มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 970

"เพ้อเจ้อ!"

"ฉู่อู๋เต้าเนี่ยนะโดนไอ้คนขายชาติหลอก?"

"ในสายตาของพวกแก ราชาผู้ก่อตั้งกองทัพราตรีนิรันดร์ไร้ความสามารถถึงขนาดไม่รู้จักแยกแยะถูกผิดเลยงั้นเหรอ?!"

ฉีเติ่งเสียนตบโต๊ะอย่างดุดันจนเสียงดังลั่น โต๊ะทั้งโต๊ะพลันแหลกสลายกลายเป็นขี้เลื่อยปลิวว่อน

ทหารของกองทัพราตรีนิรันดร์ต่างพากันตกใจ ในมือกระชับปืนไว้แน่น สีหน้าประหม่า

สวี่หู่หัวเราะเสียงเย็น "ไม่ว่าแกจะพูดอะไร ก็ไม่มีใครเชื่อแกทั้งนั้นแหละ!"

"แล้วถ้าเป็นฉันล่ะ? ถ้าฉันพูด พวกคุณจะเชื่อไหม!"

ในขณะนี้เอง ก็มีเสียงเย็นชาลอยเข้ามา

ตัวเอกมาแล้ว

เฉียวชิวเมิ่งในชุดสูทสีดำเดินออกมาช้าๆ ก่อนจะมองสวี่หู่ด้วยสายตาเย็นชา แผ่กลิ่นอายกดดันอย่างที่ไม่เห็นได้บ่อยนัก

สวี่หู่ตกตะลึง "นังสารเลวเฉียว แกนี่เอง! แกเป็นพวกเดียวกับหลี่ปั้นเสียน!"

"ใครชื่อหลี่ปั้นเสียน? ฉันชื่อฉีเติ่งเสียน คนที่แกบอกว่าเป็นคนขายชาติที่หลอกฉู่อู๋เต้ายังไงล่ะ!" ฉีเติ่งเสียนพูดเสียงเรียบ

ฉีเติ่งเสียนเอามือแนบใบหน้า ก่อนจะจัดกล้ามเนื้อและกระดูกใหม่ เส้นเลือดที่เคยขยายใหญ่พลันหดตัว ปรากฏเป็นใบหน้าที่แท้จริง

สวี่หู่ตกใจจนแทบล้มลงไปกองกับพื้น ทหารรอบๆเองก็ตกใจไม่แพ้กัน

ชื่อเสียงของฉีเติ่งเสียนแน่นอนว่าไม่ใช่เล่นๆ

"แกรู้หรือเปล่าว่าคนที่ฉันกับฉู่อู๋เต้าร่วมมือกันช่วยคือใคร?" ฉีเติ่งเสียนพูดเสียงเรียบ

"ลู่จ้านหลงไงล่ะ!"

"ฉันว่าคนในกองทัพราตรีนิรันดร์น่าจะเคยได้ยินชื่อเขามาบ้างนะ?"

"ลู่จ้านหลงเป็นคนยังไง ใช่หน้าที่ของฉันที่จะต้องมาบอกพวกแกเหรอ?"

หลังจากได้ยินความจริงจากปากของฉีเติ่งเสียน ทหารในกองทัพราตรีนิรันดร์ต่างตกตะลึง เริ่มส่งเสียงซุบซิบกันขึ้นมา

เฉียวชิวเมิ่งพูดเสียงเรียบ "คนที่จะเข้าร่วมกองทัพราตรีนิรันดร์ เป็นที่อาจารย์ของฉัน เป็นคนที่ร่วมเดินเคียงข้างไปด้วยกัน จำเป็นต้องเป็นคนที่มีความคิดและอุดมคติที่เหมือนกัน!"

"กองทัพราตรีนิรันดร์ไม่ควรถูกแบ่งแยกด้วยความทะเยอทะยาน"

"กองทัพราตรีนิรันดร์ไม่ควรถูกอำนาจครอบงำ!"

"ทุกคนอย่าลืมคำพูดอาจารย์ของพวกเรา แม้ว่าเราจะอยู่ในคืนนิรันดร์ แต่หัวใจของเราก็ต้องอยู่ในแสงสว่าง!"

ถึงแม้น้ำเสียงที่พูดจะดูราบเรียบ แต่พลังนั้นเหมือนไม่มีที่สิ้นสุด

ทำให้ทุกคนรู้สึกเหมือนกำลังฟังฉู่อู๋เต้าอยู่

"อาจารย์เคยสับสนหลงทาง และเคยได้รับความทุกข์ทรมานอย่างเจ็บปวด จนสูญเสียการควบคุมและฆ่าเหล่าพี่น้องของเขา ความเจ็บปวดภายในใจของเขา มันยากเกินกว่าที่ใครจะจินตนาการได้ว่าเขาจะมีชีวิตอยู่ต่อไปได้ยังไง!"

"แต่เขาก็มีชีวิตต่อ เขาเดินออกจากความเจ็บปวดเหล่านั้น ถึงกับยอมเสี่ยงชีวิตที่เหลือเพื่อบอกกับทุกคนว่าบนโลกใบนี้มันยังมีความยุติธรรมหลงเหลืออยู่! ต่อให้ตัวเราจะอยู่ในที่ที่มืดมน แต่ใจของเราก็มีแสงสว่างได้เหมือนกัน!"