มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 985

“ดูสิว่านายกำลังสนับสนุนใคร คนร้ายทำสำเร็จแน่!”

หลังจากเดินออกจากวิลล่าของโซ่งเหมว เหลียงเหย่ก็อดไม่ได้ที่จะสั่งสอนเหลียงเซียวด้วยใบหน้าที่มืดมน

“มันทำให้เกิดปัญหาใหญ่สำหรับเรา และทำให้เกิดการเสียหายครั้งใหญ่!”

“สรุป เป็นหมาป่าตาขาวใช่ไหม?!”

เหลียงเซียวไม่สามารถเงยหน้าขึ้นได้หลังจากถูกตำหนิก่อนจะพูดว่า: “ผมรู้ว่าผมผิด...แต่อยากจะสั่งสอนยัยผู้หญิงเลวคนนั้นไหม? เธอคิดจริงๆเหรอว่าการยอมรับคำเชิญของตระกูลเหลยแล้วจะสามารถมาดูถูกพวกเรากับเหลียงเซิ่งได้ !”

เหลียงเหย่ส่ายหัวอย่างเฉยเมยและพูดอย่างเย็นชา: “ไม่จำเป็นต้องสนใจคนนิสัยแบบนั้น! เพราะความมีน้ำใจของตระกูลเหลยฉันจึงไม่สามารถทำภารกิจของคุณชายอ้วนให้สำเร็จได้ ฉันจะ โทรกลับไปหาเขาสักหน่อย”

ฉีเติ่งเสียนได้รับโทรศัพท์จากเหลียงเหย่บอกว่ามีบางอย่างเกิดขึ้น

หลังจากได้ยินว่าเหลยเจิ้นหลินเป็นแฟนคลับของโซ่งเหมว ส่งคำเชิญให้เธอฉีเติ่งเสียนจึงรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

ลูกชายคนที่สองของตระกูลเหลย มีรสนิยมไม่ดีจริงๆ แต่เนื่องจากคำเชิญของตระกูลเหลยถูกส่งออกไปแล้ว เขาจึงไม่มีทางที่จะทำอะไรได้

ถึงอย่างไรเขาต้องได้รับเงินจากสมาคมเหอเหลียงเซิ่ง วันนี้โซ่งเหมวคงรู้สึกกลัวจนเสียสติไปแล้ว ดังนั้นไม่สำคัญว่าเธอจะปล่อยเธอไปหรือไม่

ฉีเติ่งเสียนไม่รู้ว่าเขาถูกกำหนดให้เป็น “แกะตัวอ้วน” หรือเปล่า แต่ระหว่างทางเขาได้พบกับจี๋ข่ายเช็คของมูลค่าหลายพันล้านด้วยสายตาของเขา

เมื่อไม่นานมานี้จี๋ข่ายประสบกับความพ่ายแพ้ครั้งแล้วครั้งเล่า ซึ่งทำให้เขาหงุดหงิดมาก เพราะเขาเป็นนายน้อยของตระกูลจี๋จะมาประสบกับความสูญเสียครั้งใหญ่มากมายขนาดนี้ได้อย่างไร? !

โดนตบหน้าทุกวันสามเวลาจนรู้สึกไม่สบายใจ! ปกติเขาจะเป็นคนที่ตบหน้าคนอื่นมากกว่า!

“หืม? แกะอ้วนตัวใหญ่ของฉัน กำลังตกเป็นเป้าหมายใช่ไหม?!” ฉีเติ่งเสียนสังเกตเห็นบอดี้การ์ดของจี๋ข่ายซ่อนตัวอยู่ในความมืด ยกเว้นบอดี้การ์ดที่อยู่ใกล้เขา บอดี้การ์ดในความมืดเหล่านี้ปลอมตัวมาอย่างดี

เพราะ “ท่าเดินของมือปืน” ที่พวกเขารักษาไว้ยังคงแตกต่างจากคนทั่วไป ทหารผ่านศึกอย่างฉีเติ่งเสียนสามารถรู้ได้ทันที

บอดี้การ์ดเหล่านี้ซ่อนตัวอยู่ในความมืดอาจกล่าวได้ว่าเป็นคนชนชั้นสูง แต่เมื่อพวกเขาเจอคนที่มีการมองเห็นร้ายกาจอย่างฉีเติ่งเสียนไม่ว่าอยู่ตรงไหน พวกเขาก็ไม่อาจซ่อนตัวได้

นอกจากบอดี้การ์ดที่ซ่อนตัวอยู่ในความมืดแล้วฉีเติ่งเสียนยังสังเกตเห็นผู้ชายสองสามคนที่มีผิวสีเข้มเล็กน้อยมีลักษณะแบบเอเชียตะวันออกเฉียงใต้

แม้ว่าพวกเขาจะซ่อนตัวไว้อย่างดี แต่สายตาแหลมคมและมีไหวพริบ พวกเขาก็ไม่สามารถหลุดพ้นสายตาเขาไปได้

คนเหล่านี้ไม่ใช่บอดี้การ์ดของจี๋ข่ายอย่างแน่นอน!

