มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 85

เฉียวชิวเมิ่งอดไม่ได้ที่จะตกตะลึง ที่ฉีเติ่งเสียนเคยพูดไว้ก่อนหน้านี้ว่าเขาเป็นรองผู้อำนวยการของเซี่ยงกรุ๊ป แต่ไม่มีใครเชื่อเขา

ตอนนี้เมื่อเจิ้งกวงหมิงเห็นเขาถ่ายรูปใบอนุญาตทำงานอย่างต่อหน้าต่อตา หัวใจของเขาก็เต้นรัว เขาเหลือบมอง และเห็นว่ามันเป็นเรื่องจริงแน่นอน...

และเจิ้งกวงหมิงยังเห็นใบอนุญาตทำงานของฉีเติ่งเสียนด้วย หลังจากดูเสร็จก็ยิ้มเยาะ และดูถูกเหยียดหยามมากขึ้น

"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!"

เจิ้งกวงหมิงหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง ยืนชี้นิ้วออกไป ส่ายหัวอย่างแรงแล้วพูดด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ว่า: "ขยะ!"

“ฉันคิดว่าแกเป็นรองผู้อำนวยการแผนกไหนสักแผนกหนึ่ง ที่แท้ก็เป็นแผนกรักษาความปลอดภัย? พูดตรงๆแกก็เป็นแค่หัวหน้ายามไม่ใช่เหรอ?”

“มีรองผู้อำนวยการแผนกรักษาความปลอดภัยมาอวดเก่งกับฉันที่เป็นผู้อำนวยการแผนกโครงการด้วย?”

“ยังจะให้เซี่ยงตงฉิงไล่ฉันออกอยู่ไหม?”

“ใครกล้าพูดกับคุณแบบนั้น เหลียงจิ้งหรูเหรอ?”

“น่าขำจริงๆ เป็นเพียงข้าราชการผู้น้อย แต่ไม่รู้จักสำเหนียกตัวเอง?”

เจิ้งกวงหมิงคิดว่าฉีเติ่งเสียนเป็นหัวหน้าแผนกสำคัญสักแผนก ที่สามารถสื่อสารโดยตรงกับเซี่ยงตงฉิง แต่ไม่คาดคิดว่า เขาเป็นเพียงรองผู้อำนวยการแผนกรักษาความปลอดภัย พูดตรงๆ เขาก็แค่หัวหน้าแผนกรักษาความปลอดภัยเท่านั้นเอง

เฉียวชิวเมิ่งอดไม่ได้ที่จะหยิกฉีเติ่งเสียนไว้ แม้ว่าเธอจะไม่รู้ว่าเขาจะขึ้นสู่ตำแหน่งสูงสุดของเซี่ยงกรุ๊ปได้อย่างไร แต่ก็เห็นได้ชัดว่าไม่มีเหตุผลที่รองผู้อำนวยการฝ่ายรักษาความปลอดภัยจะรุกรานผู้อำนวยการแผนกที่สำคัญอย่างแผนกโครงการ!

เธอไม่อยากให้เป็นเรื่องใหญ่เกินไป และก็ไม่อยากให้ฉีเติ่งเสียนสูญเสียงานที่ได้มาอย่างยากลำบากนี้

“ เจิ้งกวงหมิง การกระทำของคุณทำลายชื่อเสียงของเซี่ยงกรุ๊ป และดูถูกภรรยาของผม แต่เราทุกคนก็ต่างมาทำงาน แต่อย่าหาว่าผมไม่ให้โอกาสคุณนะ”

“คุณคุกเข่าลง คำนับขอโทษภรรยาของฉันสามครั้งซะ และคิดโครงการมาอย่างน้อยสามโครงการและส่งมอบให้กับเฉียวกรุ๊ป ผมจะปล่อยเรื่องนี้ไป!”

“ผลที่ตามมาแกต้องรับผิดชอบเอง”

ฉีเติ่งเสียนไม่สนใจคำเตือนของเฉียวชิวเมิ่ง แต่เดินตรงไปข้างหน้าและพูดอย่างสีหน้าไร้อารมณ์

เจิ้งกวงหมิงตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็หัวเราะต่อไปและพูดว่า "ข่มขู่ฉันเหรอ แกเป็นแค่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเหม็นๆ จะมาข่มขู่ฉันยังไง"

“ฉันเป็นผู้อำนวยการฝ่ายโครงการ ต้องมาขอโทษภรรยาของยามเหม็นๆนี่เหรอ ล้อฉันเล่นหรือเปล่า?”

