เมื่อเห็นว่าลูกชายของเขาถูกปืนยิง เส้นเลือดบนหน้าผากของเหลียงเหย่ก็ปูดขึ้น
“พ่อ ไอ้อ้วนเจ้าเล่ห์นี้หาเรื่องผมหลายครั้งแล้ว ครั้งล่าสุดเขาใส่ร้ายผมเรื่องเสพยาและทำให้ฮั่วตัวส่งผมเข้าไป!”
“ต้องช่วยผมระบายความแค้นนี้ด้วย!”
“ถ้าเราไม่ฆ่ามัน แล้วเรากับเหลียนเซิ่งจะอยู่รอดในเซียงซานได้ยังไง?”
เหลียงเซียวมีอารมณ์ไม่คงที่ ชี้ไปที่ฉีเติ่งเสียนที่กำลังมีสมาธิกับบางสิ่งบางอย่าง ก่อนจะพูดกับเหลียงเหย่
ยิ่งเหลียงเหย่ฟัง ใบหน้าของเขาก็ยิ่งมืดมนดูน่าเกลียดมากขึ้น เขาพูดด้วยใบหน้าที่มืดมนว่า “นายมีภูมิหลังอะไร ทำไมถึงกล้าที่จะมามีปัญหากับลูกชายของฉัน ทำแบบนี้ไม่คิดจะพูดอะไรหน่อยเหรอ?”
ในขณะนี้ฉีเติ่งเสียนค่อยๆ หันกลับมาและพูดว่า “เฮ้ นี่หัวหน้าเหลียงไม่ใช่เหรอ? ต้องการจัดการกับฉันยังไง!”
เหลียงเซียวพูดด้วยความโกรธ: “พ่อ ฟังน้ำเสียงมันสิ มันไม่ได้เห็นเราในสายตาเลย! ไม่ต้องไปวุ่นวายกับมันมาก ฆ่ามันทิ้งซะ!”
โซ่งเหมวยังเติมเชื้อไฟพูดว่า “คุณเหลียง ไอ้อ้วนนี่หยิ่งมาก เราต้องให้เขาได้ลิ้มรสพลังอำนาจที่แท้จริง!”
ที่ฉีเติ่งเสียนกางมือออก โยนปืนไปที่เหลียงเซียวแล้วพูดว่า “มาเลย ฆ่าฉันเถอะ!”
เหลียงเซียวยกปืนขึ้นและยิงใส่ที่ฉีเติ่งเสียนโดยไม่พูดอะไรสักคำ
แต่ทันใดนั้นเหลียงเหย่ก็ได้สติ เตะเหลียงเซียวที่หน้าอก ทำให้เขาล้มลงจนแทบจะหายใจไม่ออกด้วยความเจ็บปวด
ปืนสองกระบอกในมือของเหลียงเซียวลอยออกไป
เส้นเลือดบนหน้าผากของเหลียงเหย่ เต้นเป็นจังหวะ ชายอ้วนที่อยู่ตรงหน้าเขาเป็นคนดุร้ายที่แม้แต่ตระกูลเฉินก็ให้การสนับสนุน ตระกูลเฉินเป็นผู้สนับสนุนที่แท้จริงของพวกเขากับเหลียงเซิ่ง!
ไอ้เหลียงเซียว เจ้าคนน่าขยะแขยงมาก เขากล้าทำให้คนที่สนับสนุนทางการเงินของครอบครัวตัวเองขุ่นเคือง!
โซ่งเหมวตกตะลึงเมื่อเธอเห็นเหลียงเซียวถูกเหลียงเหย่ เตะลงกับพื้น เกิดอะไรขึ้น? ทำไมคุณเหลียงถึงทำแบบนี้ แทนที่จะสู้เพื่อลูกชายเขา? !
เมื่อคิดอีกครั้ง ในที่สุดโซ่งเหมวก็มีความคิดนี้ และเธอก็อดไม่ได้ที่จะสั่นไปทั้งตัว
หน้าของเขาและพูดว่า “นายท่านอ้วน ทำไมคุณถึงมาที่นี่? เกิดความเข้าใจผิดอะไรขึ้น”
ที่ฉีเติ่งเสียนมองไปที่เหลียงเหย่และพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา: “ลูกที่ถูกเลี้ยงราวกับดวงดาวดวงน้อยๆ นี่คนทุบรถเพื่อนของฉัน ฉันมาที่นี่เพื่อขอคำอธิบาย เขาแกล้งทำเป็นใจเย็น คิดว่าฉันจะอยู่เฉยไหม?!
เหลียงเหย่อดไม่ได้ที่จะรู้สึกห่อเหี่ยวและบ่นเกี่ยวกับทัศนคติของเฉินไห่ ที่มีต่อที่ฉีเติ่งเสียนเขาไม่ใช่คนที่เขาจะสามารถทำให้ขุ่นเคืองได้
หากฉีเติ่งเสียนอารมณ์เสีย ไปพูดกับเฉินไห่ เขาซึ่งเป็นคนสนับสนุน เหลียงเซิ่งอาจจะต้องเจอกับปัญหา
“เกิดเรนื่องย้าอะไรเนี่ย?!” เหลียงเหย่ทำได้เพียงระบายความโกรธต่อลูกชายที่สับสน ต่อยเตะเขา จากนั้นก็เริ่มทรมาน
ที่ฉีเติ่งเสียนโบกมืออย่างเร่งรีบแล้วพูดว่า: “หัวหน้าเหลียง อย่าเล่นฉีกเนื้อให้ฉันดู ฉันเห็นมาเยอะแล้ว ช่วยทำอะไรที่มีประโยชน์ได้ไหม?”
เหลียงเหย่หัวเราะสองครั้งแล้วพูดว่า “ต้องการอะไรคุณอ้วน? แค่บอกฉันมา”
“ให้เงินฉันหนึ่งพันล้าน แล้วพวกคุณก็เตรียมรถมรับไอ้เลวนี่ไปโรงพยาบาล แค่นั้นเอง” ที่ฉีเติ่งเสียนชี้ไปที่โซ่งเหมวนิดนึงแล้วพูด
เมื่อเหลียงเหย่ได้ยินฉีเติ่งเสียนพูดถึงหนึ่งพันล้าน ใบหน้าของเขาก็มืดลง นี่ไม่ใช่สิงโตที่เสียงดังอีกต่อไป แต่เป็นวาฬหลังค่อมที่ส่งเสียงดัง...
หากมีคนพูดแบบนี้ เหลียงเหย่จะมอบเงินให้จำนวนหนึ่ง พร้อมทั้งตบหน้าอีกฝ่ายทันที
แต่ชายอ้วนที่เป็นแขกของตระกูลเฉินในหนานหยางที่พูดแบบนี้!
“หนึ่งพันล้านมันมากเกินไป ลดน้อยลงได้ไหม? เรากับเหลียนเซิ่งไม่มีเงินมากขนาดนั้น” เหลียงเหย่พูดด้วยรอยยิ้มเบี้ยว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...