มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 851

"ใครเป็นใครตายยังไม่แน่นอน! "

อวี้คุนเห็นว่าฉี่เติ่งเสียนไม่ยอมปล่อย อดไม่ได้ที่จะตะคอกเสียงดัง เริ่มลงมือก่อน เอื้อมมือคว้าอย่างวุ่นวาย

ในสายตาฉี่เติ่งเสียนสายแววเย็นชา กล่าวนิ่งๆ"วันนี้จะทำให้คุณได้รู้ อะไรคือความต่างของคนและเทพ! "

ทันทีที่กล่าวเช่นนี้ การเคลื่อนไหวของเขาคือ"หมัดเคลื่อนสกัด"!

อวี้คุนสกัดกั้นการโจมตี กำลังจะออกท่า หมัดก็ฉี่เติ่งเสียนก็ยกมาแล้ว!

เขาบล็อก รู้สึกเพียงแค่ว่าเลือดลมในกายกำลังสั่นสะท้าน ร่างกายถอนหลังอย่างควบคุมไม่ได้

ฉี่เติ่งเสียนก้าวขาเข้าใกล้ ตามด้วยท่า"หมัดก้าวบนเอี้ยวตัว" ทุกท่าที่ตีเป็นเส้นทางของมวยไทเก๊ก

อวี้คุนถอยอีก ฉี่เติ่งเสียนเหยียบขาขาว งอเข่าแยกขา ด้วยท่า"เสือยิงธนู"แทงออกไป!

ท่าของเขาง่ายมาก แต่ทุกหมัดที่ปล่อยออกไป มันน่าตกใจไปหมด มีพลังที่น่ากลัวอย่างยิ่ง

หากยืนชมอยู่ข้างๆ เกรงว่าจะสัมผัสไม่ได้ถึงองศาของความน่ากลัว

แต่ถ้าได้ปะทะกันจริงๆ เมื่อนั้นจะรับรู้ถึงความสิ้นหวังที่ถูกห่อหุ้มด้วยพลังหมัดและความหมายของหมัด อย่างกับว่าตัวเองอยากจะใช้ความธรรมดาของมนุษย์ทำให้เทพเห็นใจอย่างนั้น!

เพิ่งติดต่อไปเพียงสามท่า อวี้คุนก็มีความรู้สึกที่อ่อนล้าทั้งร่างกายและจิตใจ รุ้สึกไม่มีเรี่ยวแรง ในใจตื่นตระหนกอย่างมาก ความกล้าทุกตีจนด้านชาไปแล้ว!

ฉี่เติ่งเสียนนี่ระเบิดพลังกายภาพออกมาจนหมดเลยหรือไง รีบสู้รีบจบ พลังหมดแบบนี้ มีไม่กี่คนบนโลกที่สามารถตั้งรับได้

"อร๊า！！！"

อวี้คุนตะโกนอย่างสิ้นหวัง อยากจะลากฉี่เติ่งเสียนไปตายด้วย

แต่ว่า ร่างของฉี่เติ่งเสียนในเวลานี้กลับย่อตัวลง นั่งยอลงไป แล้วหมัดซ้ายชกลงพื้น ลุกขึ้นอย่างแรง ด้วยท่า"ระเบิดทะลุฟ้า"กระแทกกเข้ากับค้างของอวี้คุนโดยตรง

เทียบกับท่าหมัดปากั้วของ"เหล่าหยวนผนึกเก่า" ท่า"ระเบิดทะลุฟ้า"แรงกว่าเยอะ

หมัดเดียวผ่านไป อวี้คุนคางแตก ฟันล่วงเต็มปาก และกรามล่างก็ผิดรูปอย่างสิ้นเชิง อย่างกับถูกรถชนมา

ขาของเขาลอยขึ้นจากพื้น ร่างทั้งร่างอยู่กลางอากาศ

ฉี่เติ่งเสียห้อยขาไว้สูง ส้นเท้าชนเข้ากับหัวใจของเขา เสียงดังปึ้ง อวี้คุนที่นอนราบอยู่กลางอากาศถูกขาชนลงมาโดยตรง หลังกระแทกเข้ากับพื้นอย่างหนัก

"ไม่แปลกกเลยทีหวากั๋วยกให้เขาเป็นอาชญากรระดับเอสเอสเอส......"สมองของอวี้คุนเหลือเพียงการจดจำเท่านี้ กลอกาต แล้วตายไป

ฉี่เติ่งเสียนตัดหัวอย่างรวกๆ ถอดเสื้อของเขาออกมาพันหัวไว้ แขวนไว้ข้างเข็มขัดของตัวเอง เคลื่อนย้ายโครงกระดูกหน้า ไม่นานมาก ก็กลายเป็นคนอ้วนท้วน ที่ดูไร้พิษภัยอีกครั้ง

มั่วคังรออยู่ที่ปันสื่ออย่างร้อนรน อาจาย์ปันกลับวางเรียงเหล้าเสร็จแล้ว เตรียมดื่มกับฉี่เติงเสียนสักยก

ในที่สุด มั่วคังเห็นเงาฉี่เติ่งเสียน ยังเห็นว่าข้างเอวเขาพันผ้าอะไรไว้ ในผ้ายังมีเลือดหยดลงมา

เดินเข้ามาใกล้ ฉี่เติ่งเสียนโยนผ้าอย่างรวกๆ กลิ้งไปที่เท้าของมั่วคัง ผ้าพันหลุดออก เลือดทีละหยดไหลออกมาจากหัว

"ซี๊ด เก่งมาก! "มั่วคังอดไม่ได้ที่จะสูดอากาศเย็น ยกนิ้วให้ฉี่เติ่งเสียน กล่าว

ปันสื่อเห็นหัวคน กล่าวกับฉีเต่ิงเสียน"อาจารย์ฉี่ เหล้าได้วางเรียบร้อยแล้ว มาดื่มเหล้ากัน! "