พ่ายรักเมียในนาม(จบ) นิยาย บท 131

ฉันบอกสีชิงชวนไม่ได้ว่าเมื่อคืนฉันแอบฟังเขาคุยโทรศัพท์กับป๋ออวี่ ถึงแม้ว่าฉันจะไม่ได้มีเจตนาแอบฟังก็ตาม เขาใจแคบจะตาย เขาต้องบีบคอฉันตายแน่ๆ

แต่คำพูดของฉันเหมือนจะสะเทือนอารมณ์เขาเข้า ทันใดนั้นเขาก็หยุดยืนข้างหน้าผา เขาลูกนี้ใหญ่มาก ไม่สูงสักเท่าไร แต่บังเอิญว่าเขายืนอยู่บนตำแหน่งที่สูงที่สุดของภูเขาพอดี ฉันจึงรู้สึกว่าถ้าเขาเอียงตัวเพียงนิดเดียวก็จะตกลงไปด้านล่างได้

ฉันกลัวมากว่าสีชิงชวนจะคิดสั้น ไม่ได้กลัวอย่างอื่นหรอก ฉันกลัวว่าฉันจะโดนตั้งข้อหาว่าฆ่าสามีตัวเองเนี่ยสิ

ฉันเดินตัวสั่นไปยืนข้างๆ เขาด้วยความหวาดกลัว จากนั้นก็ดึงแขนเขาเอาไว้ “ทุกอย่างมันจะดีขึ้น”

เขามองฉันด้วยสายตาที่เหมือนกับกำลังมองคนโง่คนหนึ่งอยู่ ฉันไม่สนว่าเขาจะเห็นฉันเป็นคนโง่ไหม แค่ตอนนี้และเวลานี้ ฉันไม่ต้องกลายเป็นแม่หม้ายสามีตายก็พอ

สีของท้องฟ้าค่อยๆ สว่างเจิดจ้าขึ้น สีชิงชวนเองก็คงเหนื่อยแล้วเช่นกัน เพราะในที่สุดเขาก็เดินลงเขาไปกับฉันสักที

เมื่อคืนฉันไม่ได้นอนเลย แถมยังปีนเขาไปตั้งสามลูกอีก ตอนนี้ฉันจึงง่วงเสียจนตัวเองเดินโซซัดโซเซอย่างไร้สติและกลับมาถึงบ้านอีกครั้งในเวลาหกโมงเช้าแล้ว เดี๋ยวตอนเก้าโมงก็ต้องไปทำงานอีก ยังนอนได้อีกสองชั่วโมง

สีชิงชวนตรงไปทำงานต่อที่บริษัท เขาไม่พักให้เวลาตัวเองได้พักเลยสักนิด ช่างเป็นคนที่โหดสุดๆ ไปเลย

ฉันเคยเห็นว่าเวลาผู้หญิงอกหักเป็นยังไง มันมักจะหนีไม่พ้นการร้องไห้คร่ำครวญหรือไม่ก็การเสียเงินไปกับการเมา ไม่งั้นก็ต้องเป็นการโทรไปก่อกวนแฟนเก่าซ้ำแล้วซ้ำเล่า

ฉันว่าผู้ชายอกหักก็คงไม่ค่อยต่างกันเท่าไร 80 เปอร์เซ็นต์คงจะใช้เหล้าลืมรัก แต่วิธีของสีชิงชวนเนี่ย มันโคตรจะฮาร์ดคอร์เลย

เขาทรมานตัวเองเหมือนกำลังฝึกเหยี่ยว ทรมานจนร่างกายตัวเองรับไม่ไหวและพังทลายลงเหมือนกับหอคอย

ฉันเป็นห่วงสีชิงชวนมาก ฉันมักจะรู้สึกผิดต่อเขาเพราะเรื่องของเฉียวอี้ ครั้งก่อนเฉียวอี้ทุบที่ท้ายทอยของเขาจนได้แผล เมื่อไม่กี่วันก่อนก็ตั้งใจจะหลอกเขาและตบหน้าเขาไปฉาดใหญ่อีก