“แกจัดการเรื่องภรรยาของแกให้เรียบร้อย ให้ฉันนอนสบายสักสองสามวัน บางทีฉันอาจจะพูดดีๆกับแก และขอย้ายแกให้ไปแผนกอื่นจะได้หาเงินเพิ่ม”

ฉีเติ่งเสียนไม่พูดอะไรด้วยใบหน้าที่ไร้อารมณ์ แต่ความอดทนของเขาแทบจะหมดลงแล้ว

เจิ้งกวงหมิงเยาะเย้ย: "เฉียวชิวเมิ่ง มานี่ มานั่งตรงนี้แปบนึง!"

พูดจบเขาก็เอื้อมมือไปตบที่ขาขวาของเขา ซึ่งหมายถึงให้เฉียวชิวเมิ่งนั่งลงบนนั้น

“มิฉะนั้นล่ะก็ อย่าโทษฉันที่ใช้วิธีการปลดสามีของเธอออกจากเซี่ยงกรุ๊ป!” เจิ้งกวงหมิงกล่าว

หลังจากที่ฉีเติ่งเสียนได้แสดงตัวตนของเขา เขาก็ไร้ศีลธรรมมากยิ่งขึ้น

ฉีเติ่งเสียน หรี่ตาลงแล้วพูดว่า "ผู้อำนวยการเจิ้งไม่รู้เหรอว่าที่ดินของศตวรรษใหม่ผมได้ช่วยผู้อำนวยการปกป้องมันไว้ คุณแน่ใจนะว่าคุณจะไม่ขอโทษ และยั่วยุต่อไป?"

เจิ้งกวงหมิงชี้นิ้วกลางไปที่ฉีเติ่งเสียนอย่างเยาะเย้ย: "อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ว่า ที่ดินในศตวรรษใหม่ซางจวิน หัวหน้าแผนกของพวกแกปกป้องมันจากหู่เหมินกรุ๊ป แกช่างไร้ยางอายจริงๆ เรื่องนี้ทุกคนในบริษัทต่างก็รู้ แต่พอแกพูดให้เครดิตเองเลยเหรอ ไร้สาระจริงๆ!”

“ดูสิว่าสภาพแกยากจนแค่ไหน แกจะไปแย่งอาหารจากในปากของหู่เหมินกรุ๊ปได้อย่างไร”

“ทางเลือกเดียวของแกตอนนี้คือคลานออกไปจากที่นี่เหมือนสุนัข และปล่อยให้ภรรยาของแกปรนนิบัติฉัน”

“นี่คือความเมตตาครั้งสุดท้ายของฉันที่มีให้แกแล้ว”

ดวงตาของฉีเติ่งเสียนเปลี่ยนเป็นเย็นชา และเขาคว้านิ้วกลางของเจิ้งกวงหมิง และพูดด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ว่า: "ถึงแม้ผมยากจน ผมก็ยังบอกให้คุณรู้ว่าการเคารพผู้อื่นเป็นศีลธรรมพื้นฐานของมนุษย์"

เจิ้งกวงหมิงตะโกนด้วยความเจ็บปวด: "ไอ้สารเลว ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้!"

"ฉันบอกแกให้ว่าวันนี้ซางจวิน หัวหน้าแผนกของแกก็ทานอาหารที่ร้านนี้ด้วย!"

“ถ้าแกกล้าทำร้ายฉัน ฉันจะโทรหาเขาให้มาจัดการกับไอ้หมาสารเลวอย่างแก...”

ฉีเติ่งเสียนไม่พูดอะไรสักคำ กดนิ้วของเขาแรงๆ และเสียงดังกรอบ ก็ได้ยินเสียงเจิ้งกวงหมิงคำรามเหมือนหมูบ้าออกมาจากปากของเขา และเขาก็ล้มลงจากเก้าอี้ด้วยความเจ็บปวด

“ฉีเติ่งเสียน คุณทำเกินไปนะ!” เฉียวชิวเมิ่ง ตกใจ ต้องมีเรื่องขึ้นแน่ๆ ฉีเติ่งเสียนไม่สามารถควบคุมมือของตัวเองได้และเขาชอบใช้ความรุนแรงอยู่แล้ว

“เกินไป? ถ้าเขาไม่ขอโทษ ฉันจะบอกให้เขารู้ว่าคำพูดของเขาโง่แค่ไหน” ฉีเติ่งเสียนพูดด้วยสีหน้าไร้อารมณ์

เจิ้งกวงหมิงหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาจากกระเป๋าแล้วตะโกนว่า: "แกรอก่อน ฉันจะโทรหาหัวหน้าแผนกของแกมาที่นี่!"

หลังจากพูดเช่นนี้ เขาก็กดโทรหาของซางจวินและตะโกน: "ผู้อำนวยการซาง มานี่เดี๋ยวนี้ รองผู้อำนวยการแผนกของคุณนิ้วหักผม!"

ซางจวินอดไม่ได้ที่จะตกใจ ทำไมฉีเติ่งเสียนถึงมีเรื่องกับเจิ้งกวงหมิง? ยังหักนิ้วของเขาอีกเหรอ?

