหลียงจิ้งหรูเหรอ?”

“น่าขำจริงๆ เป็นเพียงข้าราชการผู้น้อย แต่ไม่รู้จักสำเหนียกตัวเอง?”

เจิ้งกวงหมิงคิดว่าฉีเติ่งเสียนเป็นหัวหน้าแผนกสำคัญสักแผนก ที่สามารถสื่อสารโดยตรงกับเซี่ยงตงฉิง แต่ไม่คาดคิดว่า เขาเป็นเพียงรองผู้อำนวยการแผนกรักษาความปลอดภัย พูดตรงๆ เขาก็แค่หัวหน้าแผนกรักษาความปลอดภัยเท่านั้นเอง

เฉียวชิวเมิ่งอดไม่ได้ที่จะหยิกฉีเติ่งเสียนไว้ แม้ว่าเธอจะไม่รู้ว่าเขาจะขึ้นสู่ตำแหน่งสูงสุดของเซี่ยงกรุ๊ปได้อย่างไร แต่ก็เห็นได้ชัดว่าไม่มีเหตุผลที่รองผู้อำนวยการฝ่ายรักษาความปลอดภัยจะรุกรานผู้อำนวยการแผนกที่สำคัญอย่างแผนกโครงการ!

เธอไม่อยากให้เป็นเรื่องใหญ่เกินไป และก็ไม่อยากให้ฉีเติ่งเสียนสูญเสียงานที่ได้มาอย่างยากลำบากนี้

“ เจิ้งกวงหมิง การกระทำของคุณทำลายชื่อเสียงของเซี่ยงกรุ๊ป และดูถูกภรรยาของผม แต่เราทุกคนก็ต่างมาทำงาน แต่อย่าหาว่าผมไม่ให้โอกาสคุณนะ”

“คุณคุกเข่าลง คำนับขอโทษภรรยาของฉันสามครั้งซะ และคิดโครงการมาอย่างน้อยสามโครงการและส่งมอบให้กับเฉียวกรุ๊ป ผมจะปล่อยเรื่องนี้ไป!”

“ผลที่ตามมาแกต้องรับผิดชอบเอง”

ฉีเติ่งเสียนไม่สนใจคำเตือนของเฉียวชิวเมิ่ง แต่เดินตรงไปข้างหน้าและพูดอย่างสีหน้าไร้อารมณ์

เจิ้งกวงหมิงตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็หัวเราะต่อไปและพูดว่า "ข่มขู่ฉันเหรอ แกเป็นแค่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเหม็นๆ จะมาข่มขู่ฉันยังไง"

“ฉันเป็นผู้อำนวยการฝ่ายโครงการ ต้องมาขอโทษภรรยาของยามเหม็นๆนี่เหรอ ล้อฉันเล่นหรือเปล่า?”

“แกจัดการเรื่องภรรยาของแกให้เรียบร้อย ให้ฉันนอนสบายสักสองสามวัน บางทีฉันอาจจะพูดดีๆกับแก และขอย้ายแกให้ไปแผนกอื่นจะได้หาเงินเพิ่ม”

ฉีเติ่งเสียนไม่พูดอะไรด้วยใบหน้าที่ไร้อารมณ์ แต่ความอดทนของเขาแทบจะหมดลงแล้ว

เจิ้งกวงหมิงเยาะเย้ย: "เฉียวชิวเมิ่ง มานี่ มานั่งตรงนี้แปบนึง!"

พูดจบเขาก็เอื้อมมือไปตบที่ขาขวาของเขา ซึ่งหมายถึงให้เฉียวชิวเมิ่งนั่งลงบนนั้น

“มิฉะนั้นล่ะก็ อย่าโทษฉันที่ใช้วิธีการปลดสามีของเธอออกจากเซี่ยงกรุ๊ป!” เจิ้งกวงหมิงกล่าว

หลังจากที่ฉีเติ่งเสียนได้แสดงตัวตนของเขา เขาก็ไร้ศีลธรรมมากยิ่งขึ้น

ฉีเติ่งเสียน หรี่ตาลงแล้วพูดว่า "ผู้อำนวยการเจิ้งไม่รู้เหรอว่าที่ดินของศตวรรษใหม่ผมได้ช่วยผู้อำนวยการปกป้องมันไว้ คุณแน่ใจนะว่าคุณจะไม่ขอโทษ และยั่วยุต่อไป?"

เจิ้งกวงหมิงชี้นิ้วกลางไปที่ฉีเติ่งเสียนอย่างเยาะเย้ย: "อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ว่า ที่ดินในศตวรรษใหม่ซางจวิน หัวหน้าแผนกของพวกแกปกป้องมันจากหู่เหมินกรุ๊ป แกช่างไร้ยางอายจริงๆ เรื่องนี้ทุกคนในบริษัทต่างก็รู้ แต่พอแกพูดให้เครดิตเองเลยเหรอ ไร้สาระจริงๆ!”