มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 914

ในที่สุดงานเลี้ยงก็มาถึงจุดสิ้นสุด แขกก็กล่าวคำอำลาทีละคน

ฉีเติ่งเสียนพูดกับสวีฉางเกอและสวี่อี้หรูว่า：วันนี้ฉันกลับไปไม่ได้แล้ว พรุ่งนี้ค่อยกลับ พวกคุณไม่ต้องเป็นห่วงฉัน”

สวี่อี้หรูพูดด้วยความไม่สบายใจ：“คุณควรจะบอกพวกเราว่าคุณกำลังจะไปไหนใช่ไหม？”

“คุณหนูมิลลิเซนต์เชิญฉันไปที่นั่นตอนกลางคืน พูดคุยกับเขาเกี่ยวกับธุรกิจหนานหยาง”ฉีเติ่งเสียนยิ้มและพูด

สวี่อี้หรูเบะปากและพูด：“ฉันไม่เชื่อล่ะ คุณหนูมิลลิเซนต์จะเชิญคุณไปแบบนี้？คุณกำลังจะไปหาดาราที่ไม่ค่อยมีคนรู้จักนั่นอยู่ใช่มั้ย！”

สวีฉางเกอยิ้มและจับไหล่ของสวี่อี้หรู เอ่ย：“โอเคแล้ว พวกเรากลับกันก่อน หนุ่มน้อยไปจัดการเรื่องของตัวเองเถอะ”

พ่อและลูกสาวก็ขึ้นรถออกไป สวีอี้หรูยังมีความไม่พอใจอยู่

“แด๊ดดี้ ก็จะปล่อยให้เขาอยู่คนเดียวอย่างงี้หรอ？ ถ้าหากสมาคมเหลียนเซิ่งหรือว่าเฉินซงเฟยไปหาเรื่องเขา แล้วจะทำยังไง？“สวีอวี้หรูอดไม่ได้ที่จะถามด้วยความเป็นห่วง

“เธอยังดูไม่ออกอีกหรอ ผู้ชายคนนี้ไม่ธรรมดา พอแล้ว เธอไม่ต้องเป็นห่วงเขา！”สวี่ฉางเกอพูดปลอบ

สวี่อวี้หรูพูดอย่างไม่อ่อนโยน：ฉันไม่ได้เป็นห่วงเขาซักหน่อย ก็แค่คนอ้วนที่ขี้โม้คนนึงก็แค่นั้นเอง！”

สวี่ฉางเกอหัวเราะฮ่าฮ่า ความคิดภายในใจอดไม่ได้ที่จะซับซ้อนขึ้นมาเล็กน้อย ลูกสาวอาจจะมีความรู้สึกบางอย่างต่อหนุ่มน้อยคนนี้แล้วล่ะ

หลังจากออกจากถิ่นของหวงเหวินหลั่งไปแล้ว ฉีเติ่งเสียนก็ไปทานมื้อเย็นกับเจียงชิงเย่ว์เป็นครั้งแรก

พูดได้เลยว่า เจียงชิงเย่ว์เก่งมากในการทำสั่งต่างๆให้สำเร็จน่ะ กลับไปเปลี่ยนชุดที่หรูหราและเซ็กซี่ จัดการแต่งหน้าใหม่ซักหน่อย แสดงออกถึงความสง่าและความงดงามของผู้หญิงที่สวยที่สุดในเมืองโมตู

อีกอย่าง เขาไม่ได้สวมรองเท้าส้นสูงในครั้งนี้ สิ่งนี้ทำให้ฉีเติ่งเสียนอยู่กับเขาอย่างสบาย และก็ไม่มีแรงกดดันอะไรในใจเลย

“นี่ ทำไมคุณกล้าหาญใหญ่โตขนาดนี้ ตอนนี้ทั้งประเทศกำลังประกาศจับคุณ คุณไม่หลบอยู่นอกประเทศอย่างดีๆ กลับมาทำอะไรล่ะ？”เจียงชิงเย่ว์หั่นสเต๊กเนื้อ เอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง

