มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 938

ประธานหวังผู้ยากจน?

ฉีเติ่งเสียนเรียกชื่อนี้ของหวังเจี้ยนเฉิง ทำให้สวีเอ้าเสวี่ยชะงักไปแล้ว หลังจากนั้นก็หัวเราะ

ตระกูลหวังเป็นวงศ์ตระกูลที่มีอำนาจและมีเงินที่สุดในเมืองหลวง มีฉายาว่า“หวังสามเมือง”!

แต่ฉีเติ่งเสียนกลับเรียกว่า ผู้ยากจน?

ตั้งแต่ที่ฉีเติ่งเสียนแย่งวิลล่าวิมานเมฆไปจากในมือของเขาหวังเจี้ยนเฉิงก็มีความโกรธอยู่ในใจ เขาพูดโอ้อวดต่อหน้าอวี้เสี่ยวหลง พูดว่าจะนำมาเป็นสินสอด ผลลัพธ์คือกับทำให้อับอายขายหน้า

เหลยเสวี่ยเจียวกับเหยียดหยามฉีเติ่งเสียน และพูด“ผู้ยากจน? ตระกูลหวังสามารถใช้เงินทุบนายคนจรจัดด้วยเงินให้ตายได้!”

ฉีเติ่งเสียนกลับพูดว่า“ได้ ถ้าตระกูลหวังสามารถใช้เงินทุบฉันได้ ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะนอนลงบนพื้น ไม่ขยับเขยื้อน”

“ประธานหวังไม่ใช่กำลังตามจีบนายพลอวี้เสี่ยวหลงเหรอ? ทำไม ยังตามจีบไม่ติด ก็เปลี่ยนเป้าหมายมาที่คุณหนูตระกูลเหลยแล้ว?”

“นายให้คุณหนูเหลยเป็นตัวสำรอง นั่นคงจะไม่ดี!”

หลังจากที่เหลยเสวี่ยเจียวได้ฟังคำพูดของฉีเติ่งเสียน ก็อดไม่ได้ที่จะหน้าแดงขึ้นมา และพูด“ นายพูดตอแหลอะไร นายถึงจะตัวสำรอง”

หวังเจี้ยนเฉิงกลับยิ้มและตบไหล่ของเหลยเสวี่ยเจียว พลางพูดเสียงเย็นชา“เสวี่ยเจียว อย่าพูดไร้สาระกับคนแบบเขา นี่คือคนบ้านนอกที่มามาจากหนานหยางเท่านั้นเอง”

“หวังเจี้ยนเฉิง คุณมีแผนการที่ดี ไม่ได้รับสิ่งที่คุณต้องการจากฉัน นึกไม่ถึงว่าจะให้ผู้หญิงคนนี้มาก่อกวนฉัน?อยากจะใช้มีดของตระกูลเหลยมาฆ่าฉัน?”สวีเอ้าเสวี่ยพูดถามเสียงเย็นชา

“สวีเอ้าเสวี่ย เธอไม่ใช่ผู้หญิงที่เก่งกาจของเมืองหลวงเหมือนเมื่อก่อนแล้ว อย่ามาวางมาดต่อหน้าฉัน”หวังเจี้ยนเฉิงก็พูดเสียงเย็นชา

ฉีเติ่งเสียนมองไปทางสวีเอ้าเสวี่ย และพูด“ประธานสวี เธอเป็นคนที่มีอารมณ์โกรธ ถูกคนพูดเหยียดหยาม จะไม่ให้ตัวการสำคัญจับแขวนคอขึ้นมาทุบตี?”

สวีเอ้าเสวี่ยสายตาเย็นชา และพูด“คุณคิดว่าฉันเหมือนคนกลืนฟันที่แตกลงไปในท้องไหม?!”

