มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 915

ฉีเติ่งเสียนเคาะประตูห้องของสวีเอ้าเสวี่ย ไม่นานประตูก็เปิดออก

"ตรงเวลาจริงๆ" สวีเอ้าเสวี่ยหัวเราะ

"คนสวยกำลังรออยู่ ผมต้องตรงเวลาอยู่แล้ว!" ฉีเติ่งเสียนหัวเราะ ก่อนจะเดินเข้าไป "ดอกกุหลาบ สำหรับคุณ"

สวีเอ้าเสวี่ยยื่นมือไปรับ "ขอบคุณค่ะ คิดไม่ถึงเลยว่าประธานหลี่จะชอบกันมากขนาดนี้ ถึงกับลงทุนซื้อดอกกุหลาบมาให้"

"ไม่ต้องเกรงใจ" ฉีเติ่งเสียนยิ้ม

ภายในห้อง ฉีเติ่งเสียนนั่งลงที่โซฟา ก่อนจะถามพลางยิ้ม "คุณคิดว่ายังไง?"

สวีเอ้าเสวี่ยเอาดอกไม้ปักแจกัน "ประธานหลี่คงไม่คิดจะไม่ให้ผลประโยชน์กันใช่ไหม?"

"ให้สิ จะไม่ให้ได้ยังไงกัน? ประเด็นสำคัญคือคุณจะร่วมมือด้วยหรือเปล่า? ถ้าตกลง ผมให้เปอร์เซ็นต์คุณครึ่งหนึ่งก็ยังได้!" ฉีเติ่งเสียนหัวเราะ

"ไม่ว่าคนประเทศมี่จะให้คุณเท่าไหร่ ฉันให้คุณเพิ่มเป็นเท่าตัวเป็นไง? หลังจากนี้เราจะร่วมมือกันที่หนานหยาง ฉันรับประกันว่าคุณจะได้ผลตอบแทนที่พึงพอใจแน่!" สวีเอ้าเสวี่ยพูด

ฉีเติ่งเสียนพยักหน้า "ผมไม่ได้สนใจเงิน ผมสนใจแค่ร่างกายของคุณ"

สวีเอ้าเสวี่ยได้ยินสีหน้าก็พลันมืดครึ้ม ก่อนจะพูดพลางยิ้มเย็น "ดูเหมือนประธานหลี่จะยังไม่หยุดคิดที่จะเข้าสู่เส้นทางดำมืดสินะ?"

"น่าจะไม่ดำนะ!" ฉีเติ่งเสียนกลับตอบกลับแปลกๆ

ตอนแรกสวีเอ้าเสวี่ยก็ไม่เข้าใจ พอเข้าใจ ก็รู้สึกเหมือนโดนหยามหน้าอย่างจัง

เธอโกรธมาก ตะโกนลั่น "จัดการมัน!"

ทันทีที่พูดจบ ประตูด้านข้างสองทางหลันเปิดออก ปรากฏชายสองคนพุ่งโฉบเข้ามาที่ฉีเติ่งเสียน!

ชายสองคนนี้ร่างกายแข็งแรงสูงใหญ่ ดูก็รู้ว่าเป็นคนที่ฝึกฝนมาอย่างดี ฝีมือดูเนี้ยบ ไม่เคลื่อนไหวเกินความจำเป็น

ฉีเติ่งเสียนเพียงยิ้มน้อยๆ ก่อนจะลุกขึ้นยืนแล้วป้องกันหมัดที่พุ่งเข้ามาด้วยมือซ้าย ก่อนจะคว้าเข้าที่แขนของคู่ต่อสู้แล้วบิดทันที

"กร๊อบ!"

ลูกน้องของสวีเอ้าเสวี่ยที่โดนบิดแขนส่งเสียงร้องเจ็บปวดก่อนจะร่วงลงไปกองกับพื้น ลูกน้องอีกคนเข้าประชิดตัวฉีเติ่งเสียน ก่อนจะโดนเตะเข้าที่เป้าอย่างจัง ทั้งร่างของเขาพลันชาไปหมด......

สีหน้าสวีเอ้าเสวี่ยพลันปลี่ยนเป็นขาวซีด!

เธอแทบไม่อยากจะเชื่อสายตาของตัวเอง

เจ้าอ้วนนี่ กังฟูน่ากลัวขนาดนี้เชียวเหรอ!?

ลูกน้องสองคนนี้เป็นคนที่ค่ายทหารที่หนานหยางคัดเลือกอย่างดีแล้วส่งมาให้ มีหลังล้นเหลือและแข็งแกร่งมาก

แต่ตอนนี้ เผชิญหน้ากับเจ้าอ้วนนี่ แค่เจอหน้ากันครู่เดียวก็ล้มไปกองกับพื้นแล้ว?

"แค่เศษขยะสองตัว? คุณก็กล้าที่จะซุ่มโจมตีผมแล้ว?" ฉีเติ่งเสียนอดไม่ได้ที่จะหัวเราะหยันสวีเอ้าเสวี่ย ฝ่ามือโจมตีเข้าที่คอหอยของคนแขกหักจนตายไม่รู้ตัว

สวีเอ้าเสวี่ยก้าวถอยหลัง ไม่รู้ว่าในมือถือปืนไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ซ้ำยังใส่ที่เก็บเสียง เธอไม่พูดพร่ำทำเพลง ยิงไปที่ฉีเติ่งเสียนทันที!

แต่ระดับฝีมืออย่างฉีเติ่งเสียนแล้ว นอกเสียจากว่าจะเอาปืนกลมาจ่อหน้า ปืนพกธรรมดาพวกนี้ล้วนทำอะไรเขาไม่ได้

เขาโยกตัวหลบกระสุนนัดแรก ก่อนจะพุ่งเข้าไปหาสวีเอ้าเสวี่ย คว้าจับปืนไว้แน่น ก่อนจะแย่งมาไว้ในมืออย่างรวดเร็ว!