เจิ้งกวงหมิงเป็นลูกพี่ลูกน้องของ เซี่ยงตงฉิง ถ้าเรื่องนี้ไปถึงเซี่ยงตงฉิง แผนกรักษาความปลอดภัยทั้งหมดจะไม่ต้องรับผิดพร้อมกับฉีเติ่งเสียนเหรอ?

"ซางจวินเป็นหัวหน้าแผนกของแก และฉันได้ยินมาว่าชายคนนี้เคยเป็นทหารของหน่วยรบพิเศษ และเขามีความสามารถมาก..." เฉียวชิวฝันว่าเจิ้งกวงหมิงจะโทรหาซางจวินและเรียกเชามา เธอจึงตกใจและกระซิบบอก

“ผมเป็นแค่ผู้ชายที่มีทักษะธรรมดาๆ มันไม่ได้พิเศษอะไร” เติ่งเสียนตอบอย่างใจเย็น “ผมบอกว่าผมจะให้คุณทำโครงการนี้อย่างแน่นอน ดังนั้นจะไม่มีข้อผิดพลาด!”

เฉียวชิวเมิ่งเม้มริมฝีปากของเธอ สงสัยว่าฉีเติ่งเสียนรองผู้อำนวยการฝ่ายรักษาความปลอดภัยมีพลังพิเศษนี้หรือไม่

อย่างไรก็ตาม ก็เป็นเรื่องดีอยู่แล้วที่เขาสามารถดำรงตำแหน่งผู้บริหารระดับสูงในเซี่ยงกรุ๊ปได้

“ไอ้สารเลว แกกล้าดียังไงหักนิ้วของฉัน ซางจวินจะมาเร็วๆนี้ และฉันจะปล่อยให้เขาหักนิ้วทั้งสิบนิ้วของแก!” เจิ้งกวงหมิงพูดพร้อมกัดฟันแน่น จ้องมองที่ฉีเติ่งเสียนอย่างดุเดือด มองเข้าไป

"ไม่เพียงเท่านั้น ฉันยังอยากให้แกเห็นด้วยตาของแกเองว่าภรรยาของแกนั่งทับฉันและเคลื่อนไหวด้วยตัวเองอย่างไร!"

“แกจะเสียใจตลอดไปสำหรับสิ่งที่แกทำในวันนี้!”

ฉีเติ่งเสียนมองไปที่เจิ้งกวงหมิงด้วยใบหน้าที่เย็นชาและพูดอย่างเย็นชา: "คุณควรโทรหาทุกคนที่คุณสามารถโทรหาได้ดีกว่า และฉันหวังว่าคนที่คุณโทรหาจะมีสักคนที่จะจัดการกับผมได้"

“ถ้าพวกเขาทำไม่ได้ ผมก็ต้องขอโทษด้วย งั้นคุณก็ไปโรงพยาบาลแทนผมแล้วกัน”

ในเวลานี้ ประตูเปิดออกด้วยเสียงปัง และซางจวินที่กำลังรับประทานอาหารอยู่ที่นี่ก็วิ่งเข้ามาอย่างไม่รอช้า หลังจากเห็นชางจุน เจิ้งกวงหมิงร้องตะโกนด้วยใบหน้าที่ดุร้าย: "ผู้อำนวยการซาง คุณจะลงโทษผู้ใต้บังคับบัญชาของคุณได้อย่างไร? รองผู้อำนวยการแผนกรักษาความปลอดภัยของคุณคนนี้ไม่ได้ปกป้องความปลอดภัยของผม และยังหักนิ้วของผมด้วยซ้ำ!"

พนักงานของแผนกรักษาความปลอดภัยที่ติดตามซางจวินอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจกับประโยคที่ได้ยินนี้ จากนั้นมองไปที่ฉีเติ่งเสียนด้วยความยินดี

“ผู้ชายคนนี้ช่างบ้าบิ่นจริงๆ เขาทำให้ผู้อำนวยการซางขุ่นเคืองตั้งแต่เข้ามาในแผนกครั้งแรก และตอนนี้เขาทำให้ผู้อำนวยการเจิ้งแผนกโครงการขุ่นเคืองอีก…”

“ผู้อำนวยการเจิ้ง เป็นลูกพี่ลูกน้องและเป็นญาติ ของผู้อำนวยการเซี่ยง ถ้าเขาทำนิ้วของผู้อำนวยการเจิ้งหัก ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาไม่ไว้หน้าผู้อำนวยการเซี่ยง”

“เฮ้อ.. ผู้อำนวยการซางก็ขัดหูขัดตาพ่อหนุ่มคนนี้มาตลอด คราวนี้เขาคงโดนลงโทษแล้วล่ะ มาดูรายการกันดีกว่า!”