ในที่สุดงานเลี้ยงก็มาถึงจุดสิ้นสุด แขกก็กล่าวคำอำลาทีละคน
ฉีเติ่งเสียนพูดกับสวีฉางเกอและสวี่อี้หรูว่า:วันนี้ฉันกลับไปไม่ได้แล้ว พรุ่งนี้ค่อยกลับ พวกคุณไม่ต้องเป็นห่วงฉัน”
สวี่อี้หรูพูดด้วยความไม่สบายใจ:“คุณควรจะบอกพวกเราว่าคุณกำลังจะไปไหนใช่ไหม?”
“คุณหนูมิลลิเซนต์เชิญฉันไปที่นั่นตอนกลางคืน พูดคุยกับเขาเกี่ยวกับธุรกิจหนานหยาง”ฉีเติ่งเสียนยิ้มและพูด
สวี่อี้หรูเบะปากและพูด:“ฉันไม่เชื่อล่ะ คุณหนูมิลลิเซนต์จะเชิญคุณไปแบบนี้?คุณกำลังจะไปหาดาราที่ไม่ค่อยมีคนรู้จักนั่นอยู่ใช่มั้ย!”
สวีฉางเกอยิ้มและจับไหล่ของสวี่อี้หรู เอ่ย:“โอเคแล้ว พวกเรากลับกันก่อน หนุ่มน้อยไปจัดการเรื่องของตัวเองเถอะ”
พ่อและลูกสาวก็ขึ้นรถออกไป สวีอี้หรูยังมีความไม่พอใจอยู่
“แด๊ดดี้ ก็จะปล่อยให้เขาอยู่คนเดียวอย่างงี้หรอ? ถ้าหากสมาคมเหลียนเซิ่งหรือว่าเฉินซงเฟยไปหาเรื่องเขา แล้วจะทำยังไง?“สวีอวี้หรูอดไม่ได้ที่จะถามด้วยความเป็นห่วง
“เธอยังดูไม่ออกอีกหรอ ผู้ชายคนนี้ไม่ธรรมดา พอแล้ว เธอไม่ต้องเป็นห่วงเขา!”สวี่ฉางเกอพูดปลอบ
สวี่อวี้หรูพูดอย่างไม่อ่อนโยน:ฉันไม่ได้เป็นห่วงเขาซักหน่อย ก็แค่คนอ้วนที่ขี้โม้คนนึงก็แค่นั้นเอง!”
สวี่ฉางเกอหัวเราะฮ่าฮ่า ความคิดภายในใจอดไม่ได้ที่จะซับซ้อนขึ้นมาเล็กน้อย ลูกสาวอาจจะมีความรู้สึกบางอย่างต่อหนุ่มน้อยคนนี้แล้วล่ะ
หลังจากออกจากถิ่นของหวงเหวินหลั่งไปแล้ว ฉีเติ่งเสียนก็ไปทานมื้อเย็นกับเจียงชิงเย่ว์เป็นครั้งแรก
พูดได้เลยว่า เจียงชิงเย่ว์เก่งมากในการทำสั่งต่างๆให้สำเร็จน่ะ กลับไปเปลี่ยนชุดที่หรูหราและเซ็กซี่ จัดการแต่งหน้าใหม่ซักหน่อย แสดงออกถึงความสง่าและความงดงามของผู้หญิงที่สวยที่สุดในเมืองโมตู
อีกอย่าง เขาไม่ได้สวมรองเท้าส้นสูงในครั้งนี้ สิ่งนี้ทำให้ฉีเติ่งเสียนอยู่กับเขาอย่างสบาย และก็ไม่มีแรงกดดันอะไรในใจเลย
“นี่ ทำไมคุณกล้าหาญใหญ่โตขนาดนี้ ตอนนี้ทั้งประเทศกำลังประกาศจับคุณ คุณไม่หลบอยู่นอกประเทศอย่างดีๆ กลับมาทำอะไรล่ะ?”เจียงชิงเย่ว์หั่นสเต๊กเนื้อ เอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง
“ประกาศจับฉันแล้วมีความหมายอะไร ถ้าจับฉันไม่ได้ ”ฉีเติ่งเสียนพูดด้วยความดูถูก
“เจียงชิงเย่ว์เอ่ยถาม:“ตอนนี้คุณไม่มีสถานที่หยุดพักหรอ?ถ้าไม่มีล่ะก็ จะช่วยคุณจัดการ”
ฉีเติ่งเสียนพูด:“มีสิ วันนี้ที่คุณเห็นคุณหนูสวี่อวี้หรูก็คือแฟนปัจจุบันของฉันไง! ฉันก็พักอยู่ที่บ้านเขา”
เจียงชิงเย่ว์อดไม่ได้ที่จะพูดด้วยความโกรธ:“แฟนปัจจุบันอะไร?พวกเรายังไม่ได้เลิกกันอย่างเป็นทางการเลย!”