“ดูเหมือนว่าลักษณะตระกูลจี๋ จะได้รับยีนที่ตกทอดมาทำให้ง่ายต่อการจดจำลักษณะได้เพียงแวบเดียว!” ฉีเติ่งเสียนอดไม่ได้ที่จะคิดกับตัวเองเมื่อเห็น

ในเวลาเดียวกัน เขาก็กังวลเล็กน้อย จี๋ข่ายเป็นแกะตัวอ้วนที่เขาจับตามอง ไม่รู้ว่าไอ้สารเลวพวกนี้มาจากไหน แต่พวกเขาต้องการเริ่มโจมตีก่อน? !

ยังมีอีกหลายเรื่องที่ยังไม่ได้จัดการวางแผนจะจัดการเรื่องพวกนี้ก่อนจะลงมือ

“มีคนมาเป็นศัตรูเพิ่ม ฉันต้องปกป้องแกะอ้วนตัวใหญ่ของฉัน!” ฉีเติ่งเสียนคิดกับตัวเอง

ขณะที่เขากำลังคิดอยู่ คนลักพาตัวที่ซ่อนตัวอยู่ในความมืดก็ลงมือ ดูเหมือนจะมีตัวละครที่ทรงพลังมากในหมู่พวกเขา และพวกเขาเจอบอดี้การ์ดของจี๋ข่ายที่ซ่อนตัวอยู่ในฝูงชนแล้ว

หลายคนมารวมตัวกันรอบตัวเขา หยิบมีดสั้นออกมา แทงสองครั้ง การแทงมีดสั้นนั้นอันตรายถึงชีวิต!

พวกอันธพาลข้างถนนใช้มีดพร้าในการต่อสู้ แต่พวกนอกกฎหมายจริงๆ ก็ใช้มีดสั้น แม้แต่พวกขุนนางทั้งหลายก็ยังบอกว่ามีดพกสั้นคือราชา

คนเหล่านี้เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว คล่องแคล่ว และร่วมมือกันโดยปริยาย เมื่อมองแวบแรก พวกเขาไม่ใช่คนธรรมดา

ในชั่วพริบตา บอดี้การ์ดที่ซ่อนอยู่ข้างหลังจี๋ข่ายต่างก็ถูกกลุ่มที่จะคนลักพาตัวแทงจนตาย

จี๋ข่ายรู้สึกสิ้นหวัง: “ใครก็ได้มาช่วยฉันที”

จี๋ข่ายไม่คาดคิดว่าเขาจะถูกลักพาตัว นอกจากนี้ บอดี้การ์ดรอบตัวเขาก็เก่งพอที่จะไม่ยอมให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นได้

“ไม่ต้องห่วง แกะตัวอ้วน ฉันจะช่วยคุณเอง!”

ฉีเติ่งเสียนวิ่งอย่างดุเดือดราวกับมังกร ข้ามภูเขา สันเขาด้วยการก้าวยาวราวกับก้าวของมังกร

ในที่สุดรถตู้ก็ชะลอความเร็วลงแล้วเลี้ยวโค้งและขับเข้าไปในหมู่บ้านชาวประมงอย่างช้าๆ

“ถึงสถานที่แล้วเหรอ?” ฉีเติ่งเสียนยิ้มอย่างสบายๆ หมู่บ้านชาวประมงแห่งนี้ถือได้ว่าเป็นหนึ่งในสลัมใน เซียงซาน

เขายืนอยู่บนที่สูง สายตากำลังกวาดไปทั่ว และเขามองเห็นได้ไกลมาก เขาเห็นจี๋ข่ายถูกคนลักพาตัวจากรถตู้และโยนเข้าไปในบ้าน

ฉีเติ่งเสียนเห็นจากระยะไกลว่าในโรงงานเล็กๆ ชาวประมงกำลังผ่าปลาทะเล พวกเขาตัดพลาสติกห่อเล็กๆ ออกจากท้องปลา สิ่งที่อยู่ในพลาสติกไม่สามารถมองเห็นได้ชัดเจน

“คนเหล่านี้ในแก๊งเย่หนานส่วนใหญ่หาเลี้ยงชีพด้วยการขายของเถื่อนฮั่วตัวพยายามปราบปรามพวกเขามานาน แต่คนพวกนี้กลับเจ้าเล่ห์มาก .....”

ฉีเติ่งเสียนลงมาจากภูเขาอย่างสบายๆ โดยวางแผนที่จะเข้าไปดูเมื่อฟ้าใกล้มืดแล้ว

คนเหล่านี้ในแก๊งเย่หนานทำชั่วทุกรูปแบบ พูดได้ว่าเป็นมะเร็งก้อนใหญ่ในเซียงซาน พวกเขาส่วนใหญ่ทำงานเป็นนายหน้า เชี่ยวชาญในการจัดหาช่องทาง การขนส่งสำหรับทั้งผู้ซื้อและผู้ขาย

แน่นอนว่าหากมีเงินเพียงพอ พวกเขาสามารถฆ่าคนด้วยมือข้างหนึ่งและอีกข้างถือ AK47 ไว้ในมือได้

ในบรรดากลุ่มคนที่มาฆ่าสวีเอ้าเสวี่ยครั้งที่แล้ว มีคนจากสมาคมเย่หนานอยู่ด้วย