มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 978

สำหรับเฉินซงเฟย เขาก็ไม่ต่างอะไรกับหมาจนตรอกที่ต้องเอาชีวิตรอดในต่างแดน

กล้ากลับประเทศจีนไหมล่ะ? กลัวตายงั้นหรอ?

สวี่ฉางเกอรู้ดีว่าเฉินซงเฟยมีเจตนาไม่ดี หุ้นจึงไม่สามารถเเบ่งให้เขาได้

อย่างไรก็ตาม สโมสรเรือยอทช์แห่งนี้ เขาทุ่มทุนลงไปมาก เช่นเดียวกับหยางกวนกวน หากเกิดการขัดข้องจริงๆ เขาจะสูญเสียทุกสิ่งทุกอย่าง

การลงทุนครั้งนี้เป็นความทะเยอทะยานของสวี่ฉางเกอ การทำเงินผ่านสโมสรแห่งนี้เป็นเพียงผลพลอยได้ จุดประสงค์ที่สำคัยที่สุดคือการรวบรวมแวดวงชั้นนำในเซียงซานมายังที่นี้

“ทำไมกัน หรือคุณไม่เต็มใจที่จะแบ่งหุ้นที่คุณมีอยู่ในมือ? ไม่ต้องกังวลไป ฉัน เฉินซงเฟย ไม่ได้มาขอฟรีๆอยู่แล้ว ฉันมีเงินมาให้คุณอย่างแน่นอน” เฉินซงเฟยกล่าวด้วยรอยยิ้ม

“หยุดเพ้อเจ้อได้แล้ว” หยางกวนกวนพูดอย่างไม่สบอารมณ์นัก

โม่เหวินฉางถอนหายใจและพูดว่า: "คุณเฉินมีความตั้งใจดีและต้องการช่วยเหลือคุณ แต่คุณกลับปฏิเสธเขาแบบนี้ อนิจจา ช่างโง่เขลาไม่มีทางเยียวยาเสียจริง"

ฉีเติ่งเสียนมองไปยังโม่เหวินฉางและพูดขึ้นว่า: "จำสิ่งที่คุณพูดในวันนี้ให้ดี เมื่อถึงเวลาอย่าวิ่งเเจ้นไปฟ้องพ่อเอาซะล่ะ!"

โม่เหวินฉางระเบิดหัวเราะออกมา จากนั้นชี้ไปที่ปลายจมูกตัวเองแล้วพูดว่า "ฉันหรอ จะทำแบบนั้น? พูดออกมาได้อย่างไร ช่างเป็นเรื่องตลกขบขัน!"

โม่เหวินฉางเป็นคนของสำนักลู่ และฉีเติ่งเสียนเตรียมที่จะให้โอกาสหวงเหวินหลั่งใช้มีดของคนฆ่าสัตว์ผ่านลู่กวยไห่

มันคงจะดีหากคนจากสำนักลู่เหล่านี้ทำงานอย่างซื่อตรง ด้วยบุคคลิกที่เด็ดขาดของหวงเหวินหลั่ง พวกเขาจะไม่ปล่อยมือคนที่มายุ่งเกี่ยวกับพวกเขาอย่างแน่นอน

การจุดประกายครั้งแรกของหวงเหวินหลั่งคือ "การถูกกระทบกระทั่ง" โดยหวงฉีปิน การโจมตีฝ่ายเมืองหลวงครั้งนี้เป็นครั้งที่สองของเขาหลังจากเข้ารับตำแหน่ง

“คำพูดของฉันยังคงหมายความเช่นเดิมตลอดเวลา หากเมื่อไหร่ที่คุณเข้าใจ มาหาฉันได้ทุกเมื่อ” เฉินซงเฟยกล่าวด้วยรอยยิ้ม

“เอาไว้เเม่คุณมาเต้นเปลื้องผ้าที่ไนท์คลับก่อน เราค่อยว่ากันอีกที” หยางกวนกวนพูดด้วยท่าทีใจเย็น

เฉินซงเฟยเยาะเย้ย: "อยากทำให้ฉันโกรธหรอ? ให้ฉันจัดการเลยเอาไหม? ทำไมถึงได้มั่นใจขนาดนั้นล่ะ?"

"แต่เอาเถอะ คุณควรใช้สมองอันน้อยนิดของคุณนึกถึงตัวเองและสถานะของคุณด้วยนะ!"

“ถ้าฉันจะจัดการคุณ มันไม่ได้ยากเลย!”

“เซียงซานแห่งนี้ไม่มีพื้นที่สำหรับคุณ”

หยางกวนกวนพูดขึ้นว่า: "ลองดูไหมล่ะ?"

เฉินซงเฟยไม่ตอบสนอง ตอนนี้ถึงเวลาแล้วที่ฝ่ายท้องถิ่นในเซียงซานจะต้องแข่งขันกับฝ่ายของหวงเหวินหลั่ง

หยางกวนกวนมีความสนิทสนมกับหวงเหวินหลั่ง จึงไม่ควรสร้างความขัดแย้งกับเธอมากไปกว่านี้ เพราะว่าหวงเหวินหลั่งจะนำเรื่องนี้ขึ้นมาเพื่อทำลายสถานการณ์

แต่ถ้าหากผู้คนสามารถปลองดองกันได้ด้วยวิธีต่างๆ ก็ไม่จำเป็นจะต้องทำให้เป็นเรื่องใหญ่ เมื่อเวลาผ่านไปหวงเหวินหลั่งจะประสบปัญหาเอง

“และแก ไอ้อ้วน ฉันตั้งตารอที่จะเห็นแกในการประชุมศิลปะการต่อสู้ ฉันอยากจะเห็นเหลือเกินว่าแกมีคุณสมบัติอะไรที่เรียกว่ามือเทพจ้านเฟย!” เฉินซงเฟยชี้นิ้วไปที่ฉีเติ่งเสียน พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงดูถูกดูแคลน

“หัวของคุณไม่ได้มีค่าขนาดนั้น” ฉีเติ่งเสียนพูดขึ้น

เฉินซงเฟยไม่เข้าใจว่าเขาหมายถึงอะไร แต่เขาก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร เขาหันหลังและจากไปทันที

เฉินซงเฟยไม่ใช่จีไค และหัวของเขาก็ไม่ได้มีค่าขนาดนั้น นอกจากนี้ ชายผู้นี้ทำให้ฉีเติ่งเสียนไม่สบอารมณ์ ยังไงซะ หัวของเขาก็จะต้องถูกแยกออกในสักวัน