“ประกาศจับฉันแล้วมีความหมายอะไร ถ้าจับฉันไม่ได้ ”ฉีเติ่งเสียนพูดด้วยความดูถูก

“เจียงชิงเย่ว์เอ่ยถาม：“ตอนนี้คุณไม่มีสถานที่หยุดพักหรอ？ถ้าไม่มีล่ะก็ จะช่วยคุณจัดการ”

ฉีเติ่งเสียนพูด：“มีสิ วันนี้ที่คุณเห็นคุณหนูสวี่อวี้หรูก็คือแฟนปัจจุบันของฉันไง！ ฉันก็พักอยู่ที่บ้านเขา”

เจียงชิงเย่ว์อดไม่ได้ที่จะพูดด้วยความโกรธ：“แฟนปัจจุบันอะไร？พวกเรายังไม่ได้เลิกกันอย่างเป็นทางการเลย！”

“ล้อเล่นอะไรกัน เลิกกันก็เป็นเรื่องที่คุณพูดขึ้นมา ฉันแยกแยะได้ คุณอย่ามาโกหกฉัน！”ฉีเติ่งเสียนพูด

“พวกเราสร้างความสัมพันธ์ต่อหน้าผู้คนมากมายในเมืองโมตู ดังนั้น ถ้าจะเลิกกัน อย่างงั้นก็ต้องจัดงานเลี้ยงขึ้นมา เชิญทุกคนมาเป็นพยาน！”เจียงชิงเย่ว์พูดอย่างเย่อหยิ่ง

“……”ฉีเติ่งเสียนเงียบไปพักหนึ่ง ก็ไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับงานเลี้ยงเลิกราอะไร นี่มันคือเรื่องแปลกอะไร

เจียงชิงเย่ว์เห็นรถเข็นที่เต็มไปด้วยดอกไม้ผ่านจากตาของเธอ อดไม่ได้ที่จะตะโกนพูด：“เป็นดอกกุหลาบที่สวยงามจริงๆ！”

ฉีเติ่งเสียนดีดนิ้วของเขา เขาบอกหญิงสาวที่กำลังเข็นรถ：“สาวน้อย รบกวนมานี่หน่อย”

สาวน้อยคนนั้นเข็นรถเข้ามา ยิ้มและพูด：“คุณผู้ชาย แฟนของคุณสวยมาก ต้องการที่จะซื้อดอกไม้มั้ย？”

เจียงชิงเย่ว์ตะลึง หลังจากนั้น ใบหน้าอดไม่ได้ที่จะแสดงความแดงออกมาก ค่อยๆเม้มริมฝีปากเบาๆและยิ้ม

เขาที่รอคอย มีใครสามารถมอบช่อกุหลาบให้เธอได้บ้าง บอกว่าคุณมีค่าที่สุด

ฉีเติ่งเสียนกลับชี้ไปที่เจียงชิงเย่ว์ และเอ่ย：“เขารู้สึกว่าดอกไม้ของคุณสวยงามมาก อยากจะซื้อซักหน่อย”

สาวน้อยที่ขายดอกไม้นั้นใบหน้าเต็มไปด้วยความแข็งทื่อ เจียงชิงเย่ว์ที่นั่งอยู่ตรงข้ามก็มีรอยยิ้มที่เยือกเย็นเช่นกัน มุมปากกระตุกไม่หยุด

สาวน้อยที่ขายดอกไม้ถึงกระทั่งเอามือตบไปที่หน้าผากของตัวเองด้วยซ้ำ ไม่เห็นว่าในขณะที่เรียกเธอมา ผู้หญิงที่นั่งอยู่ตรงข้ามดูไม่ธรรมชาติหรือเปล่า？

นี่เป็นอีคิวแบบไหนกัน？ ไม่เคยเห็นผู้ชายที่ไร้สมองแบบนี้มาก่อนเลย！

ฉีเติ่งเสียนอดไม่ได้ที่จะนิ่งอึ้งไป อุ๊ย มีความผิดปกติเกี่ยวกับผู้หญิงที่สูงส่งคนนี้ ได้รับวิทยาศาตร์ของฉันไปแล้ว ไม่จ่ายค่าเรียนก็แล้วไป นึกไม่ถึงว่าจะด่าคนอีก？！