อีกอย่างสีชิงชวนก็เคยช่วยฉัน ถึงเขาจะไม่ค่อยดีกับฉันสักเท่าไร แต่บางครั้งก็ยังนับว่าเขาเป็นมิตรกับฉันอยู่บ้างเหมือนกันแต่ประเด็นหลักๆ คืออารมณ์เขาไม่ค่อยคงที่สักเท่าไร ความเป็นมิตรที่มีให้จึงค่อนข้างน้อย

ตอนนี้คนเดียวที่ทำให้สีชิงชวนกลับไปเป็นปกติได้ก็คงมีแค่ป๋ออวี่เท่านั้น ขอแค่ป๋ออวี่ไม่แต่งงาน สีชิงชวนก็จะไม่เจ็บปวดอย่างเช่นตอนนี้

ถึงตอนนี้ป๋ออวี่จะเผชิญหน้ากับปัญหาที่ค่อนข้างหนักหน่วง แต่ฉันคิดว่าจริงๆ แล้วมันยังมีวิธีอื่นในการแก้ปัญหาอีก นอกจากการแต่งงาน ขอแค่พวกเขาใจเย็นและหันหน้ามาคุยกันดีๆ

แต่นิสัยของสีชิงชวนเขาไม่ใช่คนที่จะปรึกษาหารือกันได้ด้วยดีแบบนั้น ฉะนั้นต้องให้ป๋ออวี่เป็นคนเข้ามาคุยกับเขาเอง

ตามธรรมเนียมปกติที่ชายหญิงทะเลาะกัน การมอบของขวัญเป็นวิธีที่สามารถจบปัญหาทั้งหมดได้ ไม่ว่ายังไง สุดท้ายแล้วเราก็จะมีความสุขอยู่ดีเมื่อได้รับของขวัญที่ตัวเองชอบ

ฉันว่าความแตกต่างระหว่างชายหญิงคงไม่มากขนาดนั้นหรอกมั้ง คิดว่าตอนที่ป๋ออวี่และสีชิงชวนอยู่ด้วยกัน สีชิงชวนคงจะมีความเผด็จการมากแน่ๆ ถ้าครั้งนี้เขาเป็นคนออกตัวให้ของขวัญป๋ออวี่ล่ะก็ ป๋ออวี่จะต้องใจอ่อนแน่ๆ ทั้งสองคนก็จะได้นั่งคุยกันดีๆ ไม่แน่ผลลัพธ์ตอนนี้มันอาจจะไม่เหมือนเดิมก็ได้

แน่นอนว่าสีชิงชวนต้องไม่ยอมเป็นคนให้ของขวัญป๋ออวี่ก่อนแน่ งั้นคงต้องเป็นหน้าที่ของนางฟ้าตัวน้อยแสนใจดีอย่างฉันคนนี้แล้วล่ะ

ฉันไม่รู้ว่าป๋ออวี่ชอบอะไร แต่เห็นปกติเขาใส่ชุดสูท คัฟลิงค์ของเสื้อตัวนอกและเสื้อเชิ้ตดูละเอียดและประณีตมาก งั้นคงไม่เลวแน่ๆ ที่จะให้คัฟลิงค์กับเขา มันก็เหมือนกับการมอบกระเป๋าให้ผู้หญิง กระเป๋าสามารถรักษาได้สารพัดโรค การมอบคัฟลิงค์ให้ผู้ชายก็ดูปลอดภัยดีเหมือนกัน

ฉันมีคัฟลิงค์อยู่คู่หนึ่งพอดี หลังจากวันเกิดของคุณพ่อปีที่แล้ว ฉันสั่งทำคัฟลิงค์จากโรงงานหัตถกรรมเฉพาะทางโรงงานหนึ่งในอิตาลีโดยใช้เงินที่เก็บสะสมมานานแรมปีไว้ให้คุณพ่อคู่หนึ่ง เมื่อไม่กี่วันก่อนเพิ่งได้รับมันมา ตั้งใจจะเตรียมไว้เป็นของขวัญวันเกิดปีหน้าของท่าน แต่ตอนนี้คุณพ่อคงใช้ไม่ได้แล้ว อีกอย่างแบบคัฟลิงค์คู่นี้ค่อนข้างดูวัยรุ่น มอบให้กับป๋ออวี่ได้พอดีเลย