“ดูสิว่านายกำลังสนับสนุนใคร คนร้ายทำสำเร็จแน่!”
หลังจากเดินออกจากวิลล่าของโซ่งเหมว เหลียงเหย่ก็อดไม่ได้ที่จะสั่งสอนเหลียงเซียวด้วยใบหน้าที่มืดมน
“มันทำให้เกิดปัญหาใหญ่สำหรับเรา และทำให้เกิดการเสียหายครั้งใหญ่!”
“สรุป เป็นหมาป่าตาขาวใช่ไหม?!”
เหลียงเซียวไม่สามารถเงยหน้าขึ้นได้หลังจากถูกตำหนิก่อนจะพูดว่า: “ผมรู้ว่าผมผิด...แต่อยากจะสั่งสอนยัยผู้หญิงเลวคนนั้นไหม? เธอคิดจริงๆเหรอว่าการยอมรับคำเชิญของตระกูลเหลยแล้วจะสามารถมาดูถูกพวกเรากับเหลียงเซิ่งได้ !”
เหลียงเหย่ส่ายหัวอย่างเฉยเมยและพูดอย่างเย็นชา: “ไม่จำเป็นต้องสนใจคนนิสัยแบบนั้น! เพราะความมีน้ำใจของตระกูลเหลยฉันจึงไม่สามารถทำภารกิจของคุณชายอ้วนให้สำเร็จได้ ฉันจะ โทรกลับไปหาเขาสักหน่อย”
ฉีเติ่งเสียนได้รับโทรศัพท์จากเหลียงเหย่บอกว่ามีบางอย่างเกิดขึ้น
หลังจากได้ยินว่าเหลยเจิ้นหลินเป็นแฟนคลับของโซ่งเหมว ส่งคำเชิญให้เธอฉีเติ่งเสียนจึงรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย
ลูกชายคนที่สองของตระกูลเหลย มีรสนิยมไม่ดีจริงๆ แต่เนื่องจากคำเชิญของตระกูลเหลยถูกส่งออกไปแล้ว เขาจึงไม่มีทางที่จะทำอะไรได้
ถึงอย่างไรเขาต้องได้รับเงินจากสมาคมเหอเหลียงเซิ่ง วันนี้โซ่งเหมวคงรู้สึกกลัวจนเสียสติไปแล้ว ดังนั้นไม่สำคัญว่าเธอจะปล่อยเธอไปหรือไม่
ฉีเติ่งเสียนไม่รู้ว่าเขาถูกกำหนดให้เป็น “แกะตัวอ้วน” หรือเปล่า แต่ระหว่างทางเขาได้พบกับจี๋ข่ายเช็คของมูลค่าหลายพันล้านด้วยสายตาของเขา
เมื่อไม่นานมานี้จี๋ข่ายประสบกับความพ่ายแพ้ครั้งแล้วครั้งเล่า ซึ่งทำให้เขาหงุดหงิดมาก เพราะเขาเป็นนายน้อยของตระกูลจี๋จะมาประสบกับความสูญเสียครั้งใหญ่มากมายขนาดนี้ได้อย่างไร? !
โดนตบหน้าทุกวันสามเวลาจนรู้สึกไม่สบายใจ! ปกติเขาจะเป็นคนที่ตบหน้าคนอื่นมากกว่า!
“หืม? แกะอ้วนตัวใหญ่ของฉัน กำลังตกเป็นเป้าหมายใช่ไหม?!” ฉีเติ่งเสียนสังเกตเห็นบอดี้การ์ดของจี๋ข่ายซ่อนตัวอยู่ในความมืด ยกเว้นบอดี้การ์ดที่อยู่ใกล้เขา บอดี้การ์ดในความมืดเหล่านี้ปลอมตัวมาอย่างดี
เพราะ “ท่าเดินของมือปืน” ที่พวกเขารักษาไว้ยังคงแตกต่างจากคนทั่วไป ทหารผ่านศึกอย่างฉีเติ่งเสียนสามารถรู้ได้ทันที
บอดี้การ์ดเหล่านี้ซ่อนตัวอยู่ในความมืดอาจกล่าวได้ว่าเป็นคนชนชั้นสูง แต่เมื่อพวกเขาเจอคนที่มีการมองเห็นร้ายกาจอย่างฉีเติ่งเสียนไม่ว่าอยู่ตรงไหน พวกเขาก็ไม่อาจซ่อนตัวได้
นอกจากบอดี้การ์ดที่ซ่อนตัวอยู่ในความมืดแล้วฉีเติ่งเสียนยังสังเกตเห็นผู้ชายสองสามคนที่มีผิวสีเข้มเล็กน้อยมีลักษณะแบบเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
แม้ว่าพวกเขาจะซ่อนตัวไว้อย่างดี แต่สายตาแหลมคมและมีไหวพริบ พวกเขาก็ไม่สามารถหลุดพ้นสายตาเขาไปได้
คนเหล่านี้ไม่ใช่บอดี้การ์ดของจี๋ข่ายอย่างแน่นอน!
“ดูเหมือนว่าลักษณะตระกูลจี๋ จะได้รับยีนที่ตกทอดมาทำให้ง่ายต่อการจดจำลักษณะได้เพียงแวบเดียว!” ฉีเติ่งเสียนอดไม่ได้ที่จะคิดกับตัวเองเมื่อเห็น
ในเวลาเดียวกัน เขาก็กังวลเล็กน้อย จี๋ข่ายเป็นแกะตัวอ้วนที่เขาจับตามอง ไม่รู้ว่าไอ้สารเลวพวกนี้มาจากไหน แต่พวกเขาต้องการเริ่มโจมตีก่อน? !
ยังมีอีกหลายเรื่องที่ยังไม่ได้จัดการวางแผนจะจัดการเรื่องพวกนี้ก่อนจะลงมือ
“มีคนมาเป็นศัตรูเพิ่ม ฉันต้องปกป้องแกะอ้วนตัวใหญ่ของฉัน!” ฉีเติ่งเสียนคิดกับตัวเอง
ขณะที่เขากำลังคิดอยู่ คนลักพาตัวที่ซ่อนตัวอยู่ในความมืดก็ลงมือ ดูเหมือนจะมีตัวละครที่ทรงพลังมากในหมู่พวกเขา และพวกเขาเจอบอดี้การ์ดของจี๋ข่ายที่ซ่อนตัวอยู่ในฝูงชนแล้ว
หลายคนมารวมตัวกันรอบตัวเขา หยิบมีดสั้นออกมา แทงสองครั้ง การแทงมีดสั้นนั้นอันตรายถึงชีวิต!
พวกอันธพาลข้างถนนใช้มีดพร้าในการต่อสู้ แต่พวกนอกกฎหมายจริงๆ ก็ใช้มีดสั้น แม้แต่พวกขุนนางทั้งหลายก็ยังบอกว่ามีดพกสั้นคือราชา
คนเหล่านี้เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว คล่องแคล่ว และร่วมมือกันโดยปริยาย เมื่อมองแวบแรก พวกเขาไม่ใช่คนธรรมดา
ในชั่วพริบตา บอดี้การ์ดที่ซ่อนอยู่ข้างหลังจี๋ข่ายต่างก็ถูกกลุ่มที่จะคนลักพาตัวแทงจนตาย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...