“ใช่แล้ว คืนนี้ไม่ใช่ว่าจะไปหาแฟนเก่าหรอกหรอ เอาดอกกุหลาบช่อนี้ส่งให้เขาก็พอแล้ว”ฉีเติ่งเสียนหยิบช่อกุหลาบบนโต๊ะมาไว้ในมือของเขาตามอำเภอใจ รู้สึกว่าอีคิวของเขาสามารถรับมือกับสถานการณ์ได้แล้ว

เอาปากกาปาร์กเกอร์ของหลี่อวี๋นหว่านส่งให้กับเฉียวชิวเมิ่ง เอาเครื่องรางนำโชคของเฉียวชิวเมิ่งส่งให้กับหยางกวนกวน เอาดอกกุหลาบที่เจียงชิงเย่ว์โยนทิ้งส่งให้กับสวีเอ้าเสวี่ย......

การกระทำที่ทะลึ่งเช่นนี้ มาโคโตะ อิโตะมาก็ต้องเรียกว่าสุดยอดเลยพี่ใหญ่ พี่ใหญ่พาผมไปด้วย？

ฉีเติ่งเสียนกินสเต็กและของว่างที่เหลือจนเสร็จ หลังจากนั้นลุกขึ้นอย่างขี้เกียจ เตรียมพร้อมที่จะออกไป

“คุณชาย ยังไม่ได้จ่ายเงิน ！”พนักงานเดินเข้ามา พูดเตือนเบาๆ

“อุ๊？ คุณผู้หญิงเมื่อกี๊ยังไม่ได้จ่ายเงินหรอ？”ฉีเติ่งเสียน เอ่ยถามด้วยความงง

เขายกประเป๋าเงินของตัวเองออกมา เอาบัตรเครดิตยื่นให้กับพนักงานรูด พูดด้วยความไม่พอใจ：“ผู้หญิงสูงส่งคนนี้ ชวนฉันกินข้าว และยังไม่จ่ายเงินล่วงหน้าให้ฉันอีก！ไม่เข้าใจหลักคำนองคลองธรรมเลยจริงๆ คนอีคิวต่ำ！”

ถ้าหากเจียงชิงเย่ว์รู้สิ่งที่เขาวิจารณ์ แน่นอนว่าจะกลับหลังมาทันที และคว้ามีดแตงโมมากจากแผงขายผลไม้ จะไม่หยุดจนกว่าจะ“ตัดหัว”ของฉีเติ่งเสียนมาวาง！

“อีคิวต่ำจริงๆอ่า......”ขณะที่พนักงานคนนั้นยื่นบัตรเครดิตให้ฉีเติ่งเสียน อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจพูดเบาๆ

แต่หูของฉีเติ่งเสียนนั้นยอดเยี่ยมมาก หลังจากเขาได้ยินคำนี้ ทันใดนั้น“พอใจกับการบริการของพนักงานอย่างมาก ตบไหล่พนักงานและเอ่ย“คุณก็คิดเหมือนกันใช่มั้ย？”

พนักงานตกใจทันที เสียงเบาขนาดนี้เขาก็ยังได้ยิน？

ยังไม่ทันพูด ก็ได้ยินฉีเติ่งเสียนพูด：“พบเจอผู้หญิงที่อีคิวต่ำ ทำให้คนปวดหัวจริงๆ ใช่มั้ย？”

“อ่า ใช่ใช่ใช่ใช่ใช่ใช่......”พนักงานตะลึง หลังจากนั้นแสดงรอยยิ้มที่ขมขื่นออกมา

ฉีเติ่งเสียนถือช่อกุหลาบไป จากไปอย่างสบายๆ จะไปพบกับสวีเอ้าเสวี่ยคนรักเก่าของเขาสักพักแล้ว