“ล้อเล่นอะไรกัน เลิกกันก็เป็นเรื่องที่คุณพูดขึ้นมา ฉันแยกแยะได้ คุณอย่ามาโกหกฉัน!”ฉีเติ่งเสียนพูด
“พวกเราสร้างความสัมพันธ์ต่อหน้าผู้คนมากมายในเมืองโมตู ดังนั้น ถ้าจะเลิกกัน อย่างงั้นก็ต้องจัดงานเลี้ยงขึ้นมา เชิญทุกคนมาเป็นพยาน!”เจียงชิงเย่ว์พูดอย่างเย่อหยิ่ง
“……”ฉีเติ่งเสียนเงียบไปพักหนึ่ง ก็ไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับงานเลี้ยงเลิกราอะไร นี่มันคือเรื่องแปลกอะไร
เจียงชิงเย่ว์เห็นรถเข็นที่เต็มไปด้วยดอกไม้ผ่านจากตาของเธอ อดไม่ได้ที่จะตะโกนพูด:“เป็นดอกกุหลาบที่สวยงามจริงๆ!”
ฉีเติ่งเสียนดีดนิ้วของเขา เขาบอกหญิงสาวที่กำลังเข็นรถ:“สาวน้อย รบกวนมานี่หน่อย”
สาวน้อยคนนั้นเข็นรถเข้ามา ยิ้มและพูด:“คุณผู้ชาย แฟนของคุณสวยมาก ต้องการที่จะซื้อดอกไม้มั้ย?”
เจียงชิงเย่ว์ตะลึง หลังจากนั้น ใบหน้าอดไม่ได้ที่จะแสดงความแดงออกมาก ค่อยๆเม้มริมฝีปากเบาๆและยิ้ม
เขาที่รอคอย มีใครสามารถมอบช่อกุหลาบให้เธอได้บ้าง บอกว่าคุณมีค่าที่สุด
ฉีเติ่งเสียนกลับชี้ไปที่เจียงชิงเย่ว์ และเอ่ย:“เขารู้สึกว่าดอกไม้ของคุณสวยงามมาก อยากจะซื้อซักหน่อย”
สาวน้อยที่ขายดอกไม้นั้นใบหน้าเต็มไปด้วยความแข็งทื่อ เจียงชิงเย่ว์ที่นั่งอยู่ตรงข้ามก็มีรอยยิ้มที่เยือกเย็นเช่นกัน มุมปากกระตุกไม่หยุด
สาวน้อยที่ขายดอกไม้ถึงกระทั่งเอามือตบไปที่หน้าผากของตัวเองด้วยซ้ำ ไม่เห็นว่าในขณะที่เรียกเธอมา ผู้หญิงที่นั่งอยู่ตรงข้ามดูไม่ธรรมชาติหรือเปล่า?
นี่เป็นอีคิวแบบไหนกัน? ไม่เคยเห็นผู้ชายที่ไร้สมองแบบนี้มาก่อนเลย!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...