นอกจากฉีเติ่งเสียน ไม่มีใครสามารถทำให้สวีเอ้าเสวี่ยยอมแพ้ครั้งใหญ่

ความหยิ่งยโสของเธอนั้น มีแค่ฉีเติ่งเสียนที่สามารถควบคุมเอาไว้ได้

หลังจากที่หวังเจี้ยนเฉิงได้ยินกลับหัวเราะเยาะ และพูด“เมื่อกี้เธอเพิ่งจะตบหน้าเสวี่ยเจียว นี่ยังไม่ได้คิดบัญชีให้ชัดเจน คิดจะให้ตัวเองออกไปจากหนานหยางยังไงก่อนเถอะ!”

เสวี่ยเจียวก็พูด“ใช่ ฉันจะนำเรื่องนี้บอกพ่อ คนที่พ่อรักที่สุดก็คือฉัน! เธอก็ลงมือกับฉัน ถ้าเธอไม่ถูกถลกผิวหนัง ก็อย่าคิดที่จะออกไปจากเซียงซาน”

ตำแหน่งของตระกูลเหลยในเซียงซาน นั่นไม่มีข้อสงสัย!

ฉีเติ่งเสียนกลับก้าวเดินไปข้างหน้า บีบลำคอของหวังเจี้ยนเฉิงไว้ และพูดเสียงเย็นชา“นายเจ้าหนุ่มอยากจะเป็นคนโง่เหรอ ใช้ผู้หญิงคนหนึ่งมาจัดการประธานสวี คิดบัญชีนี้ให้ชัดเจนก่อนแล้วค่อยว่ากัน ฉันเกลียดที่สุดก็คือคนโง่!”

หลังจากที่พูดจบ เขาบีบมือของหวังเจี้ยนเฉิงและเอามือไขว้หลัง จับกุมหวังเจี้ยนเฉิงไว้ได้แล้ว

เหลยเสวี่ยเจียวก็พูดตะโกนด้วยความโกรธ“ปล่อยพี่เฉิง!ไม่อย่างนั้นฉันจะทำให้ทั้งตระกูลพวกนายเร่ร่อน”

หวังเจี้ยนเฉิงก็มึนงง เขาอยู่ในตำแหน่งที่สูงและมีชีวิตที่สุขสบายมาโดยตลอด และข้างกายก็มีเหลยเสวี่ยเจียวยืนอยู่ คิดไม่ถึงว่าจะมีคนกล้าลงมือทำร้ายเขา

“ตระกูลหวังแล้วยังไง?บัญชีนี้ พวกเราจำเป็นต้องคิดให้ชัดเจน!”สายตาของสวีเอ้าเสวี่ยเต็มไปด้วยความน่าสยดสยอง “ต่อให้ตระกูลจ้าวมาถามเอาเรื่องฉัน ฉันก็ต้องจัดการ!ไม่อย่างนั้น พวกเธอก็จะคิดว่าฉันสวีเอ้าเสวี่ยตกอับ ใครก็สามารถเข้ามาเหยียบย่ำได้?”

สวีเอ้าเสวี่ยเป็นคนที่มีอารมณ์ความโกรธ ถึงยังไงเธอก็เป็นผู้หญิงที่ดุร้ายที่สามารถใช้พื้นรองเท้าตบหน้าคนได้ ไม่สามารถจะเป็นฝ่ายเสียเปรียบได้ ถ้าไม่ลงโทษตัวการให้เกิดความทรมานและความหายนะ ความโกรธนี้เธอกลืนไม่ลงจริงๆ!

เหลยเสวี่ยเจียวถลันเข้าไปเตรียมจะทำร้ายฉีเติ่งเสียน กลับถูกสวีเอ้าเสวี่ยผลักออกไปอย่างรุนแรง และพูดดุด่าเสียงดัง“ไสหัวออกไป”

เหลยเสวี่ยเจียวเป็นคู่ต่อสู้ของสวีเอ้าเสวี่ยที่ไหนล่ะ?ถูกเธอผลักก็โงนเงน ชนเข้ากับกำแพง หลังศีรษะชนกับกำแพง เสียงปังดังขึ้น เจ็บจนเธอร้องไห้ขึ้นมา

หวังเจี้ยนเฉิงพูดกัดฟันด้วยความโกรธ “ไอ้บ้านนอก แม่งนายกล้าลงมือกับฉัน?นายรู้ว่าตัวเองกำลังทำอะไรไหม?”